Okuyan herkese merhaba.Umarım bu dünya sizi fazla sıkmıyordur zira beni bunalttığı çok oluyor.Dilerseniz kendi yolculuğumun bir kısmını anlatayım size.

Beklenileceği üzere pornografiyle tanışmam gayet küçük bir yaşta, ortaokulun başlarında oldu.Kendimi keşfetme yolculuğumun bir parçasıydı belki de ama pek masum sayılmayan ve potansiyal zararlarıyla kendime zulmettirecek bir parça.Tabii bunu görmek pek kolay olmuyor etrafınızda herkes bunu överken ve hayatta pek bir şey deneyimlememişken.

Bunun bir bağımlılık haline geldiğini ve benim gelişimimi kötü etkilediğini anlamam ise zannediyorum ki pandemi zamanında yani lise hayatımın ortalarında oldu.O zamanlar evdeyken telefonda, tablette çok vakit geçiriyor ve fazlaca porno tüketiyordum.Bunun özellikle psikolojime ve ikincil olarak da bedenime hiç iyi gelmediğine kani oldum.11.sınıfta iken ve üstelik covid nedeniyle evde iken sayısız relapselerin ardından 6 aylık bir nofap deneyimim oldu.Bir daha da o kadar uzun süre başarılı olamadım.12.sınıfta üniversite sınavına hazırlandığım süreçte ve mezun senemde de her zaman nofap gibi bir amacım vardı fakat tam anlamıyla gerçekleştiremedim.Stresimi de pek iyi yönetemedim.Ancak her zaman sınıftaki çalışkan öğrencilerdendim.Kendimi zihnimde de öyle kabul etmiştim.Sınavlardaki başarıyla var olabilirmişim ve sanki tek yolu buymuş gibi.Nitekim yks’de de say-3k gibi bir sıralama yaptım.

Bu önemliydi belki ama yaşadığım bana ağır gelen deneyimlerin ve yoğun anksiyetenin ardından hayata bakışımda bir değişim oldu.Lisede de felsefe, din gibi meselelere büyük ilgim, sorgulamalarım vardı.Gerçeğe daha yaklaştığımı hissediyorumdum.Hayatı anlamaya çalışmanın boş ezberlerle yaşamaktan , biraz durup da düşünmenin, nereye olduğunu bilmeden koşturmaktan daha iyi olduğunu farkettim.Halen en büyük amacım kendimi daha iyi biri yapmak.Bunu her şeyden önce Allah rızası için yapıyorum.Temelde bunu gözetmeyi aklen ve kalben en makul yol olarak görüyorum.Fakat bilmek eyleme geçmeye yetmiyor.Hem bilip hem eyleme geçmeyince işte en büyük pişmanlık da o zaman geliyor.Kendimi yukarıya taşımak adına çok çalışmam, çok okumam,çok öğrenmem, spor yapmam, sosyal ilişkilerimi güçlendirmem ve en önemlisi kötü alışkanlıklardan kurtarmam gerekiyor.İşte dostlar zannediyorum ki şu anda sahip olduğum en kötü alışkanlık da pornografi ve mastürbasyon.Bugün de, umuyorum ki,bu uzun maceranın ilk günüydü.Elimden geldiğince yolculuğumu, yolumu paylaşmaya çalışacağım.Umarım sizler de süreçlerinizi güzel götürürsünüz.

Gün 2…​

Bugün fazla zorlanmadım.Fakat pek çalışmadım da dolayısıyla vicdanım tamamıyla rahat değil.

Gün 3…​

Şu ana kadar ciddi bir istek olmadı.İnsan boş durdukça zaman elinden kayıyor ve bunu fark etmek acı veriyor.Tek çaresi harekete geçmek.Şu ana kadar her şey yolunda.

Gün 4…​

Günlük görevler, okul ,iş, şu veya bu yani kısaca meşgul olmak mecburiyetinde olduğun şeyler olunca boş zamanın azalıyor.Boş zaman olursa bile o zamanı boş olmaktan çıkarıp kendine fayda sağlayacak şeyler yapmak, zamanın kıymetini bilmek en önemlisi.Bu bağımlılığın da en büyük tetikleyicisi bence boş zaman.Boş zaman pornografi ve mastürbasyona davetiye çıkarıyor ve bu bağımlılık da diğer zamanlarını boşaltıp çöp ediyor.Bu yüzden neverfap’teki temel hedeflerden biri de zamanı verimli şekilde doldurmak olmalı.Bugünü de rahat bir şekilde geçirdim.Fap yapma isteğim olmadı.

Gün 5…​

Günümü verimli bir şekilde geçirmek adına ders çalıştım bugün.1saat çalışma ve 15 dk mola şeklinde toplam 4 saat civarı çalışabildim.Odaklanmakta ara ara problem yaşadım.Aklıma okula ilişkin, sosyal ilişkilere dair, parasal durumla ilgili vs. pek çok kaygı belirmeye başladı. Bunlarla başetmek her zaman kolay olmuyor tabii ki.Bazen insanın zihnini altüst edip onu hiçbir şey yapamaz hale bile getirebiliyor.Fakat bir şekilde odaklanmayı başardım sonrasında.Pornografiye dair bir isteğim olmadı.Şimdiye kadar irademi ciddi zorlamam gerekmedi diyebilirim.

Gün 6..​

Yapılacak çok fazla şeyin, birçok seçeneğin, bir sürü verimli,faydalı işin olduğunu bilerek buna rağmen basit şeylerle geçirince şu zamanı insanın içinde bir ukte kalıyor.Yani keşke bunu yapacağıma bari hiç olmasa şunu yapsaydım diyorsun.Bende bugün biraz bundan oldu işte.Fakat ziyanı yok başaracağız.Yolumuz kolay olmadı,olmayacak.Onu değerli kılan da bu zaten.Yılmadan daha ileriye...Nofap açısından diğer günlere kıyasla aşırı rahattı diyemem ama pek de zorlanmadım.

Gün 7…​

Evde olmama rağmen pek sorun yaşamadım.

Gün 8..​

Toplumsal meseleler ve gündeme yoğun şekilde maruz kalmak daha önemli işlerden alıkoyabiliyor insanı.Sanıyorum ki bunun farkında olmak ve fazla kaptırmamak gerekiyor.Aşırı yoğun duygu değişimleri de yıpratıcı ve verimsiz olabiliyor.Neverfap’ten dönmek yokk.

Gün 9…​

Bugün pek verimsizdi fakat taviz vermeyeceğim..

Gün 10..​

Yakın zamanda daha düzenli bir yola girmeye çalışacağım.Şimdilik temelde nofap’i götürmeye çalışıyorum.

Gün 11..​

Nofap’le mücadele konusunda pek çok tecrübem ve girişimim oldu.Uzun ama motivasyonsuz gidenler de oldu çok yüksek motivasyonla müthiş kısa sürenler de.Bazen onunla mücadele etmenin,büyük bir iradeyle karşı koymak gerektiğini düşündüm.Bazen de Jules Payot’un İrade terbiyesi kitabında dediği gibi bu dürtüyü yenmenin yolunun hiç savaşmamak olduğunu savaşırsan yenilginin çok muhtemel olduğunu düşündüm.Sanırım iki yaklaşımın da haklı tarafları var.Bence gerçekten kararlı bir zihinde o adanmışlıkla krizlerin daha az gelmesi gerekiyor.Çünkü sürekli deneyip başarısız olmak bir yerde başarısızlığı kabullenmeye doğru itiyor seni.Bu durumdan çıkmalısın.Ama tamamen bu isteğin olmaması veya hiçbir zaman tehlikeli düzeye gelmemesi de pek mümkün değil.Bu durumda da uygun zamanda tüm unsurlarla karşı koymak gerekiyor.Ama zannediyorum ki en önemlisi en dipte de olsan, hiçbir şey yapmak istemesen de, aylarca bir çukurda kalmış gibi de hissetsen asla ama asla pes etme, ayağa kalk, yürümen gereken bir yol var!

Gün 12…​

Bugün çok sınırda gezdim ve relapse olmaya çok yaklaştım.Neyse ki kendimi dizginleyebildim.

kolaylıklar

Ragnar lodbrok' Alıntı:

kolaylıklar

Genişletmek için tıklayın ...

Teşekkür ederim dostum

Gün 13..​

Kaç kez başarısız olduğunun bir önemi yok, bir kez başarsak yeterli.

Gün 14 ​

Bugün maalesef relapse oldum ve üzgünüm.Sebebi tüm gün boş olmam ve evde yatmamdı.Pes etmeden yeni sürece başlıyorum.

Gün 1..​

Umarım bu sefer güzel olur.