Zaman sessizce akıyor. Günler geçiyor, haftalar birbiriyle yarışıyor. Ve biz, hayatın koşturmacası içinde bir yerlere yetişmeye çalışırken en kıymetlilerimizi, ailemizi çoğu zaman ikinci plana atıyoruz.
Bir sabah uyanıyoruz ve annemizin saçlarına düşen beyaz telleri fark ediyoruz. Babamızın yürürken artık biraz daha yavaşladığını… Küçükken her şeyimizi paylaştığımız kardeşlerimiz artık kendi yollarına çoktan çıkmış. Ev biraz daha sessiz, biraz daha yalnız olmuş.
Oysa zaman geçiyor. Ve biz, "sonra yaparım" dediğimiz her şeyi aslında hiç yapmıyor olabiliriz.
Bu yüzden hızlı olmamız gerek. Bir telefon etmek için, sarılmak için, birlikte bir çay içmek için... Çünkü belki de en çok ihtiyaç duydukları şey, bizim varlığımız.
Mesela ben ailemin 110k dolar parasını yakın bir arkadaşım zannettiğim bir şerefsize kaptırdım. Bu durum yüzünden kendimi hep suçluyorum. Ne zaman aynaya baksam yüzümde bir suçluluk ifadesi var. Bu durumu hemen toparlamam lazım. Ne yazık ki bir zanaatım yok. Vasıfsız bir işte bir ömür çalışsam da bu meblağdaki parayı asla toparlayamam. Bu yüzden kendimi yazılım ve yapay zeka alanında geliştirmeye çalışıyorum. Özellikle bir proje geliştirip bu proje ile büyük bir yatırım alıp bir şekilde kendime bir ev bir araba ve de aileme olan borcum için çabalayacağım. Bunu da en kısa sürede yapacağım. Çünkü yarın geç olabilir.
Ve ayrıyeten yazılım ve yapay zeka alanında bir üniversiteye bu sene kesin gireceğim. Ve yukarıda bahsettiğim hatam ancak böyle telafi olabilir.
Bir sabah uyanıyoruz ve annemizin saçlarına düşen beyaz telleri fark ediyoruz. Babamızın yürürken artık biraz daha yavaşladığını… Küçükken her şeyimizi paylaştığımız kardeşlerimiz artık kendi yollarına çoktan çıkmış. Ev biraz daha sessiz, biraz daha yalnız olmuş.
Oysa zaman geçiyor. Ve biz, "sonra yaparım" dediğimiz her şeyi aslında hiç yapmıyor olabiliriz.
Bu yüzden hızlı olmamız gerek. Bir telefon etmek için, sarılmak için, birlikte bir çay içmek için... Çünkü belki de en çok ihtiyaç duydukları şey, bizim varlığımız.
Mesela ben ailemin 110k dolar parasını yakın bir arkadaşım zannettiğim bir şerefsize kaptırdım. Bu durum yüzünden kendimi hep suçluyorum. Ne zaman aynaya baksam yüzümde bir suçluluk ifadesi var. Bu durumu hemen toparlamam lazım. Ne yazık ki bir zanaatım yok. Vasıfsız bir işte bir ömür çalışsam da bu meblağdaki parayı asla toparlayamam. Bu yüzden kendimi yazılım ve yapay zeka alanında geliştirmeye çalışıyorum. Özellikle bir proje geliştirip bu proje ile büyük bir yatırım alıp bir şekilde kendime bir ev bir araba ve de aileme olan borcum için çabalayacağım. Bunu da en kısa sürede yapacağım. Çünkü yarın geç olabilir.
Ve ayrıyeten yazılım ve yapay zeka alanında bir üniversiteye bu sene kesin gireceğim. Ve yukarıda bahsettiğim hatam ancak böyle telafi olabilir.
