Ege' Alıntı:

Selam dostlar, yazmayalı uzun zaman oldu. Umarım burada işler yolundadır.

Forumlarda bu başlığa rastlamadığım için, başka başlıkların altında kısmen değinildiği için ve kendimi biraz olsun rahatlatabilmek için yazıyorum.

Sevgili dostlarım, bu korkunun ne zaman başladığını bilmemekle beraber, her eğitim yılının belli dönemlerinin benim için adeta kabusa döndüğünü söyleyebilirim.

Açıkçası bana çok saçma geliyor. Kendime zihinsel ve bedensel olarak hayranım, sosyoekonomik statüm yaşam standartlarım için gayet iyi, ne kızların olduğu bir ortamda tek erkek olmaktan ne de bir kıza yaklaşmaktan çekinirim ama yok kardeşim, bu aptal korkuyu aşamıyorum. Neleri atlatıp bugünlere geldim ama bu korkuyu bir türlü atamadım içimden. Gerçekten şaka gibi geliyor bazen.

Bilmiyorum belki de sadece alışkanlık meselesi. Üst üste bir sürü sunum yapma şansım olsa -bisiklete binmeyi öğrenmek misali- bu korkuyu aşarmışım ve bir daha hissetmezmişim gibi geliyor bana ama maalesef böyle bir şansım olmuyor.

Önerileriniz nedir dostlar?

Genişletmek için tıklayın ...

Ege' Alıntı:

Selam dostlar, yazmayalı uzun zaman oldu. Umarım burada işler yolundadır.

Forumlarda bu başlığa rastlamadığım için, başka başlıkların altında kısmen değinildiği için ve kendimi biraz olsun rahatlatabilmek için yazıyorum.

Sevgili dostlarım, bu korkunun ne zaman başladığını bilmemekle beraber, her eğitim yılının belli dönemlerinin benim için adeta kabusa döndüğünü söyleyebilirim.

Açıkçası bana çok saçma geliyor. Kendime zihinsel ve bedensel olarak hayranım, sosyoekonomik statüm yaşam standartlarım için gayet iyi, ne kızların olduğu bir ortamda tek erkek olmaktan ne de bir kıza yaklaşmaktan çekinirim ama yok kardeşim, bu aptal korkuyu aşamıyorum. Neleri atlatıp bugünlere geldim ama bu korkuyu bir türlü atamadım içimden. Gerçekten şaka gibi geliyor bazen.

Bilmiyorum belki de sadece alışkanlık meselesi. Üst üste bir sürü sunum yapma şansım olsa -bisiklete binmeyi öğrenmek misali- bu korkuyu aşarmışım ve bir daha hissetmezmişim gibi geliyor bana ama maalesef böyle bir şansım olmuyor.

Önerileriniz nedir dostlar?

Genişletmek için tıklayın ...

Richard Winters' Alıntı:

Bu korkuyu ancak sunum yaparak atlatırsın. Onun dışında verilebilecek başka bir tavsiye yok ama bu sunumu yaptığında o korkunun üzerine gittiğinde daha özgüvenli daha girişken olucaksın. Seçim senin korkularının üzerine gidip her geçen gün kendine değer katıp başarılı olmak mı yoksa korkup bir köşeye çekilmek mi yapman gerekeni biliyorsun çık ve o sunumu yap dostum. Evde gözlerini kapatıp o kalabalık atmosferi hayal ederek içinde sunum yapabilirsin hem pratik olur biraz heyecanınada iyi gelir. Sürekli sunum yapmaya başladığında bi süre sonra heyecanlanmazsın. Bu tarz korkular gayet normal acaba rezil olucak mıyım,konuşurken kekeler miyim vs vs bunların üstüne gittiğinde aslında ne kadar basit olduğunu görüceksin. Tıpkı daygame benziyor ilk başlarda aşırı heyecan,insanlar ne der korkusu oluyor ama 1 kere kıza yürüdüğünde muhteşem hissediyorsun iyi ki o kızla konuşmuşum lan diyorsun devamını istiyorsun.

Genişletmek için tıklayın ...

SDG' Alıntı:

Benim de bu korkum vardı kendime tilt oluyordum. Üni deyken iki defa sunum yapmaya gönüllü oldum. İlkinde konuyu çalışıp evin içinde turlayıp anlatıyordum, aynanın karşısında gözlerimin içine bakıp anlatma pratiği falan yapıyordum sunum iyi geçti arkadaşlarımın ön sıralardan not almaya başladıklarını hatırlıyorum hahaha ikinci sunumda daha büyük amfideydik öyle olunca kekeledim ama problem etmedim. Üni deki sınıf arkadaşlarımın hiç biri gönüllü değildi. Ben onlardan daha cesurdum isteyen istediğini düşünsündü

Mesele sık sık sunum yapmakta ve yapacagin sunumları çok iyi çalışmakta. Yapa yapa aşılıyor dostum

Genişletmek için tıklayın ...

BloodRien' Alıntı:

ted gibi konuş kitabını tavsiye ederim

Genişletmek için tıklayın ...