Nofap de mahvetti. Ancak o başka yazının konusu olsun.
Nasılsınız gençler? İki yıldır yoktum nofapi kafamdan atmak istiyordum. Ancak bunu başaramadım ve pek de fazla bir şey değişmedi. Bu süreçte neler oldu neler düşünüyorum. Hepsine sıra gelecek. Ama şu an konumuz porno bağımlılığım.
Şu son günlerde içim çok boş ve hayatın kendisi de bana çok boş geliyor. Sanki her şeyin içindeki anlamı çekip çıkartmışlar ve ben sadece içi boş bir şeye bakıyorum. Sebebi anti depresanları bırakmış olmam mı? Yoksa porno mu bilmiyorum. Ama pornonun etkisinin olduğuna eminim. Yine de Pornonun bana verdiği en büyük zarar bu değil. En büyük zararı zamanımı çalması ve beni tembelleştirmesi. Gerçi porno izlemediğim dönemlerde nasıl birisiyim hatırlamıyorum. Ancak tembel değildim diye hatırlıyorum. Zamanı çalma durumu da şöyle: Yahu bir insan uyuması gerektiği halde porno izler mi? Evet izliyormuş. Bağımlılığım o kadar ileri bir seviyeye gelmiş ki uyumak yerine porno izliyorum. Yahu gece 3 ten sabah 9 a kadar porno izlemek nedir? Offf ne pornodan ne de porno bağımlığından kurtulma takıntımdan kurtulabiliyorum. Gerçi şu sıralar porno bağımlısı olup olmadığım çok önemli değil. Ama bu şekilde davranmamın sebebi galiba az önce bahsettiğim her şeyin boş gelmesi ve bu durumun beni duygusuz yapması olabilir. Pornonun bana zarar verdiği bir diğer noktada avlanma güdümü kaybettirmesi. Normalde gidip kızları avlamam gerekirken yan gelip yatıyorum ve bunun bir erkek için ne kadar kötü olabileceğini siz bilirsiniz. Atalarımız şu halimizi görse ben çocuk yapmıyorum derdi
Miras bıraktığım genlere bak. Herneyse can alıcı nokta ise şurası; Pornonun bana en büyük zararı nofaple tanışmama sebep olmasıydı. Porno bağımlılığım beni nofaple tanıştırdı ve ortaya porno bağımlılığından daha büyük bir sorun çıktı: Porno bağımlılığından kurtulma takıntısı. Bu forumdan ayrılmayan ya da nofaple ilgilenmeyi bırakmayan herkesin sahip olduğu takıntı bu: Ben nofap yapıyorum takıntısı. Nofapi o kadar büyük bir takıntı haline getirdim ki hayatımı nofap ile anlamlandırmaya başladım ve ne oldu biliyor musunuz? Porno bağımlılığımdan kurtulamıyorsam hayattaki amacımı yerine getiremiyorum ve hiç bir zaman da bunu yerine getiremeyeceğim öyleyse yaşamın bir anlamı yok dedim ve intihar etmeye karar verip bunu planladım. Neyse ki etrafımdakiler durumu farkedip beni engelledi ve psikolog sürecim başladı. Sonrasında bir hastalığım olmadığı halde hastaymışım gibi depresyon teşhisi konuldu ve verilen ilaçlardan olsa gerek depresyona girip nevrotik krizler geçirmeye başladım. Girdiğim nevrotik krizlerden miras olarak da kollarımda faça izleri kaldı. İşte porno hayatımı bu şekilde mahvetti. İlaçlarımı bıraktım ve psikolojim düzeldi. Kullandığım ilaç citolesti 5 mg ile başladık ve 15'e kadar çıktık. 15mg'dan sonra iyileşmeye başladığıma karar verdik ve bırakma sürecine girdik. Ardından doktor kontrolünde bıraktım. Belki de içimdeki boşluk ilacı bırakmanın bir semptomudur. Ha bu arada belki de psikoloğun bana verdiği ilaçlar iyi gelmiştir o sürece dair pek net bir kanaatim yok. Çok aradayım iyi mi oldu kötü mü oldu diye. Her neyse geldi geçti ve geriye faça izleri kaldı. Uzun lafın kısası porno hayatımı bu şekilde mahvetti. Porno ile tanışmasaydım nofap ile tanışmayacaktım nofap ile tanışmasayadım porno bağımlılığımdan kurtulmaya takıntılı olmayacaktım takıntılı olmasaydım depresyona girmeyecektim ve depresyona girmeseydim krize girip koluma faça atmayacaktım.
Nasılsınız gençler? İki yıldır yoktum nofapi kafamdan atmak istiyordum. Ancak bunu başaramadım ve pek de fazla bir şey değişmedi. Bu süreçte neler oldu neler düşünüyorum. Hepsine sıra gelecek. Ama şu an konumuz porno bağımlılığım.
Şu son günlerde içim çok boş ve hayatın kendisi de bana çok boş geliyor. Sanki her şeyin içindeki anlamı çekip çıkartmışlar ve ben sadece içi boş bir şeye bakıyorum. Sebebi anti depresanları bırakmış olmam mı? Yoksa porno mu bilmiyorum. Ama pornonun etkisinin olduğuna eminim. Yine de Pornonun bana verdiği en büyük zarar bu değil. En büyük zararı zamanımı çalması ve beni tembelleştirmesi. Gerçi porno izlemediğim dönemlerde nasıl birisiyim hatırlamıyorum. Ancak tembel değildim diye hatırlıyorum. Zamanı çalma durumu da şöyle: Yahu bir insan uyuması gerektiği halde porno izler mi? Evet izliyormuş. Bağımlılığım o kadar ileri bir seviyeye gelmiş ki uyumak yerine porno izliyorum. Yahu gece 3 ten sabah 9 a kadar porno izlemek nedir? Offf ne pornodan ne de porno bağımlığından kurtulma takıntımdan kurtulabiliyorum. Gerçi şu sıralar porno bağımlısı olup olmadığım çok önemli değil. Ama bu şekilde davranmamın sebebi galiba az önce bahsettiğim her şeyin boş gelmesi ve bu durumun beni duygusuz yapması olabilir. Pornonun bana zarar verdiği bir diğer noktada avlanma güdümü kaybettirmesi. Normalde gidip kızları avlamam gerekirken yan gelip yatıyorum ve bunun bir erkek için ne kadar kötü olabileceğini siz bilirsiniz. Atalarımız şu halimizi görse ben çocuk yapmıyorum derdi
Miras bıraktığım genlere bak. Herneyse can alıcı nokta ise şurası; Pornonun bana en büyük zararı nofaple tanışmama sebep olmasıydı. Porno bağımlılığım beni nofaple tanıştırdı ve ortaya porno bağımlılığından daha büyük bir sorun çıktı: Porno bağımlılığından kurtulma takıntısı. Bu forumdan ayrılmayan ya da nofaple ilgilenmeyi bırakmayan herkesin sahip olduğu takıntı bu: Ben nofap yapıyorum takıntısı. Nofapi o kadar büyük bir takıntı haline getirdim ki hayatımı nofap ile anlamlandırmaya başladım ve ne oldu biliyor musunuz? Porno bağımlılığımdan kurtulamıyorsam hayattaki amacımı yerine getiremiyorum ve hiç bir zaman da bunu yerine getiremeyeceğim öyleyse yaşamın bir anlamı yok dedim ve intihar etmeye karar verip bunu planladım. Neyse ki etrafımdakiler durumu farkedip beni engelledi ve psikolog sürecim başladı. Sonrasında bir hastalığım olmadığı halde hastaymışım gibi depresyon teşhisi konuldu ve verilen ilaçlardan olsa gerek depresyona girip nevrotik krizler geçirmeye başladım. Girdiğim nevrotik krizlerden miras olarak da kollarımda faça izleri kaldı. İşte porno hayatımı bu şekilde mahvetti. İlaçlarımı bıraktım ve psikolojim düzeldi. Kullandığım ilaç citolesti 5 mg ile başladık ve 15'e kadar çıktık. 15mg'dan sonra iyileşmeye başladığıma karar verdik ve bırakma sürecine girdik. Ardından doktor kontrolünde bıraktım. Belki de içimdeki boşluk ilacı bırakmanın bir semptomudur. Ha bu arada belki de psikoloğun bana verdiği ilaçlar iyi gelmiştir o sürece dair pek net bir kanaatim yok. Çok aradayım iyi mi oldu kötü mü oldu diye. Her neyse geldi geçti ve geriye faça izleri kaldı. Uzun lafın kısası porno hayatımı bu şekilde mahvetti. Porno ile tanışmasaydım nofap ile tanışmayacaktım nofap ile tanışmasayadım porno bağımlılığımdan kurtulmaya takıntılı olmayacaktım takıntılı olmasaydım depresyona girmeyecektim ve depresyona girmeseydim krize girip koluma faça atmayacaktım.
Son düzenleme:
