Merhabalar.. Daha önce bilinçli farkındalık düzeyinde yaşamak için azami gayret göstermenin öneminden bahsettim. Umarım kişisel gelişimim ile ilgili tespit ve araştırmalarımı aktarabiliyorumdur. Tek başına değerlendirildiği zaman pratik kullanıma pek uygun olmayan yazılarımınla asıl varmak istediğim nokta şudur arkadaşlar. Her birinizin yazılarını sürece başladığım ilk zamanlardan beri okudum. Sorunlarına çözüm bulmak umuduyla trajik durumlar içerisinde ruh halinizi ve yaşantınızı aktardığınızı gördüm. Ben de benzer hatta daha kötü durumlar yaşadım ve kısmen de yaşamaya devam ediyorum. Sürecime başladığım ilk günlerde istikrarlı bir süreç yaşamayı ve inişli çıkışların olmadığı bir gelişim grafiği ile ilerlemeyi düşünüyordum. Ancak kısa sürede bunun hayalden öte bir şey olmadığını anladım. Artık gelişime başladığım zaman veya süreci kendime keyifli hale getirecek derecede şekillendirdim.

Kurtarıcım olan ve düştüğüm zaman toparlanmamı sağlayan düşünce şuydu; her ne olursa olsun her zaman çabalarımla sayı doğrusunda sıfırın sağında olmayı kendime ödev bildim. Hayat başarı merdivenlerinin art arda yükselen merdivene benzemediğini kabul ettim. Bu aşamadan sonra herhangi bir başarısızlığın tecrübe ve gelişim olduğunu fark etmeye başladım. neverfap sürecinde geçmiş benliğimi sık sık kurcaladığımı ve eski benliğim üzerine düşündüğümü söylemiştim. Bu sayede kendim hakkında çok değerli bilgiler edindim. Bilgi edinme konusunda önceliği kendinizi bilmeye ayırmanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Çünkü en değerli bilgi kendini bilmektir. Dini hassasiyeti yüksek arkadaşlarım kendini bilmeyenin yaratıcısını da bilemeyeceğini gayet iyi bilirler.

Yapım gereği soyut şeyleri açıklamada veya daha iyi anlaşılmasını sağlamada metaforlarla somutlaştırmayı seviyorum. Bu amaçla isterseniz sorunlarınızla mücadele etmede şöyle bir örnek verebilirim. Yolda ilerlerken çeşitli engellerle veya tuzaklarla dolu bir yolda yürüyorsunuz. (Bu sizin hayatınız olsun. ) Ancak gözleriniz kapalı. ( Bu farkındalığınızın olmadığı durumu temsil etsin. ) Siz ilerlerken her engele takıldığınızda ya engeli kapalı gözlerinizle çözmeye çalışıyorsunuz ya da bir başkasından yardım istiyorsunuz. (Bunu doktora gitmek veya forumda sorunlarınıza çözüm aramaya benzetebilirsiniz. ) İlerlemeniz nasıl olurdu? Diğer insanlar sizin yürüdüğünüz yolu bilmedikleri ve görmedikleri için size ne kadar doğru yönlendirme yapabilirlerdi? Ya da hayatınızı bütün yönleri ile görseler ve bilseler bile gözü kapalı durumda olan size verecekleri komutları ne kadar sağlıklı verebilirlerdi ya da siz bu komutları nasıl sağlıklı bir şekilde uygulayabilirdiniz? En doğrusunun gözünüzü açıp etrafınıza bakmak ve engellerinizin çocuk oyuncağı kadar kolay olduğunu görerek keyifle ilerlemek olduğunu kabul etmez miydiniz?

Evet arkadaşlar bir sonraki ve muhtemelen son olacak yazım ile gözlerimi açarak kendi sorunlarımı kendim çözmeme enerji ve motivasyonla destek olan neverfap ile kazanımlarım hakkında konuşarak yazı dizimi tamamlayacağım. Çare arıyorsanız çare sizsiniz. Herkesin reçetesi kendi içerisinde sadece onu nasıl arayacağınız konusunda yeterince dikkatli değilsiniz.

“Bedeni iyileştirmek için insanı uyutmak; ruhu iyileştirmek iyileştirmek için insanı uyandırmak gerekir. “