INTOTHELIGHT SUNAR
Şimdi değerli okuyucular sizler için konuya çok hızlı bir giriş yapacağım. Bundan 2 ay öncesinde nofapi duymuş ama hiç önemsememiştim . Daha sonrasında ise neverfap bloguyla tanıştım ve acaba diye düşünmeye başladım. O sıralarda da hayatımda olacağını zannettiğim bir kız vardı . O yüzden de çok cesaret edememiş ve başlayamamıştım .
Sonrasında gayet beklendiği üzere her PMO bağımlısı birey gibi kızdan çok sağlam bir ret yedim ve o tokadın da etkisiyle 1 hafta sonra sürecimi başlattım. 1 hafta yalandan aşk acımı çektim ondandı bu gecikme de . Sürecimin ilk günlerini yalnızca blog makalelerini okuyarak geçiriyordum. Deli gibi okuyor araştırıyor ve günü gününe notlar alıyordum . Kendime çok sağlam bir küçük alışkanlıklar zinciri oluşturmuştum her gün görevlerimi tamamlıyor ve zincirime bir halka daha ekliyordum . Her şey o kadar güzel gidiyordu ki , kendime olan güvenimdeki artış , çevrenin bakışları , saç ve cilt sağlığım , uykudan ve uyanıklıktan zevk ve verim alma . Gaza gelip irade kampını ve PBKY kıtabını da satın aldım. Son günlere doğru küçük görevlerimi aksatmamla beraber kafamda acabalar oluştu ve sürecimi bozdum . Başlarda lapse olduğumu zannediyordum ki relapsemiş şimdi fark ediyorum. 2 haftadır kendime gelemedim sanki kendimden nefret ediyormuş gibi hissediyor ama yine de yapmaya devam ediyorum . İrade kampında 7. Günüme geldim tüm görevlerimi yaptım ama başından beri sürekli PMO il iç içe olduğumdan pek bir fayda göremedim . Açık açık istersen Superman'den eğitim al PMO bağımlısıysan bi b0k olamazsın. Bu yüzden bundan sonra inşallah bir daha sürecimi bozmayacak ve gerçek anlamda kampın etkilerini göreceğim.
Şimdi de hayat hikayeme gelelim :
İlkokul öncesi okuma yazma öğrendiğimden sınıfın ve okulun en gözde öğrencisiydim . Tüm arkadaşlarımın inanılmaz saygı duyduğu bir bireydim . Çok başarılı ve sosyaldim şaka gibi gelecek ama 4 e gidene kadar 7 8 ayrı kız benden hoşlanmıştı
. Ortaokula da iyi bir başlangıç yapmıştım çok çalışıyor ve çalışmaktan gerçek anlamda zevk duyuyordum .
Gelelim o lanet güne : Ben P ile 12 yaşımdayken lanet kuzenim vasıtasıyla tanıştım ve aralıklı olarak ailemden gizli olarak izledim . O zamanlar ne kadar zararlı olduğunu bilmiyordum ve yavaş yavaş farklı farklı P lara yönelmeye ve içimdeki küçük canavara farklı şeyler göstermeye başlamıştım. 14 yaşıma geldiğimde ise ilk mastürbasyonumu yapmış ve büyümüş hissetmiştim sanki başka birisi olmuştum , adam olmuştum (!) artık kimse önümde duramazdı. Belki o zaman farkında değildim ama ben PMO hariç hiçbir şeyden haz duyamamaya başlamıştım . Ne eskisi gibi doğru düzgün ders çalışıyor ne de çalıştığımdan bir şey anlıyordum. Bu yüzden de çalışmayı bırakmıştım artık hayatımda sadece yabancı diziler ve PMO vardı , yavaş yavaş bir canavara dönüşüyordum ,sabah akşam aklında "O" olan bir canavar . Lisede tipim ve zekam yüzünden gayet özgüvenli bir imaj veriyordum ancak hiçbir kızla doğru düzgün konuşamıyor sohbet edemiyordum . Lisede Fen Lisesinde okumama rağmen hiç ders çalışmıyor , her zamanki gibi çalışıyormuş gibi yapıyordum . Sınav senem ise manga , anime , PMO üçlemesine kurban gitti . Tekrar hazırlanmaya PMO'nun bende oluşturduğu özgüvensizlik ve iradesizlikten dolayı cesaret edemedim . Kesin İstanbul kazanırım dediğim bölümümde bırakın İstanbul'u bölümümü bile tutturamamıştım. Berbat geçen bir yazın ardından Sakarya'da Elektrik Elektronik Mühendisliği bölümünü kazandığımı öğrendim ve okuluma başladım. Bir sürü bomboş arkadaşlar edindim ve onlarla ilk dönemimi de diğer zamanlardaki gibi PMO ile heba ettim . Şuan farkına varıyorum ki saatlerce uğraşıp tamamladığım planlarıma uymama sebebim benim iradesizliğim veya disiplinsizliğim değil , tamamen PMO bağımlılığı ile bozulan dopamin dengem ve ödül sistemim . Tabi ki uymayacaktım çünkü çok daha fazla zevk veren P hayatıma dahildi , niye gidip hazzı erteleyecektim ki ? Bomboş geçen 1 dönemin ardından ikinci dönem ortalarında bir kıza vuruldum . Manyak gibi sürekli onu düşünüyor ve PMO dışında başka hiçbir şey yapmıyordum. Şimdi fark ediyorum da o kadar ezikmişim ki , sürekli oalrak yazan , konuşan taraf ben olmuşum . Bir şey dese de onu yapsam diye ağzının içine bakıyordum . PMO yüzünden sanki kızları ulaşılmaz görüyor ve onu kaybetmekten çok korkuyordum. Vizelerime 1 hafta kala açıldım ve vize haftasında o cani kız tarafından (!) reddedildim. Hayatım yıkılmıştı sanki , delirecek gibiydim. 1 Haftada toparlandım ve sürecime başladım sonrası ise her şey muazzam ilerliyordu taa ki relapse olana kadar.
Son olarak :
Arkadaşlar ben hayatımda güzel ne yaşadıysam , neden zevk aldıysam bu süreçte oldu. Hayatımda bir anlam oluştu . Bir amacım ve kendimle bir savaşım vardı artık. Belki şuan kaybettim ama moraran kolumu zaten morardı diye tekrar tekrar aynı duvara vurmamım bir anlamı yok. Artık tedavi olması için tamamen her manada uzak duracak ve hayatımda bir anlam bulacağım. O kol şuanda mosmor dahi olsa sabırla iyileşmesini bekliycek ve bu esnada süreci hızlandırmak için ilaçlar kullanacağım.Siz de lütfen bir süreçteyseniz pes etmeden devam edin , bozduysanız da bırakmayın ve tekrar başlayın . HER ZAMAN DAHA İYİYE .
Şimdi değerli okuyucular sizler için konuya çok hızlı bir giriş yapacağım. Bundan 2 ay öncesinde nofapi duymuş ama hiç önemsememiştim . Daha sonrasında ise neverfap bloguyla tanıştım ve acaba diye düşünmeye başladım. O sıralarda da hayatımda olacağını zannettiğim bir kız vardı . O yüzden de çok cesaret edememiş ve başlayamamıştım .
Sonrasında gayet beklendiği üzere her PMO bağımlısı birey gibi kızdan çok sağlam bir ret yedim ve o tokadın da etkisiyle 1 hafta sonra sürecimi başlattım. 1 hafta yalandan aşk acımı çektim ondandı bu gecikme de . Sürecimin ilk günlerini yalnızca blog makalelerini okuyarak geçiriyordum. Deli gibi okuyor araştırıyor ve günü gününe notlar alıyordum . Kendime çok sağlam bir küçük alışkanlıklar zinciri oluşturmuştum her gün görevlerimi tamamlıyor ve zincirime bir halka daha ekliyordum . Her şey o kadar güzel gidiyordu ki , kendime olan güvenimdeki artış , çevrenin bakışları , saç ve cilt sağlığım , uykudan ve uyanıklıktan zevk ve verim alma . Gaza gelip irade kampını ve PBKY kıtabını da satın aldım. Son günlere doğru küçük görevlerimi aksatmamla beraber kafamda acabalar oluştu ve sürecimi bozdum . Başlarda lapse olduğumu zannediyordum ki relapsemiş şimdi fark ediyorum. 2 haftadır kendime gelemedim sanki kendimden nefret ediyormuş gibi hissediyor ama yine de yapmaya devam ediyorum . İrade kampında 7. Günüme geldim tüm görevlerimi yaptım ama başından beri sürekli PMO il iç içe olduğumdan pek bir fayda göremedim . Açık açık istersen Superman'den eğitim al PMO bağımlısıysan bi b0k olamazsın. Bu yüzden bundan sonra inşallah bir daha sürecimi bozmayacak ve gerçek anlamda kampın etkilerini göreceğim.
Şimdi de hayat hikayeme gelelim :
İlkokul öncesi okuma yazma öğrendiğimden sınıfın ve okulun en gözde öğrencisiydim . Tüm arkadaşlarımın inanılmaz saygı duyduğu bir bireydim . Çok başarılı ve sosyaldim şaka gibi gelecek ama 4 e gidene kadar 7 8 ayrı kız benden hoşlanmıştı
. Ortaokula da iyi bir başlangıç yapmıştım çok çalışıyor ve çalışmaktan gerçek anlamda zevk duyuyordum . Gelelim o lanet güne : Ben P ile 12 yaşımdayken lanet kuzenim vasıtasıyla tanıştım ve aralıklı olarak ailemden gizli olarak izledim . O zamanlar ne kadar zararlı olduğunu bilmiyordum ve yavaş yavaş farklı farklı P lara yönelmeye ve içimdeki küçük canavara farklı şeyler göstermeye başlamıştım. 14 yaşıma geldiğimde ise ilk mastürbasyonumu yapmış ve büyümüş hissetmiştim sanki başka birisi olmuştum , adam olmuştum (!) artık kimse önümde duramazdı. Belki o zaman farkında değildim ama ben PMO hariç hiçbir şeyden haz duyamamaya başlamıştım . Ne eskisi gibi doğru düzgün ders çalışıyor ne de çalıştığımdan bir şey anlıyordum. Bu yüzden de çalışmayı bırakmıştım artık hayatımda sadece yabancı diziler ve PMO vardı , yavaş yavaş bir canavara dönüşüyordum ,sabah akşam aklında "O" olan bir canavar . Lisede tipim ve zekam yüzünden gayet özgüvenli bir imaj veriyordum ancak hiçbir kızla doğru düzgün konuşamıyor sohbet edemiyordum . Lisede Fen Lisesinde okumama rağmen hiç ders çalışmıyor , her zamanki gibi çalışıyormuş gibi yapıyordum . Sınav senem ise manga , anime , PMO üçlemesine kurban gitti . Tekrar hazırlanmaya PMO'nun bende oluşturduğu özgüvensizlik ve iradesizlikten dolayı cesaret edemedim . Kesin İstanbul kazanırım dediğim bölümümde bırakın İstanbul'u bölümümü bile tutturamamıştım. Berbat geçen bir yazın ardından Sakarya'da Elektrik Elektronik Mühendisliği bölümünü kazandığımı öğrendim ve okuluma başladım. Bir sürü bomboş arkadaşlar edindim ve onlarla ilk dönemimi de diğer zamanlardaki gibi PMO ile heba ettim . Şuan farkına varıyorum ki saatlerce uğraşıp tamamladığım planlarıma uymama sebebim benim iradesizliğim veya disiplinsizliğim değil , tamamen PMO bağımlılığı ile bozulan dopamin dengem ve ödül sistemim . Tabi ki uymayacaktım çünkü çok daha fazla zevk veren P hayatıma dahildi , niye gidip hazzı erteleyecektim ki ? Bomboş geçen 1 dönemin ardından ikinci dönem ortalarında bir kıza vuruldum . Manyak gibi sürekli onu düşünüyor ve PMO dışında başka hiçbir şey yapmıyordum. Şimdi fark ediyorum da o kadar ezikmişim ki , sürekli oalrak yazan , konuşan taraf ben olmuşum . Bir şey dese de onu yapsam diye ağzının içine bakıyordum . PMO yüzünden sanki kızları ulaşılmaz görüyor ve onu kaybetmekten çok korkuyordum. Vizelerime 1 hafta kala açıldım ve vize haftasında o cani kız tarafından (!) reddedildim. Hayatım yıkılmıştı sanki , delirecek gibiydim. 1 Haftada toparlandım ve sürecime başladım sonrası ise her şey muazzam ilerliyordu taa ki relapse olana kadar.
Son olarak :
Arkadaşlar ben hayatımda güzel ne yaşadıysam , neden zevk aldıysam bu süreçte oldu. Hayatımda bir anlam oluştu . Bir amacım ve kendimle bir savaşım vardı artık. Belki şuan kaybettim ama moraran kolumu zaten morardı diye tekrar tekrar aynı duvara vurmamım bir anlamı yok. Artık tedavi olması için tamamen her manada uzak duracak ve hayatımda bir anlam bulacağım. O kol şuanda mosmor dahi olsa sabırla iyileşmesini bekliycek ve bu esnada süreci hızlandırmak için ilaçlar kullanacağım.Siz de lütfen bir süreçteyseniz pes etmeden devam edin , bozduysanız da bırakmayın ve tekrar başlayın . HER ZAMAN DAHA İYİYE .
