Merhaba kardeşlerim o kadar kötü durumdayımki burayı bile unuttum birkaç aydır girmedim hayatla bağım koptu, artık hayatı bitkisel yaşıyormuşum haberim yokmuş, ilk defa bugün farkettim inanın bitkisel hayattaydım uzun zamandır bilincim yoktu farkındalıktan bahsediyorum otomatik yaşıyorum, o kadar yorucu günlerim var biryandan defalarca pmo diğer yandan çalışmak zorunda olduğum dersler, bu iki denklemde sıkıştım ne yapacağıma dair hiç fikrim yok, yaşım 23 oldu daha ergence mastürbasyon yapıyorum artık ben yaşamaktan bıktım hep ağlamaktan bıktım anasını satim ölmek istiyorum yeter lan mücadeleden bıktım, hayata çok geriden başladım hiç sosyal yeteneğim yokmuş böylede gidecek ben varolamadım, belkide öğrenilmiş çaresizlik sardı beni, arkadaşlar bana psikolog demeyin bu konuyu çözeceksem ben çözerim, yine sınava 4 5 gün kaldı bu anı kaçkere yasayacağım her sınav çıkışı hüsran oldu sonra yolda derdim busefer olacak yine olmadı hayatımda kafaya koyduğum tek hedef vardı makine yada elektrik mühendisliği oda hayal oluyor belki hayatımı kökünden değiştirecek tek şey buydu bundan başka ne yaparım bilmiyorum. Yaşamaktan bıktım beyler duygusalliktan disiplinsizlikten bıktım, boşlukta süzülüyor gibiyim her taraf aynı geliyor.
Arkadaşlar şu videoya bakın orada bahsedilen vizyonu bulamadım bulamıyorum hayal edemiyorum
Beni kalkındırın kardeşlerim bu sefer harbinden gidiyorum, mahvoluyorum ailem bile yüzümden farketti hastamisin diye sordular, sürekli hayatımı mahvederek bozarak bu hale geldim özgüven özsaygımı kaybettim öğrenilmiş çaresizliğe dönüştü, sürekli aynı yerdeyim patinaj yapıyorum bu yüzden ümidimi kaybettim.
Arkadaşlar şu videoya bakın orada bahsedilen vizyonu bulamadım bulamıyorum hayal edemiyorum
Beni kalkındırın kardeşlerim bu sefer harbinden gidiyorum, mahvoluyorum ailem bile yüzümden farketti hastamisin diye sordular, sürekli hayatımı mahvederek bozarak bu hale geldim özgüven özsaygımı kaybettim öğrenilmiş çaresizliğe dönüştü, sürekli aynı yerdeyim patinaj yapıyorum bu yüzden ümidimi kaybettim.