Kaç yaşımda başladığını hatırlamıyorum. ama çok çok çok uzun bir zaman geçti üzerinden. şimdi 33'ümdeyim evlendim çocuklarım oldu. Yıllarca ne yaptığımın farkında değildim, yaptığım şeyin o an beni mutlu ettiğinden başka bir şey bilmiyordum. Eski günlerden hatırladığım annem beni çok severdi-ki hala da sever- ama çevremdeki diğer insanlar beni hep küçük düşürüp dalga geçmeye çalışırlardı. Bu sadece benimle ilgili olmasa da ( yani o insanların genel karakteri buydu dalga geçmek ve insanları alaya almak) sonuçta maruz kaldığım bir durum vardı. Babam beni sevse de bana karşı katı, azarlayıcı bir üslup takınır ve küçük düşürücü bazı hareketler de bulunurdu. Beni sevdiğini biliyorum ama hiç bir zaman bana o sevgiyi hissettirmedi. Buraya yazmaya cesaret edemediğim bir takım şeyler de yaşadım yıllarca en yakınımdaki bir insandan. Çok sonra neverfap macerama başladıktan sonra o zamanlarda yaşadığım şeyin ne olduğunu anladım. Yıllarca normal bir şeymiş gibi içimde taşıdım. Yıllar böyle bir birini kovaladı. Bataklığın içinde geçirdiğim yıllar beynimi öyle bir atıl hale getirdi öyle bir sis indirdi ki beynime, bugün geçmişimle ilgili bizzat yaşadığım anılardan o kadar az şey hatırlıyorum ki neredeyse yoklar. Çok imreniyorum geçmişindeki güzel anıları hatırlayıp onları paylaşıp gülen mutlu olan insanları. Bazen geçmişe gidip (hatırladığım kadarı ile) o zamanda ki halimi sessiz sakin bir köşeden izliyorum. Karşımda sanki sahipsiz bir çocuk var; hafif kamburlaşmış beli, saf düşünceleri, kendine bu hayatta vasat bile denilemez bir yer edinmiş, heves ettiği her şey kursağında kalmış bir çocuk. Yüreğim parçalanırcasına izliyorum onu, kaçırdığı imkanları, çaresiz kaldığı anları. Keşke dokunabilsem ona diyorum, alsam onu karşıma yaşayacaklarını ve ne yapması gerektiğini bir bir anlatsam; düşeceği çukurları, kendisine kurulan tuzakları, kendisini nasıl savunması gerektiğini, kimsenin ama hiç kimsenin ondan daha değerli olmadığını. Ama sadece düşlerde kalıyor bu; ben yine buraya o çocuk ise o kötülüklerin yaşandığı geçmişe geri dönüyor. Günler, haftalar, aylar ve yıllar hızla ileri sarılan bir film gibi ilerledi. Üniversiteyi yıllarım geçti bir şekilde, bu bağımlılık bataklığının ve geçmişte yaşadıklarımın bana yaptıkları adeta dev bir kasırga ben ise o kasırgada savrulan bir yaprak gibi hayatıma devam ettim. Çok ciddi ve sonu olumsuz biten kararlar aldım yaşadım. Evlendim boşandım, aşağı yukarı aynı dönemde yıllarca emek verdiğim eğitim hayatımın meyvesi olan memurluğa hak kazandım ama 6 ay sonra oradan haksız bir şekilde atıldım. Aynı yıl içinde hem boşandım hem de memurluk işimi kaybettim. Dibe çökmüştüm, kimse ile doğru düzgün konuşmuyor baba ve çocukluk mesleğime devam ediyordum. Kendi içimde büyük bir inzivaya çekildim bu süreçte bağımlılık hala benimleydi malesef. Ama ona rağmen kendimi kaybetmedim, direndim kendime olan inancımı arttırdım (Doğrusunu söylemek gerekirse şu an düşünüyorum da o dibe çöktüğüm durum benim tek başıma çıkabileceğim bir durum değildi. Yüce Rabbim bana acıdı, bana merhamet gösterdi elimden tuttu ve ayağa kaldırdı. Ne kadar hamd etsem yetmez). Sonra hayatıma mucizem dediğim bir güzel girdi. Adeta zemherilerden, fırtınalardan, tufanlardan sonra açan bir güneş gibi geldi bana (Anladım ki Rabbim'in bana lütfunu arttırmaya devam ediyor). İkinci evliliğimi yaptım Allah'ın bana lutufta bulunduğu o güzel insanla. Hemen arkasından haksız yere atıldığım memuriyetime geri çağrıldım ve hala devam ediyorum. Kötü günlerimde olduğum gibi güzel günlerimde de bu bağımlılık devam etti ben de.
Zamanla -ki çok çok uzun zamandan sonra- bir şeylerin yanlış gittiğini düşünmeye başladım. Bu bağımlılık hem aileme, hem inancıma hem bana çok büyük zararlar veriyordu. Allah bana bu kadar lutufta bulunmuşken nasıl böyle bir iğrençliği yapmaya devam ediyordum. Ne eşim ne çocuklarım ne ben ve ne de inancıma bunu yapmaya hakkım yoktu. 3 sene önce Neverfap ile tesadüfen bir Youtube videosunun yorumunda denk geldim. Artık bir yol görmüştüm ve kurtulabilirdim. Ama sandığım kadar kolay olmadı neredeyse 20 yıllık bir bağımlılık vardı ortada. Evet tam 20 yıllık neredeyse çok mücadele ettim ve etmeye devam ediyorum. 20-30-60 günlük süreçlerim oldu ama başaramadım. Ama bu hafta yaşadığım relaps ile birlikte bu işi yeteri kadar ciddiye almadığımı düşünmeye başladım. Yeni bir sürece başladım forumda aktif olacağım, bütün içerikleri tüketeceğim, yeni bir dil öğrendiğim, ilgi duyduğum alana ömürlük bir emek sarf edeceğim bir başlangıç. Hiç bir başlangıçta kendimi bu kadar motive ve hazırlıklı hissetmemiştim. Allah'ın izni, eşimin o anlayışlı güzel yüreği-desteği ve benim çabamla bu bataklıktan çıkacağım. Bu günlüğümün ilk sayfası, bu sayfada yazdığım anlatının bir çoğunu alıp mezuniyet yazıma katacağım 88 gün sonra bu yazıya tekrar döneceğim....
Zamanla -ki çok çok uzun zamandan sonra- bir şeylerin yanlış gittiğini düşünmeye başladım. Bu bağımlılık hem aileme, hem inancıma hem bana çok büyük zararlar veriyordu. Allah bana bu kadar lutufta bulunmuşken nasıl böyle bir iğrençliği yapmaya devam ediyordum. Ne eşim ne çocuklarım ne ben ve ne de inancıma bunu yapmaya hakkım yoktu. 3 sene önce Neverfap ile tesadüfen bir Youtube videosunun yorumunda denk geldim. Artık bir yol görmüştüm ve kurtulabilirdim. Ama sandığım kadar kolay olmadı neredeyse 20 yıllık bir bağımlılık vardı ortada. Evet tam 20 yıllık neredeyse çok mücadele ettim ve etmeye devam ediyorum. 20-30-60 günlük süreçlerim oldu ama başaramadım. Ama bu hafta yaşadığım relaps ile birlikte bu işi yeteri kadar ciddiye almadığımı düşünmeye başladım. Yeni bir sürece başladım forumda aktif olacağım, bütün içerikleri tüketeceğim, yeni bir dil öğrendiğim, ilgi duyduğum alana ömürlük bir emek sarf edeceğim bir başlangıç. Hiç bir başlangıçta kendimi bu kadar motive ve hazırlıklı hissetmemiştim. Allah'ın izni, eşimin o anlayışlı güzel yüreği-desteği ve benim çabamla bu bataklıktan çıkacağım. Bu günlüğümün ilk sayfası, bu sayfada yazdığım anlatının bir çoğunu alıp mezuniyet yazıma katacağım 88 gün sonra bu yazıya tekrar döneceğim....
