Bundan bir kaç gün öncesine kadar her gün kütüphaneye gidiyordum veya evde erkenden uyanıp güzel bir gün geçirmek için uğraşıyordum. Fakat eve kapanmamızı gerektiren bir hastalığa yakalandık. İsmini vermek istemiyorum çünkü çok utanç verici geliyor. Bu eve kapanma sürecini iyi değerlendiremiyorum çünkü sürekli hastalığı düşünmem,etrafa bulaşmaması için önlem almam,temizlik yapmam gerekiyor. Ve sürekli aklımı meşgul ediyor. Bir kaç gündür nasıl uyandığımı, uyuduğumu ,yemek yediğimi hatirlamıyor,hissetmiyorum. Telefon ekranıyla bütünleştim resmen. Kafamı dağıtmanın tek yolu bu olduğu için kopamıyorum da. Saçma sapan durumlar içindeyiz ailecek ve bu hallerim beni çok yıpratıyor. Tavsiye istemek için değil ama kimseye anlatamıyorum bu yüzden o kadar bunaldım ki içime ata ata. Şu an varlığımı hatırlayabilmek için hislerimi gözden geçiriyorum.
