Arkadaşlar selam. Ben 20 yaşındayım, pornografinin zararlı olduğunu çok öncelerden fark etmiştim, neverfaple tanışmam da birkaç seneyi buluyor. Son 2 senedir pornografik içerik tüketimim çok arttı ve buna bağlı olarak beynimde kalıcı hasarların (veya kalıcı olmayan ama yoğun ve derin hasarların) oluşmuş olabileceğini düşünüyorum, buraya yazmamdaki amaç da sizlerden bilgi alarak bunu netleştirmek. Pmo hayatımda uzun süredir var, ama o bahsettiğim 2 senenin öncesinde çok yoğun pmo tüketimim yoktu. Ve pmonun zararlı olduğu ilk fark ettiğim zamanlarda, hatırladığım kadarıyla, relapse olmamın ardından birkaç saat içinde beynim eski haline dönüyordu ama zaman geçtikte beynimin eski haline dönme süresi git gide artmaya başlamıştı. Bu 2021'in Haziran ayında neredeyse 1 haftaya (dopamin detoksu yaparak) çıkmıştı, ama 2021'nin Temmuz ayından sonra tam anlamıyla iyileştiğim bir dönem hatırlamıyorum, o zamanlar da pmo tüketimim git gide artmıştı.
Kendimle ve Sürecimle Alakalı Bilgiler/Deneyimler:
Ama yaklaşık martın başından beri pmo'yu tamamen kestim ve yoğun şekilde üniversite sınavıma hazırlanmaya başladım. Ders çalışmaya başlarken şöyle düşünüyordum: '' pmo'yu tamamen kesersem ve yoğun şekilde ders çalışırsam beynimi çok çalıştıracağım için kısa sürede eski halime dönebilirim''. Ama bu böyle olmadı. Elbette bu martın başındaki sürece başlamadan önceki halime göre çok daha iyiyim şuan. Hafızam iyi düzeyde, gün içerisinde ölü gibi değilim, akademik olarak (derslerimde) eski halime geldim denebilir. Böyle iyileşmelerin olmasına rağmen tamamen düzelmediğimden eminim. Gün içerisindeki algım ve konuşma ve düşünme yeteneklerim hala eski haline gelmedi. Gün içerisinde birisiyle bir konu hakkında tartışırken ne mantıklı bir şekilde düşünüp ortaya güzel bir fikir atabiliyorum ne de kelimeleri düzgün kullanabiliyorum. Burda bahsettiğim şeyi daha iyi anlamanız için eski halimden bahsetmek istiyorum: eskiden herhangi birisiyle herhangi bir konu hakkında konuştuğumda, konuşma esnasında düşünürken aklımda katman katman bir mantıksal düşünme süreci/sistemi olurdu, şimdi ise bu yok. Şu sıralar konuşma esnasında konu hakkında veya karşımdakinin söylediği şey hakkında düşünürken eskisi gibi katman katman mantıksal bir düşünme sistemi olmuyor. Çok sığ düşünüyorum ve hiçbir derinliği olmayan mantıksız şeyler aklıma geliyor. Bunun yanında kelimeleri de eskisi gibi kullanamıyorum, eskiden kelimeler tam istediğim gibi aklıma/dilime gelirdi ve kendimi çok iyi şekilde ifade ederdim. Şimdi ise bu yeteneğimi tamamen kaybetmiş gibiyim. Yukarıda demiştim ya eskiden relapse olduktan sonra birkaç gün dopamin detoksu yaparım ve sonra kendime gelirim diye, işte şuanki konuşma ve düşünme yeteneğim orda relapse olduktan sonra dopamin detoksu yaptığım günlerdeki gibi şuan, iyileşmeden önceki birkaç gün gibi. Ve ders çalışırken paragraf soruları da çözüyorum. Paragraf sorularına olan yaklaşımım da konuşma/düşünme yeteneğimin düşüşüyle paralel şekilde kötüleşti. Eskiden paragrafı okuduğumda her şeyi tamamıyla anlayıp paragrafta bahsedilenler hakkında (aynı konuşma esnasındaki olan gibi) mantıksal bir düşünme süreci gerçekleştirirdim ve işaretlediğim şıktan emin olurdum. Şimdi ise konuşma esnasındaki mantıksal bir düşünme sürecimin körleşmesi gibi paragrafta da bu süreç artık yok. Çalıştığım sayısal dersler adına ise eski halime döndüm diyebilirim sanırım.
Beyindeki Karıncalanmayla İlgili Kısım:
Beynimdeki karıncalanmalardan da kısaca bahsetmek istiyorum. Bu 2 senenin başlangıcından beri pornografik içerik tükettip relapse olduktan sonraki günlerde beynimde karıncalanmalar oluyordu. Dopamin detoksu yaptığım günler bu karıncalanma devam ediyordu. Beynimin iyileştiğine emin olduğum zamanlarla birlikte bu karıncalanmalar da kesiliyordu. Yani bu karıncalanmaların bu süreçle bir ilgisi olduğunu düşünüyorum. Ve ben martın başından beri hiçbir pornografik içerik tüketmeme rağmen bu karıncalanmaların şiddeti çok azalmakla (çok hafif bir karıncalanma hissediyorum yani) birlikte ara sıra devam ediyor. Ama eskiden relapse olduktan sonra dopamin detoksu yaparkenki olan karıncalanmalar daha belirgindi ve yok oluşu da daha belirgindi. Şimdi ise çok hafif hafif hissediyorum. Ve bunun yanında 6-7 gün önce ders çalışırken beynimin sağ arka tarafında çok şiddetli ve yoğun şekilde 1-2 dakika süren bir karıncalanma oldu. O kısım 2-3 gün boyunca da ağrımaya devam etti. İlk defa böyle şiddetli bir karıncalanma yaşadım. İnternetten biraz araştırdım, sinirsel hasarlardan dolayı sürekli ve ağrıya sebep olan karıncalanmalar olabilir diyordu. Ama ben sürekli yaşamıyorum. Ve o günden sonra bir daha olmadı henüz.
Kafeinle İlgili Kısım:
Ve yukarıda ''Ders çalışmaya başlarken şöyle düşünüyordum: '' pmo'yu tamamen kesersem ve yoğun şekilde ders çalışırsam beynimi çok çalıştıracağım için kısa sürede eski halime dönebilirim''.'' demiştim ya size, bu düşünceyle birlikte dopamin reseptörlerim daha hızlı ve tamamen iyileşsin diye martın ortasından beridir kahve tüketimimi de kestim. Kafein olmadan beynimi çalıştırırsam daha hızlı bir iyileşme elde ederim diye düşünüyordum ama yukarıda bahsettiğim gibi pek düşündüğüm gibi olmadı, hala tamamen iyileşmedim :/ Bu yüzden birkaç gündür kahve tüketmeye devam mı etsem diye düşünüyorum çünkü bu yoğun ders çalışma temposunu ek bir şeyler olmadan kaldırmak çok yorucu oluyor. Kafein ve kafeinin bu sürece olan etkileri konusunda bilgi sahibi olanlar lütfen bilgilerinin ve düşüncelerini paylaşsınlar benimle.
Arkadaşlar beni daha iyi anlamanız için kendim adına şunları söylemek istiyorum: 2 sene öncesine kadar hem akademik (dersler) anlamında hem de sosyal açıdan gayet başarılı ve iyi birisiydim, ama bu 2 seneden beri yavaş yavaş her şey daha kötüye gitti.
Şimdi size şunu sormak istiyorum. PMO beyne kalıcı hasar verebilir mi? Birçok yönden düzelmeme rağmen zihinsel fonksiyonlarımın tamamen düzelmemesi kalıcı bir hasara mı işaret?
Yoğun bir şekilde ders çalışmamdan dolayı çok derin bir araştırma yapamadım ama araştırdığım kadarıyla bazıları'' Hayır, kalıcı hasar vermez. Nöroplastite denen şeyden dolayı beyin eski haline gelebilir.'' diyor. Bazıları ''Hayır, kalıcı hasar vermez ama iyileşmesi yıllarrrrrrr alabilir'' diyor. Bazıları ise '' Evet, kalıcı bir hasar alırsın, %80 %90 oranında iyileşebilirsin belki ama %100 olmaz.'' diyor.
Ve son olarak şunu söylemek istiyorum arkadaşlar: yoruldum. 2 senedir zaten pmo'nun bana zarar verdiğinin farkındayım ama bununla baş etmek zor ve yorucuydu. Martın başından beri pmo'yu bıraktım, ama tamamen düzelememenin -ve bunun kalıcı olabileceği veya iyileşmenin yıllar sürebileceğini- verdiği pişmanlık ve endişe var. Ve bütün bunların yanında çok yoğun bir sınav stresi içerisindeyim. Pes etmedim ve etmeyeceğim ama ben martın başında bu sürece kısa sürede iyileşip ardından o eski zihinsel fonksiyonlara sahip olan beynimle derslerim konusunda daha çok emek verip sınavı kazanabileceğim inancıyla başladım. Yani temel motivasyonum benim o eski beynimdi. Ama şimdi ona da ulaşamayınca ve ulaşma ümitleri git gide azalınca motivasyonum sarsılıyor, motivasyonumu korumaya çalışırsam da bu sarsılma yoğun bir stres olarak geliyor.
Okuduğunuz için teşekkürler.
Kendimle ve Sürecimle Alakalı Bilgiler/Deneyimler:
Ama yaklaşık martın başından beri pmo'yu tamamen kestim ve yoğun şekilde üniversite sınavıma hazırlanmaya başladım. Ders çalışmaya başlarken şöyle düşünüyordum: '' pmo'yu tamamen kesersem ve yoğun şekilde ders çalışırsam beynimi çok çalıştıracağım için kısa sürede eski halime dönebilirim''. Ama bu böyle olmadı. Elbette bu martın başındaki sürece başlamadan önceki halime göre çok daha iyiyim şuan. Hafızam iyi düzeyde, gün içerisinde ölü gibi değilim, akademik olarak (derslerimde) eski halime geldim denebilir. Böyle iyileşmelerin olmasına rağmen tamamen düzelmediğimden eminim. Gün içerisindeki algım ve konuşma ve düşünme yeteneklerim hala eski haline gelmedi. Gün içerisinde birisiyle bir konu hakkında tartışırken ne mantıklı bir şekilde düşünüp ortaya güzel bir fikir atabiliyorum ne de kelimeleri düzgün kullanabiliyorum. Burda bahsettiğim şeyi daha iyi anlamanız için eski halimden bahsetmek istiyorum: eskiden herhangi birisiyle herhangi bir konu hakkında konuştuğumda, konuşma esnasında düşünürken aklımda katman katman bir mantıksal düşünme süreci/sistemi olurdu, şimdi ise bu yok. Şu sıralar konuşma esnasında konu hakkında veya karşımdakinin söylediği şey hakkında düşünürken eskisi gibi katman katman mantıksal bir düşünme sistemi olmuyor. Çok sığ düşünüyorum ve hiçbir derinliği olmayan mantıksız şeyler aklıma geliyor. Bunun yanında kelimeleri de eskisi gibi kullanamıyorum, eskiden kelimeler tam istediğim gibi aklıma/dilime gelirdi ve kendimi çok iyi şekilde ifade ederdim. Şimdi ise bu yeteneğimi tamamen kaybetmiş gibiyim. Yukarıda demiştim ya eskiden relapse olduktan sonra birkaç gün dopamin detoksu yaparım ve sonra kendime gelirim diye, işte şuanki konuşma ve düşünme yeteneğim orda relapse olduktan sonra dopamin detoksu yaptığım günlerdeki gibi şuan, iyileşmeden önceki birkaç gün gibi. Ve ders çalışırken paragraf soruları da çözüyorum. Paragraf sorularına olan yaklaşımım da konuşma/düşünme yeteneğimin düşüşüyle paralel şekilde kötüleşti. Eskiden paragrafı okuduğumda her şeyi tamamıyla anlayıp paragrafta bahsedilenler hakkında (aynı konuşma esnasındaki olan gibi) mantıksal bir düşünme süreci gerçekleştirirdim ve işaretlediğim şıktan emin olurdum. Şimdi ise konuşma esnasındaki mantıksal bir düşünme sürecimin körleşmesi gibi paragrafta da bu süreç artık yok. Çalıştığım sayısal dersler adına ise eski halime döndüm diyebilirim sanırım.
Beyindeki Karıncalanmayla İlgili Kısım:
Beynimdeki karıncalanmalardan da kısaca bahsetmek istiyorum. Bu 2 senenin başlangıcından beri pornografik içerik tükettip relapse olduktan sonraki günlerde beynimde karıncalanmalar oluyordu. Dopamin detoksu yaptığım günler bu karıncalanma devam ediyordu. Beynimin iyileştiğine emin olduğum zamanlarla birlikte bu karıncalanmalar da kesiliyordu. Yani bu karıncalanmaların bu süreçle bir ilgisi olduğunu düşünüyorum. Ve ben martın başından beri hiçbir pornografik içerik tüketmeme rağmen bu karıncalanmaların şiddeti çok azalmakla (çok hafif bir karıncalanma hissediyorum yani) birlikte ara sıra devam ediyor. Ama eskiden relapse olduktan sonra dopamin detoksu yaparkenki olan karıncalanmalar daha belirgindi ve yok oluşu da daha belirgindi. Şimdi ise çok hafif hafif hissediyorum. Ve bunun yanında 6-7 gün önce ders çalışırken beynimin sağ arka tarafında çok şiddetli ve yoğun şekilde 1-2 dakika süren bir karıncalanma oldu. O kısım 2-3 gün boyunca da ağrımaya devam etti. İlk defa böyle şiddetli bir karıncalanma yaşadım. İnternetten biraz araştırdım, sinirsel hasarlardan dolayı sürekli ve ağrıya sebep olan karıncalanmalar olabilir diyordu. Ama ben sürekli yaşamıyorum. Ve o günden sonra bir daha olmadı henüz.
Kafeinle İlgili Kısım:
Ve yukarıda ''Ders çalışmaya başlarken şöyle düşünüyordum: '' pmo'yu tamamen kesersem ve yoğun şekilde ders çalışırsam beynimi çok çalıştıracağım için kısa sürede eski halime dönebilirim''.'' demiştim ya size, bu düşünceyle birlikte dopamin reseptörlerim daha hızlı ve tamamen iyileşsin diye martın ortasından beridir kahve tüketimimi de kestim. Kafein olmadan beynimi çalıştırırsam daha hızlı bir iyileşme elde ederim diye düşünüyordum ama yukarıda bahsettiğim gibi pek düşündüğüm gibi olmadı, hala tamamen iyileşmedim :/ Bu yüzden birkaç gündür kahve tüketmeye devam mı etsem diye düşünüyorum çünkü bu yoğun ders çalışma temposunu ek bir şeyler olmadan kaldırmak çok yorucu oluyor. Kafein ve kafeinin bu sürece olan etkileri konusunda bilgi sahibi olanlar lütfen bilgilerinin ve düşüncelerini paylaşsınlar benimle.
Arkadaşlar beni daha iyi anlamanız için kendim adına şunları söylemek istiyorum: 2 sene öncesine kadar hem akademik (dersler) anlamında hem de sosyal açıdan gayet başarılı ve iyi birisiydim, ama bu 2 seneden beri yavaş yavaş her şey daha kötüye gitti.
Şimdi size şunu sormak istiyorum. PMO beyne kalıcı hasar verebilir mi? Birçok yönden düzelmeme rağmen zihinsel fonksiyonlarımın tamamen düzelmemesi kalıcı bir hasara mı işaret?
Yoğun bir şekilde ders çalışmamdan dolayı çok derin bir araştırma yapamadım ama araştırdığım kadarıyla bazıları'' Hayır, kalıcı hasar vermez. Nöroplastite denen şeyden dolayı beyin eski haline gelebilir.'' diyor. Bazıları ''Hayır, kalıcı hasar vermez ama iyileşmesi yıllarrrrrrr alabilir'' diyor. Bazıları ise '' Evet, kalıcı bir hasar alırsın, %80 %90 oranında iyileşebilirsin belki ama %100 olmaz.'' diyor.
Ve son olarak şunu söylemek istiyorum arkadaşlar: yoruldum. 2 senedir zaten pmo'nun bana zarar verdiğinin farkındayım ama bununla baş etmek zor ve yorucuydu. Martın başından beri pmo'yu bıraktım, ama tamamen düzelememenin -ve bunun kalıcı olabileceği veya iyileşmenin yıllar sürebileceğini- verdiği pişmanlık ve endişe var. Ve bütün bunların yanında çok yoğun bir sınav stresi içerisindeyim. Pes etmedim ve etmeyeceğim ama ben martın başında bu sürece kısa sürede iyileşip ardından o eski zihinsel fonksiyonlara sahip olan beynimle derslerim konusunda daha çok emek verip sınavı kazanabileceğim inancıyla başladım. Yani temel motivasyonum benim o eski beynimdi. Ama şimdi ona da ulaşamayınca ve ulaşma ümitleri git gide azalınca motivasyonum sarsılıyor, motivasyonumu korumaya çalışırsam da bu sarsılma yoğun bir stres olarak geliyor.
Okuduğunuz için teşekkürler.
Son düzenleme:
