Selam dostlar uzun zamandır aktif değildim tekrardan geri döndüm. Size son 4 senede yaptığım bir çıkarımdan bahsedeceğim. Onlarca kez gördüm bu olayı ve artık çözmüş sayılırım. Dostlar şimdi şöyle anlatayım bugün bizim çevremizdeki insanların hiçbiri bizim kara kaşımıza kara gözümüze hayran olduğundan bizimle konuşmuyor. Ağzınız laf yapıyorsa eğlendiği için konuşuyor. İyi bir dinleyiciyseniz dertlerinizi paylaşmak için konuşuyor. Başka sebeplerde olabilir.
Ben kendi ilişkilerimden örnek vereyim sonra da diğer insanlardan örnek vereyim daha net anlayın. Şimdi 2 3 sene önce yalnız birisiydim tek tük arkadaşım vardı ara sıra dışarı çıktığım genelde dışlanırdım. Sebebi ağzımın laf yapmaması özgüvensiz olmamdı. Halbuki bu adamları ben uzun süredir tanıyorum bir geçmişimiz var diyordum fakat fark ettim ki hiçbirinin umurunda değilim. Sonrasında biraz daha girişken bir insan olmaya başladım ağzım laf yapmaya başladı tabii bunun içinde uzun uğraşlar verdim. Baktım ki bu sefer onlar çağırıyor. O 2 3 sene önceki zamanlardan bir örnek vereyim hani uzun zaman ahbaplık ettiğim adamlara çok bozulmuştum ama şimdi anlıyorum ki çok insani bir şey yapmışlar. Biz takılırken gruba yeni biri girdiğinde ve bu biraz daha girişken biri olduğunda sizi unuturlar silerler komple. Baktığınızda bu ayıp gibi gelir ama değil. İnsanlar çıkarlarına göre hareket eder. Bugün en yakınım dediğiniz dostunuz sizin bir süre sıkıntılar yaşayın sohbet etmeyi unutun vs sizinle takılmayacaktır.
Başka insanların ilişkilerinden de bunu çıkarttım. İnsanları eğlendirebilirseniz onlara bir şey sunarsanız onlar da size bir çok şey sunar. İki tane akrabam var birisinin ağzı bayağı laf yapar. Diğer akrabam ise biraz daha sohbet etmeyi pek bilmez. Ama sohbet etmeyi bilmeyen akrabam daha büyük yaşça ve diğer ortamlardaki insanlarla çocukluk arkadaşı yaşça daha küçük olan akrabam ise onlarla çocukluk arkadaşı değil ama onlar tarafından daha çok çağırılan bir adam. Yaşça büyük akrabam onca şey yaşamasına rağmen o ortamlarda onu çağırmazlar umursamazlar bile. Fakat yaşça küçük akrabamı ise ortamlarda eğlenceye çağırır hatta bir çok şeyi de ısmarlarlar. Bu sadece bir örnek bir sürü böyle görmüşüğüm var.
Yani bugün ne kadar modernleşsek de beynimiz hala 1500 sene öncekiyle aynı mantıkta çalışıyor kendi çıkarları için yaşıyor. Bugünkü ahlak yasaları vs hep insan yapımı şeyler yani bizim bencillik olarak gördüğümüz ayıp olarak gördüğümüz şeyler beynimize göre çok normal. Hala hayatta kalma ve kendisi için yaşama güdüleri bencillik güdüleri içimizde var. Bu yüzden insanlara artık bu gözde bakın onlarla eğleniyorsanız onlarda sizle eğleniyorsa daha doğrusu güzel vakit geçiriyorsanız arkadaş olmaya devam edeceksiniz eğer bunu başaramıyorsanız arkadaşsız kalacaksınız. İnsanların bencil varlıklar olduğunu ve bunun doğal bir güdü olduğunu unutmayın her şeye aman ayıp olmasın yok bana niye böyle yaptı onca hatrımız var gibi yaklaşmayın. Esenlikler.
Ben kendi ilişkilerimden örnek vereyim sonra da diğer insanlardan örnek vereyim daha net anlayın. Şimdi 2 3 sene önce yalnız birisiydim tek tük arkadaşım vardı ara sıra dışarı çıktığım genelde dışlanırdım. Sebebi ağzımın laf yapmaması özgüvensiz olmamdı. Halbuki bu adamları ben uzun süredir tanıyorum bir geçmişimiz var diyordum fakat fark ettim ki hiçbirinin umurunda değilim. Sonrasında biraz daha girişken bir insan olmaya başladım ağzım laf yapmaya başladı tabii bunun içinde uzun uğraşlar verdim. Baktım ki bu sefer onlar çağırıyor. O 2 3 sene önceki zamanlardan bir örnek vereyim hani uzun zaman ahbaplık ettiğim adamlara çok bozulmuştum ama şimdi anlıyorum ki çok insani bir şey yapmışlar. Biz takılırken gruba yeni biri girdiğinde ve bu biraz daha girişken biri olduğunda sizi unuturlar silerler komple. Baktığınızda bu ayıp gibi gelir ama değil. İnsanlar çıkarlarına göre hareket eder. Bugün en yakınım dediğiniz dostunuz sizin bir süre sıkıntılar yaşayın sohbet etmeyi unutun vs sizinle takılmayacaktır.
Başka insanların ilişkilerinden de bunu çıkarttım. İnsanları eğlendirebilirseniz onlara bir şey sunarsanız onlar da size bir çok şey sunar. İki tane akrabam var birisinin ağzı bayağı laf yapar. Diğer akrabam ise biraz daha sohbet etmeyi pek bilmez. Ama sohbet etmeyi bilmeyen akrabam daha büyük yaşça ve diğer ortamlardaki insanlarla çocukluk arkadaşı yaşça daha küçük olan akrabam ise onlarla çocukluk arkadaşı değil ama onlar tarafından daha çok çağırılan bir adam. Yaşça büyük akrabam onca şey yaşamasına rağmen o ortamlarda onu çağırmazlar umursamazlar bile. Fakat yaşça küçük akrabamı ise ortamlarda eğlenceye çağırır hatta bir çok şeyi de ısmarlarlar. Bu sadece bir örnek bir sürü böyle görmüşüğüm var.
Yani bugün ne kadar modernleşsek de beynimiz hala 1500 sene öncekiyle aynı mantıkta çalışıyor kendi çıkarları için yaşıyor. Bugünkü ahlak yasaları vs hep insan yapımı şeyler yani bizim bencillik olarak gördüğümüz ayıp olarak gördüğümüz şeyler beynimize göre çok normal. Hala hayatta kalma ve kendisi için yaşama güdüleri bencillik güdüleri içimizde var. Bu yüzden insanlara artık bu gözde bakın onlarla eğleniyorsanız onlarda sizle eğleniyorsa daha doğrusu güzel vakit geçiriyorsanız arkadaş olmaya devam edeceksiniz eğer bunu başaramıyorsanız arkadaşsız kalacaksınız. İnsanların bencil varlıklar olduğunu ve bunun doğal bir güdü olduğunu unutmayın her şeye aman ayıp olmasın yok bana niye böyle yaptı onca hatrımız var gibi yaklaşmayın. Esenlikler.
