30 Gün boyunca hayatımı değiştirmek üzere karar vermiş bulunmaktayım. Bu süre başlangıç olarak kendime belirlediğim bir hedeftir. Kendimi geliştirerek, var olan zihinsel ve bedensel sorunlarımı çözerek gün gün yaşadıklarımı paylaşacağım. Bu yolculuk esnasında acı çektiğim, mutlu olduğum, mutsuz olduğum, güldüğüm, pes ettiğim, motivasyonu kazandığım veya kaybettiğim anlar olabilir. Yine de devam edip tüm bunlara aldırış etmeden bitiş çizgisine ulaşmış olacağım. Ben çizgiyi geçtiğimde umarım sizler de beni orada bekliyor olursunuz.
Neden PMO Yapıyorum?
- İçsel ve dışsal olarak meydana gelen stres yaşattıran durumlar sebebiyle.(Basit konular bile stres yaratıyor.)
- Özgüven ve özsaygı anlamında yetersiz olmam hayattan ve insanlardan beni koparıyor.
- Zamanımı ciddi anlamda verimli geçiremiyorum. Özellikle hafta sonları.
- Kendi seçimlerim sebebiyle yalnız bir hayat meydana getirdiğim için. Sosyal destekten, ilişkilerden, yakınlıklardan uzak olduğum için.
- Geçmiş hatalarımı düşünerek kendimi ezmem ve yetersiz hissetirmem.
- Aklıma gelen olumsuz düşünceler sebebiyle.
- İnsanlarla kıyas yaptığım için.
- Kaygı ve anksiyete mi kontrol edemediğim için.
- Beni kendine bağlayacak bir amacım olmadığı için.
Pmo Yapmak Bana Nasıl Zarar Veriyor?
- Pişmanlık
- Zaman kaybı
- Endişe ve kaygı
- Karşı cinsle iletişimde başarısızlık
- Sosyal iletişimde başarısızlık
- Yalnızlık ve içe kapanmak
- Eziklik, özgüven ve özsaygımın azalması
- Gerçek hayattan kopuş
- Halsizlik-yorgunluk-enerji düşüklüğü
- Görevi ve hayatı ertelemek
- Hayattan tat alamamak
- Gerçek insan uğraşlarından haz alamamak
Hayatım Şuan Ne Durumda?
- Spor yapıyorum (1 yıl olmak üzere )
- Kitap okuyorum
- Bilgisayar ve telefondan kafamı susturmak adına oyun oynuyorum.
- Yaşadığım şehiri geziyorum
- Çalışıyorum
- Fırsat buldukça tek samimi arkadaşımla vakit geçiriyorum.
- Kızlarla iletişimim kötü, erkeklerle iletişim kurmak istediğim zaman sıkıntı yok ancak ben genelde yalnız kalmayı seçiyorum.
- Sosyal medya, arkadaşlık uygulamaları vs. kullanmıyorum.
- Şekeri az tüketiyorum veya hiç tüketmiyorum.
- Geleceğe yönelik hayallerle kendimi avutup bugünü yaşamayı beceremiyorum.
- Ergenlik döneminin etkisiyle kendimi yalnızlaştırmıştım ve şuan 28 yaşına gelince pişman oluyor insan. Dozunda sosyallik iyidir.
Son düzenleme:
