0.Gün: "Liman"
Hepinize merhaba arkadaşlar. Benim adım [Patrick] ve ben bir mastürbasyon bağımlısıyım. Söylemek istediğim çok şey var ama nereden başlayacağımı bilmiyorum. "Nofap" konsepti ile yaklaşık 6 yıl önce tanıştım diyebiliriz. O zamanlar fransa'da üniversite okumaktaydım. Çoğu insanımız için "yurtdışı" bir çeşit vaadedilmiş toprak, süt ve bal akan ülke olduğu için gençliğinin en güzel yıllarını o mübarek beldelerin havasını soluyarak geçirmiş birisinin hayatta herhangi bir problem yaşaması düşünülemez bir şey ama gelin görün ki benim tecrübem böyle olmadı. Yaşadıklarımı tek kelime ile özetlemem gerekirse "yalnızlık" derim. Şu an uzun uzun anlatmak istemediğim sebeplerden dolayı kendimi 8 yıl sürecek (evet, 8 yıla kadar okulu uzattım) bir sosyal izolasyonun içinde buldum. Hatta komik bir anekdot olarak şunu söyleyeyim 2020'de tüm dünya karantinaya alındığında herkes hunharca kafayı yerken benim hayatımda hiçbir şey değişmedi. İşte tam da bu dönemde internet bağımlığı ile tanışmış oldum. Evde yalnız şekilde günde 12 saat ve üzeri internet kullanma kabiliyetine sahip bir insanım. Bu şekilde internet kullanan birisinin ise "nofap" olayını keşfetmemesi elbette imkansızdı. Tabii ki herkes gibi bizde p....'dan payımızı aldık lakin çok şükür hiçbir zaman düzenli bir tüketicisi olmadım. Mastürbasyona gelince nofapi keşfedene kadar bir problem olduğunu bile bilmiyor, normal hayatın bir parçası zannediyordum. Nofapin bana vaad ettiği şeyler derhal ilgimi çekse de malesef hiçbir zaman gerekli ciddiyetle işin üzerine eğilmedim ve sürekli "sigarayı bırakan" tipler gibi ara nofape başlayıp başlayıp bıraktım. En uzun sürecim 1 haftadır. Siz hesap edin...
Peki şimdi ne değişti?
>Her şeyden önce mezun oldum ve hayatımda yeni bir dönemin eşiğindeyim. Aile evine geri dönmek suretiyle yurtdışında yaşadığım zorlukların önemli bir kısmı şu an için son buldu. Her ne kadar artık kişiliği ve dünya görüşü oturmuş bir insan olduğum için aile evinin toksik ortamından (ilgisiz ve sürekli menuniyetsiz baba, aşırı ilgili ve kontrolcü anne) eskisi kadar fazla etkilenmiyor olsam da kısa sürede (eski izolasyon döngüsüne düşmeden) tekrar evden ayrılmak ve artık kendi düzenime geçmek istiyorum. Bu yolda her türlü zararlı alışkanlıklarımdan arınmanın bana çok faydası olacağı kanaatindeyim ve mastürbasyon en ciddi canavarlardan bir tanesi. Her ne kadar böyle istiyor olsam da motivasyon ve özgüven eksikliğinden dolayı hep bir işe başlayıp sonra maymun iştahlılıkla bıraktım. Bunun sebeplerinden birisinin hayatımda hiçbir zaman abi, akıl hocası, baba figürü veya yoldaş diyebileceğim insanlar olmasına bağlıyorum çünkü insanın hayatında sürekli aşağılayıp azarlamadan seninle ilgilenen ve ne yapman gerektiğini tek tek anlatan insanlar olması önemli. Bu olmayınca insan disiplin ve özgüven geliştiremiyor. Burada hem empati hem bilgi sahibi hem de kendisini ve çevresindeki insanları geliştirmek için özel çaba sarfeden insanlar bulup muhattap olmayı umuyorum.
>İkinci olarak 28 yaşına gelmiş birisi olarak gençliğimde güç ve enerjinin, bilhassa cinsel konularda, yavaş yavaş azaldığını fark ettim. Hala 20'lerinde birisi olarak hala genç sayılsam da eskiden bana mısın demeden aniden ereksiyon olabiliyorken artık biraz daha çabalamam gerektiğini fark ettim. Bu durum kısmen yaşın ilerlemesinden kaynaklanan kısmen doğal bir şey olsa da sağlıksız mastürbasyon alışkanlığımın bu konuda önemli bir rol oynamasından şüpheleniyorum (Her halükarda yararının olmadığı kesin). Yakın zamanda evlenmek istediğim 4 yıllık sevgilimden ayrıldım. Histerik sinir ve ağlama krizleri, rasyonel olmayan tripler atması, asla tatmin edilemez ilgi ve alaka açlığı, empati yoksunluğu gibi tipik "türk kızı" profilindeki psikolojik şiddet ve diğer toksiklikleri saymaz isek ilk ilişkim olması bakımından çok bağlandığım bir insandı. Dindar birisi olduğumdan özellikle zina etmek istediğimi söylediğim için cinsel olarak "fazla ileriye" hiç gitmedik. Kim bilir belki bu yüzden ayrılmışızdır... Velhasıl bir cinsel hayatım olmadığı ve olan da kötü sonlandığı için için herhangi bir cinsel sorunum var mı bilmiyorum ama bütün bu durumlar beni cinsel sağlığım konusunda endişeye düşürdü. Aşk hayatım çok fazla hüsran içerdiği için ileride yaşayacağım güzel bir evlilik (her ne kadar "türk kızı" ile çok zor olsa da) benim için çok önemli ve böyle bir şey yaşamak benim için felaket olur.
>Üçüncü olarak dini sebepleri sayabiliriz. Din benim için çok önemli. Hayatımın zor ve karanlık günlerinden beni bizzat Allah ve ibadetlerim kurtardı desem yalan olmaz. Bu yüzden ne kadar zorluk ve pişmanlık yaşarsam yaşayım her zaman şükür ediyorum. Hayatta her şey olması gerektiği gibi oluyor ve yaşadıklarım beni bugüne getirdi. Ne kadar yavaş olursa olsun iyiye doğru değişimimi görüyorum, ki önemli olan da bu. Bu yolda dinin bana verdiği prensipler beni asla ama asla yarı yolda bırakmadı ve bugün böyle düşünüyorsam bunda bu öğretilerin payı büyük. Bu sebeptendir ki artık günahlarımdan arınma yolunda haram olan mastürbasyondan da adam akıllı tevbe ederek iyiye ve güzele ilerleme serüvenimde bir adım daha atmak istiyorum. Doğru bir namaz, oruç ve zikir disiplini ile bunu başarabileceğimi hissediyorum.
Yani anlayacağınız hayatımda istediğim yerde değilim ve daha ileriye gitmek istediğim için bu yola girdim. Foruma ilk girdiğimde fark ettiğim ekseriyetle genç arkadaşlara hitap ediyor olması idi. Bu beni üç yönden duygulandırıyor: Birincisi henüz 19 yaşlarındaki arkadaşların hayat kalitelerini yükseltmek için bu kadar erken harekete geçmiş olması onlar adına beni sevindiriyor. İkincisi "keşke ben de onların yaşında iken böyle yapsaydım" diyerek beni hüzünlendiriyor. Üçüncüsü, artık 30 yaşına yakın birisi olarak, sanki artık yetişkin olmam gerekirken "çoluk çocuk" forumlarında girdi giriyor gibi hissediyorum hayatımda istemediğim yerde olmadığım hissimi kuvvetlendiriyor ve üzüyor. Bu sebeplerde gençlere ve diğerlerine benim sahip olmadığım abiliği yapmanın yanında burada vakit geçirdikçe kendi yaşlarımda beni anlayan insanlar da bulmayı ve bu düşüncenin basit bir önyargı olduğunu keşfetmeyi umuyorum.
Böylece neden bu günlüğü yazmaya başladığımın sebeplerini uzun uzun anlatmış oldum. Ne sıklıkla buraya yazarım bilmiyorum. İnşallah bu sefer de bir heves bırakıp başladığım bir süreç olmaz. Bu yazıyı postaladıktan birazdan soğuk gusül abdestimi alıp sürece başlayacağım. O halde YALLAAAAAAAAAAH BİSMİLLAH.
Hepinize merhaba arkadaşlar. Benim adım [Patrick] ve ben bir mastürbasyon bağımlısıyım. Söylemek istediğim çok şey var ama nereden başlayacağımı bilmiyorum. "Nofap" konsepti ile yaklaşık 6 yıl önce tanıştım diyebiliriz. O zamanlar fransa'da üniversite okumaktaydım. Çoğu insanımız için "yurtdışı" bir çeşit vaadedilmiş toprak, süt ve bal akan ülke olduğu için gençliğinin en güzel yıllarını o mübarek beldelerin havasını soluyarak geçirmiş birisinin hayatta herhangi bir problem yaşaması düşünülemez bir şey ama gelin görün ki benim tecrübem böyle olmadı. Yaşadıklarımı tek kelime ile özetlemem gerekirse "yalnızlık" derim. Şu an uzun uzun anlatmak istemediğim sebeplerden dolayı kendimi 8 yıl sürecek (evet, 8 yıla kadar okulu uzattım) bir sosyal izolasyonun içinde buldum. Hatta komik bir anekdot olarak şunu söyleyeyim 2020'de tüm dünya karantinaya alındığında herkes hunharca kafayı yerken benim hayatımda hiçbir şey değişmedi. İşte tam da bu dönemde internet bağımlığı ile tanışmış oldum. Evde yalnız şekilde günde 12 saat ve üzeri internet kullanma kabiliyetine sahip bir insanım. Bu şekilde internet kullanan birisinin ise "nofap" olayını keşfetmemesi elbette imkansızdı. Tabii ki herkes gibi bizde p....'dan payımızı aldık lakin çok şükür hiçbir zaman düzenli bir tüketicisi olmadım. Mastürbasyona gelince nofapi keşfedene kadar bir problem olduğunu bile bilmiyor, normal hayatın bir parçası zannediyordum. Nofapin bana vaad ettiği şeyler derhal ilgimi çekse de malesef hiçbir zaman gerekli ciddiyetle işin üzerine eğilmedim ve sürekli "sigarayı bırakan" tipler gibi ara nofape başlayıp başlayıp bıraktım. En uzun sürecim 1 haftadır. Siz hesap edin...
Peki şimdi ne değişti?
>Her şeyden önce mezun oldum ve hayatımda yeni bir dönemin eşiğindeyim. Aile evine geri dönmek suretiyle yurtdışında yaşadığım zorlukların önemli bir kısmı şu an için son buldu. Her ne kadar artık kişiliği ve dünya görüşü oturmuş bir insan olduğum için aile evinin toksik ortamından (ilgisiz ve sürekli menuniyetsiz baba, aşırı ilgili ve kontrolcü anne) eskisi kadar fazla etkilenmiyor olsam da kısa sürede (eski izolasyon döngüsüne düşmeden) tekrar evden ayrılmak ve artık kendi düzenime geçmek istiyorum. Bu yolda her türlü zararlı alışkanlıklarımdan arınmanın bana çok faydası olacağı kanaatindeyim ve mastürbasyon en ciddi canavarlardan bir tanesi. Her ne kadar böyle istiyor olsam da motivasyon ve özgüven eksikliğinden dolayı hep bir işe başlayıp sonra maymun iştahlılıkla bıraktım. Bunun sebeplerinden birisinin hayatımda hiçbir zaman abi, akıl hocası, baba figürü veya yoldaş diyebileceğim insanlar olmasına bağlıyorum çünkü insanın hayatında sürekli aşağılayıp azarlamadan seninle ilgilenen ve ne yapman gerektiğini tek tek anlatan insanlar olması önemli. Bu olmayınca insan disiplin ve özgüven geliştiremiyor. Burada hem empati hem bilgi sahibi hem de kendisini ve çevresindeki insanları geliştirmek için özel çaba sarfeden insanlar bulup muhattap olmayı umuyorum.
>İkinci olarak 28 yaşına gelmiş birisi olarak gençliğimde güç ve enerjinin, bilhassa cinsel konularda, yavaş yavaş azaldığını fark ettim. Hala 20'lerinde birisi olarak hala genç sayılsam da eskiden bana mısın demeden aniden ereksiyon olabiliyorken artık biraz daha çabalamam gerektiğini fark ettim. Bu durum kısmen yaşın ilerlemesinden kaynaklanan kısmen doğal bir şey olsa da sağlıksız mastürbasyon alışkanlığımın bu konuda önemli bir rol oynamasından şüpheleniyorum (Her halükarda yararının olmadığı kesin). Yakın zamanda evlenmek istediğim 4 yıllık sevgilimden ayrıldım. Histerik sinir ve ağlama krizleri, rasyonel olmayan tripler atması, asla tatmin edilemez ilgi ve alaka açlığı, empati yoksunluğu gibi tipik "türk kızı" profilindeki psikolojik şiddet ve diğer toksiklikleri saymaz isek ilk ilişkim olması bakımından çok bağlandığım bir insandı. Dindar birisi olduğumdan özellikle zina etmek istediğimi söylediğim için cinsel olarak "fazla ileriye" hiç gitmedik. Kim bilir belki bu yüzden ayrılmışızdır... Velhasıl bir cinsel hayatım olmadığı ve olan da kötü sonlandığı için için herhangi bir cinsel sorunum var mı bilmiyorum ama bütün bu durumlar beni cinsel sağlığım konusunda endişeye düşürdü. Aşk hayatım çok fazla hüsran içerdiği için ileride yaşayacağım güzel bir evlilik (her ne kadar "türk kızı" ile çok zor olsa da) benim için çok önemli ve böyle bir şey yaşamak benim için felaket olur.
>Üçüncü olarak dini sebepleri sayabiliriz. Din benim için çok önemli. Hayatımın zor ve karanlık günlerinden beni bizzat Allah ve ibadetlerim kurtardı desem yalan olmaz. Bu yüzden ne kadar zorluk ve pişmanlık yaşarsam yaşayım her zaman şükür ediyorum. Hayatta her şey olması gerektiği gibi oluyor ve yaşadıklarım beni bugüne getirdi. Ne kadar yavaş olursa olsun iyiye doğru değişimimi görüyorum, ki önemli olan da bu. Bu yolda dinin bana verdiği prensipler beni asla ama asla yarı yolda bırakmadı ve bugün böyle düşünüyorsam bunda bu öğretilerin payı büyük. Bu sebeptendir ki artık günahlarımdan arınma yolunda haram olan mastürbasyondan da adam akıllı tevbe ederek iyiye ve güzele ilerleme serüvenimde bir adım daha atmak istiyorum. Doğru bir namaz, oruç ve zikir disiplini ile bunu başarabileceğimi hissediyorum.
Yani anlayacağınız hayatımda istediğim yerde değilim ve daha ileriye gitmek istediğim için bu yola girdim. Foruma ilk girdiğimde fark ettiğim ekseriyetle genç arkadaşlara hitap ediyor olması idi. Bu beni üç yönden duygulandırıyor: Birincisi henüz 19 yaşlarındaki arkadaşların hayat kalitelerini yükseltmek için bu kadar erken harekete geçmiş olması onlar adına beni sevindiriyor. İkincisi "keşke ben de onların yaşında iken böyle yapsaydım" diyerek beni hüzünlendiriyor. Üçüncüsü, artık 30 yaşına yakın birisi olarak, sanki artık yetişkin olmam gerekirken "çoluk çocuk" forumlarında girdi giriyor gibi hissediyorum hayatımda istemediğim yerde olmadığım hissimi kuvvetlendiriyor ve üzüyor. Bu sebeplerde gençlere ve diğerlerine benim sahip olmadığım abiliği yapmanın yanında burada vakit geçirdikçe kendi yaşlarımda beni anlayan insanlar da bulmayı ve bu düşüncenin basit bir önyargı olduğunu keşfetmeyi umuyorum.
Böylece neden bu günlüğü yazmaya başladığımın sebeplerini uzun uzun anlatmış oldum. Ne sıklıkla buraya yazarım bilmiyorum. İnşallah bu sefer de bir heves bırakıp başladığım bir süreç olmaz. Bu yazıyı postaladıktan birazdan soğuk gusül abdestimi alıp sürece başlayacağım. O halde YALLAAAAAAAAAAH BİSMİLLAH.
Son düzenleme:
