Pmo bağımlısı insanın üç boyutu vardır. Birincisi fiziksel boyut. Bu boyut bizim nesnel halimiz. Beynimiz, vücudumuz , hormonlarımız (dopamin, seratonin vs) .

İkinci boyut bizim duyuşsal halimiz. Burada duygularımız hissettiklerimizi var. Üzüntü, korku, keder, aşk. RUHUMUZ.

Üçüncü boyut ise bilişsel boyumuz. Burada anılar, algılar, hayata bakış ve bir çok şey. Neyin doğru neyin yanlış olduğu gibi. Biliş.

Çoğumuz küçükken pmo ile tanıştı. Ve sonra bir gün üzüldük, yada korktuk yada kaygılandık, psikolojimizin kaldırmakta güçlük yaşadığı bir durum oluştu. Belki mükemmeliyetçi yaşadığımız için stres olduk. Bu ağır durumu kaldıramak ve hatıralarımızı saklayan bilişsel boyut bize pmo yu hatırlattı. Ve biz duyuşsal Okur yazar olmadığımız için. Bu duyguyu tanıyamadıl ve kontrol edemedik ve pmo ile kendimizi uyuşturduk. Sonra pmo yaptığımız için, fiziksel boyutumuz beynimizde yüksek dopamin salgılandı. Sonra beyin dengelemek için reseptörleri kapattı vs
Tolerans gelişti ve bağımlılık başladı. Kısır döngüye girildi. Kötü hissettikçe pmo yaptık kendimizi uyuşturmak, bu uyuşmayı bilişsel beyin kaydetti. Yavaş yavaş bilişsel beyin bunu iyi bir şey olduğunu hayatın amacının pmo olduğunu düşündü. Duyuşsal boyutumuz kötü hissettikçe pmo yaptı. Fiziksel boyut kilo aldı, beyin kimyası bozuldu pmo yaptı. Üç boyut yavaş yavaş bozuldu ve bozuldukça pmo kurtuluş sandı.

Pmo yaptıkça fiziksel boyutumuz bozuldu kendimiz kontrol edemedik tekrar pmo yaptık. Fiziksel boyutta kilo aldık yine pmo yaptık. Duyuşsal boyutta yazılıdan kötü aldık pmo yaptık. Hislerimizi tanımadığımız üzüldük pmo yaptık. Bilişsel boyutumuzda değişti pmo iyi hayatın amacı gibi geldi yine pmo yaptık.

Şimdi ben ne yapıyorum?
Önceden mükemmeliyetçi idim istediğim olmadığında üzülüyor üzüldüğümü fark etmiyor kendi kendine doğal süreç gibi pmo yapıyordum. Buda sorunları artırıyordu.

Şimdi ise üzüldüm fark ediyorum, aklıma pmo geliyor hemen diyorum, düşün ne oldu? Bu ara canını sıkan var mı?
Sonra duş alıyorum, başıma buz koyuyorum, koşuyorum ve eve gelip hüngür hüngür ağlıyorum, duygu dünyam değişiyor pmo isteğim gidiyor.
AĞLAMAK çok önemli bence dopamin salgılıyor.

Kriz bitince, bilişsel boyut yeni şeyi saklıyor, pmo yapmadan da oluyor diyor. Fiziksel boyut hasar görmüyor, dopamin salgılannıyor. Sacın üç ayağıda güçlü olursa bir birini destekler. Eğer bir ayak zayıf olursa pmo üçüne de etkiler. Duyguları hissetmek temel görev, pmo krizi gelice ağlamak, bağırmak enerjiyi boşaltır. Buz ve buz gibi soğuk duş önemli.