Dostlar merhabalar,
Aranıza yeni katıldım dil bilgisi hatalarım olursa affola şimdiden, size kısaca hayatımdan söz etmek istiyorum..
24 yaşındayım. lise hayatım cok mükemmel geçti dersler dışında sosyal hayatım cok iyiydi mezun oldugum sene yani 2016 da bulundugum yerde oluşan siyasi olaylardan dolayı üniversite sınavına dahi giremedim. mezuna kaldım arkadaşlarla beraber 2017 yi dolu dolu geçirdim dersleri çalışarak. fakat sınava girmeme 1 ay kala babam kalp krizi geçirdi yaklaşık 2 hafta hastanede yatarak o esnada kansere de yakalanmış oldugunu öğrendim. evin bütün geçim kaynağı olan adam kansere yakalanmıştı. o süre zarfı boyunca da sağdan soldan borc para alarak hastane hastane gezmek zorunda kaldık gelde o kafa ile sınava gir. öyle veya böyle sınava girdim. 2-3aylık kısa bir zaman diliminde hemen babam nasıl olduysa elden ayaktan düştü.. apar topar iş aramak zorunda kaldım bir otelde iş bulup barmenlik yapmaya başladım çalışıp birikim yapıp evin geçimine destekte bulunuyordum. yaklaşık 1 sene çalıştım öyle, tabi o esnada üniversite tercihini dahi veremedim. kaldık bir sonraki seneye diyordum kendime. 1 sene sonra eve döndüğümde babam dediğim adam adeta 6-7 yaşlarındaki cocuk gibi görünüyordu o derece erimişti ki aldıgı kemoterapilerden, eve gelişimin 16.gününde babamı kaybettim. yaklaşık 1 sene hiçbir işte çalışmayıp odamda kendimi, yaşamı, evreni ve hayatı sorgulayıp depresyona giriyordum adeta kafayı yiyecek duruma gelmiştim. Bu kadar dipteyen beynimin tek uyuşturucusu pmo idi sabah akşam yapıyordum. o derece dibe batmıştım ki günlük yemek öğünümden bile daha fazla yapar olmuştum pmo yu. o 1 sene de her şeyim tepetaklak oldu. bilgisayarımda onlarca porno arşivi bu yetmezmiş gibi fotoğraf arşivleri dahi yapmıştım. hepsini silmeye çalıştım cok kez ama bir türlü elim gitmiyordu bu da ne kadar bağımlı oldugumu gösteriyordu doğrusu. ta ki askere gidene kadar askerlikte acemi birliğinde hiçbir şekilde mast yapmadım. adeta bambaşka birisi olmuştum o derece enerjik hissediyordum ki kendimi herkesten once uyanıp herkesten once bütün hazırlıkları yapmak bana her şeyi unutturuyordu. fakat acemi birliği bittikten sonra gene mast yapmaya başladıgım andan itibaren eski korkularım eski düşüncelerim babamın ölümü dibe çöküşüm butun bunlar tek tek aklıma gelmeye başlamıştı askerliği de öyle bitirdikten sonra eve geldim artık evde her şeyi değiştirecektim sıfırdan başlayacaktım elimde hiçbir şey olmamasına rağmen sıfırdan da olsa 24 yaşında olsam dahi diyip sıfırdan hayatımı kuracagım diyordum geldiğimden beri en az 10 defa sıfırdan başlamışımdır her zaman süreci bozuyorum. bu esnada tabi üniversite sınavına hazırlanıyorum bir yandan ama bir türlü eskisi gibi verim alamıyorum bu başarısızlıkla beraber sorunlarım artıyordu üniversiteyi kazanmama ihtimali bile benim için ölümle eşdeğer idi çünkü babamı kaybetmeden 1 hafta once üniversiteye gideceğim diye söz vermiştim ona. Varolan sorunlarım sadece pmo ve ders çalışamamak değildi keşke sadece pmo olsa.. Babamı kaybettiğimden beri askerlik hariç hiçbir gün gece uyuyamışımdır, ve tam 5 senedir her 2 günde bir rüyalarıma giriyor. kendime dair zerre bir düşünce oluşamıyor kafamda.
Pmo bağımlılığı
şeker bağımlılığı
sosyal medya bağımlılığı
düzensiz uykular
kabuslu uykular
iradesizlik
asosyallik
akşam üstü uyandıktan pmo yapıp bilgisayar başına geçip şekerli yiyecekler eşliğinde youtube da saçma sapan videolar önüme ne gelirse artık izleyip günümü öyle geçirip gece olduktan sonra pmo ile beynimi tatmin edip sabaha kadar youtube ve sosyal medya içeriklerini tüketip ders çalışmayarak sabahlayıp sabaha karşı 6-7 gibi uyuyorum
bütün bunları düzeltmek ve normal bir insan olmak adına bugune kadar onlarca kez sıfırdan başladım ama bir türlü olmuyor dostlar yapamıyorum. Artık yolun sonuna geldim gibi görünüyor. 4-5 senedir düzensizliklerimi düzene sokmak için yapmadıgım şey kalmadı bir sürü kitap okudum bir sürü video izledim sırf normal bir insan gibi olmak adına elimden geleni yaptıgımı ve artık yapabileceğim bir şey kalmadıgını düşünüyorum.
Aranıza yeni katıldım dil bilgisi hatalarım olursa affola şimdiden, size kısaca hayatımdan söz etmek istiyorum..
24 yaşındayım. lise hayatım cok mükemmel geçti dersler dışında sosyal hayatım cok iyiydi mezun oldugum sene yani 2016 da bulundugum yerde oluşan siyasi olaylardan dolayı üniversite sınavına dahi giremedim. mezuna kaldım arkadaşlarla beraber 2017 yi dolu dolu geçirdim dersleri çalışarak. fakat sınava girmeme 1 ay kala babam kalp krizi geçirdi yaklaşık 2 hafta hastanede yatarak o esnada kansere de yakalanmış oldugunu öğrendim. evin bütün geçim kaynağı olan adam kansere yakalanmıştı. o süre zarfı boyunca da sağdan soldan borc para alarak hastane hastane gezmek zorunda kaldık gelde o kafa ile sınava gir. öyle veya böyle sınava girdim. 2-3aylık kısa bir zaman diliminde hemen babam nasıl olduysa elden ayaktan düştü.. apar topar iş aramak zorunda kaldım bir otelde iş bulup barmenlik yapmaya başladım çalışıp birikim yapıp evin geçimine destekte bulunuyordum. yaklaşık 1 sene çalıştım öyle, tabi o esnada üniversite tercihini dahi veremedim. kaldık bir sonraki seneye diyordum kendime. 1 sene sonra eve döndüğümde babam dediğim adam adeta 6-7 yaşlarındaki cocuk gibi görünüyordu o derece erimişti ki aldıgı kemoterapilerden, eve gelişimin 16.gününde babamı kaybettim. yaklaşık 1 sene hiçbir işte çalışmayıp odamda kendimi, yaşamı, evreni ve hayatı sorgulayıp depresyona giriyordum adeta kafayı yiyecek duruma gelmiştim. Bu kadar dipteyen beynimin tek uyuşturucusu pmo idi sabah akşam yapıyordum. o derece dibe batmıştım ki günlük yemek öğünümden bile daha fazla yapar olmuştum pmo yu. o 1 sene de her şeyim tepetaklak oldu. bilgisayarımda onlarca porno arşivi bu yetmezmiş gibi fotoğraf arşivleri dahi yapmıştım. hepsini silmeye çalıştım cok kez ama bir türlü elim gitmiyordu bu da ne kadar bağımlı oldugumu gösteriyordu doğrusu. ta ki askere gidene kadar askerlikte acemi birliğinde hiçbir şekilde mast yapmadım. adeta bambaşka birisi olmuştum o derece enerjik hissediyordum ki kendimi herkesten once uyanıp herkesten once bütün hazırlıkları yapmak bana her şeyi unutturuyordu. fakat acemi birliği bittikten sonra gene mast yapmaya başladıgım andan itibaren eski korkularım eski düşüncelerim babamın ölümü dibe çöküşüm butun bunlar tek tek aklıma gelmeye başlamıştı askerliği de öyle bitirdikten sonra eve geldim artık evde her şeyi değiştirecektim sıfırdan başlayacaktım elimde hiçbir şey olmamasına rağmen sıfırdan da olsa 24 yaşında olsam dahi diyip sıfırdan hayatımı kuracagım diyordum geldiğimden beri en az 10 defa sıfırdan başlamışımdır her zaman süreci bozuyorum. bu esnada tabi üniversite sınavına hazırlanıyorum bir yandan ama bir türlü eskisi gibi verim alamıyorum bu başarısızlıkla beraber sorunlarım artıyordu üniversiteyi kazanmama ihtimali bile benim için ölümle eşdeğer idi çünkü babamı kaybetmeden 1 hafta once üniversiteye gideceğim diye söz vermiştim ona. Varolan sorunlarım sadece pmo ve ders çalışamamak değildi keşke sadece pmo olsa.. Babamı kaybettiğimden beri askerlik hariç hiçbir gün gece uyuyamışımdır, ve tam 5 senedir her 2 günde bir rüyalarıma giriyor. kendime dair zerre bir düşünce oluşamıyor kafamda.
Pmo bağımlılığı
şeker bağımlılığı
sosyal medya bağımlılığı
düzensiz uykular
kabuslu uykular
iradesizlik
asosyallik
akşam üstü uyandıktan pmo yapıp bilgisayar başına geçip şekerli yiyecekler eşliğinde youtube da saçma sapan videolar önüme ne gelirse artık izleyip günümü öyle geçirip gece olduktan sonra pmo ile beynimi tatmin edip sabaha kadar youtube ve sosyal medya içeriklerini tüketip ders çalışmayarak sabahlayıp sabaha karşı 6-7 gibi uyuyorum
bütün bunları düzeltmek ve normal bir insan olmak adına bugune kadar onlarca kez sıfırdan başladım ama bir türlü olmuyor dostlar yapamıyorum. Artık yolun sonuna geldim gibi görünüyor. 4-5 senedir düzensizliklerimi düzene sokmak için yapmadıgım şey kalmadı bir sürü kitap okudum bir sürü video izledim sırf normal bir insan gibi olmak adına elimden geleni yaptıgımı ve artık yapabileceğim bir şey kalmadıgını düşünüyorum.
Demem o ki o bilgisayar ve telefon seninle olduğu müddetçe ister askerde ol ister komşunun evinde insan her zaman yapacak yer ve zaman bulur. Şu saatten sonra tuşlu mu kullanacağım deme yoksa kendini o sosyal medyanın kölesi edersin.
