Merhaba,
Şu günlerde dopamin reseptörlerimin ne kadar parçalandığını hissediyorum. iyileşme sürecindekiler bunu anlayacaktır ki şuan hayatım çoğu anlamda iyiye gitmesine rağmen bir tatminsizlik, keyifsizlik, depresyona yatkınlık var.
PMO'yu bir süre önce bıraktım edging bile yapmıyorum, krizlere direniyorum, doğrudan bir bıçak gibi kesme durumu mevcut bir süredir.
Dopamin reseptörleriyle ilgili bir sürü şey okuyorum ve bilgi sahibi oluyorum. Dopamin reseptörlerimin eski günlerdeki gibi fazla olup hayattan daha çok zevk alacağıma inanıyorum.
Şuanki reseptörlerim ile yaşadıklarım:
Ve daha sayısız olay. Kısaca bir şey başardığım zaman bunu hissedememe sorunum var. Teoride biliyorum ki güzel bir şey yapıyorum. Ama his konusu sıfır.
Benim durumum bu derecede ve öyle 8-10 yıllık PMO bağımlısı değildim sadece 3 yıldır öyleydim ve bırakacağım 4 yıl olmadan inşallah. Bu yoksunlukların bu kadar zirve yapmasının iyileşmeyi gösterdiğini düşünüyorum ancak şu soruyu sormadan da edemiyorum ne zaman?
Dopamin reseptörleri şu seviyede olan birisi, ne kadar sürede iyileşir?
- Edging yok, PMO yok, cinsellik arada var. Etkenler de bu şekilde.
Okuduğunuz için ve cevaplarınız için şimdiden teşekkür ederim.
Şu günlerde dopamin reseptörlerimin ne kadar parçalandığını hissediyorum. iyileşme sürecindekiler bunu anlayacaktır ki şuan hayatım çoğu anlamda iyiye gitmesine rağmen bir tatminsizlik, keyifsizlik, depresyona yatkınlık var.
PMO'yu bir süre önce bıraktım edging bile yapmıyorum, krizlere direniyorum, doğrudan bir bıçak gibi kesme durumu mevcut bir süredir.
Dopamin reseptörleriyle ilgili bir sürü şey okuyorum ve bilgi sahibi oluyorum. Dopamin reseptörlerimin eski günlerdeki gibi fazla olup hayattan daha çok zevk alacağıma inanıyorum.
Şuanki reseptörlerim ile yaşadıklarım:
- Bu yaz bunca yere gitmeme rağmen, hiçbir şey yapmamışım ve yazı bomboş geçirmişim hissi var. Instagram arşivlerime bakarak diyebiliyorum saçmalama gayet de gezmişsin sosyalleşmişsin. Ancak hemen ertesi gün "hayır, bomboş geçti bu yaz" hissi gelip duruyor. Daha fazlasını istiyor beyin.
- Sıfır torpille İngilterede en az 3 yıl yaşam hakkı kazandım 1 yılı eğitim (ki bu uzayacak eminim, birnevi hayatım kurtuldu diyebiliriz teoride), ancak üniversiteyi kazandığım YKS senesinde çok daha heyecanlı ve iyi hissediyordum şuan pek başarılı hissedemiyorum sanki herhangi biri bunu yapabilirmiş gibi. Halbuki herhangi biri yapabilecek olsa herkes ülkeden kaçardı zaten okulun kazanma şartları bile çok ağırdı. Ben bunu başardım ama başarı hissi yok, çok sıradan geliyor his olarak. Ne başardığımı sadece teoride biliyorum. Bu arada YKS senemde neverfaplıydım hiç mast. yapmamıştım ömrüm hayatım boyunca.
- 23 yaşında olmama rağmen CV'm yaşıtlarıma göre güzel. 10'dan fazla proje, 2 iş tecrübesi, 3.50 ortalama üstü 2 üniversite, sosyal sorumluluk projeleri ile gayet dolu durumda. İş bulmak istesem bulurum, akademiden yürüsem yürürüm şuan çoğu kapıyı açan anahtar gibi bir CV inşa ettim. Ancak bu bile beni kesmiyor. Teorideki CV anlattığım gibi, ancak bir ses bunun kesmediğini söylüyor ve "daha ne kadar başarılı olayım, ne istiyorsun?" diyorum kendime 23 yaşında biri için.
- Şöyle bir göz gezdirince 2018'den bu yana üniversite hayatımda pandemi, deprem vb. online eğitimlere rağmen tam 8 farklı kız ismi görüyorum sadece üniversite geçmişimde. Sevgililik veya takılmalık olarak yani total sayı. Ve onlarla yaşanmışlıklarım. Evet yani online eğitime rağmen böyleyken 5 yıl yüz yüze olsaydı çok daha fazlası olabilirdi. Aslında sıradan bir üniversiteliye göre ve mevcut şartlara göre gayet iyi bir sayı bu. Ama yine kesmiyor. Üniversitenin kadınlar konusundaki tadını asla çıkaramadığımı düşünüp, kendime yükleniyorum. Bu atak, kampüste yürüyen 2 tane random güzel kız görünce geliyor mesela. Bunları hep PMO'nun etkileri olarak görüyorum. Her türlü kadını elde etmek istiyorsun ve edemeyince de böyle düşünceler seni buluyor. Yani o 2 kızla tanışsam ertesi gün farklı 2 güzel kız göreceğim yine aynı şey. Bir doyumsuzluk ve kendine yüklenme durumu var.
- Aktif spor yapıyorum. PMO'ya başladığımda 74 kiloydum şuan 86 ve göbeğim bile yok, full kastan olmasa da genel olarak kas kütlesi ile kilo aldım 3 senede. Yani aktif bodybuilding yaparak kendimi büyüttüm, estetikleştirdim. Üstüne 2022'den itibaren lazer epilasyonla falan tüylerimi döktürdüm yani kıllar konusunda da arınma yaşadım ve kendime aynada bakarken bile özgüven geliyor, estetikliğimi hissediyorum. Ancak yine ve yine, böyle bir vücuda ve babyface bir yüze sahip olmama rağmen bunun değerini asla bilemiyorum. TR ortalamasına bakınca gayet iyi olan özelliklerim var, bu ego değil inşa ettiğim şeylere karşı rasyonel bir bakış. Her neyse, teoride her şeyin değerini biliyorum evet, ama his olarak bunu hissedemiyorum mümkünatı olmuyor. Kendimi halen sıradan, göbekli, kıllı, her şeyi yaymış bir erkek gibi hissedip duruyorum. His konusunda bir bozukluk var.
Ve daha sayısız olay. Kısaca bir şey başardığım zaman bunu hissedememe sorunum var. Teoride biliyorum ki güzel bir şey yapıyorum. Ama his konusu sıfır.
Benim durumum bu derecede ve öyle 8-10 yıllık PMO bağımlısı değildim sadece 3 yıldır öyleydim ve bırakacağım 4 yıl olmadan inşallah. Bu yoksunlukların bu kadar zirve yapmasının iyileşmeyi gösterdiğini düşünüyorum ancak şu soruyu sormadan da edemiyorum ne zaman?
Dopamin reseptörleri şu seviyede olan birisi, ne kadar sürede iyileşir?
- Edging yok, PMO yok, cinsellik arada var. Etkenler de bu şekilde.
Okuduğunuz için ve cevaplarınız için şimdiden teşekkür ederim.
