Çevremi Şekillendirmek

İradeavcısı · 13 Ağu 2022

Merhaba Forum Üyeleri

Sorum İnsan arkadaş çevresi hakkında hani derler ya 4 milyoner ile arkadaş olursan 5.ci sen olursun diye bu doğru birşey resmen insanı çevresi şekillendiriyor.

Yıllardır sıkı dost olduğum bir arkadaşım var birbirimizin her şeyini biliriz ve çok iyi tanırız birbirimizi.

Gerek iyi gerek kötü anılarımız oldu ama şunu fark ettim onun davranışları bana yansıyor, beni dibe çekiyor ve bunu istemiyorum.

Arkadaşlık ilişkimi bitirmek istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. İnanın bana çok zor geliyor yıllardır birbirimizi tanıyoruz çok iyi anılarımız oldu.

Bunu ihanet ederek ya da kötü bir şekilde yapmak istemiyorum sonuçta 20 yıl sonra geriye bakıldığında kötü olarak hatırlanmak istemem.

Sizce ne yapmalıyım cevaplarınız benim için önemli.

Saygılar.

Samuray · 13 Ağu 2022

Arkadaşlık ilişkini bitirmek yerine daha az zaman ayırmayı deneyebilirsin. Bence arkadaşlığı bitirmek bir anda olmamalı, seni dibe çekiyorsa zamanı az ayırabilirsin.

chidori88 · 13 Ağu 2022

Benim de 19 yıllık arkadaşımla benzer bir arkadaşlığım var. Çocuk yıllarca özgüvenimi bile mahvetti. Artık eskisi kadar aramıyorum, o aradığında da canım istiyorsa açıyorum sadece. Eskisi kadar buluşmuyoruz. Bunu deneyebilirsin. İnsan zaman geçirdikleriyle yakın oluyor, çok fazla anısı olan kişiyle değil

gmuarra · 13 Ağu 2022

Açıklama yapmak zorunda değilsin. Mesafe koy, soğuk davran. Aradığında müsait değilim de. Zaten bu şekilde aranız açılır. Eğer ısrarla hala görüşmek istiyor ve neden böyle olduk diye sormak isterse kendime vakit ayırmak istiyorum, ben değiştim, işlerim var şeklinde cevap verip geçiştirebilirsin. Karşı tarafa açıklama yapmak işi zorlaştırır tatsızlaştırır. Konuşmadıkça beraber olmadıkça zamanla yollarınız ayrılır zaten. Mümkün oldukça konuşmamaya, beraber olmamaya, geçiştirmeye çalış. Ama arkadaşların senden önemli değil. Eğer seni dibe çökertiyorsa o kişi senin arkadaşın olmamalı. Arkadaşlık gülmek, eğlence, takılmaktan ibaret olmamalı bence. Ben burada gereksiz bir vefa duygusuna sahip olduğumuzu düşünüyorum. Senin için demiyorum hepimizde var bu. Yani süper anılarımız olabilir ama kimsenin bizim dostluğumuza ihtiyacı yok ki. Allah rızası için dostluk mu kuruyoruz

? Öyleyse kişiye olgunluk, erdem gibi kişisel gelişime katkı sağlayan insanlarla beraber olmalıyız diye düşünüyorum. Dolayısıyla ben tamamiyle iletişimin kopması tarafındayım. Özetle bunu kendini çekerek onu sürekli erteleyerek yapabilirsin

Bu arada hayat bu zaten yeri geliyor akrabaların bile seni unutuyor belki bir anne - baban yahut çocukların dışında arayanın soranın veya senin sorduğun kimse olmuyor. Bu anlamda insanları hayatımızda çok kalıcı olarak görmek de seni üzer ve yorar. Bağlılık duygusu vefa iyidir. Sevdiklerine sahip çıkmak önemlidir. Ama bu herkese verilmemeli işte. Kastettiğim bu. Genelde arkadaşlıkları çocukluk dönemlerinde yaptığımız için çok doğru kararlar verdiğimiz söylenemez

Travis · 13 Ağu 2022

Kimseye açıklama yapmak zorunda değilsin bence de direk konuşmayı kesebilirsin ararsa da işlerim var müsait değilim de 1 2 defa sonra oda sana mesafeli davranacaktır öyle öyle görüşmeyi kesebilirsin.

İradeavcısı · 13 Ağu 2022

chidori88' Alıntı:
Benim de 19 yıllık arkadaşımla benzer bir arkadaşlığım var. Çocuk yıllarca özgüvenimi bile mahvetti. Artık eskisi kadar aramıyorum, o aradığında da canım istiyorsa açıyorum sadece. Eskisi kadar buluşmuyoruz. Bunu deneyebilirsin. İnsan zaman geçirdikleriyle yakın oluyor, çok fazla anısı olan kişiyle değil

gmuarra' Alıntı:
Açıklama yapmak zorunda değilsin. Mesafe koy, soğuk davran. Aradığında müsait değilim de. Zaten bu şekilde aranız açılır. Eğer ısrarla hala görüşmek istiyor ve neden böyle olduk diye sormak isterse kendime vakit ayırmak istiyorum, ben değiştim, işlerim var şeklinde cevap verip geçiştirebilirsin. Karşı tarafa açıklama yapmak işi zorlaştırır tatsızlaştırır. Konuşmadıkça beraber olmadıkça zamanla yollarınız ayrılır zaten. Mümkün oldukça konuşmamaya, beraber olmamaya, geçiştirmeye çalış. Ama arkadaşların senden önemli değil. Eğer seni dibe çökertiyorsa o kişi senin arkadaşın olmamalı. Arkadaşlık gülmek, eğlence, takılmaktan ibaret olmamalı bence. Ben burada gereksiz bir vefa duygusuna sahip olduğumuzu düşünüyorum. Senin için demiyorum hepimizde var bu. Yani süper anılarımız olabilir ama kimsenin bizim dostluğumuza ihtiyacı yok ki. Allah rızası için dostluk mu kuruyoruz ? Öyleyse kişiye olgunluk, erdem gibi kişisel gelişime katkı sağlayan insanlarla beraber olmalıyız diye düşünüyorum. Dolayısıyla ben tamamiyle iletişimin kopması tarafındayım. Özetle bunu kendini çekerek onu sürekli erteleyerek yapabilirsin

Bu arada hayat bu zaten yeri geliyor akrabaların bile seni unutuyor belki bir anne - baban yahut çocukların dışında arayanın soranın veya senin sorduğun kimse olmuyor. Bu anlamda insanları hayatımızda çok kalıcı olarak görmek de seni üzer ve yorar. Bağlılık duygusu vefa iyidir. Sevdiklerine sahip çıkmak önemlidir. Ama bu herkese verilmemeli işte. Kastettiğim bu. Genelde arkadaşlıkları çocukluk dönemlerinde yaptığımız için çok doğru kararlar verdiğimiz söylenemez

Bir nevi no contact uygulamam gerek yani değil mi?