Selamün aleyküm arkadaşlar,
Forumu uzun zamandır takip ediyordum, okuyordum ama üye değildim. Sonunda ben de bu topluluğa üye olmaya karar verdim.
Topluluğa üye olmamamın sebebi aslında yazılan her şeyin mantıklı olmasına rağmen, süreci bir türlü ilerletememem, en fazla 7-8 gün sürdürüp bırakmam ve beynimin sürekli bana "Acaba mastürbasyonu yapmam mı gerekiyor?" gibi oyunlar kurmasıydı.
Şu anda bu konuda tamamen bilinçlendim ve bağımlılığımı kabul ettim. Ben 19 yaşındayım ve yaklaşık 8 yıldır bu illeti yapıyordum. Yaklaşık 1 senedir de bu bağımlılıktan kurtulmaya çalışan bir kardeşinizim.
Şu anda sürecimde oldukça ilerledim ve kendi rekorumu kırdım bile. Yaklaşık 1 ayı geçtiğini düşünüyorum. Sürecimde gün saymamaya özen gösteriyorum ve rekorumu kırmış olmama rağmen neredeyse çok rahat ilerliyorum.
Bunda tabii ki artık ne zaman yaptığımı bilmemin, kriz anlarında ne yapacağımı bilmemin gibi tecrübelerin etkisi var. Ancak en önemli etki; önceki denemelerimden farklı olarak, özellikle 7. günden sonra artan enerjiyi harcamak, yani kullanmak olduğunu düşünüyorum. Bu noktayı sürecimin en önemli yapıtaşı olarak görüyorum.
Daha önceki süreçlerimde “Tamam, bir daha yapmayacağım” diyordum ama sürece sadece formalite gereği başlıyordum. Hayat aynı hayat, düzen aynı düzen: evde takılmak, oyun oynamak gibi boş işlerle zamanımı harcıyordum. Değişen tek şey, sözde “başlamamdı”.
Ben dini inancı yüksek bir kardeşinizim ve bunun da sürecimde bana olumlu etkisi olduğunu, kriz anlarında kendimi kontrol altına almamı sağladığını düşünüyorum.
Şu anda günlük olarak kendimi dini, fiziki ve ilmi olarak yaşıma uygun şekilde, hedeflerime göre geliştiriyorum. Örneğin:
Yani gün içinde bu enerjiyi sürekli başka yönlere yönlendirmeye çalışıyorum. Bu düzene geçtiğimden beri hem sürecim daha kolay ilerliyor hem de ben ileriye gidiyorum.
Anlatmak istediğim şu: O yoğun istek geldiği zaman zihnimize kazımamız gereken şey, dışarı atılması gereken şeyin sperm değil enerjidir. Bu enerjiyi, kendimizi geliştirmeye yönelik bir araç olarak kullanmadığımız sürece bu süreçte başarılı olamayacağımızı ve bir gün sürecin bozulacağını düşünüyorum.
Ekstra olarak şunu da eklemek istiyorum: Tetikleyicileri tamamen ortadan kaldırmalısınız. Ben tüm sosyal medya hesaplarımı sildim. Çünkü algoritmalar ne kadar başka şeylerle ilgilenseniz de keşfet bölümünde mutlaka açık saçık videolar gösteriyor ve ne kadar "ilgilenmiyorum" desem de gitmiyordu. Bu da sürecimin bozulmasında büyük bir etkendi.
Eskiden hep bir bahanem olurdu: “Arkadaşlarımın hikayesi için siliyorum, şu kızla konuşuyorum, sosyal medya olmasa kıza nasıl açılacağım?” gibi. Ama hepsi bahane kardeşlerim. Bundan emin olun. Sosyal medya tamamen bir et pazarı olmuş. O istek yoğunlaştığında, kriz anlarında buradan tetiklenip sürecin bozulmasına sebep oluyor.
İlk yazım, bir kusurum olduysa affola. Katıldığınız, katılmadığınız veya eklemek istediğiniz şeyler varsa yazabilirsiniz. Hem içimi dökmüş oldum hem de kendi sürecimde başarılı olduğum ve faydasını gördüğüm noktaları sizlerle paylaşmak istedim.
Eğer siz de tüm tetikleyicileri ve kolay dopamin kaynaklarını kesip, bu enerjiyi bir araç olarak görüp güzel bir programla hayallerinize ve amaçlarınıza göre yönlendirirseniz, bu süreçte başarılı olacağınızdan, mental ve zihinsel olarak güçleneceğinizden ve sürecin daha kolay geçeceğinden hiç şüphem yok.
Allah’a emanet olun, sağlıcakla kalın.
Forumu uzun zamandır takip ediyordum, okuyordum ama üye değildim. Sonunda ben de bu topluluğa üye olmaya karar verdim.
Topluluğa üye olmamamın sebebi aslında yazılan her şeyin mantıklı olmasına rağmen, süreci bir türlü ilerletememem, en fazla 7-8 gün sürdürüp bırakmam ve beynimin sürekli bana "Acaba mastürbasyonu yapmam mı gerekiyor?" gibi oyunlar kurmasıydı.
Şu anda bu konuda tamamen bilinçlendim ve bağımlılığımı kabul ettim. Ben 19 yaşındayım ve yaklaşık 8 yıldır bu illeti yapıyordum. Yaklaşık 1 senedir de bu bağımlılıktan kurtulmaya çalışan bir kardeşinizim.
Şu anda sürecimde oldukça ilerledim ve kendi rekorumu kırdım bile. Yaklaşık 1 ayı geçtiğini düşünüyorum. Sürecimde gün saymamaya özen gösteriyorum ve rekorumu kırmış olmama rağmen neredeyse çok rahat ilerliyorum.
Bunda tabii ki artık ne zaman yaptığımı bilmemin, kriz anlarında ne yapacağımı bilmemin gibi tecrübelerin etkisi var. Ancak en önemli etki; önceki denemelerimden farklı olarak, özellikle 7. günden sonra artan enerjiyi harcamak, yani kullanmak olduğunu düşünüyorum. Bu noktayı sürecimin en önemli yapıtaşı olarak görüyorum.
Daha önceki süreçlerimde “Tamam, bir daha yapmayacağım” diyordum ama sürece sadece formalite gereği başlıyordum. Hayat aynı hayat, düzen aynı düzen: evde takılmak, oyun oynamak gibi boş işlerle zamanımı harcıyordum. Değişen tek şey, sözde “başlamamdı”.
- veya 8. günlerde gelen o yoğun isteği doğrudan cinsel istek zannedip süreci bozuyordum. Ama bu sefer her şey değişti. O istek yoğunlaştıktan sonra bunu cinsel bir dürtü olarak değil, kendimi geliştirmek ve daha iyi olmak için bir enerji olarak görmeye çalıştım ve başarıyla ilerletiyorum.
Ben dini inancı yüksek bir kardeşinizim ve bunun da sürecimde bana olumlu etkisi olduğunu, kriz anlarında kendimi kontrol altına almamı sağladığını düşünüyorum.
Şu anda günlük olarak kendimi dini, fiziki ve ilmi olarak yaşıma uygun şekilde, hedeflerime göre geliştiriyorum. Örneğin:
- Sabahları Kur’an okuyup Türkçe mealini anlamaya çalışıyorum.
- Her gün hadis okuyorum.
- İngilizcede A2 seviyesindeyim. B2 seviyesine çıkmak için her gün 10 yeni kelime ezberliyor, gramer çalışıyorum.
- Haftanın 3 günü evde vücut ağırlığıyla antrenman yapıyorum, diğer 3 gün yürüyüş yapıyor ve basketbol oynuyorum.
- Sudoku ve satranç gibi zeka geliştirici oyunlarla zihnimi aktif tutuyorum.
Yani gün içinde bu enerjiyi sürekli başka yönlere yönlendirmeye çalışıyorum. Bu düzene geçtiğimden beri hem sürecim daha kolay ilerliyor hem de ben ileriye gidiyorum.
Anlatmak istediğim şu: O yoğun istek geldiği zaman zihnimize kazımamız gereken şey, dışarı atılması gereken şeyin sperm değil enerjidir. Bu enerjiyi, kendimizi geliştirmeye yönelik bir araç olarak kullanmadığımız sürece bu süreçte başarılı olamayacağımızı ve bir gün sürecin bozulacağını düşünüyorum.
Ekstra olarak şunu da eklemek istiyorum: Tetikleyicileri tamamen ortadan kaldırmalısınız. Ben tüm sosyal medya hesaplarımı sildim. Çünkü algoritmalar ne kadar başka şeylerle ilgilenseniz de keşfet bölümünde mutlaka açık saçık videolar gösteriyor ve ne kadar "ilgilenmiyorum" desem de gitmiyordu. Bu da sürecimin bozulmasında büyük bir etkendi.
Eskiden hep bir bahanem olurdu: “Arkadaşlarımın hikayesi için siliyorum, şu kızla konuşuyorum, sosyal medya olmasa kıza nasıl açılacağım?” gibi. Ama hepsi bahane kardeşlerim. Bundan emin olun. Sosyal medya tamamen bir et pazarı olmuş. O istek yoğunlaştığında, kriz anlarında buradan tetiklenip sürecin bozulmasına sebep oluyor.
İlk yazım, bir kusurum olduysa affola. Katıldığınız, katılmadığınız veya eklemek istediğiniz şeyler varsa yazabilirsiniz. Hem içimi dökmüş oldum hem de kendi sürecimde başarılı olduğum ve faydasını gördüğüm noktaları sizlerle paylaşmak istedim.
Eğer siz de tüm tetikleyicileri ve kolay dopamin kaynaklarını kesip, bu enerjiyi bir araç olarak görüp güzel bir programla hayallerinize ve amaçlarınıza göre yönlendirirseniz, bu süreçte başarılı olacağınızdan, mental ve zihinsel olarak güçleneceğinizden ve sürecin daha kolay geçeceğinden hiç şüphem yok.
Allah’a emanet olun, sağlıcakla kalın.
Paylaşmak istedim seninle . Dediklerine de %100 katılıyorum . Allah'a emanet ol
Ben de dinime kıymet veren birisiyim. İşim gereği şu an dışarıda bir dükkanda oturuyorum ama spora düzenli gitmeye başladım. İngilizce çalışıyorum birazcık. Akşam ezanından sonda eve gelip duş alıyorum. Telefondan oyun oynuyorum biraz takılıp uyuyorum. Allah nasip ederse ağustos ayında da askere gideceğim. Dua ederseniz ben de bu illetten kurtulmaya nitetliyim. Rabbim niyetlerimizi kabul etsin, yükümüzü kolaylaştırsın.
