Dönsen gelsen dahi
İmkansız artık herşey
Ne sen o eski sensin , ne ben o eski ben

Ne çok dikenin vardı Tanrım!
Ne çok isterdim,
Sana sarılamazdım

-- dideMadak

Gece yarısında yanıma geldin, gün ağarırken gidiyordun, gitme dedim. Gitmesem ne olacakki sonu ? dedin. Sustum. Ve sen gittin. Boğazıma düğümlendi yokluğunun yükü. Bu gün (o gün) de böyle uyandım güne.

"Sultan-ı rûsül şâh-ı mümeccedsin efendim
Bî-çârelere devlet-i sermedsin efendim
Divân-i ilâhide ser-âmedsin efendim
Menşur-ı “le-amrük”le müeyyedsin efendim

Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammedsin efendim
Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim

Hutben okunur minber-i iklim-i bekâda
Hükmün tutulur mahkeme-i rûz-ı cezâda
Gülbank-i kudümün çekilir arş-ı Hudâ’da
Esmâ-i şerifin anılır arz ü semâda

Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim

Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim

Ol dem ki velilerle nebîler kala hayrân
“Nefsi” deyü dehşetle kopa cümleden efgân
Ye’s ile usâtın ola ahvâli perişân
Destur-ı şefaâtla senindir yine meydân
Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim
Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim
Bir gün ki dalup bahr-ı gama fikrete gittim
İlden yitürüp kendümi bî-hodlıga yitdim
İşyânım anıp âkıbetimden hazer etdim
Bu matlaı yâd eyledi bir seyyîd işittim
Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim
Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim
Ümmideyiz ye’s ile âh eylemeyiz biz
Sermaye-i imanı tebâh eylemeyiz biz
Babın koyup agyâre penâh eylemeyiz biz

Bir kimseye sâyende nigâh eylemeyiz biz
Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim
Hak’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim
Bîçâredir ümmetlerin isyânına bakma
Dest-i red urup hasret ile dûzaha yakma
Rahm eyle aman âteş-i hicrânına yakma
Ez-cümle kulun Gâlib-i pür-cürmü bırakma
Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim
Hak’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim"
Şeyh Galip

"Var bir yerlerde yaşam, bilmediğimiz bir yerlerde
Belki aşık olduğumuz bir yerde, belki acı çektiğimiz köşelerde
Belki ağlarken baktığımız zeminde, belki güldüğümüz göklerde
Var bir yerlerde yaşam, sadece bulamadık daha onu
Ne insanlar aradı yaşamı, düşünmeden sonunu
Ne eserler yazıldı uğruna, ne döküldü mürekkepler
Yürüdüğümüz her yerde ya da anlam yüklediğimiz her şeyde
Her yaptığımız iyilikte ya da yaşadığımız her kötülükte
Var bir yerlerde yaşam, akıp giden her saniyede
Sordukça her gün, beliriyor farklı sebepler
Bizimle gülen manalı bir gülüşün ardında gizli belki
Evinde aç kalmayan bir çocuğun sevincinde gizli belki
Belki hasta bir babanın çabasında saklıdır
Belki tanın doğmasını bekleyen bir gecenin ardındadır
Var bir yerlerde yaşam, umudu bulunan herkesin içinde
Anlat sevgiyi ve umudu ve neşeyi ve hüznü bin bir biçimde
Bul yaşamı kuytu köşelerde, en kalabalık şehirlerde
Ve sakın kaybetme onu, batır tırnaklarını
Fışkır yaşamdan gelen kan, son defa fışkır
Ama unutma, ne olursa olsun hatırla
Vardır bir yerlerde yaşam, her şeyi başlatan
Ve vardır bir yerlerde ölüm, her şeye son bulduran"

Loner II

Nereden aklıma geldi bilmiyorum. Her şey olup bittikten yirmi dört yıl sonra. Mâzide tamamlanmamış ödev kalmasın diye herhâlde.

Kardeş Türküler - Denize Yakılan Türkü