Dostlar, merhaba. Uzun süredir forumda yoktum. Hayatımı bir şekilde yönetmeye çalışıyordum ve idare edebiliyordum. Ancak son birkaç gündür dibe hızlıca gitmeye başladım.

Birkaç hafta önce çalıştığım işyerinden maaşlarla ilgili sorun yaşadığım için ayrıldım ve ayrılmamın ardından birkaç gün içinde yeni bir iş buldum. Orada da yaklaşık üç hafta çalıştım. Orada çalıştığım kötü niyetli insanlar hem onlardan yaşımın küçük olması hem de onlardan yüksek maaş almam sebebiyle sürekli mobbing yaptılar. Birkaç gün önce de onların sudan ucuz sebeplerle gösterdikleri bahaneler yüzünden işimden oldum ve kovuldum. İşsizliğin getirdiği psikolojik bunalımın üzerine PMO ve müzik bağımlılıklarım da dramatik bir şekilde arttı. Zaten aylardır PMO ve müziğe dikkat etmiyordum, şimdi tamamen zıvanadan çıktılar. Maddi olarak ciddi bir sıkıntım yok ancak manevi olarak ciddi hasar görmüş durumdayım. Psikolojim her ne kadar dışarıya belli etmemeye çalışsam da çöktü. Namaz kılıyorum ancak kıldığım namazdan tat alamaz hale geldim, göğsümde sürekli bir sızı var.

Bir şeyleri değiştirmem gerekiyor, maddi ve manevi olarak. Ancak ne yapmam gerektiğini bile bilemiyorum. Askere gideyim desem ailem; iş hayatında tecrüben yok, tecrübe edin ondan sonra tecilin dolunca gidersin diyor. Ama işyerinde çalışabilecek hiçbir psikolojik gücüm kalmadı. Askerlik benim için tek ve en iyi seçenek gibi duruyor.

Sizlerden de isteğim, sadece askerlik olarak değil de hem maddi hem manevi olarak kendimi nasıl düzeltebilirim, nereden başlayabilirim, bunları öğrenmek istiyorum. Yardımcı olursanız sevinirim

Ragnar Odinson' Alıntı:

Dostlar, merhaba. Uzun süredir forumda yoktum. Hayatımı bir şekilde yönetmeye çalışıyordum ve idare edebiliyordum. Ancak son birkaç gündür dibe hızlıca gitmeye başladım.

Birkaç hafta önce çalıştığım işyerinden maaşlarla ilgili sorun yaşadığım için ayrıldım ve ayrılmamın ardından birkaç gün içinde yeni bir iş buldum. Orada da yaklaşık üç hafta çalıştım. Orada çalıştığım kötü niyetli insanlar hem onlardan yaşımın küçük olması hem de onlardan yüksek maaş almam sebebiyle sürekli mobbing yaptılar. Birkaç gün önce de onların sudan ucuz sebeplerle gösterdikleri bahaneler yüzünden işimden oldum ve kovuldum. İşsizliğin getirdiği psikolojik bunalımın üzerine PMO ve müzik bağımlılıklarım da dramatik bir şekilde arttı. Zaten aylardır PMO ve müziğe dikkat etmiyordum, şimdi tamamen zıvanadan çıktılar. Maddi olarak ciddi bir sıkıntım yok ancak manevi olarak ciddi hasar görmüş durumdayım. Psikolojim her ne kadar dışarıya belli etmemeye çalışsam da çöktü. Namaz kılıyorum ancak kıldığım namazdan tat alamaz hale geldim, göğsümde sürekli bir sızı var.

Bir şeyleri değiştirmem gerekiyor, maddi ve manevi olarak. Ancak ne yapmam gerektiğini bile bilemiyorum. Askere gideyim desem ailem; iş hayatında tecrüben yok, tecrübe edin ondan sonra tecilin dolunca gidersin diyor. Ama işyerinde çalışabilecek hiçbir psikolojik gücüm kalmadı. Askerlik benim için tek ve en iyi seçenek gibi duruyor.

Sizlerden de isteğim, sadece askerlik olarak değil de hem maddi hem manevi olarak kendimi nasıl düzeltebilirim, nereden başlayabilirim, bunları öğrenmek istiyorum. Yardımcı olursanız sevinirim

Genişletmek için tıklayın ...

Merhaba. Tavsiyem bu yaptığınıza devam etmeniz sorunu sıkıntıyı hastalığı belirlemeye çalışmaya devam etmek. Hayatta buna öncelik vermek durup düşünmeye kendimizi yoklamaya kendimizi dinlemeye.Buda kendimizle başbaşa kalarak olabilir gözden uzak.Kolaylıklar

Seninle benzer durumlar yaşamış biri olarak söylüyorum. Bunlar hep gelip geçici kendini yaşadıkların yüzünden suçlama ve işini en iyi şekilde yapmaya devam et

Hocam senin maaşını nereden biliyorlar??? Çok mu konuşuyorsun acaba?

Askerlik bir kaçış noktası, her erkeğin aklının bir ucunda illaki bu düşünce vardır. Burada çalışmaktan başka bir şey aklıma gelmiyor. Kelin ilacı olsa başına sürerdi.

İnançlı bireysin, unutma ki hepimiz bir sınavdayız ve hayatımız boyunca inişler çıkışlar olacak.
Ben şu şekilde bakıyorum, mesleğin neyse o mesleğinin pîrî ol. Elinde tutacağın bir mesleğin olsun. Yoksa, hayat boyu savruluyorsun.

Alevlimeteor' Alıntı:

Hocam senin maaşını nereden biliyorlar??? Çok mu konuşuyorsun acaba?

Genişletmek için tıklayın ...

Küçük bir yerde calisiyordum zaten, maas falan paylaşmadım. Benimle ugrasanlar teknikerdi, ben ise muhendisim ama onlardan yaş olarak küçük olduğum icin muhtemelen çekemediler.

Merhabalar, sizi hatırlıyorum daha önce de sanıyorum birkaç defa buna benzer konular açmıştınız. O zamanda sanıyorum aynı şeyi söylemiştim şimdi de aynı şeyi söylemeyi uygun buluyorum askerlik veya başka bir sebepten dolayı iş bulamayıp kendinizi depresyona sokacağınız bir süreçtense, askerliği aradan çıkartmak çok daha iyidir. Tabii ki bu mesleğinizle de alakalı bir şey ama birçok işyeri özgeçmişinizi incelerken askerlik durumunuza bakar çünkü sizin askerlik yapmamış olmanız aslında işverenin çok işine gelen bir şey değildir. Bunun da iki tane nedeni var:
1-) Belli bir süre sonra askere gideceğiniz için uzun vadede çalışacakları birini tercih ederler.
2-) Askere giderken yasal olarak kıdem tazminatını alma hakkınız doğar.

Yine son olarak tavsiyem: Ailenizin maddi durumu iyiyse bedelli yapabilirseniz çok daha iyi olur. Hem daha aklı başında insanlarla muhatap olursunuz hem de daha az zaman kaybetmiş olursunuz.

Bu da buradaki birçok insandan yaşça büyük olan bir insan olarak genel bir tavsiyem olsun: Ne iş yapıyorsanız veya yapacaksanız yapın arkadaşlar ilerde sıkıntı çekmemek için işinizde kendinizi geliştirmeniz ne kadar mümkünse o kadar geliştirin. Kendi iyiliğiniz için mutlaka bunu yapın. Kursa mı gitmek gerekiyor? erinmeyin gidin. Yabancı dil mi öğrenmek lazım?(Zaten lazım da) En iyi seviyeye getirmek için çalışın. Biliyorum bunu burada böyle yazınca fasa fiso havada kalıyor veya kalacak ama gerçekten dışarıdaki hayat çok acımasız, iş görüşmesine girdiğinizde sizi işe alacak kişi mutlaka sizde bir farklılık arıyor. Bugün kurumsal bir şirketin iyi bir iş ilanına 150 tane insan başvuruyor bunların 140 tanesi işle alakası olmayan saçma sapan insanlar olsa geri kalan 10 kişi rakibiniz ve bir şekilde öne çıkmanız lazım. Herkese kolaylıklar diliyorum hayatında.

Kankam o dönemlerde insan daha çok plansız hareket ediyor, en kestirme yoldan üzerindeki kötü duyguları atmak istiyor. Bu anlaşılır bir şey çünkü bizler acıdan kaçar hazzı isteriz. Bu durumun geçici olduğunu bilmen ilk adım olabilir. İkinci adım duyguları bastırmamak ve engellememek ancak duygularla değil mantıkla hareket etmek. Üçüncü adım olarak zevk almasan dahi doğru olduğunu düşündüğün şeylere devam etmek (Elinden geldiğince az da olsa bunları sürekli yapmak ör.bugün şu vakit namazını kılacağım kendimi çok kötü hissetsem de ör. Bugün şu kadar kitap okuyacağım hiç okuma isteğim olmasa da...) Dördüncü adım olarak destek almak olabilir durum el vermiyor ise bilinen kült psikoloji kitapları okuyabilrsin (Doğan Cüceloğlu, Gülseren Budayıcıoğlu, Beyhan Budak vs.)

İnan ki hepimiz böyle dönemlerden geçiyoruz, zorlanıyor, planları aksatıyoruz. Bu doğal bir şey çünkü insanız. Sağlıklı psikoloji, bu dönemleri en az zararla atlatmak ve insan kalabilmekte. Tepeden konuşan, büyük konuşan, aslında durumunu önemsemeyen insanlar olacak bu da doğal bir durum, o kişilerin neden öyle davrandığını anlayınca bu kişilere kızmaya gerek olmadığını da anlıyorsun.

Umarım gerçekten güzel insanlar karşına çıkar ve bu dönemleri kendine kazanımlar katarak çıkarsın ve eskisinden daha da sağlıklı psikolojik ve fiziksel yaşantıya dönüşmesini sağlarsın. İyi akşamlar, kendine iyi bak.