Başlık anlamsız geldi evet.
Uzak durmak. Pornodan, şekerden ve diğer *oktan bağımlılık yapan şeylerden.
Neden?
Yani neden uzak duruyorsun ki.
Tek amacın dertlerini unutmak, sorununu beyninde aramak, beynindeki hormonlar düzelince her şeyin düzeleceğini sanmak.
Hayır sıkıntı bundan fazlası.
Sen 500. Güne de ulaşsan acı çekeceksin.
Neden biliyor musun?
Çünkü sen gerçek sorunlardan kaçıyorsun.
Zaten bu yüzden porno bağımlısı olmadın mı? Gerçek hayattan kaçtığın için...
Neden porno izliyorsun? Çünkü sana bir an da olsa dertlerini unutturuyor. Onları çözmekten korkuyorsun. Korkularınla yüzleşmekten korktuğun için daha çok korkuyorsun.
Peki bu nereye kadar gidecek?
En fazla nereye kadar kaçabilirsin?
Neden sürekli relapse olup döngünü başa sarıyorsun?
Başarıdan mı korkuyorsun? Acı çekmekten?? Veya kendini gerçekleştirmekten? Ya da hepsi...
Neler yapabildiğini biliyorsun. Seninle tamamen aynı mekanizmaya sahip insanların neler başardığını... İçten içe onlardan bir farkının olmadığını düşünüyorsun. Evet aynı mekanizmaya sahipsin. Peki neden onlar başarılı?
Çünkü onlar senin gibi sabah akşam sorgulamıyor. Bir hedefleri var ve onu gerçekleştirmek için yapması gerekenleri yapıyor, fazlasını değil. Sen ise her şeye aynı anda sahip olmaya çalışıp tek bir şeye sahip oluyorsun. Daha fazla acıya.
Bu maymun iştahın ne zaman bitecek bilmiyorum, kendinden ne kadar kaçacaksın onu da bilmiyorum. Ancak bildiğim tek bir şey var.
Kaçınmayı bırakıp sorununa karşı dimdik durursan korkuların senden kaçacak. Belki sana saçma geliyor, imkansız geliyor. Kendine hiç inanmıyorsun.
Önemi yok. İçten içe sen de biliyorsun potansiyelini. Tüm çektiğin acı da onu gerçekleştiremediğin için zaten. Sabahlara kadar uykusuz kalmak, bitmeyen mide bulantısı, belki bu siteye yazılar yazmak... Hepsi bir miktar kendini bulmak için. Kendini gerçek kılmak için. Artık savaşma vakti evlat. Ayağa kalk. Cidden kalk. Oturarak o beyni çalıştıramayacağını fark etmen lazım. Ayağa kalk, dışarı çık ve kafanda tek bir sorun kalmayana kadar yürü. Daha sonra o bir miktar rahatlamış olan beyninle çalışmaya başla. Artık soruların ve sorgulamanın zamanı değil. Sadece harekete geçme zamanı. Unutma değil sabaha kadar, ölene kadar da düşünsen; düşündüğün an, sadece başarıdan uzaklaşacaksın. Yeterince düşündün zaten. Artık düşünme ve yap. Sadece yap. Buna odaklan. VE HAK ETTİĞİN BAŞARIYA ULAŞ. Beni de bir daha rahatsız etme...
Uzak durmak. Pornodan, şekerden ve diğer *oktan bağımlılık yapan şeylerden.
Neden?
Yani neden uzak duruyorsun ki.
Tek amacın dertlerini unutmak, sorununu beyninde aramak, beynindeki hormonlar düzelince her şeyin düzeleceğini sanmak.
Hayır sıkıntı bundan fazlası.
Sen 500. Güne de ulaşsan acı çekeceksin.
Neden biliyor musun?
Çünkü sen gerçek sorunlardan kaçıyorsun.
Zaten bu yüzden porno bağımlısı olmadın mı? Gerçek hayattan kaçtığın için...
Neden porno izliyorsun? Çünkü sana bir an da olsa dertlerini unutturuyor. Onları çözmekten korkuyorsun. Korkularınla yüzleşmekten korktuğun için daha çok korkuyorsun.
Peki bu nereye kadar gidecek?
En fazla nereye kadar kaçabilirsin?
Neden sürekli relapse olup döngünü başa sarıyorsun?
Başarıdan mı korkuyorsun? Acı çekmekten?? Veya kendini gerçekleştirmekten? Ya da hepsi...
Neler yapabildiğini biliyorsun. Seninle tamamen aynı mekanizmaya sahip insanların neler başardığını... İçten içe onlardan bir farkının olmadığını düşünüyorsun. Evet aynı mekanizmaya sahipsin. Peki neden onlar başarılı?
Çünkü onlar senin gibi sabah akşam sorgulamıyor. Bir hedefleri var ve onu gerçekleştirmek için yapması gerekenleri yapıyor, fazlasını değil. Sen ise her şeye aynı anda sahip olmaya çalışıp tek bir şeye sahip oluyorsun. Daha fazla acıya.
Bu maymun iştahın ne zaman bitecek bilmiyorum, kendinden ne kadar kaçacaksın onu da bilmiyorum. Ancak bildiğim tek bir şey var.
Kaçınmayı bırakıp sorununa karşı dimdik durursan korkuların senden kaçacak. Belki sana saçma geliyor, imkansız geliyor. Kendine hiç inanmıyorsun.
Önemi yok. İçten içe sen de biliyorsun potansiyelini. Tüm çektiğin acı da onu gerçekleştiremediğin için zaten. Sabahlara kadar uykusuz kalmak, bitmeyen mide bulantısı, belki bu siteye yazılar yazmak... Hepsi bir miktar kendini bulmak için. Kendini gerçek kılmak için. Artık savaşma vakti evlat. Ayağa kalk. Cidden kalk. Oturarak o beyni çalıştıramayacağını fark etmen lazım. Ayağa kalk, dışarı çık ve kafanda tek bir sorun kalmayana kadar yürü. Daha sonra o bir miktar rahatlamış olan beyninle çalışmaya başla. Artık soruların ve sorgulamanın zamanı değil. Sadece harekete geçme zamanı. Unutma değil sabaha kadar, ölene kadar da düşünsen; düşündüğün an, sadece başarıdan uzaklaşacaksın. Yeterince düşündün zaten. Artık düşünme ve yap. Sadece yap. Buna odaklan. VE HAK ETTİĞİN BAŞARIYA ULAŞ. Beni de bir daha rahatsız etme...
Neverfap’i araç olarak görenler doğru yoldalar, amaç olarak görenler ise hala o çıkamadıkları kısır döngüden çıkmaya çalışıyorlar.
