11.sınıf öğrencisiyim. Yks serüveni başladı denilebilir. Hayatımda ders odaklı olmak istemiyorum ve ders çalışmayı da sevmiyorum ama ders çalışmasam yapabileceğim birşey yok.Bu yüzden ders çalışmam gerek iyi güzel çalışıyorum fakat çalışmam bittikten sonra geçen zamandan vicdan azabı duyuyorum bir gitar çalayım diyorum ama ders çalış gitar çalmak boşa zaman diyor içimden bir ses. Satranç oynayayım diyorum yok kitap okuyayım diyorum o da yok. Telefon kullanayım diyorum oda vicdan azabı. Ruh halimde çok değişkenlik gösteriyor.Covid döneminde kişisel gelişime çok önem verdim günde 6 saat gitar çaldığım zamanlar vardı hergün 50-100 SF kitap okurdum ve Türkiye'de üniversite kazanmanın bir işe yaramayacağını düşünüp ingilizce çalışıyordum yazılım öğreniyordum okul açıldı ve birden resmen şartlandım. Şuanda okuldan sonra spora gidiyorum bir eğlencem o var ama spordan gelince 2 saat çalışabiliyorum sporuda mı bıraksam diyorum bazen.Bunları geçtim yaşıtlarıma bakıyorum hiçbir şey yapmıyorlar ve bundan gayet memnunlar ben anlamıyorum ben mi değişiğim offf.
(Bu arada süreçte 100 günü geçtim 7 aydır şeker kullanmıyorum 3 aydır sosyal medya kullanmıyorum 1 yılı geçkin oyun da oynamıyorum dizi de seyretmiyorum arada ailemle netflixten film seyrediyorum. dopamin reseptörleriminde normal çalıştığını düşünüyorum.) Lütfen birşey söyleyin.
(Bu arada süreçte 100 günü geçtim 7 aydır şeker kullanmıyorum 3 aydır sosyal medya kullanmıyorum 1 yılı geçkin oyun da oynamıyorum dizi de seyretmiyorum arada ailemle netflixten film seyrediyorum. dopamin reseptörleriminde normal çalıştığını düşünüyorum.) Lütfen birşey söyleyin.
