Ragnar Odinson
Mezun
- Katılım
- 10 Mar 2021
- Mesajlar
- 390
- Tepki puanı
- 884
- Puanları
- 160
Dostlar, merhaba. Uzun süredir buralarda yoktum ve burada olmaktan dolayı çok mutluyum. Ancak genel anlamda pek mutlu olduğumu söyleyemem.
Bundan yaklaşık 11 ay önce üniversiteden mezun oldum ve yaklaşık 2 ay boyunca iş aradım. Nereye gittiysem, kapılar suratıma kapandı. Oldu sanırım dediğim yerler tarafından ret yedim. Bazıları hiç dönmedi. Bundan dolayı geçen sene Kasım ayında KPSS’ye çalışmaya karar verdim. 8 ay boyunca bütün olumlu şeylerden feragat ederek ders çalıştım, sabah her dışarı çıktığımda işe giden insanlara imrenerek baktım, sosyal ortamım, yaptığım sportif faaliyetler de buhar oldu, uçtu gitti. Dün ise bu sınav gerçekleşti. Büyük beklentiler ve büyük umutlarla sabah vakti sınava girdim. Sınavdan çıktığımda ise o beklenti ve umut yerini hüsran, hayal kırıklığı ve bunalıma bıraktı. Ailem bu süreçte bana çok destek oldu, pes ettiğim noktalarda bana çok yardımları dokundu, bir şeye ihtiyacım olduğunda ihtiyacımı karşıladılar. Ancak onları yüzüstü bıraktığımı düşünüyorum. Bir işe yaramadığımı ve benden bir halt olmayacağını düşünüyorum şu anda. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum artık.
Ciddi bir bunalım ve hüsran içindeyim şu anda. Ne yapacağımı bilemiyorum. Üstüne düşünmem gerekiyor ancak şu an ne kadar sağlıklı kararlar verebileceğimi bilemiyorum. Düşüncelerinizi ve görüşlerinizi bekliyorum dostlar. Şimdiden teşekkür ederim.
Bundan yaklaşık 11 ay önce üniversiteden mezun oldum ve yaklaşık 2 ay boyunca iş aradım. Nereye gittiysem, kapılar suratıma kapandı. Oldu sanırım dediğim yerler tarafından ret yedim. Bazıları hiç dönmedi. Bundan dolayı geçen sene Kasım ayında KPSS’ye çalışmaya karar verdim. 8 ay boyunca bütün olumlu şeylerden feragat ederek ders çalıştım, sabah her dışarı çıktığımda işe giden insanlara imrenerek baktım, sosyal ortamım, yaptığım sportif faaliyetler de buhar oldu, uçtu gitti. Dün ise bu sınav gerçekleşti. Büyük beklentiler ve büyük umutlarla sabah vakti sınava girdim. Sınavdan çıktığımda ise o beklenti ve umut yerini hüsran, hayal kırıklığı ve bunalıma bıraktı. Ailem bu süreçte bana çok destek oldu, pes ettiğim noktalarda bana çok yardımları dokundu, bir şeye ihtiyacım olduğunda ihtiyacımı karşıladılar. Ancak onları yüzüstü bıraktığımı düşünüyorum. Bir işe yaramadığımı ve benden bir halt olmayacağını düşünüyorum şu anda. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum artık.
Ciddi bir bunalım ve hüsran içindeyim şu anda. Ne yapacağımı bilemiyorum. Üstüne düşünmem gerekiyor ancak şu an ne kadar sağlıklı kararlar verebileceğimi bilemiyorum. Düşüncelerinizi ve görüşlerinizi bekliyorum dostlar. Şimdiden teşekkür ederim.