Merhabalar dostlar bugün güzel bir konuya değineceğim. Geçmiş yazılarımdaki gibi iddialı bir başlık atmak istemedim sadece birikimlerimi, tecrübelerimi sizlere aktarmak istiyorum. Bu konunun çoğunluğu ilgilendirdiğini düşünüyorum. (Yazarken farkettim sanki biraz üstten bakıyor gibi yazmışım fazla takılmayın üslubum böyle.)

Başkalarına karşı değer kriterlerimiz bellidir ya kendinize?
Hiç kendinize neye göre değer biçtiğinizi düşündünüz mü?
İşte bu yazımda bunlara kendimce cevaplar vermeye çalışacağım.

Değerinize ancak siz karar verebilirsiniz
İlla ki bazı zamanlar kendinizi değersiz hissettiğiniz zamanlar olmuştur. Peki ya neden olduğunu düşündünüz mü? Aslına bakarsanız zor bir soru değil 1-2 dakika düşünseniz aklınızda birşeyler canlanmaya başlar.

Stoacılığı benimsediğimden beri başkalarının düşünceleri, bana karşı eleştirileri pek de umrumda değil. Ama bunun farkına varmadan önce kendi değerimi başkalarının eline bıraktığımı farkettim. Nasıl mı? Mesela bir arkadaş grubundasınız ve orada kendinizi geri planda, değersiz hissettiniz, hakettiğiniz değeri alamadığınızı düşündünüz. Aslında bu sadece sizin düşünce yapınızdan kaynaklıyor. Aslında onlar sizin değerinizi haketmedi; ortamı terkedin, aranıza mesafe koyun, siz kimseye veya kimsenin ilgisine muhtaç değilsiniz.

Kendine saygı duyana herkes saygı duyar
İşte en önemli noktalardan birisi budur bence: Özsaygı. Kendisine saygısı olan herkesi memnun etmeye çalışmaz, başkalarına göre hareket etmez, değersiz gördüğü ortamlara girmez/mesafeli yaklaşır yani bu insan kendine saygı duyar, değerlerine önce kendisi saygı duyar ki başkaları da duyabilsin.

Sen kendine güvenmiyorsan insanlarda güvenmez. Sen kendini sevmiyorsan insanlarda sevmez. Sen kendine saygı duymuyorsan insanlarda duymaz. Sen kendine iyilik yapmıyorsan insanlarda yapmaz. Sen kendini eğlenceli bulmuyorsan insanlarda bulmaz.

Uzun lafın kısası sen kendini bir yere koyamıyorsan insanlar seni istediği yere koyarlar.

Utandığınızda veya rezil olduğunuzda(!) değersiz hissettiğiniz oldu mu?
Bir olay yaşadınız ve aklınıza geldikçe rezil olmuş hissediyorsunuz peki neden? İnsanlar güldüğü için mi? Yoksa insanlar size öyle hissettirdiği için mi? Neden?
Cevabını örnek üzerinden vereceğim. Siz dahil 10 kişinin olduğu bir ortamda 9 kişinin "rezillik algısı"na göre rezil olacağınız bir hareket yaptınız. Rezil olur muydunuz? Yüksek ihtimalle evet. Bu yaptığınız hareketle başkalarının duygularına, hislerine göre kendinizi yönlendirmiş oluyorsunuz. Böyle birşey yaşıyorsanız bunu yenmeniz gerekiyor. Belki size etik gelmeyebilir fakat rezil olma duygusunu unutmanız gerekiyor. Böyle söyleyip de nasılına cevap vermemek olmuyor fakat biraz da siz düşünün Sora sora Bağdat bulunur.

Kendine değer katmak
E değer değer diyip duruyorsun ama nasıl kendime değer katacağım hakkında birşey söylemiyorsun.
Bir ve en önemlisi: Kabul etmek. Bir sorunu çözmek istiyorsan önce sorun olduğunu kabullenmen gerekiyor. Kendine dürüst ol özeleştirini yap. Neler eksik, neler doğru, ne yapsam daha iyi olur gibi sorular sor ver dürüstçe cevap ver. Belki özgüvenin yok ama kabullenme cesaretin yok. İşi hep yarıda bırakıyorsun iş disiplinin eksik. Hep dışsal motivasyona ihtiyaç duyuyorsun içten gelen motivasyona bakmıyorsun. Ya da her zaman motivasyonun olması gerektiğini düşünüyorsun. Hep mutlu, pozitif olmaya çalışıyorsun. Dahası uzar gider.. Bu örnekleri pekişmesi için verdim kendinize böyle eleştiri yapın eksikleri bulun kapatmaya gayret edin. Sonuca ulaşamasınız da hep gayret edin bir gün ulaşacaksınız.

İkincisi ise öğrenmeyi öğrenmektir bence. Klasik bir laf vardır ,bana balık verme balık tutmayı öğret, diye aslında basit bir söz ama anlamı derin olduğunu düşünüyorum. Öğrenmeyi, araştırmayı, düşünmeyi bilmeyen insan ne kendini geliştirebilir ne kendine ne de çevresine değer katabilir. Bu süreçte yanlış yollara da girebiliriz. Zaten hiçbirimiz mükemmel değiliz olamayız da hata yaparız ki yapmalıyız da. Çünkü hata yaparak öğreniyorsun.

Üçüncü de istikrardır. Kendini yaratmak isteyen insan başarısız da olsa istikrarlı bir şekilde ilerlemelidir. Belki istediği yere varamayacak ama gelişme olacağından adım gibi eminim.

Dört ve sonuncusu ise kendin ol yalanına kanmamaktır. Kim olduğumuz etkileşim kurmuş olduğumuz herşeyin sonucudur: çevremizin, deneyimlerimizin, dostlarımızın, düşmanlarımızın, kültürümüzün, inanç sistemimizin, yaşadığımız dönemin.. hepsinin birden. Yani ben kimim ve kim olmak istiyorum sorularına göre kendinizi şekillendirin. Değişimden korkmayın!

Belki bildiğiniz şeyleri tekrar okudunuz, belki size hiçbir şey katmadığını düşünüyor olabilirsiniz. Amacım yeni benin fitilini ateşleyen bu forum ve akademiye faydalı bir içerik sunmak. Okuduğunuz için teşekkürler..

Hepimizin bildiği bir sözle noktalıyorum.
Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda, mevcuttur!

Başkalarına saygı duyana herkes saygı duyar diye tamamlamak isterim hocam. Yine başkalarına güvenene(iyi görünmeye çalışmak değil güvenmek ; örneğin küfürlü konuşan bir arkadaşına 'sen küfürbaz oldun' diyebilmektir ona güvenmek zira onun hatasını anlıcağına iyiliğine güveniyorsun) herkes güvenir. Başkalarını seveni herkes sever.

Başkalarının yeterliliklerini gördüğün bildiğin kadar özyeterlilik sahibi olursun , başkalarının duygularının davranışlarının farkında olduğu kadar öz farkındalık sahibi.

Evet katılıyorum iki söylediğine de. Şunu da eklemek isterim ki başkalarına saygı duymasını bilmeyen bir insanın kendine saygı duyması da beklenemez ikisi de senin de belirttiğin gibi birbirine bağlıdır.