Merhaba arkadaşlar. Sizlere never fapi kolaylaştırabilecek, fakat size uzun vadede kişilik anlamında sıkıntılar doğurabilecek never fap tarzından bahsetmek istiyorum.
Kendini başkalarına kanıtlamak için never fap yapmak.
Mesela izlemiş olabileceğiniz film dizi, anime,ya da oynamış olabileceğiniz oyunlar savaş tutkunuzu arttırıyor olabilir. Çünkü nefsimize hoş geliyor. Bu konu olmasaydı izlenecek ne kadar anime vardır ki? Veya valorant, cs , pubg, brawl stars gibi oyunlar neden oynansın. Bunlar, farkında olmadan sizi savaş tutkusuna sürüklüyor olabilir. Bu savaş tutkusu da gitgide gösterişe dönüşebilir. Kendimden örnek vereyim, izlediğim demon slayer, my hero academia gibi animeler bana savaşı oldukça sevdirmişti. Özellikle demon slayer popüler olduğu için editlerini izliyor. Durability, hex gibi şeyler gaza gelmemi sağlıyordu. Oynadığım shadow fight'ın müzikleri ayrı bir gaza gelmemi sağlıyordu. Okul servisinde sürekli dinlerdim. İş öyle boyuta geldi ki, aklımdan savaş senaryoları kuruyordum. Okulda sevdiğimi düşündüğüm kızı kurtarma hayalleri veya israil ve türkiye savaşı gibi şeyler hayal ediyordum. Bu dönemi bundan önce de yaşamıştım. Shadow fight karakteri taklidi yapıyordum odamda. Gizlice spor yapıyordum odamda. Hatta phonk dinlemeye başlamıştım. Servisle giderken cama bakıp gördüğüm arabalar tam da öfkeme uyuyordu. İş böyle olunca çok rahat never fap yapıyordum. Zorlandığımı hatırlamıyorum belki zorlanmış olabilirim ama 60 günü geçmiştim bu hedefle galiba. Bir meslek hedefim yoktu. Namazda gösteriş yaptığım olmuştu. Neyse yaz geldi. yazdan önce sürecim gitmişti.
Yaz gelince okulda hoşlandığım kız da yoktu. Evdeydim ve yeni süreç başlamıştı. Osmancık kitabına başlamıştım ve bu kitap Osman Gazi'nin tıpkı benim gibi, öfkeden dolayı galiba vurup savuran, öfkesine yenik düşen, ailesinin yanına geldiğinde Osmancıklaşan hayatını anlatıyordu. kitapta bir bölümde Osman, Sivki Kaya'da uçurumdan galiba, aşağı bakıyor, Şeyh Ede Balı onun yanına geliyordu sanırım. Büyük ihtimalle "Ne düşlersin Osmancık" diyordu. Osmancık, "Dünya çok büyük" diyordu sanırım. Ede Balı, Dünya'nın benim anladığım kadarıyla, hedefi olanlar için çok küçük olduğunu, gerçek yiğidin öfkesini yutan olduğunu ki Peygamberimiz(a.s.m.) de bunu bir hadisinde söylemişti, söylüyor. Osmancık kendine dikkat etmeye çalışıyor. Ede Balı'nın evine geldiğinde bir odanın içinde çok zorlanıyor, çünkü savaştan uzak. Osmancık kendini geliştiriyor, Ede balı onunla konuşuyor ve artık Osman oluyor. Bu arada hatırlatmadan geçmeyeyim. Bir akşam yemeğinde sanırım, saldırı oluyor ve Osmancık bir anda silahlanıyor adamları haklayıp geri dönüyor.
Ve yemeğe devam ediyor sanırım. Bu bana bir kendimi hatırlattı. Osmancık düzeldikten sonra beylik ona veriliyor,gücüne iyiye kullanıyor hatta abisine sorulduğunda o da Osman'a beyliğin verilmesini istiyor. Anlayacağınız üzere, galiba şuna benzer bir söz vardı, kötü yolda hızlı ilerleyeceğime, iyi yolda sürünürüm diye. Osman iyi olduğu zaman bir düş gördüğünü, tamamını anlatmayayım, bir ağaç görüyor ve bu ağaç büyüyor. Bu Osmanlı'nın büyüyüşüne gösterge. Burada bir sürü insan var. Bu soyağacı sanırım. Osman ailesini düşünmeye başlıyordu bu arada iyi olduğu sırada.
Tıpkı benim yaptığım ailenin yanına gelince utangaç olma durumu gibi. Yazı uzun oldu. Size never fapi iyiliğiniz için yapmanızı, ve gösteriş için yapmamanızı tavsiye ediyorum yapıyorsanız, eğer. Benim şuanda pek net olmasa da meslek hedefim var. Ama pek zor olduğunu belirtmeliyim. Dediğim gibi kötü yolda hızlıca gitmektense iyi yolda sürünmenizi tavsiye ederim. Bu arada Osmancık kitabını bitirmedim. Ama sürecinizi bozun demedim yanlış anlaşılmasın. Never fapi bence güzel bir amaç uğruna yapmak da önemli. Hayırlı Cumalar.
Kendini başkalarına kanıtlamak için never fap yapmak.
Mesela izlemiş olabileceğiniz film dizi, anime,ya da oynamış olabileceğiniz oyunlar savaş tutkunuzu arttırıyor olabilir. Çünkü nefsimize hoş geliyor. Bu konu olmasaydı izlenecek ne kadar anime vardır ki? Veya valorant, cs , pubg, brawl stars gibi oyunlar neden oynansın. Bunlar, farkında olmadan sizi savaş tutkusuna sürüklüyor olabilir. Bu savaş tutkusu da gitgide gösterişe dönüşebilir. Kendimden örnek vereyim, izlediğim demon slayer, my hero academia gibi animeler bana savaşı oldukça sevdirmişti. Özellikle demon slayer popüler olduğu için editlerini izliyor. Durability, hex gibi şeyler gaza gelmemi sağlıyordu. Oynadığım shadow fight'ın müzikleri ayrı bir gaza gelmemi sağlıyordu. Okul servisinde sürekli dinlerdim. İş öyle boyuta geldi ki, aklımdan savaş senaryoları kuruyordum. Okulda sevdiğimi düşündüğüm kızı kurtarma hayalleri veya israil ve türkiye savaşı gibi şeyler hayal ediyordum. Bu dönemi bundan önce de yaşamıştım. Shadow fight karakteri taklidi yapıyordum odamda. Gizlice spor yapıyordum odamda. Hatta phonk dinlemeye başlamıştım. Servisle giderken cama bakıp gördüğüm arabalar tam da öfkeme uyuyordu. İş böyle olunca çok rahat never fap yapıyordum. Zorlandığımı hatırlamıyorum belki zorlanmış olabilirim ama 60 günü geçmiştim bu hedefle galiba. Bir meslek hedefim yoktu. Namazda gösteriş yaptığım olmuştu. Neyse yaz geldi. yazdan önce sürecim gitmişti.
Yaz gelince okulda hoşlandığım kız da yoktu. Evdeydim ve yeni süreç başlamıştı. Osmancık kitabına başlamıştım ve bu kitap Osman Gazi'nin tıpkı benim gibi, öfkeden dolayı galiba vurup savuran, öfkesine yenik düşen, ailesinin yanına geldiğinde Osmancıklaşan hayatını anlatıyordu. kitapta bir bölümde Osman, Sivki Kaya'da uçurumdan galiba, aşağı bakıyor, Şeyh Ede Balı onun yanına geliyordu sanırım. Büyük ihtimalle "Ne düşlersin Osmancık" diyordu. Osmancık, "Dünya çok büyük" diyordu sanırım. Ede Balı, Dünya'nın benim anladığım kadarıyla, hedefi olanlar için çok küçük olduğunu, gerçek yiğidin öfkesini yutan olduğunu ki Peygamberimiz(a.s.m.) de bunu bir hadisinde söylemişti, söylüyor. Osmancık kendine dikkat etmeye çalışıyor. Ede Balı'nın evine geldiğinde bir odanın içinde çok zorlanıyor, çünkü savaştan uzak. Osmancık kendini geliştiriyor, Ede balı onunla konuşuyor ve artık Osman oluyor. Bu arada hatırlatmadan geçmeyeyim. Bir akşam yemeğinde sanırım, saldırı oluyor ve Osmancık bir anda silahlanıyor adamları haklayıp geri dönüyor.
Ve yemeğe devam ediyor sanırım. Bu bana bir kendimi hatırlattı. Osmancık düzeldikten sonra beylik ona veriliyor,gücüne iyiye kullanıyor hatta abisine sorulduğunda o da Osman'a beyliğin verilmesini istiyor. Anlayacağınız üzere, galiba şuna benzer bir söz vardı, kötü yolda hızlı ilerleyeceğime, iyi yolda sürünürüm diye. Osman iyi olduğu zaman bir düş gördüğünü, tamamını anlatmayayım, bir ağaç görüyor ve bu ağaç büyüyor. Bu Osmanlı'nın büyüyüşüne gösterge. Burada bir sürü insan var. Bu soyağacı sanırım. Osman ailesini düşünmeye başlıyordu bu arada iyi olduğu sırada.
Tıpkı benim yaptığım ailenin yanına gelince utangaç olma durumu gibi. Yazı uzun oldu. Size never fapi iyiliğiniz için yapmanızı, ve gösteriş için yapmamanızı tavsiye ediyorum yapıyorsanız, eğer. Benim şuanda pek net olmasa da meslek hedefim var. Ama pek zor olduğunu belirtmeliyim. Dediğim gibi kötü yolda hızlıca gitmektense iyi yolda sürünmenizi tavsiye ederim. Bu arada Osmancık kitabını bitirmedim. Ama sürecinizi bozun demedim yanlış anlaşılmasın. Never fapi bence güzel bir amaç uğruna yapmak da önemli. Hayırlı Cumalar.
