Selamlar dostlar. Sorum şu şekilde olacak. Ben çoğunlukle özel konular (Felsefi,politik vs.) Konuştuğum zaman kendimi yeterince ifade edemiyorum dilim dönmüyor düşündüğümü de unutuyorum. Fakat yazarken hiç öyle değil. Nasıl halledebilirim bu mevzuyu ?
Bu konuda diksiyon çalışmaları iş yapabilir. Kendine aynada yığınla şey anlatırsın ama birine karşı bunlar aklına gelmez. Heyecanlanır ne diyeceğini şaşırirsin.
Şunu belirtelim ki herkes fikirlerini dinleyecek kadar değerli değil. Anlamazlar veya beklediğin tepkiyi vermezler. Üzülürsün, sana çok mantıklı ve heyecanlı gelmişti oysa...
Yazarken tabun yok , sınırın yok, sadece beynin ve sen... İnsanı ilişkileri anlamlandırmak bana da zor gelmiştir. Neden bir kadın yüzü beynimi bu kadar etkiler? Belki de milyonlarca saygısızlık ve ahlaksızlık dolu bir salon neden beni heyecanlandırır? Onların çoğu da aptal değil mi? Bazıları aşağılık kişilerin teki. Karşılarında dururken heyecanlamayi hak etmiyorlar.
Kitap okuduğunu söylemişsin. Bu bana en büyük etki eden şeydi. Bunun üstüne kitapları sesli okumak ve sesli kitap dinlemekte is yapabilir. Diksiyon sadece güzel konusmak anlamına gelmez. Bu tip durumlar için de özgüven sağlar. O yüzden diyafram nefesi , tekerlemeler gibi alanlarda araştırmalar yapabilirsin.
Ve son olarak aşağılık insanlara... ;
"Viz gelir hakkımda düşündükleriniz çünkü benden daha aşağılıksiniz"
(Dostoyevski-Karamazov Kardeşler)
