Son Paylaşımlar

Sitemize Hoşgeldiniz NeverFap Türkiye

Bize katılmak için kayıt olabilir veya giriş yapabilirsiniz.

Forum Rehberi >>>

Neverfap Türkiye Forum kurallarını öğrenmeniz ceza almanızı engeller. Kurallarımızı okuyunuz. Sağdaki simgeye tıklayarak gidebilirsiniz.

Yönetimle İletişime Geç >>>

Sitemizi kullanırken yaşadığınız sorun ve önerilerinizi yöneticiler ile paylaşabilirsiniz. Sağdaki simgeye tıklayarak gidebilirsiniz.

Son Sürece Başlamak, Hatalardan Ders Almak Ve Yeni Şeyler Uygulamak

Son Samuray

Mars Yolcusu
Katılım
5 Eyl 2023
Mesajlar
70
Tepki puanı
161
Puanları
43
Evet, herkesin istediği şu şey ne kadar iyi değil mi? Relapse yok, yorgunluk veya bitkinlik yok beyin sisi yok mutlu olduğun ve hayattan tam anlamıyla zevk aldığın sen varsın.

Aslında bu çok imkansız değil ama çok büyük hatalar yapmaya devam ettiğinizi tahmin ediyorum. İşte evde olmasaydım bozmazdım, telefonda tetikleyici ile karşılaşmasaydım bozmazdım gibi gibi birçok nedeniniz olabilir ancak bunları engellemeniz gerektiğinizin farkında olmalısınız. Hatalarınızdan gerçek anlamda ders almalısınız ama havada kalacak şekilde değil.

Hatalardan ders alma konusunda profesyonel çalışmanız lazım ama gerçek anlamda profesyonel bir biçimde. Kendinize relapse olduğunuzda şu soruları sorun ve bir kağıt kalem alıp cevaplayın ve bunları biriktirin. Belirli şeyler gerçek anlamda periyodik olarak tekrar ediyor bunu rahatça görebileceksiniz

1-) Nerede ve ne zaman relapse oldum?
2-) Neden relapse oldum?
3-) İlk kriz ne zaman ve nerede geldi?
4-) Kriz gelmeden önce neler yaşadım, neler beni bu duruma düşürdü?
5-) Kriz nasıl bir relapseye döndü ve relapse olmamak için ne yaptım?
6-) Süreç konusunda nerede yetersizim ( Bilgi eksiği mi tecrübe eksiği mi ) ?
7-) Bu süreçte, süreç için neler yaptım kendime yeni şeyler kattım mı veya kendimi geliştirdim mi?
8- ) Bu süreçten neler öğrendim ve nerelerde hatalarımı buldum ve bunları nasıl kapatabilirim ?
9-) Stres yönetimi, zaman yönetimi ve irade yönetimi konusunda ne kadar iyiyim bunlarda herhangi bir eksiğim var mı?
10-) Yeni süreçte eski süreçten neleri farklı yapacağım?
11-) İşlevsiz düşüncelerim ( Bir kere fotoğrafa baksan ne olacak, acaba yeni porno yıldızları var mı, bir kereden bir şey olmaz tarzı ) neler?
12-) Krizler gelince ne yapıyorum, yaptığım şey mantıklı mı nasıl daha iyi bir şekilde geliştirebilirim ve krizi daha iyi yönetebilirim?


Aslında bunlar çok tipik sorular oturup biraz düşünen biri kolaylıkla bunları bulabilir ama bulmuyoruz ve tekrar yeni bir sürece giriyoruz hataları tespit etmeden yeni bir şeyler kendimize katmadan. Yapmanız gereken bunlardan ders alıp yeni bir şeyler kendinize katmak zaten bu yüzden relapseyi gelişimin bir parçası olarak görüyoruz. Peki, teorikte çok iyi ama pratiğe gelince neden çuvallıyoruz bunun sebebi tecrübe eksikliği ve olaya karşı nasıl davranmamız gerektiğini bilememek yani adaptasyon becerimizin buna karşı gelişmemiş olması. Bunu zamanla gerçek anlamda öğreneceksiniz sadece pes etmeden yılmadan devam edin, bu bir bağımlılık evet ama bağımlılıktan kurtulmak ne kadar zor olsa da imkansız değil. Orasını burasını açan onlyfansçılara, porno yıldızlarına veya libidonuzu saçma sapan bir şekilde kullandıran kişilere prim vermeyin. Ve gerçek anlamda elinizi becermeyi de bırakın bu zor bir şey evet ama elde edeceklerinizi düşünün ve plasebonun gücünü sonuna kadar kullanın bu gerçek anlamda etkili, inandığınız şeyi gerçekleştirmek size büyük oranda bir özgüven ve kararlılık katacaktır.

Bununla beraber uzun uzun düşünün çoğu kişi bununla alay bile edebilir ama biraz oturup düşünüp nerelerde hata yaptığımızı potansiyel risklerimizi belirlemenin sizin sürecinizi ne kadar kolaylaştıracağını tahmin bile edemezsiniz etseniz bile aman ne kadar fayda sağlayabilir dersiniz. Bu aslında her gün 3-4 saat ders çalışıp yılın sonunda iyi bir üniversite kazanmaya benzetilebilir.

Gün saymayın, neden gün saydığınızı gerçek anlamda çözemiyorum bu sizi motive edebilir ama bunun bir sonu yok hayatınızdaki daha önemli şeylere odaklanmayı ve tamamen aklınızdan bunu çıkarmayı deneyin. Her günü sürecinizin ilk günü gibi geçirmeniz zaten yeterli olacaktır. İlla çok gün sayma sevdanız varsa ilk 30 gün sayın gerisini bırakın.

Bir hedefiniz amacınız olsun ve bunun uğruna sürecinizi yönetin ve devam ettirin bu size daha fazla azim katacaktır.

Sosyal medya kullanımınızı kesinlikle minimuma çekin, sosyal medyada çok fazla tetikleyici var ve bunlardan etkilenmeniz pekte anormal bir durum değil ama sürece zarar verebileceğinden uzak durmanızda fayda var.

Porno engelleyici, resim engelleyici, youtube shorts engelleyici, güvenli browser kullanımı gibi şeyleri de mutlaka uygulayın ve bypass edilmesi neredeyse imkansız engelleyiciler de kullanmanız yerinde olur biraz araştırmanız yeterli olacaktır. Burada elbette irademizi geliştirmek pek iyi olur lakin irade her zaman aynı hassasiyette ve durumda olmaz.

Teşekkürler.
 

Inhuman

Jüpiter Yolcusu
Katılım
8 Tem 2023
Mesajlar
176
Tepki puanı
261
Puanları
84
Bence bu anlattığın "hatayı bulma" mindsetine geçiş için en kolay yol acı dolu sıfırıncı gün sendromunu yaşamak. Zaten bir tek hata var, o da süreci bozmak. Ancak insanlar bu hatayla bilerek yüzleşmiyor çünkü relapse olmaktan tam manasıyla korkmuyorlar.

Ben sürecimde şu an 40 günü geçtim ve 0. gün (son relapse) günümü çok iyi hatırlıyorum ve oraya dönmekten korkuyorum. Sürecimi bu kadar uzun korumamdaki ana faktörlerden biri de bu.

Kısacası son relapse'ınızın olduğu gün öyle bir acı çekin / veya çektirin ki kendinize, öyle bir dibi görün ki, sonra oraya dönmekten korkasınız.

Son relapse günümde relapse'ımı sabah 9 sularında olmuştum. Günün geri kalanında bir anda üstüme ekstra hevessizlik, mutsuzluk çöktü. Her relapseda bu başıma gelmez, güne relapse ile başlamanın getirdiği bir huzursuzluk diye yorumluyorum.

Zihnen hayattan ve insanlardan bu kadar nefret eden bir depresif moda geçivermiştim. Bu arkadaşlarıma da yansımış olacak ki textlerdeki çoğu mesajıma görüldü yemiştim. Sonradan o mesajlara bakınca bu ne depresiflik ve karamsarlık diyip durdum kendime zaten. İnsanları kendimden kaçırdım resmen ya çok kötü. Neyse gün böyle başladı. 1 flörtü o gün kaybettim zaten.

Aynı gün, dışarıda görmem gereken işler vardı ve hiçbir kimseyle görüşmeden sadece kalabalığın içindeki yalnızlık edasıyla işten işe koşturuyordum, o arabayı al şu sanayiye götür, şu motoru al vizeye götür derken, gülüşen insanlar, mutlu çiftler görüyor, ben tek başımaydım. Haklı olarak bunda bişey yok işini görüyosun diyebilirsiniz. Ama burda depresif modumun açık olduğunu düşünün. Her şeyi bir yerlerimden anlıyorum. E relapse de olunmuş zateni, bi motivasyon veya pozitif düşünce de yok o gün için, kısaca niye yaşıyorum hissi üstümdeydi.

(Burası benim depresif durumumun dışında olan kısım):

Oturup çay kahve için soluklandığım vakitlerde ise tişörtüm oturduğum halde bile ıpıslak olacak kadar çok terliyor, bu iğrenç yapışkan terleme bana saunada gibi hissettiriyordu. İnsanlar bu kadar terlemiyordu çevredeki. Resmen yalnız oturduğum kafede hormonal dengesizliğin acısını çekmiştim ve çok rahatsız hissediyordum. Arkamdaki yaslandığım yastık tuz olmuştu öyle bir terleme diyeyim size.

Bir de üstüne o gün nereye gitsem, nereye otursam, nerede yürüsem, hangi toplu taşımaya binsem... o kafe de dahil... en az 6-7 tane mutlu, elleşen, öpüşen çiftler gördüm 1-2 saat içinde. Normalde de görürsünüz de bu kadar yüksek sayıda ve her gittiğiniz yerde görmeniz mümkün değil. Burada resmen evren bana izlediğim p*rnoları iade etti. Bu kadar açık açık bir şeyler yaşayan ve MUTLU çiftleri hayat gözüme soktu.

Her nedense süreçte ilerledikçe bu kadar çok görmedim. Belki de bir mesajdı zaten iyice sinir olayım ve dibe çökeyim diye.

..

Yerin dibine girmiştim artık zihnimde. Eve döndüğümde elimde dışarı hayata karşı bir sitem vardı.

Kendi elimde ne var? Diye baktığımda ise... nofap sıfırıncı günde olduğumu fark ettim, daha bir sürecim bile yoktu.

Evet, en dipteydim.

O gün kendime söz verdim.

  • Senin o çiftlerden bir eksiğin yok, git kadınlara karşı daha girişken ol her şey güzelken pmo ile mahvetme flörtlerini.
  • Hormonların bozuk k*pek gibi terliyorsun. Sokağa çıkamıyorsun kışı mı bekleyeceksin?
  • Sosyal anksiyeten söz konusuysa meclise girmişsin. Sen bu değilsin.
  • Normal olayları bile küçük emrah modunda yorumluyorsun. Aynen en depresif sensin.
  • Arkadaşlarını depresifliğin ve karamsarlığın ile kaçırdın, yanında olmaya çalışanlara bile sinir kustun. N'apıyorsun?

Acıyordum kendime artık. Bütün bunların üstüne geçmişteki başarısız relapse döngülerimi de eklerseniz siz düşünün...

Peki bu 40 günde n'oldu?

- Sevgilim var, mutluyum.
- Spordaki gelişimim hızlandı, plasebo değil. Ölçülerle.
- Arkadaşlarımla gülüp eğleniyor, partiler yapıyoruz.
- Krizlerim arttı, cinsel isteğim aşırı derecede yükseldi.
- Terleme durumu aşırı azaldı. Normal insan terlemesi seviyesinde. O da çok sıcak havalarda oluyor artık.
- Topluluğa karşı konuşma şansım oldu bir kere toplulukta geçen hafta. Fena bir performansım yoktu.
- Hayatı güzel yanından görüyorum, olmayanla üzülmüyorum, olanla güçleniyorum

Şuan mı? Küçük edgingler dışında p*rnoya girecek gibi olsam dahi aklıma o çukura geri döneceğim geliyor ve anında kaçıp gidiyorum ardıma bakmadan. Halen öyle, korkunç... asla 0. gündeyim veya 1. gündeyim diyemem... her şey başa dönecek gibi bir korku halen sarılı...

________________________________________________


Aslında bunlar çok tipik sorular oturup biraz düşünen biri kolaylıkla bunları bulabilir ama bulmuyoruz ve tekrar yeni bir sürece giriyoruz hataları tespit etmeden yeni bir şeyler kendimize katmadan.

İşte buradaki sorun tam da yukarıda anlattığım durumu yaşayamamaktan kaynaklanıyor. Eğer biz katamıyorsak hayat katıyor zaten, mecbur bırakıyor.. Çok geç olmadan, hayat acı dolu günleri suratımıza yapıştırmadan kendimiz başlasak iyi olur. Sonra benim gibi bir "yüzleşme" günü yaşanıyor maalesef.
 

Son Samuray

Mars Yolcusu
Katılım
5 Eyl 2023
Mesajlar
70
Tepki puanı
161
Puanları
43
Bence bu anlattığın "hatayı bulma" mindsetine geçiş için en kolay yol acı dolu sıfırıncı gün sendromunu yaşamak. Zaten bir tek hata var, o da süreci bozmak. Ancak insanlar bu hatayla bilerek yüzleşmiyor çünkü relapse olmaktan tam manasıyla korkmuyorlar.

Ben sürecimde şu an 40 günü geçtim ve 0. gün (son relapse) günümü çok iyi hatırlıyorum ve oraya dönmekten korkuyorum. Sürecimi bu kadar uzun korumamdaki ana faktörlerden biri de bu.

Kısacası son relapse'ınızın olduğu gün öyle bir acı çekin / veya çektirin ki kendinize, öyle bir dibi görün ki, sonra oraya dönmekten korkasınız.

Son relapse günümde relapse'ımı sabah 9 sularında olmuştum. Günün geri kalanında bir anda üstüme ekstra hevessizlik, mutsuzluk çöktü. Her relapseda bu başıma gelmez, güne relapse ile başlamanın getirdiği bir huzursuzluk diye yorumluyorum.

Zihnen hayattan ve insanlardan bu kadar nefret eden bir depresif moda geçivermiştim. Bu arkadaşlarıma da yansımış olacak ki textlerdeki çoğu mesajıma görüldü yemiştim. Sonradan o mesajlara bakınca bu ne depresiflik ve karamsarlık diyip durdum kendime zaten. İnsanları kendimden kaçırdım resmen ya çok kötü. Neyse gün böyle başladı. 1 flörtü o gün kaybettim zaten.

Aynı gün, dışarıda görmem gereken işler vardı ve hiçbir kimseyle görüşmeden sadece kalabalığın içindeki yalnızlık edasıyla işten işe koşturuyordum, o arabayı al şu sanayiye götür, şu motoru al vizeye götür derken, gülüşen insanlar, mutlu çiftler görüyor, ben tek başımaydım. Haklı olarak bunda bişey yok işini görüyosun diyebilirsiniz. Ama burda depresif modumun açık olduğunu düşünün. Her şeyi bir yerlerimden anlıyorum. E relapse de olunmuş zateni, bi motivasyon veya pozitif düşünce de yok o gün için, kısaca niye yaşıyorum hissi üstümdeydi.

(Burası benim depresif durumumun dışında olan kısım):

Oturup çay kahve için soluklandığım vakitlerde ise tişörtüm oturduğum halde bile ıpıslak olacak kadar çok terliyor, bu iğrenç yapışkan terleme bana saunada gibi hissettiriyordu. İnsanlar bu kadar terlemiyordu çevredeki. Resmen yalnız oturduğum kafede hormonal dengesizliğin acısını çekmiştim ve çok rahatsız hissediyordum. Arkamdaki yaslandığım yastık tuz olmuştu öyle bir terleme diyeyim size.

Bir de üstüne o gün nereye gitsem, nereye otursam, nerede yürüsem, hangi toplu taşımaya binsem... o kafe de dahil... en az 6-7 tane mutlu, elleşen, öpüşen çiftler gördüm 1-2 saat içinde. Normalde de görürsünüz de bu kadar yüksek sayıda ve her gittiğiniz yerde görmeniz mümkün değil. Burada resmen evren bana izlediğim p*rnoları iade etti. Bu kadar açık açık bir şeyler yaşayan ve MUTLU çiftleri hayat gözüme soktu.

Her nedense süreçte ilerledikçe bu kadar çok görmedim. Belki de bir mesajdı zaten iyice sinir olayım ve dibe çökeyim diye.

..

Yerin dibine girmiştim artık zihnimde. Eve döndüğümde elimde dışarı hayata karşı bir sitem vardı.

Kendi elimde ne var? Diye baktığımda ise... nofap sıfırıncı günde olduğumu fark ettim, daha bir sürecim bile yoktu.

Evet, en dipteydim.

O gün kendime söz verdim.

  • Senin o çiftlerden bir eksiğin yok, git kadınlara karşı daha girişken ol her şey güzelken pmo ile mahvetme flörtlerini.
  • Hormonların bozuk k*pek gibi terliyorsun. Sokağa çıkamıyorsun kışı mı bekleyeceksin?
  • Sosyal anksiyeten söz konusuysa meclise girmişsin. Sen bu değilsin.
  • Normal olayları bile küçük emrah modunda yorumluyorsun. Aynen en depresif sensin.
  • Arkadaşlarını depresifliğin ve karamsarlığın ile kaçırdın, yanında olmaya çalışanlara bile sinir kustun. N'apıyorsun?

Acıyordum kendime artık. Bütün bunların üstüne geçmişteki başarısız relapse döngülerimi de eklerseniz siz düşünün...

Peki bu 40 günde n'oldu?

- Sevgilim var, mutluyum.
- Spordaki gelişimim hızlandı, plasebo değil. Ölçülerle.
- Arkadaşlarımla gülüp eğleniyor, partiler yapıyoruz.
- Krizlerim arttı, cinsel isteğim aşırı derecede yükseldi.
- Terleme durumu aşırı azaldı. Normal insan terlemesi seviyesinde. O da çok sıcak havalarda oluyor artık.
- Topluluğa karşı konuşma şansım oldu bir kere toplulukta geçen hafta. Fena bir performansım yoktu.
- Hayatı güzel yanından görüyorum, olmayanla üzülmüyorum, olanla güçleniyorum

Şuan mı? Küçük edgingler dışında p*rnoya girecek gibi olsam dahi aklıma o çukura geri döneceğim geliyor ve anında kaçıp gidiyorum ardıma bakmadan. Halen öyle, korkunç... asla 0. gündeyim veya 1. gündeyim diyemem... her şey başa dönecek gibi bir korku halen sarılı...

________________________________________________




İşte buradaki sorun tam da yukarıda anlattığım durumu yaşayamamaktan kaynaklanıyor. Eğer biz katamıyorsak hayat katıyor zaten, mecbur bırakıyor.. Çok geç olmadan, hayat acı dolu günleri suratımıza yapıştırmadan kendimiz başlasak iyi olur. Sonra benim gibi bir "yüzleşme" günü yaşanıyor maalesef.
Süreci bozmaktan korkmak bana göre saçma. Hata alırsın devam edersin bu kadar basit ölmeye kendini yıpratmaya veya kendini harap etmeye kendini demotive etmeye gerek yok. Onun haricinde Plasebo etkisi mutlaka var böyle bir şeyin plasebo oluşturmaması zaten anormal olur. Sen kendini bir şeye inanç olarak bağlamışsın çevrenden gördüğün şeylerden hareketle bu sana süreçte olmak hem fizyolojik hem de psikolojik sağlamlık katar yani bunu reddetmen değişik. Sürecinde başarılar bozarsan bile ders al devam et o kadar kendine yüklenme.
 

cvehileyle

Jüpiter Yolcusu
Katılım
17 May 2022
Mesajlar
486
Tepki puanı
243
Puanları
76
Çok faydalı bir konu. Bilinçsizce yapılan süreç çok büyük ihtimalle başarısızlıkla sonuçlanır. Çok istemenin, sürekli denemenin pek bir önemi yok. Yıllarca deneyip başarısız olanlar var. Tekrar tekrar denemenin de faydası olmuyor. Önemli olan bu soruları sorup bir şeyler öğrenmek ve önlem almak. Bunu şuna benzetebiliriz, boks yapmak ile pata küte dalmak arasında uçurumlar var. Boksörler çok estetik dövüşüyor gözükmese ve kaba bir spor yapıyor gözükseler de baya teknik dövüşüyorlar aslında. Nefesler, adımlamalar, ayak hareketleri vs baya teknik. Bağımlılıktan kurtulurken de teknikler var, sorular var.

Kendimden örnek vereyim. Süreçte 55. güne gelince youtube’da karşıma masaj videoları çıkmıştı ve sürecim bozulmuştu. Demek ki burdaki problem internetteki tetikleyicilere karşı hazırlıksız yakalanmak. Daha geçenlerde 60 günlük bir sürecimi daha bozdum. 60. güne kadar pek cinsel istek gelmemişti antidepresandan dolayı. Böyle isteksiz ve kolay atlatacağımı düşünüyordum. Sonra istek gelmeye başladı ve bozmuştum. Kriz anında ne yapacağımı bilmiyordum, bu eksik görünüyor. Yeme konusunda da yeme krizi geliyor ve pek direnemiyorum, dürtüye uyuyorum. Halbuki kriz anında 1 saat boyunca oyun falan oynasam atlatacağım. Kriz anında meditasyon benzeri bir şey denemiştim yeme krizinde, o işe yaramamıştı. Herhalde en iyisi alternatif bir
aktivite bulup 1 saat falan dikkat dağıtmak. Krizle tartışmak onu ikna etmeye çalışmak işe yaramıyor. Meşguliyet de çok önemli derler. Meditasyon da işe yaramayabilir çok ağır krizlerde. Herhalde en garantisi evden uzaklaşmak.
 

cvehileyle

Jüpiter Yolcusu
Katılım
17 May 2022
Mesajlar
486
Tepki puanı
243
Puanları
76
Süreci bozmaktan korkmak bana göre saçma. Hata alırsın devam edersin bu kadar basit ölmeye kendini yıpratmaya veya kendini harap etmeye kendini demotive etmeye gerek yok. Onun haricinde Plasebo etkisi mutlaka var böyle bir şeyin plasebo oluşturmaması zaten anormal olur. Sen kendini bir şeye inanç olarak bağlamışsın çevrenden gördüğün şeylerden hareketle bu sana süreçte olmak hem fizyolojik hem de psikolojik sağlamlık katar yani bunu reddetmen değişik. Sürecinde başarılar bozarsan bile ders al devam et o kadar kendine yüklenme.
Aslında arkadaş güzel bir noktaya değinmiş. Çektiğimiz acılar kesinlikle bizi değişime yöneltir, acı çekmek kötü değildir. Hatta psikolojide bunun teknik bir adı var “hoşnutsuzluğun kristalleşmesi” deniyor. Peki neden değişemiyoruz acı işe yaramıyor, neden yetmiyor ya da kısa sürüyor etkisi? Çünkü hemen sosyal medya gibi şeylerle acımızı yatıştırıyoruz, sıkılınca hemen internete giriyoruz. Sıkıntıdan patlayacak noktaya gelebilsek ister istemez gidip sosyalleşeceğiz korksak bile. Ders çalışmak istemeyen çocuğun anne babası bilgisayarı kaldırırlar mesela, çok doğru bir yöntemdir.
 
Son düzenleme:

King Elessar

Mars Yolcusu
Katılım
14 Eyl 2023
Mesajlar
94
Tepki puanı
142
Puanları
43
Cidden çok faydalı yazı, süreci şahsen birkaç kere bozmuş ve ders çıkarmamış biri olarak süreç içerisinde ne kadar hata yaptığımı anladım; zaten bu yüzden büyük ihtimalle sürece tekrar tekrar başladım...
Sorulara kendimce yanıtlar verdiğimde zaten nerede yanlış yaptığımı anladım, tekrar tekrar deneyip süreçte başarısız olanlara tamamen doğru bir şekilde soruları yanıtlamasını öneririm.
 
Son düzenleme:

Son Samuray

Mars Yolcusu
Katılım
5 Eyl 2023
Mesajlar
70
Tepki puanı
161
Puanları
43
Aslında arkadaş güzel bir noktaya değinmiş. Çektiğimiz acılar kesinlikle bizi değişime yöneltir, acı çekmek kötü değildir. Hatta psikolojide bunun teknik bir adı var “hoşnutsuzluğun kristalleşmesi” deniyor. Peki neden değişemiyoruz acı işe yaramıyor, neden yetmiyor ya da kısa sürüyor etkisi? Çünkü hemen sosyal medya gibi şeylerle acımızı yatıştırıyoruz, sıkılınca hemen internete giriyoruz. Sıkıntıdan patlayacak noktaya gelebilsek ister istemez gidip sosyalleşeceğiz korksak bile. Ders çalışmak istemeyen çocuğun anne babası bilgisayarı kaldırırlar mesela, çok doğru bir yöntemdir.
Evet mantıklı olabilir ama burada kendini hakim olma gibi bir kavram var. Acı çekmek kötü değil korku kötü. Korktuğun şey seni bundan uzak tutabilir ama o an süreci bozduğunu düşün arkadaşın toparlanması belki çok uzun zaman alır hatta belki NoFap akımından uzaklaşır vs. Dediğin şey her kıstası kapsamaz.
 

cvehileyle

Jüpiter Yolcusu
Katılım
17 May 2022
Mesajlar
486
Tepki puanı
243
Puanları
76
Evet mantıklı olabilir ama burada kendini hakim olma gibi bir kavram var. Acı çekmek kötü değil korku kötü. Korktuğun şey seni bundan uzak tutabilir ama o an süreci bozduğunu düşün arkadaşın toparlanması belki çok uzun zaman alır hatta belki NoFap akımından uzaklaşır vs. Dediğin şey her kıstası kapsamaz.
Evet her acı iyi olmayabilir, depresyonla da sonuçlanabilir. Değişime götüren acı ile götürmeyip intihara götüren acı arasındaki fark ne acaba?
 

Son Samuray

Mars Yolcusu
Katılım
5 Eyl 2023
Mesajlar
70
Tepki puanı
161
Puanları
43
Evet her acı iyi olmayabilir, depresyonla da sonuçlanabilir. Değişime götüren acı ile götürmeyip intihara götüren acı arasındaki fark ne acaba?
Kişinin olaya bakış açısı. Düşün kişi başarısız oldu ters tepip kişide motivasyon yaratabilir ya da tam tersi tamamen elini eteğini çeker. Ama NoFap gibi bir şeyde NoFap yapanların bile %0.0001 gibi bir kesimin gerçek bir şekilde bu döngüden çıkabildiğini düşünürsek ters tepme gibi bir şey yapması pek beklenmez.

Ben mesela son sürece başlamadan önceki sanırım 3. relapsede bırakacak gibi oldum ne işe yarıyor lan bu oyuna döndü iyice dedim araba gibi kalk dur kalk dur kalk dur sonra biraz daha deneyince şans eseri midir zamanın olgunlaşması mıdır bir şekilde oluverdi belki de ben herkesten daha iyi bir şekilde işi sağlama alıp süreci gerçekleştirmişimdir bilmiyorum ama öyle işte değişik bir durum :)
 

cvehileyle

Jüpiter Yolcusu
Katılım
17 May 2022
Mesajlar
486
Tepki puanı
243
Puanları
76
Kişinin olaya bakış açısı. Düşün kişi başarısız oldu ters tepip kişide motivasyon yaratabilir ya da tam tersi tamamen elini eteğini çeker. Ama NoFap gibi bir şeyde NoFap yapanların bile %0.0001 gibi bir kesimin gerçek bir şekilde bu döngüden çıkabildiğini düşünürsek ters tepme gibi bir şey yapması pek beklenmez.

Ben mesela son sürece başlamadan önceki sanırım 3. relapsede bırakacak gibi oldum ne işe yarıyor lan bu oyuna döndü iyice dedim araba gibi kalk dur kalk dur kalk dur sonra biraz daha deneyince şans eseri midir zamanın olgunlaşması mıdır bir şekilde oluverdi belki de ben herkesten daha iyi bir şekilde işi sağlama alıp süreci gerçekleştirmişimdir bilmiyorum ama öyle işte değişik bir durum :)
Evet gerçekten değişik bir durum. Mesela meditasyon bende işe yaramamıştı, tekrar denesem mesela şans eseri işe yarayabilir mi krizleri yenmek konusunda?
 

Son Samuray

Mars Yolcusu
Katılım
5 Eyl 2023
Mesajlar
70
Tepki puanı
161
Puanları
43
Evet gerçekten değişik bir durum. Mesela meditasyon bende işe yaramamıştı, tekrar denesem mesela şans eseri işe yarayabilir mi krizleri yenmek konusunda?
Neverfap yaparken meditasyon önemli ben yoga da yapıyorum. Fayda sağlar sadece devam et ve ders çıkar relapselerden zamanla her şey.
 

cvehileyle

Jüpiter Yolcusu
Katılım
17 May 2022
Mesajlar
486
Tepki puanı
243
Puanları
76
Neverfap yaparken meditasyon önemli ben yoga da yapıyorum. Fayda sağlar sadece devam et ve ders çıkar relapselerden zamanla her şey.
Haklısın. Bence krize karşı en garanti yöntem evden kaçmak :D Düşmandan kaçar gibi o an evden çıkıp gideceğiz. Eğer gece ise ya da akşam geç saat ise binanın içine çıkabiliriz, ya da azıcık dışarıda hava alırız. Meditasyon ve diğer yöntemler yardımcı yöntem bence. En garantisi bu gibi.
 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape5
shape6
Üst