Merhabalar Neverfap ahalisi,

Bu meydan okuma tümüyle kendime adanmıştır. Bu meydan okumanın detaylarına girmeden önce neden böyle bir şahsi meydan okumaya giriştiğimi anlatmak isterim. İşin başında yaklaşık 50 gündür Viyana Üniversitesinde (UniWien) "Visitor Researcher" (Ziyaretçi Araştırmacı) olarak bulunuyorum, bu süreçte kendime o kadar fazla şey kattım ki bunların hepsini kapsamlı yazabilmem çok zor. "4 Yıl Sonra "Loner"" Bu yazı aslında geçmişteki çalışmalarımı, başarılarımı çok kapsamlı anlattığım bir süreç ama Viyana'ya gelip çalışmaya başladıktan sonra gerçekten Avrupa'nın yaşam şartlarına, iş potansiyellerine, dünya görüşlerine gerçekten hayran kaldım. Onlar gibi yaşamaya başladım zamanla ve Avrupa'ya dair temelli bir yerleşme arzum oluştu. Viyana'da bisiklete binmeyi, ucuz ama kaliteli yemek yemeyi, sosyal çevremi ve yeni aktivitelerimi (uzun lafın kısası insan gibi yaşamayı) Türkiye'de sürdürebilmenin zor olacağına inanıyorum. Yüksek lisans için Almanya'daki TUM'da Biomedical Neuroscience alanında ( ) karar kıldım, 1 sene kadar TÜBİTAK'ta görev almaya devam edeceğim çünkü burs imkanlarını, yaşam süreçlerini daha kapsamlı öğrenmeye ve kendi disiplinlerim üzerine daha fazla çalışıp uluslararası bir network ile birlikte yazılım portfolyosu artı görev aldığım 3 uluslararası hakemli makalenin çalışmalarını bitirip Google Scholar gibi akademik mecralarda da kuvvetli bir el oluşturmayı planlıyorum. Bir de burs harici de para biriktirmek ve iş tecrübemi arttırmak istiyorum.

Süreç 2 Ekim günü (1 Ekim günü Türkiye'ye dönüyorum) başlayacak. 1 Ekim'e kadar burayı vakit buldukça kullanacağım ve güncelleyeceğim ama 2 Ekim'den sonra sadece 1 Şubat 2026'da güncelleme verecek, sonrasında 2 Temmuz'da süreci hayırlısıyla bitireceğim.

2 Ekim'e kadar bir "planlama ve hazırlanma" süreci olacak benim için çünkü tek bir kurşunum var! En ufak bir pürüzün bile süreci mahvetmesine izin veremem, gerekirse arkadaş-sevgili-akraba demem ve süreci baltalayacak her şeyi keser atarım. Spontane gerçekleşecek vukuatlar elbet olabilir fakat bu olayların ruh halimi baltalamasına izin verebileceğim bir aşamada değilim. Tam bir sene değil (9 ay) ama belki de hayatımdaki en büyük meydan okuma bu olacak. Neler yaşayacağımı kestiremiyorum ama TUM'a kabulle birlikte anlayacağım ki ben her şeyi başarabilirim. Çok şey yazmayacağım akademik planlarla alakalı veya projelerimin detayları veya makale süreçleri - enstitü/üniversite bağlantıları gibi, ilgilenen kişilere bunları açmayı tercih ederim.

Kesin planları şöyle yazıyorum ama eklemeler yapacağım ve bu eklemeleri detaylandıracağım zaman içinde...

1- Dokunmatik telefonu kaldırıp 3310 bulma planım var.
2- Fast-food ayda bir.
3- Gündelik hayatım hareketli evet ama yine de haftada 3 gün ağır kardiyolu bir fitness süreci.
4- 2 Ekim'de bütün sosyal mecraları (LinkedIn hariç) kapatma planım kesin, 1 Şubat'ta sadece tek bir paylaşım olacak şekilde.

5 Ekim 2025 - Viyana Dönüşü ve Türkiye

20 Ağustos 2025'te girdiğim yazıdan sonra forumla olan bağlantım her zamankinden az hale geldi. Yurt dışındaki çalışma sürecini başarıyla verdim ve makalemi yazdım, yakın zamanda yayınlama sürecine gireceğim ve hakemli prosedür başlayacak. Yarından itibaren TÜBİTAK süreci başlayacak, artık siteye hiç giremem herhalde.

Viyana'daki süreç açıkçası beni değiştirmekten öte, yeniden doğurdu. İlk yazıdan birkaç gün sonra köklü bir değişimin ilk adımını atarak hayatımdaki en büyük engel olan toksik ilişkimi sonlandırdım. Bir hafta kadar kendime gelmekte ve üniversitedeki çalışmalarda zorlandım ama ikinci haftadan itibaren psikolojim toparlamaya başladı, sigaraya Viyana'dayken tekrar başlamıştım ve ciddi bir miktar gidiyordu sigaraya (7 Euro) her gün. Sigarayı ebediyen hayatımdan çıkarttım ve 3 haftadır ağzıma hiç koymadım, spor verimimden tutun cildimin görünümü, kıyafetlerimin temizliğinden tutun da odak süresine kadar her şeyim tanınmayacak kadar değişti. Sadece 3 haftalık köşeye para koymayla bile kendime H&M'den bir ceket ve gömlek ile elektrikli diş fırçası alabildim. Türkiye'de alımı çok zorlayan şeyler normalde.

Viyana'daki yaşam şartlarını incelediğimde gerçekten Avrupa'nın bizi neden umursamadığını daha net gördüm. Çok dürüst bir şekilde bizim Avrupa ile gram alakamız bulunmamakta. İnsanların gündelik hayatlarından tutun davranışlarına kadar, konuşmalarından tutun dış görünüşlerine kadar her şey çok başka! Sokaklarının temizliğinden tutun, insanların medeni sohbetlerine, tarihi eserlerine verilen öneme ve bisiklet süren insanlarına kadar her şey çok başka! Neden böyle olamadık diye sormadan edemiyorum...

Uzun lafın kısası, Viyana için seneye referansım bulunmakta. Çalışma bağlantılarım ve yüksek lisans için gerekli prosedürleri halledecek ve buralardan gideceğim.

1 Ekim'de döndüğümden bu yana her gün köşeye döviz atıyorum. Hayatımda sigara + fast food gibi şeyler olmadığından paranın birikmesi daha mantıklı. Spora gitmeye ve yeni insanlarla tanışmaya devam ediyorum. İmajıma, entelektüel birikimime, geleceğime ve kendime-sevdiklerime odaklı bir hayatı yaratmakla meşgulüm.

Tekrardan görüşmek dileğiyle, hoşça kalın!

5 Kasım 2025 - TÜBİTAK

Bu ülkede yaşamak gerçekten insanı hasta edebiliyor. İnsanların bakışlarındaki o tatsız huzursuzluk ve patlamaya her an müsait psikoloji gerçekten de ülke içindeki yaşamımı sorgulamama sebep oldu. 1 aydır iş-spor ve ev haricinde pek kimseyle görüşmedim. Yine de geçmişe nazaran birkaç farklılığı yazabilirim:

1- Köşeye ciddi bir miktar döviz attım. Atılmış döviz bile ekstrem bir durumda çoğu şeyi karşılamama yetebilir. Zor günlerim için para bulunduruyorum. Eskiden olsa fast food falan yerdim.

2- Yaklaşık 6-7 kilo verdim bir ayda. Bunun sebebi bazen 10 kilometreye varan yürüyüşler ve fitness olmalı. Bunun yanı sıra sağlıklı beslenme ne olursa olsun çok önemli. Evde yaptığım yemeği gerçekten seviyorum. Normalde göbek simidim oldukça çıkıyordu, artık neredeyse düzleştim. Bir de 3 litre su içiyorum her gün. Cildim hiç olmadığı kadar temiz ve düzgün görünüyor.

3- Bazı yazılımları öğrenmeye başladım. Bu yazılımlar sinirbilim alanında oldukça işime yarayacak bir portfolyonun temelleri aynı zamanda.

4- Sosyal hayatım pek kalmadı ama bunu o kadar da umursamıyorum artık. Kalan sağlar bizimdir diyorum, kalanı kaybetmeyelim bari.

5- Özgüvenimde bir artış var ama bu artışın sebebi kesinlikle tüm hayatım boyunca sürdürdüğüm disiplinin hiç olmadığı kadar keskin bir hal almasından ötürü. Bir şey yapılacak diyorum ve yapıyorum. Yok şu zaman yaparım, yok o gün yaparım falan değil. O an o iş yapılacak diyorum!

6- Tekrardan edebi eser okumaya başladım (Tannhaus - Zamanda Yolculuk). Üç ayda bir yeni kitaplar alacağım.

7- Evim her daim tertipli, temiz ve her şeyim hazır ve nazır bir halde. Eskiden olsa yurtta falan her yeri *ok götürürdü.

8- Sadece bir ayda 3 farklı kız numaramı istedi. Ha bu ne kadar beni etkiledi, o kadar da değil. Farklılığı elbet hissediyorsun fakat sabahları bir idealle kalkıp geceleri bir idealle yatan bir adam olarak bu tür konular çerçevemi sarsmıyor. Yoluma eşlikçi aramıyorum ama eşlikçiyi de asla reddetmiyorum.