Ben aslında fap bağımlısı değilim. Yani bıraksan 2 ay aklıma gelmez gelirse de 1 2 gün sürer yapar ve yine unuturum.
Benim sorunum aslında oyunlar. Aslında oldukça düzenli bir hayatım vardı, kız arkadaşım vardı. Beni seven insanlar vardı.
Vakit geçsin ve gerçek hayattaki sorunlardan bir süre uzaklaşayım derken gerçekten oyunların köpeği oldum.
Yanlış anlamayın, 7/24 oyun oynayan birisi değildim. Ara sıra stres atmak için girerdim. Ama gerçek hayatın size verdiği dopamin 10 birimse oyun 80 90 veriyor.
FPS türüne aşık birisi olarak da doomda uzaylı parçalamak nasıl haz veriyor siz düşünün. Dolayısıyla EVET pmo batağına düşmeden beynimi mahvetmeyi başarmıştım.
Sınav bitip de biraz oyun oynayayım dediğimde işin ucu koptu. Öncelikle 50 güne yaklaştığım nofap sürecim çöp oldu, kızlara ilgim varken onlardan soğumaya başladım, bunun yanında acayip bir sinir de beni ele geçirdi. Tek istediğim daha fazla oyun oynamaktı.
Sınav bitince haliyle vakit de bol oluyor tabi. Sürekli oyun da insanı yoruyor, hani lol girdin sonra başka bir oyun sonra arkadaş çağırıyor bf 5 falan. Biraz dinlenmek gerekiyor. Twitter youtube ve sosyal medyaya sardım. İnstagrama acayip uyuzum hiçbir insan beni oraya sokamaz. Neyse o boş vaktimi bilgisayar komple ele geçirdi ve 1 ayda 7 8 kilo aldım. Dolayısıyla ben de tüm oyunları silip fişi çekmeye karar verdim.
Hikayemi anlattığıma göre gelelim üzerimdeki etkilerine.
1- Baş ağrım geçti.
2- Bel ve boyun ağrım iyileşti.
3- Gözlerim sürekli kızarık olur ve acırdı, şu an bembeyaz.
4- Dinlenip sakinleştiğim için stresim azaldı, işlerimi ve geleceğimi planlıyorum. Artan vakti de ailemle falan geçiriyorum.
5- Kitap okumaya başladım. Bilim, psikoloji, kişisel gelişim türünde.
6- Spor zaten yapıyordum, artık daha rahat vakit bulabiliyorum.
7- Pmo sorunum tamamen çözüldü, bağımlılıklar birbirinin elinden tutuyor sanırım.
8- Şeker yemeyi de bıraktım, dediğim gibi bağımlılıklar paket halinde sanırım.
9- Zihnim ve kafam çok berrak. Oyundan haz alamayınca gerçek hayatta haz arıyor.
10- Boşa kalan vaktimi yeni şeylerle değerlendiriyorum. İngilizcemi geliştirmek, kültürlenmek, yeni diziler, ilginç konular vs.
11- Belki de en önemlisi... Hayattan aldığım haz, tatmin ve mutluluk arttı. Gerçekten beynim ve bedenime büyük bir iyilik yaptığımı hissediyorum.
Keşke bağımlılık dediğimiz şeye takıntılı işkence tarzı bir şey desek. Çünkü kesip attım ve o saçma sapan oyunları sildiğimden beri acayip mutluyum. Ara ara canım istese de pbky kitabındaki gibi sinek vızıltısı olarak geliyor hissetmiyorum bile.
Evet pmo da ilginç bir konu ama ben o işi uzun zaman önce çözdüm. Pbky sayesinde.
Hatta nasıl bıraktığımı da anlatayım ki size de faydası olsun bu yazının.
Hatırladığım kadarıyla pbky kitabında bağımlılıktan kurtulurken kendinizi yeni muhteşem hayatınıza hazırlıyormuş gibi hissedin vs. diyip son fapi yaptırıyordu. Ben de aynı şekilde son bir oyun oynadım ve gülümseyerek oyunları sildim. İşte geri kalan bilinç, oyunlara ihtiyacımın olmaması vs zaten o kitapın beynime kodladığı şeylerden kaynaklı çok rahat bir şekilde bıraktım. Dolayısıyla o kitabın felsefesini kaparsanız aslında hemen hemen her bağımlılıktan kurtulabiliriz diye düşünüyorum.
Okuduğunuz için teşekkürler.
Benim sorunum aslında oyunlar. Aslında oldukça düzenli bir hayatım vardı, kız arkadaşım vardı. Beni seven insanlar vardı.
Vakit geçsin ve gerçek hayattaki sorunlardan bir süre uzaklaşayım derken gerçekten oyunların köpeği oldum.
Yanlış anlamayın, 7/24 oyun oynayan birisi değildim. Ara sıra stres atmak için girerdim. Ama gerçek hayatın size verdiği dopamin 10 birimse oyun 80 90 veriyor.
FPS türüne aşık birisi olarak da doomda uzaylı parçalamak nasıl haz veriyor siz düşünün. Dolayısıyla EVET pmo batağına düşmeden beynimi mahvetmeyi başarmıştım.
Sınav bitip de biraz oyun oynayayım dediğimde işin ucu koptu. Öncelikle 50 güne yaklaştığım nofap sürecim çöp oldu, kızlara ilgim varken onlardan soğumaya başladım, bunun yanında acayip bir sinir de beni ele geçirdi. Tek istediğim daha fazla oyun oynamaktı.
Sınav bitince haliyle vakit de bol oluyor tabi. Sürekli oyun da insanı yoruyor, hani lol girdin sonra başka bir oyun sonra arkadaş çağırıyor bf 5 falan. Biraz dinlenmek gerekiyor. Twitter youtube ve sosyal medyaya sardım. İnstagrama acayip uyuzum hiçbir insan beni oraya sokamaz. Neyse o boş vaktimi bilgisayar komple ele geçirdi ve 1 ayda 7 8 kilo aldım. Dolayısıyla ben de tüm oyunları silip fişi çekmeye karar verdim.
Hikayemi anlattığıma göre gelelim üzerimdeki etkilerine.
1- Baş ağrım geçti.
2- Bel ve boyun ağrım iyileşti.
3- Gözlerim sürekli kızarık olur ve acırdı, şu an bembeyaz.
4- Dinlenip sakinleştiğim için stresim azaldı, işlerimi ve geleceğimi planlıyorum. Artan vakti de ailemle falan geçiriyorum.
5- Kitap okumaya başladım. Bilim, psikoloji, kişisel gelişim türünde.
6- Spor zaten yapıyordum, artık daha rahat vakit bulabiliyorum.
7- Pmo sorunum tamamen çözüldü, bağımlılıklar birbirinin elinden tutuyor sanırım.
8- Şeker yemeyi de bıraktım, dediğim gibi bağımlılıklar paket halinde sanırım.
9- Zihnim ve kafam çok berrak. Oyundan haz alamayınca gerçek hayatta haz arıyor.
10- Boşa kalan vaktimi yeni şeylerle değerlendiriyorum. İngilizcemi geliştirmek, kültürlenmek, yeni diziler, ilginç konular vs.
11- Belki de en önemlisi... Hayattan aldığım haz, tatmin ve mutluluk arttı. Gerçekten beynim ve bedenime büyük bir iyilik yaptığımı hissediyorum.
Keşke bağımlılık dediğimiz şeye takıntılı işkence tarzı bir şey desek. Çünkü kesip attım ve o saçma sapan oyunları sildiğimden beri acayip mutluyum. Ara ara canım istese de pbky kitabındaki gibi sinek vızıltısı olarak geliyor hissetmiyorum bile.
Evet pmo da ilginç bir konu ama ben o işi uzun zaman önce çözdüm. Pbky sayesinde.
Hatta nasıl bıraktığımı da anlatayım ki size de faydası olsun bu yazının.
Hatırladığım kadarıyla pbky kitabında bağımlılıktan kurtulurken kendinizi yeni muhteşem hayatınıza hazırlıyormuş gibi hissedin vs. diyip son fapi yaptırıyordu. Ben de aynı şekilde son bir oyun oynadım ve gülümseyerek oyunları sildim. İşte geri kalan bilinç, oyunlara ihtiyacımın olmaması vs zaten o kitapın beynime kodladığı şeylerden kaynaklı çok rahat bir şekilde bıraktım. Dolayısıyla o kitabın felsefesini kaparsanız aslında hemen hemen her bağımlılıktan kurtulabiliriz diye düşünüyorum.
Okuduğunuz için teşekkürler.
