Merhabalar arkadaşlar, sürecimde büyük ihtimalle 30. günüme ulaştım. Allah, daha uzun süreler nasip etsin ve bu yazıyı okuyanlara da nasip etsin.

Sürecim başlarken içimde p*rnoya karşı büyük bir nefret vardı. Bu yüzden bu illetten çıkmak istedim. Çünkü hayatımı kazanmam gerekiyor. Şu an bu satırları yazarken, süreci bozma korkusu içimi sardı. Çok fazla üzerine düşersem bozulur gibi hissediyorum, bu yüzden gün saymamaya özen gösteriyorum.

Neverfap sürecim çok güzel ilerliyor. En büyük sıkıntım baş ağrısı ve isteksizlik. Muhtemelen yoksunluk sendromları yaşıyorum. Bu süreçte kadınları cinsel bir obje olarak görmemeye başladım. Eskiden kadınları obje gibi görürken, şimdi onları birer insan olarak görüyorum.

Eski "lammer" yoktu artık. Güç bende idi. Sürecimde birçok hata yaptım ve bu hatalar yüzünden defalarca bataklığa saplandım. Şimdi amacım, bu hatalardan ders çıkarıp hayatıma başarı katmak. Sürecim, rayına oturmuş bir tren gibi ilerliyor.

Bu süreçte birçok kriz yaşadım, ama düşmeden ilerledim. Çünkü o nefret ettiğim ve iğrendiğim bataklık beni tekrar içine çekmek istedi bazen, ama ben artık orada olmayı istemiyorum.

Umarım bu süreç, bana daha önemli şeyler yazmayı da nasip eder. Dini ifadelerimden rahatsız olan arkadaşlar varsa özür dilerim, çünkü doğrudan hissettiklerimi yazdım. Özellikle Neverfap bloglarını okumayı ihmal etmeyin. Çünkü orada, sizi bu bataklıktan kurtaracak bir ip bulabilirsiniz.

Ben de dinime çok düşkünüm ama çok düşüyorum bu bataklığa. neverfap’e başlayınca bunalıma girdim panik atak hastasıyım zaten kanım etim çekildi iyice doktora gittim ilaç verdi xanax kullanıyorum lustral kullanıyorum çok zorluyor beni hastalık bir yandan fab bir yandan napıcam bilmiyorum