Arkadaşlar merhaba bu sene 2 inci mezuan kalişimdi bu daha önce ki yılar full porno bağımlısı biriydim lise felan boş geçti yanı sene başı, dershaneye gittim. ama porno bağımlısı oldugumu yeni öğrendim dershane yazıldım ilk 3 ay süreç felan derken dershane etüt masasında benim zihninden bir sonraki ders arkadaşıma ne desem hocama ne desem gibi düşünceler geçiyordu engel olamıyordum pmo verdiği bir sıkıntı duygusal olarak çokuşteydim , hiç arkadaşım yok saygı duymuyorlar bana ciddiye almıyorlar , sessiz ozguvensiz biriydim ilk 3 ay böyle oldu 3 ay sonra son sürece başladım daha düzene gitmeye başladı hayatım tâbi Zaman zaman duygusal olarak etkilendim artık bende dikkat dağınıklığı vardı ders çalışırken odagim Toplamaya ekstra efor sarf ediyordum . kimi insana bakıyorum adam yanında bomba patlasa çalışıyor, sınava 3 ayı öyle gitti sonraki Kalan zamanda daha iyisini yapabiliridim ama sonuç olmadı 300 puan civarı aldım bu sene bu puan ile ne yapılı bilmiyorum
Kaybedilen zaman var matamatik daha oturtamadim Türkçe dikkat dağınıklığı ile uğraştım. Bir yandan yeter gir başla hayat mücadelesi yaşım 21 diğer yandan bir sene daha mı mezuna kalacaksın düşüncesi var parasızlıktan da bıktım ya aile durumu öyle çok iyi değil Kendi yagımızda kavrulup gidiyoruz
Kısaca dershane ilk 3 ay boş geçti saçma salak düşünceler ile sonrası
Dikkat dağınıklığı kaybedilen zaman vs daha iyi yapabilirdim lakin disiplinsizlik vardı ben yaklaşık 10 yılık bir bagimliydim diyebilirim şuan bagimligi yeniyorum
Bir tane arkadaşım var ben bu sene uyuşturucu bagimligini yendim bu sene olamasa bile bagimligi yendim diyor ama ben nasıl çıkarım bu düşünceden neye yönelmem lazım, nasıl bir zihin yapısında olmam gerek akrabalarında da daha yüksek bekliyordu bende ilk 100 bin diyordum 1000000 oldum acayip yığılma var. 3. Mezuna kalış zaman kaybını matamatik oturtamadim sizce nasıl bir piskolojik ,zihin yapısında olmam lazım

Pmo ile ilgili eminim ki bir sürü aynı durumda olan arkadaş vardır. Bu halimin pmo bagimligi yüzünden oldugunu dusunuyorum.

Dostum öncelikle geçmişteki hatalarında ve kötü zamanlarında takılı kalmamanı öneririm.Çünkü bana hep bu oluyordu bunu engellemek oldukça zor ama bu maksimum 1 ayını alır.An'da kalmaktan bahsediyorum.
Şuana odaklanman ve gelecek planları yapmanı öneririm

Boş geçirilmiş bir zaman var ve bağımlı odigumu dershane başladığım zaman öğreniyorum 2 . mezuna kalış ta

Önemli olan şey üniversiteye bir yıl daha geç kalmış olman değil.1-2 yaş farkı bence çok normal ve bence üniversiteyi aşırı miktarda ciddiye alıyorsun.Herşey üniversite değil hatta bana göre üniversite eğlence ve sosyalleşme ortamından çokda öte değil.Sadece birkaç üniversite üst düzeyde eğitim veriyor ülkemizde geriye kalanlar yeni nesil lise adeta.Daha ziyade üniversitenin olanakları ve imkanları önemli oluyor.Eğitim bireyin kendisinde başlayıp biten şeydir.Öğrenmek ne kadar kaliteli bir kuruma gittiğin değil, o konu üstüne ne kadar emek harcadığınla ilgilidir.Eğer ki alanında en iyisi olmak istiyorsan üniversiteden bağımsız çok çalışman gerekiyor.

Selam dostum, olmuşla ölmüşe çare yok. Keşke daha iyi yapabilirdim, biraz daha çalışsaydım, şunu şunu yapsam işler daha iyi gidebilirdi gibi düşüncelerle kendine acı çektirmenin hiçbir anlamı yok. Yaşananları sindirip önüne bakmalı, bir sonraki hamleni düşünmelisin.

Eğer gerçekten ne istediğini biliyorsan, bu yol üniversiteden geçiyorsa ve ailen de maddi manevi sana denemen için destek oluyorsa bir kere daha deneyebilirsin. Benim bölümümde ikinci üniversitesini okuyan, evli ve çocuklu insanlar var ve gayet iyi anlaşıyoruz; eminim diğer fakültelerde de bu böyledir. Yani kimse sana "ne işi var abi bu çocuğun bu yaşta burada?" gözüyle bakmaz, rahat olabilirsin bu konuda

Eğer gerçekten ne istediğini biliyorsan ve bu yol üniversiteden geçmiyorsa üniversite yolundan gitmene gerek yok.
Ebeveynler çocuklarının üniversite mezunu olmadan doğru düzgün bir hayat yaşayamayacağına körü körüne inanıyor ve bu düşünceyi çocuklarına da empoze ediyorlar. Eğer bu düşüncedeysen bunu aşmalısın. İnan bana sayılı birkaç üniversitenin haricinde bu ülkede üniversite okumazsan kaçıracağın hiçbir şey yok. Neşesiz, kendini geliştirmeyen hocaların slayttan okuduğu bilgilerin on katına eğer sen istersen tek başına erişebilirsin.

Ege' Alıntı:

Selam dostum, olmuşla ölmüşe çare yok. Keşke daha iyi yapabilirdim, biraz daha çalışsaydım, şunu şunu yapsam işler daha iyi gidebilirdi gibi düşüncelerle kendine acı çektirmenin hiçbir anlamı yok. Yaşananları sindirip önüne bakmalı, bir sonraki hamleni düşünmelisin.

Eğer gerçekten ne istediğini biliyorsan, bu yol üniversiteden geçiyorsa ve ailen de maddi manevi sana denemen için destek oluyorsa bir kere daha deneyebilirsin. Benim bölümümde ikinci üniversitesini okuyan, evli ve çocuklu insanlar var ve gayet iyi anlaşıyoruz; eminim diğer fakültelerde de bu böyledir. Yani kimse sana "ne işi var abi bu çocuğun bu yaşta burada?" gözüyle bakmaz, rahat olabilirsin bu konuda

Eğer gerçekten ne istediğini biliyorsan ve bu yol üniversiteden geçmiyorsa üniversite yolundan gitmene gerek yok.
Ebeveynler çocuklarının üniversite mezunu olmadan doğru düzgün bir hayat yaşayamayacağına körü körüne inanıyor ve bu düşünceyi çocuklarına da empoze ediyorlar. Eğer bu düşüncedeysen bunu aşmalısın. İnan bana sayılı birkaç üniversitenin haricinde bu ülkede üniversite okumazsan kaçıracağın hiçbir şey yok. Neşesiz, kendini geliştirmeyen hocaların slayttan okuduğu bilgilerin on katına eğer sen istersen tek başına erişebilirsin.

Genişletmek için tıklayın ...

Evet haklısın ama elimde bir iş olmayınca boşlukta gibi hissediyor insan okumaktan başka çare yok gibi belki işsizliği erteliyor
Ama okumasaan fabrika da hayatı geçmez gibi düşünceler var