Foruma İçimi Dökesim Geldi

[Aphelion]

Ben 2017 de 5. sınıftayken porno ve masttürbasyon belasıyla tanıştım. Daha 11 yaşındaydım. Bunun bir sorun olduğunu 14 yaşında anladım daha 8. sınıfa gidiyordum. Yaptığım şeyin mastürbasyon olduğu , zararlı birşey olduğu dopamin reseptörleri olayı vs. hepsini o yaş aralığımda öğrendim. Bunun zararlı bir şey olduğuna ikna oldum ve buna karşın şeyler yapmaya çalıştım. O dönem neverfap akademi youtube da daha 10 bin aboneye falan sahip. İşte nofap i öğrendim. Nofap yapmanın da tek başına yeterli olmayacağını işe koyulmam gerektiğini falan falan..
Hep kurtulmaya çalıştım olmadı ve olmuyor. Neverfap akademi buluşmalarına bile gittim , tanıştık kaynaştık sorunlarımızdan bahsettik. Yani ben kurtulmak için herşeyi denedim. Kamplara katıldım (hem de birkaç kere). Geldik 18 yaşımıza 12. sınıftayız. Önümde kocaman bir sınav var çok az kalmış hiçbir şey bilmiyorum ve ben az önce relapse oldum cidden trajıkomik bir olay. 11 yaşımdan beri 7 sene geldi geçti de mastürbasyon geçmedi. En uzun sürem 18 gün olması lazım. 1 sene öncesine kadar halen bir uğraş bir çaba sarf ediyordum. Videoları bırakmıyor, kendini geliştirmeye çalışıyordum. Monk mode bile denemiştim. Lafı üzerine deniyordum başaramıyordum hiçbir zaman ve hiçbir zaman da başaramayacağım. Ümidi bitik birisi değilim , ben ne ise onu söylüyorum. Gerçekten yoruldum. Bir insanın hayatta hiçbir ama hiçbirşeyde başarısı olmaz mı?Mastürbasyon bağımlılığı , liseyle birlikte başlayan sigara bağımlılığı , oyun bağımlılığı. Zincirlerle yaşayan ve hiçbir şeye yaramayan bir mahlukat ne yapmalı. Başkaları başarırsa bende başarırım diyorum , sanki hedefe yaklaşmaya çalıştıkça o uzaklaşıyor. Derslerim zaten iyi değil hiçbir halt bilmiyorum. Boyum desen 155 gerçekten kafayı sıyırmak üzereyim niye herşey bende toplanmış Kilom yerinde fakat çok güçsüzüm. Ben senelerce spor yapmaya çalıştım , ağırlık kaldırmaya ve güçlenmeye kilo almaya çabaladım. Boyu 180 70 kilo adamı yıkamıyorum. O hiç sporla uğraşmamış ben senelerimi verdim. Beni aldı yere vurdu. Ne onurum kaldı , ne kendime güvenim, ne halsiyetim kaldı ne de enerjim. Birşey yazmasanız da olur. Bir iki kişi okuduysa teşekkür ederim.
Kalan hayatımda bir kafeye girip garsonluk yapmayı planlıyorum. Bi b*k olamicaz bari yüz karası olmayalım.

 

[NeverMoreFap]

Ben 2017 de 5. sınıftayken porno ve masttürbasyon belasıyla tanıştım. Daha 11 yaşındaydım. Bunun bir sorun olduğunu 14 yaşında anladım daha 8. sınıfa gidiyordum. Yaptığım şeyin mastürbasyon olduğu , zararlı birşey olduğu dopamin reseptörleri olayı vs. hepsini o yaş aralığımda öğrendim. Bunun zararlı bir şey olduğuna ikna oldum ve buna karşın şeyler yapmaya çalıştım. O dönem neverfap akademi youtube da daha 10 bin aboneye falan sahip. İşte nofap i öğrendim. Nofap yapmanın da tek başına yeterli olmayacağını işe koyulmam gerektiğini falan falan..
Hep kurtulmaya çalıştım olmadı ve olmuyor. Neverfap akademi buluşmalarına bile gittim , tanıştık kaynaştık sorunlarımızdan bahsettik. Yani ben kurtulmak için herşeyi denedim. Kamplara katıldım (hem de birkaç kere). Geldik 18 yaşımıza 12. sınıftayız. Önümde kocaman bir sınav var çok az kalmış hiçbir şey bilmiyorum ve ben az önce relapse oldum cidden trajıkomik bir olay. 11 yaşımdan beri 7 sene geldi geçti de mastürbasyon geçmedi. En uzun sürem 18 gün olması lazım. 1 sene öncesine kadar halen bir uğraş bir çaba sarf ediyordum. Videoları bırakmıyor, kendini geliştirmeye çalışıyordum. Monk mode bile denemiştim. Lafı üzerine deniyordum başaramıyordum hiçbir zaman ve hiçbir zaman da başaramayacağım. Ümidi bitik birisi değilim , ben ne ise onu söylüyorum. Gerçekten yoruldum. Bir insanın hayatta hiçbir ama hiçbirşeyde başarısı olmaz mı?Mastürbasyon bağımlılığı , liseyle birlikte başlayan sigara bağımlılığı , oyun bağımlılığı. Zincirlerle yaşayan ve hiçbir şeye yaramayan bir mahlukat ne yapmalı. Başkaları başarırsa bende başarırım diyorum , sanki hedefe yaklaşmaya çalıştıkça o uzaklaşıyor. Derslerim zaten iyi değil hiçbir halt bilmiyorum. Boyum desen 155 gerçekten kafayı sıyırmak üzereyim niye herşey bende toplanmış Kilom yerinde fakat çok güçsüzüm. Ben senelerce spor yapmaya çalıştım , ağırlık kaldırmaya ve güçlenmeye kilo almaya çabaladım. Boyu 180 70 kilo adamı yıkamıyorum. O hiç sporla uğraşmamış ben senelerimi verdim. Beni aldı yere vurdu. Ne onurum kaldı , ne kendime güvenim, ne halsiyetim kaldı ne de enerjim. Birşey yazmasanız da olur. Bir iki kişi okuduysa teşekkür ederim.
Kalan hayatımda bir kafeye girip garsonluk yapmayı planlıyorum. Bi b*k olamicaz bari yüz karası olmayalım.

Hop hop hayırdır sana verilen yaşamdan bu kadar erkenden mi vazgeçiyorsun bir *ok olamicaz da ne demek oluyor? Hayata her şey üstüne gelmiş olabilir çabalamana rağmen kötü sonuçlar almış olabilirsin, bunu hiç hak etmedin emin ol. Ama şunu unutmamalisin ki kaybettiğin zaman, yenildiğin zaman değil pes ettiğin zamandır. Pmoyu çok kafana takma hedeflerine odaklan bir de böylesine dene ve çevreni değiştir kaliteli insanlarla takıl ve kaliteli insan olmak için kendini geliştir kitap oku hobi edin enstrümantal çalmayı öğren dövüş sanatları öğren yeter ki çabala daha önceden karşılığını alamadıysan bir daha çabaladığında karşılığını alamayacaksın demek olmuyor düştüğün zaman kalkmasını bil çünkü hayat hiç acımıyor ve giden zamanda geri gelmiyor şu anın önemini iyi kavra ve ne değiştirebileceksin ona odaklan

 

[SDG]

Ben 2017 de 5. sınıftayken porno ve masttürbasyon belasıyla tanıştım. Daha 11 yaşındaydım. Bunun bir sorun olduğunu 14 yaşında anladım daha 8. sınıfa gidiyordum. Yaptığım şeyin mastürbasyon olduğu , zararlı birşey olduğu dopamin reseptörleri olayı vs. hepsini o yaş aralığımda öğrendim. Bunun zararlı bir şey olduğuna ikna oldum ve buna karşın şeyler yapmaya çalıştım. O dönem neverfap akademi youtube da daha 10 bin aboneye falan sahip. İşte nofap i öğrendim. Nofap yapmanın da tek başına yeterli olmayacağını işe koyulmam gerektiğini falan falan..
Hep kurtulmaya çalıştım olmadı ve olmuyor. Neverfap akademi buluşmalarına bile gittim , tanıştık kaynaştık sorunlarımızdan bahsettik. Yani ben kurtulmak için herşeyi denedim. Kamplara katıldım (hem de birkaç kere). Geldik 18 yaşımıza 12. sınıftayız. Önümde kocaman bir sınav var çok az kalmış hiçbir şey bilmiyorum ve ben az önce relapse oldum cidden trajıkomik bir olay. 11 yaşımdan beri 7 sene geldi geçti de mastürbasyon geçmedi. En uzun sürem 18 gün olması lazım. 1 sene öncesine kadar halen bir uğraş bir çaba sarf ediyordum. Videoları bırakmıyor, kendini geliştirmeye çalışıyordum. Monk mode bile denemiştim. Lafı üzerine deniyordum başaramıyordum hiçbir zaman ve hiçbir zaman da başaramayacağım. Ümidi bitik birisi değilim , ben ne ise onu söylüyorum. Gerçekten yoruldum. Bir insanın hayatta hiçbir ama hiçbirşeyde başarısı olmaz mı?Mastürbasyon bağımlılığı , liseyle birlikte başlayan sigara bağımlılığı , oyun bağımlılığı. Zincirlerle yaşayan ve hiçbir şeye yaramayan bir mahlukat ne yapmalı. Başkaları başarırsa bende başarırım diyorum , sanki hedefe yaklaşmaya çalıştıkça o uzaklaşıyor. Derslerim zaten iyi değil hiçbir halt bilmiyorum. Boyum desen 155 gerçekten kafayı sıyırmak üzereyim niye herşey bende toplanmış Kilom yerinde fakat çok güçsüzüm. Ben senelerce spor yapmaya çalıştım , ağırlık kaldırmaya ve güçlenmeye kilo almaya çabaladım. Boyu 180 70 kilo adamı yıkamıyorum. O hiç sporla uğraşmamış ben senelerimi verdim. Beni aldı yere vurdu. Ne onurum kaldı , ne kendime güvenim, ne halsiyetim kaldı ne de enerjim. Birşey yazmasanız da olur. Bir iki kişi okuduysa teşekkür ederim.
Kalan hayatımda bir kafeye girip garsonluk yapmayı planlıyorum. Bi b*k olamicaz bari yüz karası olmayalım.

Yazıyı okurken İyi Hissetmek kitabındaki değer yargıları aklıma geldi. Bir insanın değerli olduğunu gösteren şey nedir ? Statü mü mesela ? Polis bir müvekkilim vardı çok yaygın bir ad ve soyada sahip olduğu için başka bir polisin işlediği suç üzerine kaldı. Dosyada tek aleyhe tanık vardı ondan da emindik kast ettiği kişi bizim müvekkil değildi, isim karıştırılan kişiyi kast ediyordu. Müvekkilim işten atıldı, mahkeme yıllarca sürdü, tanığı bi türlü getittiremedik. En son tanık geldi ve dedi ki tanımıyorum. Beraat. 4 yıl sonra. Şimdi bir insanı değerli kılan statü - meslekse benim müvekkilim polis sıfatını kaybettikten sonra "değersiz" hale geldi. Bir insanı değerli kılan sevdikleri mi ? O müvekkilimin 20 yıllık mahalle arkadaşları davan varsa demek ki bi halt yemişsin bizim haberimiz yokmuş sadece dediler ve ondan yüz çevirdiler. Bu durumda sevdikleri yüz çeviren müvekkilim "değersiz" mi oldu ?

Aynı şekilde 1.80 boyunda 70 kilo adamı yenemeyince bu durum seni değersiz kılmıyor. Başarısız da kılmıyor.

Başarı demişken bir insanı değerli kılan başarı da değildir. Başarılı olduğumuz sürece değerli, başarısız olduğumuzda ise değersiz olmayız.

Sen sen olduğun için değerlisin. Başarılı olman değerini arttırmaz. Başarısız olman da değerini düşürmez. Statü sahibi olman değerini arttırmaz. Statünün düşmesi de değerini düşürmez. Vs. Değer sabittir.

Velhasıl. Kendini takdir et. Bu dünyada benim bir eşim daha yok de. Azmimin alnından öpüyorum de. Ben ayağa kalkmasını da bildim de. Ne o öyle havlu atmak falan. 1.55 sen 1.55 sin kardeşim. Kötü mötü herkesin kendi gö*u demişler. Bedeninin her şeyini seveceksin. Kimi kelleşmeye kimi sivilcesi takar öyle hayat mı geçer

 

[kral6666]

Ben 2017 de 5. sınıftayken porno ve masttürbasyon belasıyla tanıştım. Daha 11 yaşındaydım. Bunun bir sorun olduğunu 14 yaşında anladım daha 8. sınıfa gidiyordum. Yaptığım şeyin mastürbasyon olduğu , zararlı birşey olduğu dopamin reseptörleri olayı vs. hepsini o yaş aralığımda öğrendim. Bunun zararlı bir şey olduğuna ikna oldum ve buna karşın şeyler yapmaya çalıştım. O dönem neverfap akademi youtube da daha 10 bin aboneye falan sahip. İşte nofap i öğrendim. Nofap yapmanın da tek başına yeterli olmayacağını işe koyulmam gerektiğini falan falan..
Hep kurtulmaya çalıştım olmadı ve olmuyor. Neverfap akademi buluşmalarına bile gittim , tanıştık kaynaştık sorunlarımızdan bahsettik. Yani ben kurtulmak için herşeyi denedim. Kamplara katıldım (hem de birkaç kere). Geldik 18 yaşımıza 12. sınıftayız. Önümde kocaman bir sınav var çok az kalmış hiçbir şey bilmiyorum ve ben az önce relapse oldum cidden trajıkomik bir olay. 11 yaşımdan beri 7 sene geldi geçti de mastürbasyon geçmedi. En uzun sürem 18 gün olması lazım. 1 sene öncesine kadar halen bir uğraş bir çaba sarf ediyordum. Videoları bırakmıyor, kendini geliştirmeye çalışıyordum. Monk mode bile denemiştim. Lafı üzerine deniyordum başaramıyordum hiçbir zaman ve hiçbir zaman da başaramayacağım. Ümidi bitik birisi değilim , ben ne ise onu söylüyorum. Gerçekten yoruldum. Bir insanın hayatta hiçbir ama hiçbirşeyde başarısı olmaz mı?Mastürbasyon bağımlılığı , liseyle birlikte başlayan sigara bağımlılığı , oyun bağımlılığı. Zincirlerle yaşayan ve hiçbir şeye yaramayan bir mahlukat ne yapmalı. Başkaları başarırsa bende başarırım diyorum , sanki hedefe yaklaşmaya çalıştıkça o uzaklaşıyor. Derslerim zaten iyi değil hiçbir halt bilmiyorum. Boyum desen 155 gerçekten kafayı sıyırmak üzereyim niye herşey bende toplanmış Kilom yerinde fakat çok güçsüzüm. Ben senelerce spor yapmaya çalıştım , ağırlık kaldırmaya ve güçlenmeye kilo almaya çabaladım. Boyu 180 70 kilo adamı yıkamıyorum. O hiç sporla uğraşmamış ben senelerimi verdim. Beni aldı yere vurdu. Ne onurum kaldı , ne kendime güvenim, ne halsiyetim kaldı ne de enerjim. Birşey yazmasanız da olur. Bir iki kişi okuduysa teşekkür ederim.
Kalan hayatımda bir kafeye girip garsonluk yapmayı planlıyorum. Bi b*k olamicaz bari yüz karası olmayalım.

Bak güzel kardeşim ben senin abinim ve inan senin yerinde olmak isteyen forumdaki nice insandan biriyim.Bu bağımlılığı erken fark etmişsin,ben 25 yaşında anladım ne kadar salakça bir şey olduğunu demek ki aklı başında adamsın.Ben Temmuz 2020'de babamı kaybettim ve babamın cenazesinden 3 gün sonra ne yaptım biliyor musun ? Pmo yaptım. Şaka gibi düşünsene baban ölmüş sen pmo yapıyorsun ve bundan utanmadım biliyor musun ? (Şuan bunu yazarken utanıyorum.) ancak şöyle düşündüm o iğrenç biriydi(bağımlı ben).
Şimdi bende senin gibi relapse oluyorum ama vazgeçersem kaybederim.Ne olursa olsun pes etme yaşın genç süreçlerini analiz et,kişisel gelişim kitapları oku ve en önemlisi doğa yürüyüşleri yap emin ol çok faydasını göreceksin bu yürüyüşlerin hatta yürüyüş sonu meditasyon yaparsan daha da büyük fayda görürsün.

 

[devrimciyeniçeri]

Ben 2017 de 5. sınıftayken porno ve masttürbasyon belasıyla tanıştım. Daha 11 yaşındaydım. Bunun bir sorun olduğunu 14 yaşında anladım daha 8. sınıfa gidiyordum. Yaptığım şeyin mastürbasyon olduğu , zararlı birşey olduğu dopamin reseptörleri olayı vs. hepsini o yaş aralığımda öğrendim. Bunun zararlı bir şey olduğuna ikna oldum ve buna karşın şeyler yapmaya çalıştım. O dönem neverfap akademi youtube da daha 10 bin aboneye falan sahip. İşte nofap i öğrendim. Nofap yapmanın da tek başına yeterli olmayacağını işe koyulmam gerektiğini falan falan..
Hep kurtulmaya çalıştım olmadı ve olmuyor. Neverfap akademi buluşmalarına bile gittim , tanıştık kaynaştık sorunlarımızdan bahsettik. Yani ben kurtulmak için herşeyi denedim. Kamplara katıldım (hem de birkaç kere). Geldik 18 yaşımıza 12. sınıftayız. Önümde kocaman bir sınav var çok az kalmış hiçbir şey bilmiyorum ve ben az önce relapse oldum cidden trajıkomik bir olay. 11 yaşımdan beri 7 sene geldi geçti de mastürbasyon geçmedi. En uzun sürem 18 gün olması lazım. 1 sene öncesine kadar halen bir uğraş bir çaba sarf ediyordum. Videoları bırakmıyor, kendini geliştirmeye çalışıyordum. Monk mode bile denemiştim. Lafı üzerine deniyordum başaramıyordum hiçbir zaman ve hiçbir zaman da başaramayacağım. Ümidi bitik birisi değilim , ben ne ise onu söylüyorum. Gerçekten yoruldum. Bir insanın hayatta hiçbir ama hiçbirşeyde başarısı olmaz mı?Mastürbasyon bağımlılığı , liseyle birlikte başlayan sigara bağımlılığı , oyun bağımlılığı. Zincirlerle yaşayan ve hiçbir şeye yaramayan bir mahlukat ne yapmalı. Başkaları başarırsa bende başarırım diyorum , sanki hedefe yaklaşmaya çalıştıkça o uzaklaşıyor. Derslerim zaten iyi değil hiçbir halt bilmiyorum. Boyum desen 155 gerçekten kafayı sıyırmak üzereyim niye herşey bende toplanmış Kilom yerinde fakat çok güçsüzüm. Ben senelerce spor yapmaya çalıştım , ağırlık kaldırmaya ve güçlenmeye kilo almaya çabaladım. Boyu 180 70 kilo adamı yıkamıyorum. O hiç sporla uğraşmamış ben senelerimi verdim. Beni aldı yere vurdu. Ne onurum kaldı , ne kendime güvenim, ne halsiyetim kaldı ne de enerjim. Birşey yazmasanız da olur. Bir iki kişi okuduysa teşekkür ederim.
Kalan hayatımda bir kafeye girip garsonluk yapmayı planlıyorum. Bi b*k olamicaz bari yüz karası olmayalım.

Geçen neverfap whatsapp grubunda biri şöyle yazmıştı. Her relaps oluşumdan sonra bu sefer daha sağlam başlayacağım diyordum ve sonunda hüsran yaşadığım zaman daha çok yıkılıyordum. Sonra tekrar relaps olduktan sonra şunu fark ettim ki aslında sürece daha sağlam başlayamayacaktım ama her seferinde bu umut ile hayatımı tüketecektim. Bunu gördüm diyor ve tekrar umutlanmak yerine gerçekten ne istediğimi sordum, relaps analizimi yaptım diyor. Ne zaman relapse oluyorum, aklımdan hangi düşünceler geçiyor, nasıl hissediyorum gibi.