Portakaldan Alınan Ders

[oldschool]

Bir portakalı alırsın ve elinden geldiğince sıkarsın. Sonra kendine şu soruyu sorarsın: Portakalı var gücünle sıksa.

İçinden ne çıkar?

Portakalı sıktığında çıkan şey portakal suyudur. Her zaman. Portakal suyu. Ne kadar sıkarsan sık, asla elma suyu çıkmaz. Bu bir hata değildir.



Peki neden? Neden portakalı sıktığında içinden portakal suyu çıkar? Çünkü içinde o vardır.



Neverfap'te “bırakma evresi”, yani yıllardır bastırılmış dopamin aşırı tüketiminin kesildiği dönem, aslında seni “sıkmakla” aynı şeydir. Tıpkı portakalı sıkar gibi, zihin ve beden zorlanmaya başlar. Çünkü eski alışkanlıklar bir anda kesilmiştir ve beyin panikler.



Bu evrede, seni “sıkan” durumlar olur:



Ekrandan uzak durmak



Cinsel dürtüyü kontrol etmek



Boşluk hissi



Duygusal tetikleyiciler



Sosyal zorluklar





Ve işte tam da bu anlarda içinden çıkan şeyler çoğunlukla şu olur:

öfke, sabırsızlık, saldırganlık, boşluk, acizlik hissi, umutsuzluk, bazen ağlama isteği...

Ve bu duyguları “interneti yasakladım, o yüzden sinirlendim” ya da “bugün bir şey beni tetikledi” diye açıklamaya çalışırsın. Tıpkı birine sinirlendiğinde onun suçlu olduğunu düşünmek gibi.


Ama gerçek şudur:

İçinden çıkan şey, zaten içindeydi.

Sadece uzun zamandır pornografi, mastürbasyon, anlık hazlar ve dopamin patlamaları bunları maskelemekteydi.

Portakal sıkılmadığın sürece içinde ne olduğunu bilemezsin.

İşte bu noktada, portakal metaforu müthiş çarpıcı bir açıklama getiriyor:
"Çünkü o duygular zaten senin içindeydi, sadece bu zamana kadar bastırılmıştı."

PMO bir uyuşturucuydu; içindeki öfkeyi, çocukluk travmalarını, yalnızlık hissini, özgüvensizliği, sevgisizliği bastırıyordu.
Ama tünel döneminde bunlar yüzeye çıkıyor çünkü artık "sıkılmaya" başlıyorsun. Ve artık dışarı çıkan şey, seninle ilgili en gerçek bilgi: içinde ne var?


O Halde Bu Aşamada Yapılması Gereken Ne?

İçinden çıkanları bastırmaya değil, anlamaya çalışmak.

"Sinirlendim çünkü..." demek yerine, "İçimde öfke birikmiş. Nereden geliyor?" demek.

Tetikleyicileri suçlamamak, ama tetiklenen duygunun kökenini araştırmak.

Yani bu dönemi bir "kendini yeniden tanıma" fırsatı olarak görmek.

Sen şu an kaybolmuş hissediyor olabilirsin.
Sabret; kendini bulmak için önce kendini kaybetmen gerekiyordı belki de.

 

[SlaveToMaster]

Hayatımda öyle bir dönemdeyim ki belki bazı kişilerin hayatının yanında iyi kalır ama benim için en dibi gördüğüm zamanlardayım. İçimde aşırı fazla umutsuzluk, kontrol edemediğim şeylere karşı çaresizlik, sosyal hayatımın ve meslek hayatımın olmayışı yüzünden bir eziklik hissi var. 28 yaşımdayım ve buna rağmen ailemle yaşıyor olmam beni çok yıpratıyor. Kendimi geliştirmeyi aklımdan geçirsem bile içimden gelmiyor. İnternette yazıştığım kişiler iyi çıkarsa da bu sefer "Şansımı s*keyim ki sanalda karşılaştım," deyip mutsuz oluyorum. Bununla birlikte ülkedeki insanların 80-90% civarının boş beleş olup benimse kültüre ilgi duyuyor olmam beni acayip yalnızlaştırıyor.

 

[UyKuSuZuM]

İçimde öyle bir öfke var ki, o kadar fazla ki öfkemi neye benzeteceğimi bilmiyorum ama aileme olduğunu biliyorum. Bazen kendimle onları beraber öldürmeye kadar gidiyor bu iş. Dünden beri hiçbir şey yemiyorum. Babamı öldürmeyi o kadar çok istiyorum ki anlatamam açıkçası. İster ergenlik deyin ister başka bir şey, umrumda değil. Babamdan neler çektiğimi bir tek ben biliyorum. Ona karşı hiç korkum yok ama babamı döversem babama benzemenin korkusu var içimde. Onun için en iyi intikam karşındakinin tersini yapmaktır diyorum. Sınava da az kaldı, sürecim iyi durumda, 2 hafta olacak belki. Onun öfkesi de olabilir bilmiyorum ama hani iç organlarınız böyle kasılır daralır ya öyle bir şey. Neyse, iyi günler.
Yalan olmasın şuan biraz sakinim galiba süreçten dolayı biraz öfkeliyim 13. Gün deli cesareti var üstümde şuan dışarı çıkıp hava almayı düşünüyorum iyi günler

 

[Mahir Kara]

Bir portakalı alırsın ve elinden geldiğince sıkarsın. Sonra kendine şu soruyu sorarsın: Portakalı var gücünle sıksa.

İçinden ne çıkar?

Portakalı sıktığında çıkan şey portakal suyudur. Her zaman. Portakal suyu. Ne kadar sıkarsan sık, asla elma suyu çıkmaz. Bu bir hata değildir.



Peki neden? Neden portakalı sıktığında içinden portakal suyu çıkar? Çünkü içinde o vardır.



Neverfap'te “bırakma evresi”, yani yıllardır bastırılmış dopamin aşırı tüketiminin kesildiği dönem, aslında seni “sıkmakla” aynı şeydir. Tıpkı portakalı sıkar gibi, zihin ve beden zorlanmaya başlar. Çünkü eski alışkanlıklar bir anda kesilmiştir ve beyin panikler.



Bu evrede, seni “sıkan” durumlar olur:



Ekrandan uzak durmak



Cinsel dürtüyü kontrol etmek



Boşluk hissi



Duygusal tetikleyiciler



Sosyal zorluklar





Ve işte tam da bu anlarda içinden çıkan şeyler çoğunlukla şu olur:

öfke, sabırsızlık, saldırganlık, boşluk, acizlik hissi, umutsuzluk, bazen ağlama isteği...

Ve bu duyguları “interneti yasakladım, o yüzden sinirlendim” ya da “bugün bir şey beni tetikledi” diye açıklamaya çalışırsın. Tıpkı birine sinirlendiğinde onun suçlu olduğunu düşünmek gibi.


Ama gerçek şudur:

İçinden çıkan şey, zaten içindeydi.

Sadece uzun zamandır pornografi, mastürbasyon, anlık hazlar ve dopamin patlamaları bunları maskelemekteydi.

Portakal sıkılmadığın sürece içinde ne olduğunu bilemezsin.

İşte bu noktada, portakal metaforu müthiş çarpıcı bir açıklama getiriyor:
"Çünkü o duygular zaten senin içindeydi, sadece bu zamana kadar bastırılmıştı."

PMO bir uyuşturucuydu; içindeki öfkeyi, çocukluk travmalarını, yalnızlık hissini, özgüvensizliği, sevgisizliği bastırıyordu.
Ama tünel döneminde bunlar yüzeye çıkıyor çünkü artık "sıkılmaya" başlıyorsun. Ve artık dışarı çıkan şey, seninle ilgili en gerçek bilgi: içinde ne var?


O Halde Bu Aşamada Yapılması Gereken Ne?

İçinden çıkanları bastırmaya değil, anlamaya çalışmak.

"Sinirlendim çünkü..." demek yerine, "İçimde öfke birikmiş. Nereden geliyor?" demek.

Tetikleyicileri suçlamamak, ama tetiklenen duygunun kökenini araştırmak.

Yani bu dönemi bir "kendini yeniden tanıma" fırsatı olarak görmek.

Sen şu an kaybolmuş hissediyor olabilirsin.
Sabret; kendini bulmak için önce kendini kaybetmen gerekiyordı belki de.

Öfke patlamaları bende sık oluyor süreç boyu , bazen ağlayasımda geliyor.Bu yüzden iki arkadaşımla kavga ettim ama sonra barıştık.Bana çok kaba davranıyorsun farkında bile olmadan gibi şey söylemiştiler.Yazıyı beyendim , başka bir bakış açısı.