Herkese merhaba.Sizlere danışmam gereken konuları soru şeklinde belirtmeden önce beni neverfap akademiye getiren sürecimden biraz bahsetmek istiyorum.21 yaşındayım, bundan yaklaşık 3.5 sene önce beni nofapla tanıştıran sosyal bir camiaya katıldım.Nofap hakkında faydalı olduğunu öğrendiğim birkaç kısa yazı okuduktan sonra bu sürece başlama kararı aldım fakat bu işin bilimsel tarafı hakkında neredeyse sıfır bilgi sahibiydim.Araştırıp bilinçli ve bilgili bir şekilde bu süreci ilerletmenin daha faydalı olacağını hiç düşünmemiştim.Tek bildiğim testosteron hormonunun artışına sebep olduğu ve doğru ya da yanlış bunun body sporuna olan katkısıydı.Lise son sınıftım, fapı sadece bir ihtiyaçmış gibi düşünüp beynimin dahi talebi olmadan yaptığım bir aktivite haline getirmiştim.Bunun sebebi ise zamanımın çok yoğun geçmesiydi (ama ben bunun bilincinde değildim).

Okul staj ve enerjimi fazlasıyla tüketen sporun verdiği yorgunluk fap talebinin önüne geçiyordu.İşte tam bu yaşantımın sürdüğü zamanlarda bir karar alıp nofapa başladım.45 gün dayandım ve bu 45 gün içerisinde neredeyse hiç denecek kadar az kriz yaşadım.Yukarıda da belirttiğim gibi günlerimin çok yoğun geçmesi ben farkında olmadan nofap sürecime çok büyük katkıda bulunmuştu.Tabi bu bilinçsiz ilerleyen süreç spor faaliyetimin azalması boş vaktimin artması ve uçkuruma yönelik karşı cinsle yaşadığım şeylerin artmasıyla da beraber ilk fırsatta bozuldu, ortaokuldan beri beynimde büyüyerek ilerleyen pmo ya kaldığım yerden devam ettim.Evet pişmanlık duyuyordum ama tekrardan nofapa başlayacak kadar değil.Spor sürecim ve lise hayatımın sonlanması ardından 2 sene mezuna bırakmam ve bu mezun sürecim içinde neredeyse 1.5 sene pandemi sebebiyle yoğunlukla evde tıkılı kalmam vs. beni pmo ya tam tamına bağımlı hale getirdi.Akademide okuduğum makalelerin verdiği bilgilerle yorumlayacak olursam o kadar üst düzeyde dopamin bağımlısı biri olmuştum ki anlatamam.İradem iyice zayıflıyordu, dünyam pmo etrafında dönüyor gibiydi.Özellikle evde olduğum sürelerde ders çalışmak gibi günümün çoğunluğunu ayırmam gereken sorumluluklarımı asla yerine getiremiyordum, sıkıntıdan patlıyordum odaklanabilmek ne mümkün.Fapı yeni yaptıysam direk sosyal medyaya müziğe oyuna bırakıyordum kendimi, üzerinden 2 gün geçtiyse tekrar pmo ya dalıyordum.Pandemiden önce böyle değildim ders çalışmam gerekirse çalışırdım, bol bol kitap okurdum, sosyal çevreme fazla zaman ayırırdım ve fapı da yapardım ama böyle zararını görmezdim.Aylarca böyle en yüksek düzeyde bağımlılıkla geçti yaşantım ve geçtiğimiz eylül ayında üniversiteye başladım işe güce de girdim, zamanım sürekli ve fazla fazla olmasa da bazı günler çok yoğun geçiyordu ama okulun ve işin olmadığı, kısacası evde olduğum günler pmo talebim arşa çıkıyordu, sorumluluklarıma her zaman ki gibi engel oluyordu.Nihayet artık bunun özellikle de beynimde gün geçtikçe büyüyen bir zarara dönüştüğünü idrak edebildim.

Şubat ayının ortalarında yıllar önce nofapı ilk duyduğumda ismini gördüğüm bir site aniden aklıma geldi, Neverfap Akademi.Siteye girdim, aramızda yeni misin bölümünde farkındalık makalelerinden başlayarak sırasıyla okumaya başladım.Bir günde hepsini bitiremesemde bilinçli hale gelmem çok uzun sürmedi (mücadele aşamasındayım ve estikçe makaleleri okumaya devam ediyorum),özellikle beyinde yarattığı hasarı ve işleyişi öğrendiğimde yaşadığım pişmanlığı anlatacak bir tanım yok.Tekrar nofapa başladım yaşantım aynıydı bazı günler çok yoğun bazı günler bomboş.İki defa 6 gün aralıklarla dayanıp relapse oldum ama bir şeyin farkındaydım.Hobilerim hedeflerim sosyal çevrem olmasına rağmen evde bedenime giren o yıkık şahıs beni direk pmo ya yöneltiyor her şeyi bozuyordu.Uzun zamandır aldığım en iyi kararlardan birini aldım ve spora geri döndüm.Bugün 16.günümdeyim, sporun yarattığı yorgunluk biraz olsun krizlerin önüne geçmemde bana yardımcı oluyor.Bir daha dönmeye ve baştan başlamaya hiç niyetim yok ama çoğumuz biliyoruz ki bu şansa bağlı bir şey değil. Dopamin salınımını arşa çıkaran bu meretin hayatımızda ufak destekçileri var.Sosyal medyada geçen boş zaman, durmadan müzik dinlemek, oyun oynamak, en azından kendimden söyleyecek olursam bu saydıklarıma normalden fazla zaman ayırdığımda bende ki krizler arşa çıkıyor, beynim bedenim uyuşuyor, uykum geliyor vs.

Uzun lafın kısası dostlarım, ben bu merete geri dönmemekte kararlıyım ancak beni bu bağımlılığa geri itmeye müsait olan ve kendi içerisinde de belli düzeyde bağımlılık yaratan sosyal medya oyun gibi boş zaman yiyicilerinden; hedeflerime, sorumluluklarıma ayırmam gereken zamanı söküp almak istiyorum.Özellikle evdeyken ruhumda dolanan o tembel varlığı susturmak istiyorum.Ben evimdeyken de kütüphanede olduğu gibi dersimi çalışabilmek istiyorum.Anlayacağınız ben beynimdeki dopamini normalden fazla salgılatan bu mecraların verdiği hazzı,uyuşukluğu değil günlük işlerimi yaparken alacağım hazzı, keyfi, gururu istiyorum.Varsa vereceğiniz kıymetli tavsiyelerinizi,anlatacaklarınızı pürdikkat okuyacağım.Teşekkürler...