55 günün ardından 16 günlük sürece girmiştim. Daha sonra yeniden 6 günlük süreci de bozdum.Bu işin ve arzuların sonu yok.Biz ne yaparsak yapalım hayatta bir şeyler yarım kalacaktır muhakkak.Bunu bilmeniz gerekli.Bir şeyleri tamamlama ihtiyacı hissettigimizdendir ki tekrar tekrar aynı şeyleri yapıyoruz.Aradigimiz tamamlanma ihtiyacı.Bunun yanında belirsizliklerin kapatma ihtiyacı hissetmek.Ve meniyi salarak bir şeyleri ferajlatmanin derdindeyiz kısaca.Sizce bu arzular bizi nereye götürüyor.En basit bir şekilde tanımadığın biriyle yola çıkarken ona bu yol nereye varacak diye sormuyor muyuz?Aynı şeyi pmo yaparken de fark etmeliyiz ki bu arxular bizi kontrolsüz ve ruhsuz bir yapıya dönüştürmesin.Hayati yapılandırmak bizim elimizde.Bu son diyerek en son fark etmediğimiz noktaya varamayacağız.Cunku önümüzü göremeyecek kadar köreldik .Sonunun bir daha eski haline geri dönmeyeceğin ve hayatının sonunda pişman olacağın şeylerin gerçekleşmesi gözümüzü korkutmali ki yani bu hayatı yaşayan bir insan olalım .Yaşanmayan hayat yaşanmaya değmez.Siz de kendinizi pek iyi hissetmiyorsunuz itiraf edin,bu işi yaparken.Cunku sonunda başınıza kötü olumsuz işler gelebilir.Ama yapmazken sorun yok .Yaparken muhakkak dengen bozuluyor.Yasam enerjin gitgide zayıflamaya düşüyor bunu fark etmelisin bu yazıyı okuyan kişi.Emin güvenli yolu tercih etmek varken bu yoldan gitmek pek de akıl karı değil. İyi düşünün ve bu düşündüklerinizi hissenin hissederek yaşayın.