Beyler sa, dün ilk kez mezun olduğum ve en uzun hatta tek uzun sürecim olan 120 günlük sürecimi bozdum. Eskiden olsa sırf bozduğum için bugün erken uyanmaktan vazgeçer, rutinlerimi devam ettirme konusunda motivasyon düşüklüğü yaşardım. Düşünürdüm ki nofap bozulduğu için artık ne yapsam da erken uyanamam, ders çalışamam, hiç bir başarı elde edemem. Mezun olunca bunun aslında benim çarpık düşünce yapım ile alakalı olduğunu anladım, çünkü beklediğim süper güçler gelmemişti. Bu düşüncelerimi değiştirdim, daha da değiştirmeye çabalıyorum. Şimdiki düşünce yapımda ise bunu bile bir challange olarak görüyorum. Eğer nofapı bozmama rağmen sporumu yapar, dersimi çalışırsam nofapın enerjisini tekrar kazandığım durumda hayli hayli yaparım. 120 güne kadar çok rahat gelmiştim 117.gün American Psycho filmini izledim, orada cinsellik içeren sahneler vardı. İzlerken pek etkilendiğimi düşünmedim, benim ufaklıkta pek bi hareketlilik yoktu, ertesi gece ıhtan bi kriz yaşadım. Dün gece ise daha sağlam bir kriz geldi ve relapse oldum. İşin garibi 118e kadar 1 tane bile kriz yaşamadım. "PBKY" mantalitesini ilk okuduğumda içselleştirememiştim, 2.kez okuduğumda da içselleştiremedim. Anlıyordum ama uygulamaya gelince pek işe yaramıyordu. Bu son sürecimde ise bilinçsiz olarak o kafadaydım, pmo'da hiç bir değer görmediğim için aklıma bile gelmiyordu. Dün nasıl bir değer gördüm ve bozdum bilmiyorum, ama bence bu illeti bırakmanın tek yolu bu işte bir değer olmadığını kavramak. Bunu kavrayınca hayat boyu böyle gider artık bir daha dönmem diye düşünmeyin. Dönülebiliyor, dün öğrenmiş oldum. Tekrardan bu bataklığa düşeceğimi düşünmüyorum ama tedbiri elden bırakmamak lazım, daha doğrusu bunu iradeyle değil düşünce yapısıyla sağlamak lazım, tekrardan eski bilincime yükselmeliyim.
Son düzenleme:
