Herkese merhabalar dostlar bugün 93.günüm ve dilim döndüğünce sizlerle paylaşmak istiyorum. Umarım bir nebze olsun faydam dokunur,umut olabilirim. Hazırsanız başlıyalım...
Çocukluk dönemimde malesef pornodan önce atari ve ps oyunları girdi hayatıma. Resmen hayatımda oyunlar vardı en iyi dostum atariydi. Ailem bizim oğlan sessiz sakin kimseye zararı yoktur gibi klasik tabirlerde bulunuyorlardı ve sosyalleşmem konusunda bana öneride bulunuyorlardı. Bense he hü deyip gene bildiğimi okuyordum. Çünkü yaratılıştan böyle bir yapıya sahip olduğumu düşünüyordum.
Gelelim hayatımın daha da kararmasına sebep olan anıma. Birgün yine kuzenime indim. Ya ilkokul dörtteyim yada beş. Kendisi 4 yaş büyük benden ve benim aksime ele avuca sığmaz birisi. Her şey olağan giderken nerden bulduysa bi dvd koydu. Başladık izlemeye ama gerçekten bir şeyden haberim yok. O kadar masumum ki. Kendini yaktın beni niye yakıyorsun dimi? Ne zaman hatırlasam sinir olurum. Neyse...
Gerçekten bu olay beynimde dinamit etkisi yaptı resmen ve artık zaten sosyalleşme sorunu yaşayan ben iyice soyutladım kendimi. Kızlarla iletişim yok denecek kadar az, beta hareketlerle dolu heba olacak yılların fitili ateşlenmiş oldu. (Of cümleye bak) Ortaokulu çok acı bir şekilde platonik olarak geçirdikten sonra lisede çömezlik korkusu sarmıştı beni. Zaten zor arkadaş ediniyorum yeni bi ortama girmekse işkence resmen. İlkgünü ortaokuldan bi arkadaşımla aynı lisedeymişiz görünce yapıştım ona. Dedim Allah çıkardı seni karşıma sonra ayrı sınıflara düşünce gene karalar bağlamıştım. Bir kaç hafta gelip gittim okula sadece hayalet gibiydim. Yoklamada bile hocalar farketmeyecek nerdeyse. Çünkü ne derse ne de sosyalliğe dair hiçbir çabam yok. Dokunmatik telefonların yavaş yavaş popürlerleşmesi ve eve de internet gelmesiyle teknenin dibini kazıyodum artık. Lisede okul takımı kaptanı olmam sebebiyle bir kaç kız arkadaşım oldu ama içerden pek bi numaram olmadığını görünce kaçıştılar. Yata yata mezun olduktan sonra Memleketimden bi üniversite tutturdum. Ama yine varlığımla yokluğum bir. Gerçi pek arkadaşım olmayınca derslere az da olsa ağırlık verebildim ve sınıf 4sü falan olmuştum. Derken suni bi hayat yaşadığımı fark edip başladım internette bunun nedenini araştırmaya. Başta dini kaynaklar,videolar ilham oldu ama kısa bir süreliğine. Sonra bu tarz bağımlılığın biraz da bilimsel yönünü araştırdım ve çok şükür neverfap'i keşfettim. Yalan yok. Ulen dedim ne alakası var izlesem ne izlemesem ne? Sonra dedim o kadar saçma sapan şey denedim ne kaybederim?
Kaybetmeyi bırak gömü buldum resmen. Sanki can suyu gibi geldi bana. Tek üzüntüm üniversiteden sonra keşfetmiş oldum neverfap de neden hâlâ istikrar sağlayamıyorum. Ama ders çıkarmak yenile yenile yenmeyi öğrenmek püf nokta. Çünkü başka çarem yok. Nereye gideyim ne yapayım? Evet sadece pornoyu bırakmak size evrim geçirtmez ama sağladığı enerji bakış açısı katalizör olma özelliği doğru kullanımla sizi bambaşka birine çevirebilir. Neverfap size son model araba ve dolu bir depo verir ama sizde ehliyet yoksa olduğunuz yerde sayarsınız. Hedefiniz yoksa bir yere gidemezsiniz beyler. Kaç defa bozdum bilmiyorum ama haticeye değil neticeye bak derler ya şuan 93. günüm. Beklediğim şeyleri kısmen yaşadım. Mesela artan özgüven, sosyal ilişki, olumlu karşı cins etkileşimleri gibi. Şu aralar günde 5-6 saat ders çalışabiliyorum sınava yakın tabi artacak bu süre.
Şöyle bazen düşünüyorum da gerçekten çalkantılı bir dönemdi. Bazen dedim niye yapıyorum hiçbir faydası yok yakında bozarım daha öncede bozdum gibi düşüncelere kapıldığım da oldu. Bazense vay canına adamlar haklıymış pilavdan dönenin kaşığı kırılsın dedim . Büyük lokma ye büyük konuşma demişler ama kritik yeri atlattım bir daha da bozmam umarım. Ve gerçekten tüm hücrelerimle istedim bu günleri herşeyimle. Araştırdım sürekli ve belki şuan bunu okuyan sana bile süreçle alakalı sorular sorarak bunalltım seni. Ama yapmak zorundayım. Saldım çayıra mevlam kayıra olmaz. Boşuna obsesif olmadık. Ve bence dostlar relapseler sürecin parçası. Eğer sen relapseden sonra sürecine tekrar başlama hırsı gösteriyorsan hâlâ oyunun içindesin üzülme. Önemli olan düşmemek değil tekrar ayağa kalkabilmek...
Sürecimiz daim olsun.
Çocukluk dönemimde malesef pornodan önce atari ve ps oyunları girdi hayatıma. Resmen hayatımda oyunlar vardı en iyi dostum atariydi. Ailem bizim oğlan sessiz sakin kimseye zararı yoktur gibi klasik tabirlerde bulunuyorlardı ve sosyalleşmem konusunda bana öneride bulunuyorlardı. Bense he hü deyip gene bildiğimi okuyordum. Çünkü yaratılıştan böyle bir yapıya sahip olduğumu düşünüyordum.
Gelelim hayatımın daha da kararmasına sebep olan anıma. Birgün yine kuzenime indim. Ya ilkokul dörtteyim yada beş. Kendisi 4 yaş büyük benden ve benim aksime ele avuca sığmaz birisi. Her şey olağan giderken nerden bulduysa bi dvd koydu. Başladık izlemeye ama gerçekten bir şeyden haberim yok. O kadar masumum ki. Kendini yaktın beni niye yakıyorsun dimi? Ne zaman hatırlasam sinir olurum. Neyse...
Gerçekten bu olay beynimde dinamit etkisi yaptı resmen ve artık zaten sosyalleşme sorunu yaşayan ben iyice soyutladım kendimi. Kızlarla iletişim yok denecek kadar az, beta hareketlerle dolu heba olacak yılların fitili ateşlenmiş oldu. (Of cümleye bak) Ortaokulu çok acı bir şekilde platonik olarak geçirdikten sonra lisede çömezlik korkusu sarmıştı beni. Zaten zor arkadaş ediniyorum yeni bi ortama girmekse işkence resmen. İlkgünü ortaokuldan bi arkadaşımla aynı lisedeymişiz görünce yapıştım ona. Dedim Allah çıkardı seni karşıma sonra ayrı sınıflara düşünce gene karalar bağlamıştım. Bir kaç hafta gelip gittim okula sadece hayalet gibiydim. Yoklamada bile hocalar farketmeyecek nerdeyse. Çünkü ne derse ne de sosyalliğe dair hiçbir çabam yok. Dokunmatik telefonların yavaş yavaş popürlerleşmesi ve eve de internet gelmesiyle teknenin dibini kazıyodum artık. Lisede okul takımı kaptanı olmam sebebiyle bir kaç kız arkadaşım oldu ama içerden pek bi numaram olmadığını görünce kaçıştılar. Yata yata mezun olduktan sonra Memleketimden bi üniversite tutturdum. Ama yine varlığımla yokluğum bir. Gerçi pek arkadaşım olmayınca derslere az da olsa ağırlık verebildim ve sınıf 4sü falan olmuştum. Derken suni bi hayat yaşadığımı fark edip başladım internette bunun nedenini araştırmaya. Başta dini kaynaklar,videolar ilham oldu ama kısa bir süreliğine. Sonra bu tarz bağımlılığın biraz da bilimsel yönünü araştırdım ve çok şükür neverfap'i keşfettim. Yalan yok. Ulen dedim ne alakası var izlesem ne izlemesem ne? Sonra dedim o kadar saçma sapan şey denedim ne kaybederim?
Kaybetmeyi bırak gömü buldum resmen. Sanki can suyu gibi geldi bana. Tek üzüntüm üniversiteden sonra keşfetmiş oldum neverfap de neden hâlâ istikrar sağlayamıyorum. Ama ders çıkarmak yenile yenile yenmeyi öğrenmek püf nokta. Çünkü başka çarem yok. Nereye gideyim ne yapayım? Evet sadece pornoyu bırakmak size evrim geçirtmez ama sağladığı enerji bakış açısı katalizör olma özelliği doğru kullanımla sizi bambaşka birine çevirebilir. Neverfap size son model araba ve dolu bir depo verir ama sizde ehliyet yoksa olduğunuz yerde sayarsınız. Hedefiniz yoksa bir yere gidemezsiniz beyler. Kaç defa bozdum bilmiyorum ama haticeye değil neticeye bak derler ya şuan 93. günüm. Beklediğim şeyleri kısmen yaşadım. Mesela artan özgüven, sosyal ilişki, olumlu karşı cins etkileşimleri gibi. Şu aralar günde 5-6 saat ders çalışabiliyorum sınava yakın tabi artacak bu süre.
Şöyle bazen düşünüyorum da gerçekten çalkantılı bir dönemdi. Bazen dedim niye yapıyorum hiçbir faydası yok yakında bozarım daha öncede bozdum gibi düşüncelere kapıldığım da oldu. Bazense vay canına adamlar haklıymış pilavdan dönenin kaşığı kırılsın dedim . Büyük lokma ye büyük konuşma demişler ama kritik yeri atlattım bir daha da bozmam umarım. Ve gerçekten tüm hücrelerimle istedim bu günleri herşeyimle. Araştırdım sürekli ve belki şuan bunu okuyan sana bile süreçle alakalı sorular sorarak bunalltım seni. Ama yapmak zorundayım. Saldım çayıra mevlam kayıra olmaz. Boşuna obsesif olmadık. Ve bence dostlar relapseler sürecin parçası. Eğer sen relapseden sonra sürecine tekrar başlama hırsı gösteriyorsan hâlâ oyunun içindesin üzülme. Önemli olan düşmemek değil tekrar ayağa kalkabilmek...
Sürecimiz daim olsun.
