Geçmişteki ve günümüzün başarılı insanlarına bir göz atalım. Fatih Sultan Mehmet, Yavuz Sultan Selim ve diğer başarılı padişahlarımız, Mimar Sinan, Albert Einstein gibi ilim ve bilim yönüyle ün yapmış diğer isimler, Atatürk, Steve Jobs gibi günümüz tarihine yakın vefat etmiş isimler, Elon Musk, Warren Buffet, Selçuk Bayraktar gibi günümüzde kendinden bahsettiren isimler.
Fatih Sultan Mehmet 6 dil biliyordu ve 21 yaşında bir şehri fethetti. Mimar Sinan'ın eserlerine bakıyoruz; el çizimiyle ve bayağı bir akıl çalışmasıyla yapılan eserler günümüz teknolojisinde bile nerdeyse yapıldığını göremiyoruz, yapamıyoruz. Keza diğer isimlerin başarıları da aynı şekilde. Son olarak günümüz isimlerinden de örnek verelim; Elon Musk Mars'ta yaşamanın hayalini kuruyor, Tesla araba teknolojisi inanılmaz (ordaki mühendisler de dahil tabii). Elon Musk'ı anlatan kitabı okudum, ne zorluklarla başa çıktığını, nasıl pes etmediğini, ne kadar çalıştığını hepsine hayret edersiniz.
Peki bu yukarıda ki saydığım isimlerin ortak özellikleri ne? Yani başarılı olmalarını sağlayan; çok çalışmak, pes etmemek. Peki biz neden çok çalışamıyoruz? Ya da neden hemen pes ediyoruz? Cevabı söylüyorum: Porno-Mastürbasyon bağımlılığı.
''Abartma lan sen de bir s**tir git'' diyenleriniz ya da (neverfap akımını deneyenlerden) bana hak verenler olacaktır. Neyse devam edelim:
Biz neden çok çalışamıyoruz neden hemen pes ediyoruz? Çünkü çalışacak enerjimiz yok. Dopamin ihtiyacımız yok. Motivasyonumuz, disiplinimiz, konsantrasyonumuz, hayat amacımız yok. Neden yok? Çünkü bunların hepsini biz PMO ile mahvediyoruz. Enerjimizi, motivasyonumuzu, disiplinimizi elimizden alıyor. Çalışmanın karşılığı olarak elde edeceğimiz dopaminin fazlasını PMO sonrasında basit bir şekilde alıyoruz, ne gerek var ki yıllarca uğraş vermeye demi. Kısaca PMO bizim başarılı olmamızı engelliyor arkadaşlar.
Ben inanıyorum ki bu PMO illetinden kurtulsak hepimiz hayatımızda çalışacak enerjiyi buluruz ve çalıştığımız zaman istediğimiz hayata, zenginliğe, vücuda, başarıya ulaşabilir. İsmimizi tarihe yazdırabiliriz. Yazdırmasak bile kendi hayatımızda normal insanların çok daha üst statüsünde yer alabiliriz. Hayatta kendimize bir amaç edinecek beyine kavuşuruz ve hayatımızın amacını yerine getiririz ve buna yaşamak denir. Hayatta bundan daha önemli ne var ki: YAŞAMAK!
Fatih Sultan Mehmet 6 dil biliyordu ve 21 yaşında bir şehri fethetti. Mimar Sinan'ın eserlerine bakıyoruz; el çizimiyle ve bayağı bir akıl çalışmasıyla yapılan eserler günümüz teknolojisinde bile nerdeyse yapıldığını göremiyoruz, yapamıyoruz. Keza diğer isimlerin başarıları da aynı şekilde. Son olarak günümüz isimlerinden de örnek verelim; Elon Musk Mars'ta yaşamanın hayalini kuruyor, Tesla araba teknolojisi inanılmaz (ordaki mühendisler de dahil tabii). Elon Musk'ı anlatan kitabı okudum, ne zorluklarla başa çıktığını, nasıl pes etmediğini, ne kadar çalıştığını hepsine hayret edersiniz.
Peki bu yukarıda ki saydığım isimlerin ortak özellikleri ne? Yani başarılı olmalarını sağlayan; çok çalışmak, pes etmemek. Peki biz neden çok çalışamıyoruz? Ya da neden hemen pes ediyoruz? Cevabı söylüyorum: Porno-Mastürbasyon bağımlılığı.
''Abartma lan sen de bir s**tir git'' diyenleriniz ya da (neverfap akımını deneyenlerden) bana hak verenler olacaktır. Neyse devam edelim:
Biz neden çok çalışamıyoruz neden hemen pes ediyoruz? Çünkü çalışacak enerjimiz yok. Dopamin ihtiyacımız yok. Motivasyonumuz, disiplinimiz, konsantrasyonumuz, hayat amacımız yok. Neden yok? Çünkü bunların hepsini biz PMO ile mahvediyoruz. Enerjimizi, motivasyonumuzu, disiplinimizi elimizden alıyor. Çalışmanın karşılığı olarak elde edeceğimiz dopaminin fazlasını PMO sonrasında basit bir şekilde alıyoruz, ne gerek var ki yıllarca uğraş vermeye demi. Kısaca PMO bizim başarılı olmamızı engelliyor arkadaşlar.
Ben inanıyorum ki bu PMO illetinden kurtulsak hepimiz hayatımızda çalışacak enerjiyi buluruz ve çalıştığımız zaman istediğimiz hayata, zenginliğe, vücuda, başarıya ulaşabilir. İsmimizi tarihe yazdırabiliriz. Yazdırmasak bile kendi hayatımızda normal insanların çok daha üst statüsünde yer alabiliriz. Hayatta kendimize bir amaç edinecek beyine kavuşuruz ve hayatımızın amacını yerine getiririz ve buna yaşamak denir. Hayatta bundan daha önemli ne var ki: YAŞAMAK!
