Son Paylaşımlar

Sitemize Hoşgeldiniz NeverFap Türkiye

Bize katılmak için kayıt olabilir veya giriş yapabilirsiniz.

Forum Rehberi >>>

Neverfap Türkiye Forum kurallarını öğrenmeniz ceza almanızı engeller. Kurallarımızı okuyunuz. Sağdaki simgeye tıklayarak gidebilirsiniz.

Yönetimle İletişime Geç >>>

Sitemizi kullanırken yaşadığınız sorun ve önerilerinizi yöneticiler ile paylaşabilirsiniz. Sağdaki simgeye tıklayarak gidebilirsiniz.

Asperger Olabilir Miyim?

Skirmisher

Jüpiter Yolcusu
Katılım
28 Şub 2022
Mesajlar
105
Tepki puanı
246
Puanları
64
Yaş
23
Konum
Memory Palace
Uzun zamandır bir şeyler yazmıyordum. Kalemime kuvvet olsun... 2022 tatlısıyla acısıyla bitti, güzel günler oldu, dibe vurduğum günler oldu. Yıl bittiğinde yine ayaktaydım, bir şekilde yaşıyordum. 2022 başında ne kadar çocuk olduğumu fark ettim, 21 yaşına yeni gireceğim, öfkemin altında eziliyorum, kız arkadaşımdan ayrılmışım ve arkadaşları bana tavır almış. Kızgınım, neden böyle oldu, nerede yanlış yaptım, sorularım bitmiyor. Tıpta ilk senem ve dersleri çalışıyorum, sosyal hayatım kalmıyor zamanla, ailemle aram kötüleşiyor, date hayatım bir dönem kalmıyor ama bu umursadığım en son şey. Ben yaşamıyorum! Yataktan binbir güçlükle kalkıyorum, dersleri kaçırmamak için çabalıyorum, nadiren kaçırıyorum. Mayıs sonu iyice kilo almışım, kötü bir görünümüm var, eski Nofap süreçlerindeki ben kalmamış ortada. Okuyan, araştıran, sorgulayan, çabalayan, YAŞAYAN! Finaller bitince direkt spora başlıyorum, bir süre daha yurtta kalacağım, bir aylık üyelik aldım ve başladım spora, kendime güvenim artmaya başladı, okumaya tekrar başladım, süreçlere tekrar giriyordum. Eski ben yoktu yine, tüm potansiyelim değildi bu. Eski kız arkadaşıma yazdım: "Senmişsin beni yoran. Seni sevdiğimi sanıyordum ama aslında seni hiç sevmemişim, senmişsin sevgiye layık olmayan, ben değil! Senmişsin umutları çalıp çırpıp arkasına bakmadan giden. Artık seni düşünmek bile istemiyorum zira yeni bir hayata başlıyorum. Sen bir insanın ağzına alabileceği en büyük hakaretsin!" Kontrolümü kaybetmiş gibi yazıyorum, alçaklaştım ona karşı. Sonra bir arkadaşı ulaştı bana "Neden bunları yazdın" diye, dedim "Bıktım bir şeyleri içime atmaktan, duygularımın beni yok etmesinden bıktım, bir şeyler değişmek zorunda" ve kapattım telefonu suratına. Belli bir süre sonra üzüldüm, "Ayrılmamıza rağmen ben seni iyi hatırlıyordum, keşke senin için de bu geçerli olsaydı" yapmıştı ama ben bunu yapmak zorundaydım. Tüm tatil boyunca spora gittim, ders ve yazılımla uğraştım.

İkinci sene başladığında yeni biriydim, daha farklı bir çevrem vardı, eski çevremle yakın değildim artık. Bir anda bölümün en iyi öğrencilerinden biri haline geldim, kütüphanede sabahlıyor, bilgime bilgi katıyor ve spora gidiyordum. Bir kez partiye gittim, düzenli çevrem oldu zamanla. Sık sık birlikte takılıyorduk, düzenli sohbet oluyordu. Tabii insanın karanlık yüzünü ve herkese güvenilmeyeceğini fark ediyorsunuz zamanla, flört ettiğim kızlardan birini gördüm yeni biriyle ve kız beni görür görmez yüzünü çevirdi ama bunun nedeni eski kız arkadaşımla benzer bir kaderi paylaşıyor olmasından hatta daha ağır sözlerle. Eski kız arkadaşım da yüzüme bakamıyordu artık. Haklılardı ancak ben de kendimi düşünmek zorundaydım. Psikiyatra görünmeye karar verdim sene başında ve bir süre gözlem altında kaldım, çocukluktan başladım anlatmaya ama her şeyi, dürüstçe. Bana "Sende Asperger sendromu olma ihtimali çok yüksek" dedi. Tahmin edebiliyordum sıkıntılı bir tip olduğumu ve Asperger çok mantıklı geldi. Empati yoksunluğu, robot gibi beden hareketleri vs mantıklıydı, her şeyi açıklıyordu hayatımdaki. Eski kız arkadaşım (psikoloji okuyordu) bende otizm olabileceğini söylemişti, haklıymış.

2023 hepimiz için daha sakin kalabildiğimiz, daha mutlu olabildiğimiz bir yıl olsun. Kızlara olan bazı davranışlarımı acımasız buluyorum, sizler ne düşünüyorsunuz?
 

Ozaman

Yeni Üye
Katılım
2 Ocak 2023
Mesajlar
8
Tepki puanı
8
Puanları
3
Uzun zamandır bir şeyler yazmıyordum. Kalemime kuvvet olsun... 2022 tatlısıyla acısıyla bitti, güzel günler oldu, dibe vurduğum günler oldu. Yıl bittiğinde yine ayaktaydım, bir şekilde yaşıyordum. 2022 başında ne kadar çocuk olduğumu fark ettim, 21 yaşına yeni gireceğim, öfkemin altında eziliyorum, kız arkadaşımdan ayrılmışım ve arkadaşları bana tavır almış. Kızgınım, neden böyle oldu, nerede yanlış yaptım, sorularım bitmiyor. Tıpta ilk senem ve dersleri çalışıyorum, sosyal hayatım kalmıyor zamanla, ailemle aram kötüleşiyor, date hayatım bir dönem kalmıyor ama bu umursadığım en son şey. Ben yaşamıyorum! Yataktan binbir güçlükle kalkıyorum, dersleri kaçırmamak için çabalıyorum, nadiren kaçırıyorum. Mayıs sonu iyice kilo almışım, kötü bir görünümüm var, eski Nofap süreçlerindeki ben kalmamış ortada. Okuyan, araştıran, sorgulayan, çabalayan, YAŞAYAN! Finaller bitince direkt spora başlıyorum, bir süre daha yurtta kalacağım, bir aylık üyelik aldım ve başladım spora, kendime güvenim artmaya başladı, okumaya tekrar başladım, süreçlere tekrar giriyordum. Eski ben yoktu yine, tüm potansiyelim değildi bu. Eski kız arkadaşıma yazdım: "Senmişsin beni yoran. Seni sevdiğimi sanıyordum ama aslında seni hiç sevmemişim, senmişsin sevgiye layık olmayan, ben değil! Senmişsin umutları çalıp çırpıp arkasına bakmadan giden. Artık seni düşünmek bile istemiyorum zira yeni bir hayata başlıyorum. Sen bir insanın ağzına alabileceği en büyük hakaretsin!" Kontrolümü kaybetmiş gibi yazıyorum, alçaklaştım ona karşı. Sonra bir arkadaşı ulaştı bana "Neden bunları yazdın" diye, dedim "Bıktım bir şeyleri içime atmaktan, duygularımın beni yok etmesinden bıktım, bir şeyler değişmek zorunda" ve kapattım telefonu suratına. Belli bir süre sonra üzüldüm, "Ayrılmamıza rağmen ben seni iyi hatırlıyordum, keşke senin için de bu geçerli olsaydı" yapmıştı ama ben bunu yapmak zorundaydım. Tüm tatil boyunca spora gittim, ders ve yazılımla uğraştım.

İkinci sene başladığında yeni biriydim, daha farklı bir çevrem vardı, eski çevremle yakın değildim artık. Bir anda bölümün en iyi öğrencilerinden biri haline geldim, kütüphanede sabahlıyor, bilgime bilgi katıyor ve spora gidiyordum. Bir kez partiye gittim, düzenli çevrem oldu zamanla. Sık sık birlikte takılıyorduk, düzenli sohbet oluyordu. Tabii insanın karanlık yüzünü ve herkese güvenilmeyeceğini fark ediyorsunuz zamanla, flört ettiğim kızlardan birini gördüm yeni biriyle ve kız beni görür görmez yüzünü çevirdi ama bunun nedeni eski kız arkadaşımla benzer bir kaderi paylaşıyor olmasından hatta daha ağır sözlerle. Eski kız arkadaşım da yüzüme bakamıyordu artık. Haklılardı ancak ben de kendimi düşünmek zorundaydım. Psikiyatra görünmeye karar verdim sene başında ve bir süre gözlem altında kaldım, çocukluktan başladım anlatmaya ama her şeyi, dürüstçe. Bana "Sende Asperger sendromu olma ihtimali çok yüksek" dedi. Tahmin edebiliyordum sıkıntılı bir tip olduğumu ve Asperger çok mantıklı geldi. Empati yoksunluğu, robot gibi beden hareketleri vs mantıklıydı, her şeyi açıklıyordu hayatımdaki. Eski kız arkadaşım (psikoloji okuyordu) bende otizm olabileceğini söylemişti, haklıymış.

2023 hepimiz için daha sakin kalabildiğimiz, daha mutlu olabildiğimiz bir yıl olsun. Kızlara olan bazı davranışlarımı acımasız buluyorum, sizler ne düşünüyorsunuz?
Sen de şikayet etmeyiver.
 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape5
shape6
Üst