Merhaba arkadaşlar, bundan önce 400 küsür günlük sürecini bozan birisi olarak yeniden neverfap'e başlıyorum. Önceki tecrübemdem, süreçte yaptığım hatalardan ve en önemlisi; süreçte ihtiyatı elden bırakmamanın önemine; artık eski halime dönmemim imkanı yok yanılgısına kapılamamak gerektiğini hatırlatacağım.
Üniversite yıllarımda depresyon, intihar eğiliminde olan birisiydim. Terapiler aldım, birkaç aylık düzelmeler oldu ancak asıl sorunun pmo'da olduğunu fark etmediğim için eski halime dönmem kaçınılmaz oluyordu. Nofap ile incisözlük, ekşi sözlük gibi platformlar aracılığıyla haberdar olmuştum. O zamanlar pmo yapma sıklığım günde birkaç kereye varmıştı. Amfi'de karşı cins ile iki kelime konuşamaz hale gelmiştim. Stress ve takıntı seviyem fazla olduğu için o sıralar süreçlerim birkaç günü bile bulmuyordu.
Yaz tatilinde, haziran 2019'da sürecime başladım. İlk 1 ay şaşırtıcı şekilde çok zorlanmadım. Belki de çok yoğun iş temposunda olduğumdan dolayıdır. 2'inci ayda daha çok evde vakit geçirdiğim için krizlerim çok şiddetliydi. Soğuk duş, kalabalığa karışma, telefonu kapatma, bir işle meşgul olma gibi yöntemler yetersiz kalıyordu. Kriz anlarında uzanma, uyuma gibi bence en son başvurulması gereken yollara girerek krizlerin bitmesini bekliyordum.
Her ay daha iyi bir hale geliyordum. Sürece başlamadan önce antidepresan lustral/selectra kullanıyordum sürecin 5. ayından sonra doktor kontrolünde onları da bıraktım. Üniversite başladı üzerimdeki olumlu etkiler çevrem tarafından da farkediliyor ve takdir ediliyordu. Kendine güvenen, girişken, kitap okuyan, kendi alanında okumalar yapan ve kendini geliştiren birisiydim. O zamanlarda neverfap'in bana kattığı bu alışkanlıkların faydasını 2023 yılında kpss'ye giren ve kendi branşından ilk 150'ye girip atanan bir ögretmen olarak çok sonraları bile gördüm.
Süreci 2020 yılının eylül ayında bozdum. Ben süreçte ve öncesinde rüyalanan birisi değildim halen de rüyalanmam. Süreci bozmadan bir 5 gün önce belki de ilk kez rüyalandım. Ondan sonra aylardır görmediğim şekilde krizlere girmeye başladım. Sonunda ben artık oldum, bir daha porno izlemem zaten, sadece mast yapmanın zararı olmaz, gibi düşüncelerle kendimi aldattım ve süreci bozdum. Aslında ilk relapse olduktan sonra kendimi tekrardan çok kolay toparlayabilirdim. Süreçteyken Berk Karataş hocanın travmatik mastürbasyon sendromu videolarına da denk gelmiştim. Bende de tms sendromu vardı. Süreci bozduktan sonra doğru tekniklerle mast yapıp bu durumu düzelttikten sonra kolay bir şekilde eski sürecimi yakalarım diye kendimi avuttum ancak öyle olmadı. Pmo batağına tekrardan düştüm ve yıllardır aynı batakta debeleniyorum. 30/60/70 günlük denemelerim olmasına rağmen kalıcı başarı elde edemedim.
Ramazan ayı ile beraber tekrardan geriye dönememek üzere son sürecime başlamaya karar verdim. Aralarda buraya girip sizlere feedback vermeye çalışacağım. "Pbyk" kitabını da shopier'den edindim. Herkese başarılar dilerim...
Üniversite yıllarımda depresyon, intihar eğiliminde olan birisiydim. Terapiler aldım, birkaç aylık düzelmeler oldu ancak asıl sorunun pmo'da olduğunu fark etmediğim için eski halime dönmem kaçınılmaz oluyordu. Nofap ile incisözlük, ekşi sözlük gibi platformlar aracılığıyla haberdar olmuştum. O zamanlar pmo yapma sıklığım günde birkaç kereye varmıştı. Amfi'de karşı cins ile iki kelime konuşamaz hale gelmiştim. Stress ve takıntı seviyem fazla olduğu için o sıralar süreçlerim birkaç günü bile bulmuyordu.
Yaz tatilinde, haziran 2019'da sürecime başladım. İlk 1 ay şaşırtıcı şekilde çok zorlanmadım. Belki de çok yoğun iş temposunda olduğumdan dolayıdır. 2'inci ayda daha çok evde vakit geçirdiğim için krizlerim çok şiddetliydi. Soğuk duş, kalabalığa karışma, telefonu kapatma, bir işle meşgul olma gibi yöntemler yetersiz kalıyordu. Kriz anlarında uzanma, uyuma gibi bence en son başvurulması gereken yollara girerek krizlerin bitmesini bekliyordum.
Her ay daha iyi bir hale geliyordum. Sürece başlamadan önce antidepresan lustral/selectra kullanıyordum sürecin 5. ayından sonra doktor kontrolünde onları da bıraktım. Üniversite başladı üzerimdeki olumlu etkiler çevrem tarafından da farkediliyor ve takdir ediliyordu. Kendine güvenen, girişken, kitap okuyan, kendi alanında okumalar yapan ve kendini geliştiren birisiydim. O zamanlarda neverfap'in bana kattığı bu alışkanlıkların faydasını 2023 yılında kpss'ye giren ve kendi branşından ilk 150'ye girip atanan bir ögretmen olarak çok sonraları bile gördüm.
Süreci 2020 yılının eylül ayında bozdum. Ben süreçte ve öncesinde rüyalanan birisi değildim halen de rüyalanmam. Süreci bozmadan bir 5 gün önce belki de ilk kez rüyalandım. Ondan sonra aylardır görmediğim şekilde krizlere girmeye başladım. Sonunda ben artık oldum, bir daha porno izlemem zaten, sadece mast yapmanın zararı olmaz, gibi düşüncelerle kendimi aldattım ve süreci bozdum. Aslında ilk relapse olduktan sonra kendimi tekrardan çok kolay toparlayabilirdim. Süreçteyken Berk Karataş hocanın travmatik mastürbasyon sendromu videolarına da denk gelmiştim. Bende de tms sendromu vardı. Süreci bozduktan sonra doğru tekniklerle mast yapıp bu durumu düzelttikten sonra kolay bir şekilde eski sürecimi yakalarım diye kendimi avuttum ancak öyle olmadı. Pmo batağına tekrardan düştüm ve yıllardır aynı batakta debeleniyorum. 30/60/70 günlük denemelerim olmasına rağmen kalıcı başarı elde edemedim.
Ramazan ayı ile beraber tekrardan geriye dönememek üzere son sürecime başlamaya karar verdim. Aralarda buraya girip sizlere feedback vermeye çalışacağım. "Pbyk" kitabını da shopier'den edindim. Herkese başarılar dilerim...
