Hiçbir Şeyle Başa Çıkamaz Oldum

chidori88 · 13 Nis 2022

Arkadaşlar iyi akşamlar. Umarım hepiniz iyisinizdir. Düşüncelerimi bir kağıda aktarmayı, günlük tutmayı düşünüyordum ama buraya yazarsam hem dertleşecek hem akıl verecek birileri olur diye düşündüm. Gerçekten hayatımın en berbat dönemini geçiriyorum ve elimden hiçbir şey gelmiyor. Psikolojik danışmanlar çok pahalı oldukları için bir öğrenci olarak onları da karşılayamıyorum.
En büyük problemim sanırım hiçbir yere ait olmadığımı hissetmem. Ne okuduğum okula, ne arkadaş çevreme, ne aileme, ne hayallerime, ne sevdiğim insana. O kadar farklı hissediyorum ki önümü dahi göremez oldum. Arkadaşlarım birbirlerine sarılırken, iltifatlar ederken, beraber kahkaha atarken ben bön bön oturuyorum yanlarında. Bu tarz şeylere yeterince dahil edilmiyorum. Neden farklı muamele gördüğümü ya da neden bunun bir parçası olduğumu sorgulamadan edemiyorum. Sırılsıklam aşık olduğum kişiyle ilişkimiz mahvoldu. Şimdi toparlamaya çalışıyoruz ama o da nereye gidiyor bilemiyorum. Yüzleşmem gereken çocukluk travmalarım var. Yükseltmem gereken notlar var. O kadar çok ağlıyorum ki kafayı yemek üzereyim. Yaşamamanın bütün bunların altından kalkmaktan daha kolay bir seçenek olduğunu düşünüyorum bazen. Bu kadar dibe batıp da toparlayabilmiş arkadaşlar var mı? Ne yapmalıyım çıldırıyorum

Brock · 13 Nis 2022

chidori88' Alıntı:
Arkadaşlar iyi akşamlar. Umarım hepiniz iyisinizdir. Düşüncelerimi bir kağıda aktarmayı, günlük tutmayı düşünüyordum ama buraya yazarsam hem dertleşecek hem akıl verecek birileri olur diye düşündüm. Gerçekten hayatımın en berbat dönemini geçiriyorum ve elimden hiçbir şey gelmiyor. Psikolojik danışmanlar çok pahalı oldukları için bir öğrenci olarak onları da karşılayamıyorum.
En büyük problemim sanırım hiçbir yere ait olmadığımı hissetmem. Ne okuduğum okula, ne arkadaş çevreme, ne aileme, ne hayallerime, ne sevdiğim insana. O kadar farklı hissediyorum ki önümü dahi göremez oldum. Arkadaşlarım birbirlerine sarılırken, iltifatlar ederken, beraber kahkaha atarken ben bön bön oturuyorum yanlarında. Bu tarz şeylere yeterince dahil edilmiyorum. Neden farklı muamele gördüğümü ya da neden bunun bir parçası olduğumu sorgulamadan edemiyorum. Sırılsıklam aşık olduğum kişiyle ilişkimiz mahvoldu. Şimdi toparlamaya çalışıyoruz ama o da nereye gidiyor bilemiyorum. Yüzleşmem gereken çocukluk travmalarım var. Yükseltmem gereken notlar var. O kadar çok ağlıyorum ki kafayı yemek üzereyim. Yaşamamanın bütün bunların altından kalkmaktan daha kolay bir seçenek olduğunu düşünüyorum bazen. Bu kadar dibe batıp da toparlayabilmiş arkadaşlar var mı? Ne yapmalıyım çıldırıyorum

eğer burdaysan ve arıyorsan çare bir umut vardır demektir. zaten mutlu olma ihtimali için değmezmi hsyal kurmaya birşeyler yapmaya ?

Brock · 13 Nis 2022

birde etrafındaki insanlar sandığın kadar mutlak mutlu değil. Eğer sandığın kadar mutlu olduğu zamanları varsa etrafindakilerin ,bunu ; etrafındaki insanların mutluluğuna özenmeyip tamamen kendilerine bakıp kendi ellerinde olana teşekkür etmeleri yüzündendir.

Brock · 13 Nis 2022

dikkatli bakarsan bunun böyle olduğunu görürsün

chidori88 · 13 Nis 2022

non person' Alıntı:
eğer burdaysan ve arıyorsan çare bir umut vardır demektir. zaten mutlu olma ihtimali için değmezmi hsyal kurmaya birşeyler yapmaya ?

Orası öyle hocam ancak ne yapacağımı bilmiyorum önümü göremiyorum. Düşüncelerimin içinde boğuluyorum sadece

chidori88 · 13 Nis 2022

non person' Alıntı:
birde etrafındaki insanlar sandığın kadar mutlak mutlu değil. Eğer sandığın kadar mutlu olduğu zamanları varsa etrafindakilerin ,bunu ; etrafındaki insanların mutluluğuna özenmeyip tamamen kendilerine bakıp kendi ellerinde olana teşekkür etmeleri yüzündendir.

Mutluluklarına özenmiyorum yahu hepsi sevdiğim insanlar. Mutlu oldukları için ben de mutlu olurum. Ama aralarındaki samimiyete dahil olmamak üzüyor. Mesela geçen akşam buluşmuştuk 3 arkadaş. İsimlerine beyza ve ömer diyelim. Beyza ömerin koluna girmişti ve sürekli onunla muhabbet ediyordu ve çocuğa sırnaşıp duruyordu. Orada yokmuşum gibi hissettim. Buna dahil olmamak o arkadaş grubuna ait olmadığımı hissettiriyor bana. Bunu onlara nasıl açıklayacağımı bilmiyorum. Sadece moralim bozuluyor ve kabuğuma çekiliyorum onlardan uzaklaşıyorum

IslamistNeverfaper · 13 Nis 2022

Üstadım, hangi şehirde yaşıyorsun. Cemaatimize davet etmek isterim.

chidori88 · 13 Nis 2022

IslamistNeverfaper' Alıntı:
Üstadım, hangi şehirde yaşıyorsun. Cemaatimize davet etmek isterim.

Teşekkürler hocam ancak pek inançlı biri olduğumu düşünmüyorum, düşünmen yeter

Lazkopat · 13 Nis 2022

chidori88' Alıntı:
Arkadaşlar iyi akşamlar. Umarım hepiniz iyisinizdir. Düşüncelerimi bir kağıda aktarmayı, günlük tutmayı düşünüyordum ama buraya yazarsam hem dertleşecek hem akıl verecek birileri olur diye düşündüm. Gerçekten hayatımın en berbat dönemini geçiriyorum ve elimden hiçbir şey gelmiyor. Psikolojik danışmanlar çok pahalı oldukları için bir öğrenci olarak onları da karşılayamıyorum.
En büyük problemim sanırım hiçbir yere ait olmadığımı hissetmem. Ne okuduğum okula, ne arkadaş çevreme, ne aileme, ne hayallerime, ne sevdiğim insana. O kadar farklı hissediyorum ki önümü dahi göremez oldum. Arkadaşlarım birbirlerine sarılırken, iltifatlar ederken, beraber kahkaha atarken ben bön bön oturuyorum yanlarında. Bu tarz şeylere yeterince dahil edilmiyorum. Neden farklı muamele gördüğümü ya da neden bunun bir parçası olduğumu sorgulamadan edemiyorum. Sırılsıklam aşık olduğum kişiyle ilişkimiz mahvoldu. Şimdi toparlamaya çalışıyoruz ama o da nereye gidiyor bilemiyorum. Yüzleşmem gereken çocukluk travmalarım var. Yükseltmem gereken notlar var. O kadar çok ağlıyorum ki kafayı yemek üzereyim. Yaşamamanın bütün bunların altından kalkmaktan daha kolay bir seçenek olduğunu düşünüyorum bazen. Bu kadar dibe batıp da toparlayabilmiş arkadaşlar var mı? Ne yapmalıyım çıldırıyorum

Dostum anladığım kadarıyla varoluşsal sancılar çekiyorsun. Ben de 1 sene öncesinde buna benzer bir durum yaşamıştım. Yemek yiyodum zevk yoktu oyun oynuyodum bişey anlamıyodum. Ancak senini durumun biraz daha ağır hem varoluşsal bir sancı geçiriyorsun hem de ruhsal bunalımdasın. Bence kendini deşarj etmen gerekli. Bunu da derdini yakın bir arkadaşınla mümkünse eğer saatlerce konuşup paylaşarak yapabilirsin. Derdini paylaşmak bile seni rahatlatır diye düşünüyorum. Mesela intihar eden insanlar mutsuz olduğu için mi intihar ediyordu? Hayır kendilerini yalnız hissetikleri için ve dertleri fark edilmediğ için buna başvuruyorlardı. Başka bir deniz kenarında oturarak da deşarj olabilirsin. Neverfap yap diyeceğim ki bunun için uğraşıyorsundur zaten. Belki bir enstürman çalmak da yardımcı olur veya yazmak da olur. Yazmak rahatlatır. Son olarak kız arakdaşınla öyle bir ilişkin varmıydı bilmem ama eğer aranız bozulduğu cinsel anlamda bir tatmine ulaşamıyorsan sex kiralayabilirsin. Sonuçta bu eylem de rahatlatıcı öyle değil mi? Bu dediklerim umarım sana yardımcı olur. İntihar etme sakın diyeceğim ama bende çok sağlam sayılmam ki

chidori88 · 14 Nis 2022

Lazkopat' Alıntı:
Son olarak kız arakdaşınla öyle bir ilişkin varmıydı bilmem ama eğer aranız bozulduğu cinsel anlamda bir tatmine ulaşamıyorsan sex kiralayabilirsin.

Çok teşekkür ederim hocam buraya kadar yazdıklarının hepsi çok güzel tavsiyelerdi. Bu konuya gelince de, böyle bir şeye ihtiyacım yok açıkçası. Sadece aramı düzeltmek için elimden geleni yapıyorum ama ayrıldığımız dönemde ben dibi görmüşken o hayatına devam etmiş gitmiş. Şimdi tekrar konuşuyoruz ama işte beraber olup olmamamız ona çok koymadığı için nereye gidecek, o yeterince istiyor mu istemiyor mu onu bile bilmiyorum. Çok rezil bir duygu açıkçası

Brock · 14 Nis 2022

chidori88' Alıntı:
Mutluluklarına özenmiyorum yahu hepsi sevdiğim insanlar. Mutlu oldukları için ben de mutlu olurum. Ama aralarındaki samimiyete dahil olmamak üzüyor. Mesela geçen akşam buluşmuştuk 3 arkadaş. İsimlerine beyza ve ömer diyelim. Beyza ömerin koluna girmişti ve sürekli onunla muhabbet ediyordu ve çocuğa sırnaşıp duruyordu. Orada yokmuşum gibi hissettim. Buna dahil olmamak o arkadaş grubuna ait olmadığımı hissettiriyor bana. Bunu onlara nasıl açıklayacağımı bilmiyorum. Sadece moralim bozuluyor ve kabuğuma çekiliyorum onlardan uzaklaşıyorum

hocam ifade etmek istediğim şey içsel birşey olduğuydu bunun.

chidori88 · 14 Nis 2022

non person' Alıntı:
hocam ifade etmek istediğim şey içsel birşey olduğuydu bunun.

Ah anladım, söylemek istediğini doğru anlayamamışım pardon. Haklısın hocam içimde halletmem gerekiyor bu olayı ama nasıl yapacağımı bilmiyorum hocam ya

AntiRelapse · 14 Nis 2022

Ben zamanla bu durumu aştım hala daha biraz etkisi olsa da artık yalnız olmayı tercih ediyorum. Eğer sorun yalnız hissetmense yeni ortamlara girip çok sayıda insan tanıman lazım eninde sonunda anlaşacağın birini bulmak için. Yalnız olmayı zayıflık, eziklik olarak düşünme birçok şeyi kendi başına yapabilirsin ailen olmasa bile. Sürekli yanında birileri olsun seni sevsin istiyosan insanlara bağımlısın demektir bu düşünceden kurtul. Ruhuna ve beynine iyi gelecek bir hobi bul ve spor yap bu ikisi senin psikolojini çok fazla etkiler, büyük ihtimal bu sıralar farklı bir ortama girmedin, yeni biriyle tanışmadın veya düzenli spor hayatın yok. Cidden söylüyorum bunlar bir insanın kafayı yememesi için çok daha önemli. Bende lisede böyleydim her ne kadar çok sağlam arkadaşlıklarım olmasa da mezuna kalınca ve tek kalınca depresif biri olmuştum, üstüne pandemi de girince yarı depresyon durumundaydım. Ancak ne zaman ki kendime yalnızlığın kötü olmadığını inandırdım o zaman normalleştim.

SDG · 14 Nis 2022

chidori88' Alıntı:
Arkadaşlar iyi akşamlar. Umarım hepiniz iyisinizdir. Düşüncelerimi bir kağıda aktarmayı, günlük tutmayı düşünüyordum ama buraya yazarsam hem dertleşecek hem akıl verecek birileri olur diye düşündüm. Gerçekten hayatımın en berbat dönemini geçiriyorum ve elimden hiçbir şey gelmiyor. Psikolojik danışmanlar çok pahalı oldukları için bir öğrenci olarak onları da karşılayamıyorum.
En büyük problemim sanırım hiçbir yere ait olmadığımı hissetmem. Ne okuduğum okula, ne arkadaş çevreme, ne aileme, ne hayallerime, ne sevdiğim insana. O kadar farklı hissediyorum ki önümü dahi göremez oldum. Arkadaşlarım birbirlerine sarılırken, iltifatlar ederken, beraber kahkaha atarken ben bön bön oturuyorum yanlarında. Bu tarz şeylere yeterince dahil edilmiyorum. Neden farklı muamele gördüğümü ya da neden bunun bir parçası olduğumu sorgulamadan edemiyorum. Sırılsıklam aşık olduğum kişiyle ilişkimiz mahvoldu. Şimdi toparlamaya çalışıyoruz ama o da nereye gidiyor bilemiyorum. Yüzleşmem gereken çocukluk travmalarım var. Yükseltmem gereken notlar var. O kadar çok ağlıyorum ki kafayı yemek üzereyim. Yaşamamanın bütün bunların altından kalkmaktan daha kolay bir seçenek olduğunu düşünüyorum bazen. Bu kadar dibe batıp da toparlayabilmiş arkadaşlar var mı? Ne yapmalıyım çıldırıyorum

Benim lise halime benziyorsun. Ben de yaşamamayı az düşünmezdim. Şimdi üni bitti iş hayatındayım.
Depresyonu tetikleyen şeylerden uzak dur öncelikle. Bu arabesk müzikler olabilir, yandık bittik kül olduk diye her *oktan şikayet eden ve modunu düşüren insan olabilir ... Yani hayatında 'artıya ' geçemiyorsan en azından 'eksilerini' azalt.
Çocukluk travmaları demişsin. Herkesin öyle ya da böyle travması oluyor. Ailenle iletişimi arttırman, bu konuları aşmak için onlarla konuşman gerekiyor. Ha kolay gibi anlatıyorum ama ben terapiyle bi noktaya geldim o ayrı.
Bir de çift yönlü düşünmek lazım. Örneğin çocukluk travması olarak sevilmediğine inanıyorsun diyelim. Belki de karşıdakinin sevgisini ifade etme yöntemini doğru okuyamıyorsundur. Benim babam pek konuşmayan, ağzından tek kelime sevgi sözcüğü çıkmayan, sarılmayan, hal hatır sormayan bir insan. Şimdi o beni sevmiyor mu ? Bu yönden bakarsam evet. Ama ben biliyorum ki babam benim için sonsuza kadar çalışabilir, bir eksiğim olmasın diye aylarca tatilsiz akşam 9 ' lara kadar çalışır. Derslerimde beni motive eder ve geleceğimi sağlam adımlarla döşeyebilmem için bana sabahlara kadar yol gösterebilir. Sevgisini böyle gösteriyor, onun olayı bu.
Kafanda kodladığın şeyleri sorgulaman lazım. Bunun için de farkındalığın yüksek olmalı, yüksek değilse ya yakın arkadaş ya da çevrenden senin adına uzaktan bakabilen insan olması lazım.

Bi de kral, sevgiyi hissedebileceğin sağlam ilişkiler kurabilmen için senin bağlanma adına sağlıklı bir bakış açısına sahip olman gerekiyor. Değerli olduğunu kabul etmen, ne olursa olsun hatanda ya da tökezlediğinde kendinin her daim yanında olman, bunu özümsemiş önemli. Düşene bir de ben vurayım misali durup durup kendini demoralize etmemen lazım. Hata mı yaptın olmuşla ölmüşe çare yok, temizlenmenin yolu çamurda yuvarlanmak değildir de geç. Önüne bak yani.
Neyse çok da uzatmayalım, ben böyle düşünüyorum

Brock · 15 Nis 2022

chidori88' Alıntı:
Ah anladım, söylemek istediğini doğru anlayamamışım pardon. Haklısın hocam içimde halletmem gerekiyor bu olayı ama nasıl yapacağımı bilmiyorum hocam ya

benim bildiğim bana sahsen degistiremicegim seylerden sikayetci olmak zarar verdi bugune kadar bunuda sizle paylaştım. Bana yarar sağlayan ve mutluluğumu daha yukarı taşıyan şeyse değiştirebilceğim şeyler için şikayetçi olup bunları değiştirme gayretimdi.

Mantıkçı Kişi · 15 Nis 2022

chidori88' Alıntı:
Arkadaşlar iyi akşamlar. Umarım hepiniz iyisinizdir. Düşüncelerimi bir kağıda aktarmayı, günlük tutmayı düşünüyordum ama buraya yazarsam hem dertleşecek hem akıl verecek birileri olur diye düşündüm. Gerçekten hayatımın en berbat dönemini geçiriyorum ve elimden hiçbir şey gelmiyor. Psikolojik danışmanlar çok pahalı oldukları için bir öğrenci olarak onları da karşılayamıyorum.
En büyük problemim sanırım hiçbir yere ait olmadığımı hissetmem. Ne okuduğum okula, ne arkadaş çevreme, ne aileme, ne hayallerime, ne sevdiğim insana. O kadar farklı hissediyorum ki önümü dahi göremez oldum. Arkadaşlarım birbirlerine sarılırken, iltifatlar ederken, beraber kahkaha atarken ben bön bön oturuyorum yanlarında. Bu tarz şeylere yeterince dahil edilmiyorum. Neden farklı muamele gördüğümü ya da neden bunun bir parçası olduğumu sorgulamadan edemiyorum. Sırılsıklam aşık olduğum kişiyle ilişkimiz mahvoldu. Şimdi toparlamaya çalışıyoruz ama o da nereye gidiyor bilemiyorum. Yüzleşmem gereken çocukluk travmalarım var. Yükseltmem gereken notlar var. O kadar çok ağlıyorum ki kafayı yemek üzereyim. Yaşamamanın bütün bunların altından kalkmaktan daha kolay bir seçenek olduğunu düşünüyorum bazen. Bu kadar dibe batıp da toparlayabilmiş arkadaşlar var mı? Ne yapmalıyım çıldırıyorum

Dibin dibine battım şuan eskiye nazaran daha iyiyim. Benimde çocukluk tramvam var 8.sınıftayken çok kötü bir olay yaşadım hatta o olay yüzünden o dönem TEOG da Fen Lisesi hedeflerken çok düşük geldiğinden daha aşağıdaki bir Anadolu Lisesine yerleştim. Yaklaşık 12.sınıfa kadar tramvam beni bitirdi gitgide düştüm. Önce Takdirden Teşekküre sonra Teşekkürden Düze kadar. Ben pes ettim ve aileme açtım konuyu sonra terapiste gittik ve o geçti lakin senin oyle bir durumum yok dediğin için sana şunu önerebilirim. Kendini her stres yaşadığında masta atarsan sadece sorunlarını ertelemiş olursun. O dediğin aidiyetsizlik hissi bende de vardi. Hatta birisi 9 digeri 13 yıllık bir arkadaş grubum vardı 3 kişilik. Onlarla bileyken bile bazen kendimi dışarda hissediyordum. Sorunu düşündüm. Bence sorun eziklik psikolojisiydi. Bu konuda Nofap bana yardımcı oluyordu. Çok konuşkan bir insan değilim lâkin gitgide üstesinden geldim. Çok yalnız hissettiğim durumlarda oluyor ama bir sekilde başka şeylere odaklanarak geçirmeye çalışıyorum. Çünkü ne zaman kendimi yatağa atsam moral bozup üzülsem o daha güçlü geliyor. Üstelik dediğin gibi senin sevgilin vs. var bunları onunla konuşabilirsin. Ailenle de aranı soğuk tutma. Ablan abin varsa konuşabilirsin. Ekstra olarak nofapin de faydası sana kesinlikle dokunur. Ama hepsinden önce düzelmek istemen gerek. Değişim sen istemedikçe olmaz. Ama aklında 50.güne geldim değişim hani nerde kafasına sokma. Sen ne zaman hazır olursan o zaman olumlu etkiler ortaya çıkar. Zaten maks 3,5 aya çıkıyor pozitif etkiler.

chidori88 · 15 Nis 2022

AntiRelapse' Alıntı:
Ancak ne zaman ki kendime yalnızlığın kötü olmadığını

Hocam söylediğin her şeyde çok haklısın. Tavsiyelerine uyacağım elimden geldiğince. Ama şu kısma bir yorumda bulunacağım. Ben yalnız değilim, arkadaşlarım var ama onlarla beraberken yalnız hissediyorum. İçten gelen bir rahatsızlık oluyor. Sorun bu aslında yeni arkadaslar edinememek değil

chidori88 · 15 Nis 2022

SDG' Alıntı:
Benim lise halime benziyorsun. Ben de yaşamamayı az düşünmezdim. Şimdi üni bitti iş hayatındayım.
Depresyonu tetikleyen şeylerden uzak dur öncelikle. Bu arabesk müzikler olabilir, yandık bittik kül olduk diye her *oktan şikayet eden ve modunu düşüren insan olabilir ... Yani hayatında 'artıya ' geçemiyorsan en azından 'eksilerini' azalt.
Çocukluk travmaları demişsin. Herkesin öyle ya da böyle travması oluyor. Ailenle iletişimi arttırman, bu konuları aşmak için onlarla konuşman gerekiyor. Ha kolay gibi anlatıyorum ama ben terapiyle bi noktaya geldim o ayrı.
Bir de çift yönlü düşünmek lazım. Örneğin çocukluk travması olarak sevilmediğine inanıyorsun diyelim. Belki de karşıdakinin sevgisini ifade etme yöntemini doğru okuyamıyorsundur. Benim babam pek konuşmayan, ağzından tek kelime sevgi sözcüğü çıkmayan, sarılmayan, hal hatır sormayan bir insan. Şimdi o beni sevmiyor mu ? Bu yönden bakarsam evet. Ama ben biliyorum ki babam benim için sonsuza kadar çalışabilir, bir eksiğim olmasın diye aylarca tatilsiz akşam 9 ' lara kadar çalışır. Derslerimde beni motive eder ve geleceğimi sağlam adımlarla döşeyebilmem için bana sabahlara kadar yol gösterebilir. Sevgisini böyle gösteriyor, onun olayı bu.
Kafanda kodladığın şeyleri sorgulaman lazım. Bunun için de farkındalığın yüksek olmalı, yüksek değilse ya yakın arkadaş ya da çevrenden senin adına uzaktan bakabilen insan olması lazım.

Bi de kral, sevgiyi hissedebileceğin sağlam ilişkiler kurabilmen için senin bağlanma adına sağlıklı bir bakış açısına sahip olman gerekiyor. Değerli olduğunu kabul etmen, ne olursa olsun hatanda ya da tökezlediğinde kendinin her daim yanında olman, bunu özümsemiş önemli. Düşene bir de ben vurayım misali durup durup kendini demoralize etmemen lazım. Hata mı yaptın olmuşla ölmüşe çare yok, temizlenmenin yolu çamurda yuvarlanmak değildir de geç. Önüne bak yani.
Neyse çok da uzatmayalım, ben böyle düşünüyorum

Hocam gerçekten teşekkür ederim. Şu ana kadar aldığım en iyi tavsiyeydi

chidori88 · 15 Nis 2022

non person' Alıntı:
benim bildiğim bana sahsen degistiremicegim seylerden penisayetci olmak zarar verdi bugune kadar bunuda sizle paylaştım. Bana yarar sağlayan ve mutluluğumu daha yukarı taşıyan şeyse değiştirebilceğim şeyler için şikayetçi olup bunları değiştirme gayretimdi.

Anladım hocam teşekkür ederim

chidori88 · 15 Nis 2022

Mantıkçı Kişi' Alıntı:
Dibin dibine battım şuan eskiye nazaran daha iyiyim. Benimde çocukluk tramvam var 8.sınıftayken çok kötü bir olay yaşadım hatta o olay yüzünden o dönem TEOG da Fen Lisesi hedeflerken çok düşük geldiğinden daha aşağıdaki bir Anadolu Lisesine yerleştim. Yaklaşık 12.sınıfa kadar tramvam beni bitirdi gitgide düştüm. Önce Takdirden Teşekküre sonra Teşekkürden Düze kadar. Ben pes ettim ve aileme açtım konuyu sonra terapiste gittik ve o geçti lakin senin oyle bir durumum yok dediğin için sana şunu önerebilirim. Kendini her stres yaşadığında masta atarsan sadece sorunlarını ertelemiş olursun. O dediğin aidiyetsizlik hissi bende de vardi. Hatta birisi 9 digeri 13 yıllık bir arkadaş grubum vardı 3 kişilik. Onlarla bileyken bile bazen kendimi dışarda hissediyordum. Sorunu düşündüm. Bence sorun eziklik psikolojisiydi. Bu konuda Nofap bana yardımcı oluyordu. Çok konuşkan bir insan değilim lâkin gitgide üstesinden geldim. Çok yalnız hissettiğim durumlarda oluyor ama bir sekilde başka şeylere odaklanarak geçirmeye çalışıyorum. Çünkü ne zaman kendimi yatağa atsam moral bozup üzülsem o daha güçlü geliyor. Üstelik dediğin gibi senin sevgilin vs. var bunları onunla konuşabilirsin. Ailenle de aranı soğuk tutma. Ablan abin varsa konuşabilirsin. Ekstra olarak nofapin de faydası sana kesinlikle dokunur. Ama hepsinden önce düzelmek istemen gerek. Değişim sen istemedikçe olmaz. Ama aklında 50.güne geldim değişim hani nerde kafasına sokma. Sen ne zaman hazır olursan o zaman olumlu etkiler ortaya çıkar. Zaten maks 3,5 aya çıkıyor pozitif etkiler.

Çok benzer şeyler yaşamışız gerçekten. Sanırım dediğin gibi ilk adım sorunlarımı ertelemeyi bırakmak olmalı

Sitemize Hoşgeldiniz NeverFap Türkiye

Bize katılmak için kayıt olabilir veya giriş yapabilirsiniz.

Forum Rehberi >>>

Yönetimle İletişime Geç >>>

Hiçbir Şeyle Başa Çıkamaz Oldum

Jüpiter Yolcusu

Brock

Misafir

Brock

Misafir

Brock

Misafir

Jüpiter Yolcusu

Jüpiter Yolcusu

Yeni Fapstronot

Jüpiter Yolcusu

Emektar Üye

Jüpiter Yolcusu

Brock

Misafir

Jüpiter Yolcusu

Mars Yolcusu

Yoda

Brock

Misafir

Mantıkçı Kişi

Misafir

Jüpiter Yolcusu

Jüpiter Yolcusu

Jüpiter Yolcusu

Jüpiter Yolcusu

Hakkımızda

NeverFap Akademi Bağlantıları

Çevrimiçi İstatistikleri