İstanbul bugün yorgun ,
Üzgün ve yaşlanmış
Biraz kilo almış
Ağlamış yine
Rimelleri akıyor

Her ne kadar insanın bir tarafı gözünün gördüğü şeylere özlem duysa da ; o inkar edilemeyen bir taraf varki kendine özlem duyar. O temiz saf güzel kendine ; insanı işte bu hasret yakar.

Hasretinden Prangalar Eskittim​

Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.

Ard-arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...

Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.

Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamdan,
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Ahmed akif

Olmayışın, yalnızlığım üstündeki gölge
Karanlıklardan nura ulaşmam lazım
Bilmem, oldum mu bir yara gönlünde
İçimde senden bir kurşun, kırmam lazım

Bir başıma kaldım olmayışınla
Yüreğimdeki yarayı sarmam lazım
Seni özlüyorum her an her dakika
Çaresiz acıya katlanmam lazım

Yıllar geçti özlüyorum hâlâ seni
Düşünmekten oldum bir kaçık
Kalbim kurudu ama hissediyorum seni
Yüreğimdeki yaralar yalnız sana açık

Bir rüya olsaydı bu yaşananlar
Dökerdim gönlümden düşenleri sana
Bir dönüşün olsaydı bana
Dünyalarımı verirdim ben sana

Yalnızlık kuyusunda bir Yusuf'um
Bu özlem duygusu bitsin artık
Aşk acın kalbimde sürgündür
Dönmeyeceksen parçalansın yüreğim artık.

Yazar: random

Herşey üst üste gelmiş
Gönlümde kalmamış bir damla sevda
Korkutur benliğimi her birşey
Nereye baksam pişmanlık ve keder

Saplanır yüreğime hançerler
Uğrunda sefalet ve aptallığın
Bendendir ihanetin ardındaki eller
Ardında şuursuzluğun ve korkaklığın

Hayallerini ve güvenini kaybetmiş bir akıl
Baktığı yerler hep zifir hep kahır

Yazar: random

Çektiğim illetlerdir varlığımın kazancı;
Bana günah işletip verdiği ödül: sancı.

Shakespeare 141. Sone

adsız yerlerden geldim


toprağım yok


anavatanım yok


ateşler yakıyorum parmaklarımda


sana şarkılar söylüyorum kalbimle


yürek telim gönül yakıyor


Filistin’de doğdum


yerim yok


toprağım yok


yurdum yok


Filistin’de doğdum


böyledir bizim çingene kadınlarımız


acıyla şarkı söylediğinde


seni darmadağın eder



Amel Mathlouthi- Naci en palestine

Sanki bir güneş eksik hayatımda
Önümde ne bir ümit ne bir ışık
Sanki tıkanmış kulaklarım hayata
Etrafımda ne bir ses ne bir seda

Sen, beni ben eden misin
Kalbimdeki koru ateşleyen
Yoksa beni benden eden misin
Hayatı bana zindan eden

Ne bir kalp atar ne bir nabız
Sensiz alınan bir nefeste
Ne bir hatıra olur ne bir kabus
Sensiz geçen bir ömürde

Hasret hapsinde müebbetteyim
Zincir de sensin anahtar da sen
Sensizliğin çölünde arayıştayım
Su da sensin sussuzluk da sen

-random