Derdini seveyim güzel kardeşim. Dünya sadece senden ibaret değil. Sen yürüyebiliyorsun, konuşabiliyorsun, sağlık sıhhatin yerinde peki ya yerinde olmayanlar? Sadece fiziksel engellerden bahsetmiyorum. Psikolojik hastalıklardan da bahsediyorum. Üstelik başına ne geleceği hiç belli olmaz. Belki de şizofreni kalıtsal olduğu için yarın bir gün bir tramvayı atlatamayıp kafayı sıyıracaksın hiç belli olur mu? Bir de afrikadaki insanları düşünelim. Oradakiler açlıktan ölüyor, sen burda obez oluyorsun. Söyle bana şimdi dertlenmen doğru mu? O açlıktan ölürken sen burda obez oluyorsan hiç de dertliyim dememelisin. (Hastalığı olanları ayrı tutuyorum.) Ben de bundan bir kaç ay önce intihar düşüncelerine sahiptim. Tam karar vermemiştim. Ancak ruhsal bunalımdaydım. Şimdi düşünüyorum da elimdekilerin farkına varmamışım ki. İyi ki bir ailem var. İyi ki bir evimiz var. İyi ki bana sahip çıkıyorlar. Peki ya anne babası sahip çıkmayan yetim ve öksüzler ne olacak? Çoğu illegal hayatlar yaşıyor ya da yetimhanede eziyet görüp sert insanlar hatta bazıları psikopat olabiliyor. Bazıları iyi bir birey de olabiliyor. Ancak onlar istisna. O yüzden gençler ne zaman çaresizliğe düşecek olsanız ilk önce elinizdekilerin kıymetinin farkına varın. İçinde bulunduğunuz durumun farkına varın ve inancınıza göre şükredin ya da iyi ki diyin. Bir de gençler her zaman iyilik yapın. Dünya iyi insanların hatrına dönüyor. İyilik yapan iyilik, kötülük yapan kötülük bulur. Ha tabi kötü çocuklar kızlara çekici gelebiliyor. Ancak sert adamlar çoğunlukla yalnız kalır. Çünkü insanlar gülünen neşe saçılan pozitif yerlere gitmek ister. Kim 90'ların teksasında yaşamak ister ki? Her neyse konudan sapmayalım. İyilik yapın arkadaşlar. Dininiz, siyasi görüşünüz vs önemli değil. Önemli olan insan olmanız. İyilik yapmanın siyahı beyazı olmaz. Yoksa dünya dönmeye devam edermiydi? Fakir ya da zengin elinizden geldiği kadar yardım edin ve iyilik yapın arkadaşlar. Son olarak hepimiz birer engelli ve nevroz adayıyız. Zaman bize ne gösterecek hiç belli olmaz.
Son düzenleme:
