PMO insanın en büyük düşmanıdır, ona karşı savaşmalıyız.Bunu duyduktan sonra çoğumuz, "Kesinlikle bırakıcam, bir daha asla izlemiyicem, bu son, artık bitdi" moduna giriyoruz.Bunu dedikten bir kaç gün veya hafta sonra relapse geliyor.Bunu ben dahil herkes yaşamıştır.Ancak, biz bu bağımlılığı böyle yenemeyiz.Yani relapse olacağımız belli.Peki ne yapalım ? Bu bahsettiklerim PMO'nun görünen yüzü.Ancak görünmeyen yüzünün arkasında bir güç var ve bu gücü biz oluşturuyoruz.Yazının başında söylediğim gibi, bu bir SAVAŞ.
Şimdi savaş alanındayız.Karşımızdakı düşmanın sınırsız gücü, enerjisi var.Biz bu düşmana saldırıyoruz, saldırıyoruz ancak başarısız oluyoruz.Her defasında GAME OVER oluyoruz.Yenilen pehlivan misali.Güreşe doyamıyoruz.Bilinçsiz bir şekilde saldırmaktan vaz geçip, strateji geliştirmek lazım.Nasıl bir strateji ? Direkt düşmana saldırmak değilde, onun arkasındakı enerjiye saldırmayı düşünsek ? Evet ya, mükemmel biir fikir.Eğer o gücün kaynağını bulup, mahv edersek kazanırız ! Peki enerji kaynağı ne ?
PMO'yu besleyen temel enerji kaynağı :
Duygular
3 tane duygumuz; Sıkılmak, Yalnızlık ve Negatif düşünceler besleyicidir.
1.Sıkılmak
Sıkılmak, beynimizde dopamin düşüşünün yaşandığı andır.Mesela, boş-boş oturmak çoğumuz için sıkıcı gelir.Neden ? Çünki dopamin düşüşü yaşıyoruz.Sadece bu değil aslında.Şekerli gıdalar yemek, sosyal medyada vakit öldürmekde dopamin veren aktivitelerdir.Bunlar bitdikden sonrada dopamin düşüşü yaşarız.Ancak, bu düşüşden sonra beyin daha fazla dopamin ister, bir nevi porno izlemek için yol arar.Çünki porno izlemek, en fazla dopamin salgılatan aktivitedir.
ÇÖZÜM: Ucuz dopaminlerden kaçın.Evet, çözüm çok basit ve kolay.
2.Yalnızlık
8 milyar insanın yaşadığı dünyada hala yalnızlar var.Yalnızlığı çözmek zordur.Bu sizin sosyal becerilerinize, aile dinamiklerinize, arkadaşlarınızla iletşiminizden asılıdır.Eğer çok büyük ve ciddi sosyal problemlerinizi varsa, bir yetkiliye görünmeniz sizin için çok daha iyi olur.
ÇÖZÜM: Dışarı çıkın ve sosyalleşmeyi deneyin.Birine selam verin, arkadaşlarınızla takılın.Sosyal hayatınız için bir aktivite yapın.
3.Negatif düşünceler.
Negatif düşünceler içerisinde en besleyicisi, suçluluktur.Her relapse oldukdan sonra kendimizi suçlu hissederiz.Bu arıtk klasik bir rutin haline gelir.
İstek geldi, biraz uyarıcılara baktın, edging yaptın, relapse oldun.Relapse ile birlikte pişmanlık, suçluluk, değersizlik hisleri seni darmadağın etdi.Bu yüzden 2-3 defa fap yaptın ve kendini *ok gibi hiss ediyorsun.Sonraki süreçlerde bu şekil devam ediyor.
İşte çoğumuz hatayı burda yapıyoruz.Biz her relapsedan sonra bu duygularla karşımızdakı canavarı daha da güçlü hale getiriyoruz.O kadar güçlü oluyor ki, yenemiyoruz.Süreci o kadar takıntılı hale getiriyoruz ki, başarısız olunca çöküyoruz.Arkadaşlar, düşmanımız karşımıza çıktığı andan çok güclü.Çünki en ilkel dürtümüzü uyarıyor ve buna karşı koymak gerçekten ama gerçekten çok zor.Bu yüzden relapse olunca yukarıdakı duygulardan kaçının, kaçınmaya çalışın.Siz bu duyguları azalttıkca düşmanı yavaş-yavaş zayıflatıcaksınız.Belki yine relapse olucaksınız, ancak bu çok çok az olucak.
Bazen zirveye çıkmak için, en dibe batmak gerekir.Bunu unutmayın ve savaşın !
Şimdi savaş alanındayız.Karşımızdakı düşmanın sınırsız gücü, enerjisi var.Biz bu düşmana saldırıyoruz, saldırıyoruz ancak başarısız oluyoruz.Her defasında GAME OVER oluyoruz.Yenilen pehlivan misali.Güreşe doyamıyoruz.Bilinçsiz bir şekilde saldırmaktan vaz geçip, strateji geliştirmek lazım.Nasıl bir strateji ? Direkt düşmana saldırmak değilde, onun arkasındakı enerjiye saldırmayı düşünsek ? Evet ya, mükemmel biir fikir.Eğer o gücün kaynağını bulup, mahv edersek kazanırız ! Peki enerji kaynağı ne ?
PMO'yu besleyen temel enerji kaynağı :
Duygular
3 tane duygumuz; Sıkılmak, Yalnızlık ve Negatif düşünceler besleyicidir.
1.Sıkılmak
Sıkılmak, beynimizde dopamin düşüşünün yaşandığı andır.Mesela, boş-boş oturmak çoğumuz için sıkıcı gelir.Neden ? Çünki dopamin düşüşü yaşıyoruz.Sadece bu değil aslında.Şekerli gıdalar yemek, sosyal medyada vakit öldürmekde dopamin veren aktivitelerdir.Bunlar bitdikden sonrada dopamin düşüşü yaşarız.Ancak, bu düşüşden sonra beyin daha fazla dopamin ister, bir nevi porno izlemek için yol arar.Çünki porno izlemek, en fazla dopamin salgılatan aktivitedir.
ÇÖZÜM: Ucuz dopaminlerden kaçın.Evet, çözüm çok basit ve kolay.
2.Yalnızlık
8 milyar insanın yaşadığı dünyada hala yalnızlar var.Yalnızlığı çözmek zordur.Bu sizin sosyal becerilerinize, aile dinamiklerinize, arkadaşlarınızla iletşiminizden asılıdır.Eğer çok büyük ve ciddi sosyal problemlerinizi varsa, bir yetkiliye görünmeniz sizin için çok daha iyi olur.
ÇÖZÜM: Dışarı çıkın ve sosyalleşmeyi deneyin.Birine selam verin, arkadaşlarınızla takılın.Sosyal hayatınız için bir aktivite yapın.
3.Negatif düşünceler.
Negatif düşünceler içerisinde en besleyicisi, suçluluktur.Her relapse oldukdan sonra kendimizi suçlu hissederiz.Bu arıtk klasik bir rutin haline gelir.
İstek geldi, biraz uyarıcılara baktın, edging yaptın, relapse oldun.Relapse ile birlikte pişmanlık, suçluluk, değersizlik hisleri seni darmadağın etdi.Bu yüzden 2-3 defa fap yaptın ve kendini *ok gibi hiss ediyorsun.Sonraki süreçlerde bu şekil devam ediyor.
İşte çoğumuz hatayı burda yapıyoruz.Biz her relapsedan sonra bu duygularla karşımızdakı canavarı daha da güçlü hale getiriyoruz.O kadar güçlü oluyor ki, yenemiyoruz.Süreci o kadar takıntılı hale getiriyoruz ki, başarısız olunca çöküyoruz.Arkadaşlar, düşmanımız karşımıza çıktığı andan çok güclü.Çünki en ilkel dürtümüzü uyarıyor ve buna karşı koymak gerçekten ama gerçekten çok zor.Bu yüzden relapse olunca yukarıdakı duygulardan kaçının, kaçınmaya çalışın.Siz bu duyguları azalttıkca düşmanı yavaş-yavaş zayıflatıcaksınız.Belki yine relapse olucaksınız, ancak bu çok çok az olucak.
Bazen zirveye çıkmak için, en dibe batmak gerekir.Bunu unutmayın ve savaşın !
