Gerçek "Ben"I Görmek İçin

[JailBreak]

Ben kimim?
Merhabalar, ben Burak. 2007 doğumluyum, orta halli bir ailenin tek çocuğuyum. Mastürbasyon bağımlılığım 12 yaşında başladı, ancak ben bunun bir bağımlılık olduğunu 14 yaşına geldiğimde fark ettim.

Mastürbasyonu Neden Bırakmak İstedim?
Lüks yaşamak istiyordum ileride, altımda bir BMW, müstakil bir ev ve gerçekten çoğu şeyin fiyatını düşünmeden almak istiyordum. Bunun için de derslerimi gerçek bir özveriyle çalışmam lazımdı. Mastürbasyon da buna engel oluyordu.

Eski Süreç
Bağımlılığımı fark ettiğim andan itibaren 1,5 sene boyunca bırakmayı çok denedim:

easy peasy methodu, mastürbasyonu bırakmak için kitaplar, bir sürü nofap grubuna katılmak..

Ancak en fazla iki hafta dayanabildim, diğerlerinde genelde 4-5 gün dayanıp ardından dehşet bir fap maratonuyla kontrolü kaybediyordum.

Durum ne kadar böyle olsa da yine derslerime iyi çalışıyor, spora gidiyor, kişisel gelişim hakkında bir şeyler öğrenmeye çalışıyordum. Yaşım her ne kadar çok küçük olsa da zengin olmayı kafama koymuştum.

Beni Hedeflerimden Ne Uzaklaştırdı?
Ergenlik çağındaki çoğu birey gibi benim de fikirlerim gün geçtikçe değişiyordu. Size az önce bahsettiğim hedefimin yerini kocaman bir boşluk aldı ve haliyle amaçsız oluşum gündelik zevklerin kölesi olmamı beraberinde getirdi. Nofap'i aklımın ucuna dahi getirmiyor; kendime bir amaç veya istediğim mesleği bulmak, hedefler koymak, kısacası kendimi keşfetmek yerine tüm günümü sevgilimle konuşarak, saçmalıklardan ibaret dizi ve filmler izleyerek, LoL CS gibi oyunlar oynayarak yiyip bitiriyordum.

Sorumluluğumun farkındaydım ama kendimi uyuşturmak, ertelemek o kadar tatlı ve vazgeçilmez geliyordu ki...

Nasıl Kendime Geldim?
Başarılı bir öğrenci diyebilirim kendime, lise 1-2-3'üncü sınıflarda okulun üçüncüsü falandım genelde, netlerim gayet iyidi. Babamla öyle konuşurken bir gün

"Aslında eczacılık okuyabilirsin, eczane işini ben hallederim."

dedi ve ben de kabul ettim. Tam benlik meslekti, "okulu yata yata şu kadar senede bitiririm.. Zaten eczane açınca da kalfa falan hallederiz bir şekilde."

-tabii işin bu kadar kolay olmadığını biliyorum dostlar, bu düşüncelerim de sadece kendimi uyutmaya devam etmek içindi-

Eczacılığın taban puanlarına falan baktım, içimden "Kazanırım ben ya, yavaştan başlayayım son zaman arttırırım." dememle 5 ay boyunca güzelce bir yattım. Arkadaşlarla full takılmaca, eve gelince oyun oynuyorum -yanına da dizi film açıyordum oynarken- gece 2'ye kadar da telefonda konuşuyorum.

Tabii bir yandan ailemden azar işitiyorum ve deneme sonuçlarım da kötü geliyor ama nasıl uyuşturduysam kendimi vicdanım zerre sızlamıyor.

Neyse, en sonunda çalışmaya karar verdim ve masanın başına oturdum. Oyunları sildim, tertemiz bir sayfa açtım. Bu sefer de duvara bakıyorum, kafamı koyup bir şeyler düşünüyorum... İçimden zerre gelmiyor yani anlayacağınız.

Çalışamamamın en büyük sebebi bir motivasyonumun olmamasıydı, çok soyutlanmıştım sınavdan, gelecekten, gerçeklerden. İçten içe eczacılığı da istemiyordum, benlik değildi. Sadece yatmak için kabul etmiştim kısacası.

Ne İstediğimin Farkına Vardım
Motivasyon eksikliğimin ve tüm o anlık zevklere yönelmemin sebebinin amacımın olmamasından kaynaklandığının farkına vardım ve gerçekten yıllardır "başarısız olurum, iş bulamam" korkusuyla hep aklımın bir köşesinde olan Yazılım Mühendisliğini kendime amaç edindim ve çalışmaya başladım.

Benim İçin Yeni Bir Sayfa
Yazılım Mühendisliği istediğimi -ve bunu gerçekten gönülden istediğimi- biliyorum. Bu hedefimi en iyi şekilde gerçekleştirmek ve uyuşmuş beynimi iyileştirmek için de bağımlılıklarımdan en tehlikelisi olan mastürbasyon bağımlılığı başta gelmek üzere her türlü hayatımı kötü etkileyen bağımlılığı/alışkanlığı bırakma kararı aldım.

En az 90 gün PMO'dan uzak durup ben de, siz de, hepimiz bu bağımlılıktan kurtulup başarı hikayelerimizi yazacağız inşallah.

Söylemek İstediklerim
İnsanları mastürbasyon bağımlılığı konusunda bilinçlendiren, bu konuda vakitlerinden harcayıp destek olan herkese gerçekten çok teşekkürler.
Bu günlüğe ihtiyacım olduğunda, yazmam gerektiği zamanlar yazacağım.

Yaşım küçük olmasına rağmen şunu biliyorum ki gerçekten çok istediğiniz bir amacınızın olması sizi çalışmak konusunda, bağımlılığınızla mücadele etme konusunda çok büyük bir rol oynuyor. Bazen istediğimiz sandığımız bir şeyi aslında istemiyor olabiliyoruz, buna dikkat etmek lazım bence.

Adı YKS olsun, başka sınav olsun; emek veren, çabalayan, çalışmaya çalışan veya niyeti o yönde olan herkese başarılar dilerim.

Sizin de güzel dilekleriniz ve yardımlarınız için teşekkür ederim.

 

[JailBreak]

GÜN: 0​

---

Neden "GÜN:0" ?

Evet, aslında bu ilk günüm ancak "GÜN:0" dememin sebebi bugünü kendim için bir milat günü gibi kabul ediyorum. Bir yeniden doğuş.

Notlarım:

1,5 yılın ardından Neverfap'e geri döndüm. Bu sefer gerçek ve sağlam temelleri olan bir amacım var, bu da neverfap konusunda bana büyük bir kararlılık sağlıyor. Eski hatalarımdan ders aldım ama buraya not etmek istediğim büyük bir hatam var:

"2 hafta streak, çok iyi ilerledin! Bence bu kadar zorlama, bugün relapse ol, sonra 3 haftaya falan çıkarırsın. Yavaş yavaş.."

Ben de gerçekten içimdeki bu sesi dinleyip relapse oluyordum ve ardı arkası gelmeyen bir fap combosu başlıyordu. O yüzden dediğim gibi, kendime açtığım bu yeni sayfada en çok buna dikkat edeceğim.

Normalde gün sonunda bugün nasıl geçti onu yazmam gerekiyordu ancak ben çalışmalarıma başlamadan önce bir "fresh start" yapmak için bunları yazdım.

Bana ve tüm bu yoldaki dostlarıma başarılar diliyorum <3

 

[SlaveToMaster]

GÜN: 0​

---

Neden "GÜN:0" ?

Evet, aslında bu ilk günüm ancak "GÜN:0" dememin sebebi bugünü kendim için bir milat günü gibi kabul ediyorum. Bir yeniden doğuş.

Notlarım:

1,5 yılın ardından Neverfap'e geri döndüm. Bu sefer gerçek ve sağlam temelleri olan bir amacım var, bu da neverfap konusunda bana büyük bir kararlılık sağlıyor. Eski hatalarımdan ders aldım ama buraya not etmek istediğim büyük bir hatam var:

"2 hafta streak, çok iyi ilerledin! Bence bu kadar zorlama, bugün relapse ol, sonra 3 haftaya falan çıkarırsın. Yavaş yavaş.."

Ben de gerçekten içimdeki bu sesi dinleyip relapse oluyordum ve ardı arkası gelmeyen bir fap combosu başlıyordu. O yüzden dediğim gibi, kendime açtığım bu yeni sayfada en çok buna dikkat edeceğim.

Normalde gün sonunda bugün nasıl geçti onu yazmam gerekiyordu ancak ben çalışmalarıma başlamadan önce bir "fresh start" yapmak için bunları yazdım.

Bana ve tüm bu yoldaki dostlarıma başarılar diliyorum <3

Gerçek ben'i görmeye çıktıysan seni zorlu bir serüven bekliyor. Çünkü bırak başkalarını tanımayı, insan kendini tanıması imkansız bir canlı. Ben o yüzden mesela karşı cinsle tanışmayı mantıksız bulurum. Ben kendimi keşfedememişken neden başkasını keşfetme zahmetinde bulunayım yani?

 

[JailBreak]

Gerçek ben'i görmeye çıktıysan seni zorlu bir serüven bekliyor. Çünkü bırak başkalarını tanımayı, insan kendini tanıması imkansız bir canlı. Ben o yüzden mesela karşı cinsle tanışmayı mantıksız bulurum. Ben kendimi keşfedememişken neden başkasını keşfetme zahmetinde bulunayım yani?

Gerçekten öyle, kendini tanımaya çalışırken bile insan değişebilir ancak ben kendimi tanımak konusunda elimden geleni yapacağım. Dediğin gibi abi, insan kompleks bir canlı olduğu için tanımak zordur ama birini az çok genel hatlarıyla tanımak gereklidir bence.

 

[SlaveToMaster]

Gerçekten öyle, kendini tanımaya çalışırken bile insan değişebilir ancak ben kendimi tanımak konusunda elimden geleni yapacağım. Dediğin gibi abi, insan kompleks bir canlı olduğu için tanımak zordur ama birini az çok genel hatlarıyla tanımak gereklidir bence.

Ben şöyle düşünüyorum: Bizim, insanlar olarak, birbirimizle iletişim kurmaya ihtiyacımız var. Bir insana verilecek en büyük ceza, o insanı diğer herkesten ve her şeyden izole etmektir. Müebbet hapis yiyen bir insan bu yüzden bir süre sonra kafayı yer, psikolojisi alt üst olur. Alcatraz Kuşçusu diye bir film var mesela. O filmde müebbet yiyen bir adamın kuşlara bakarak süresini geçirmesini anlatıyor. Tabii ki şimdi kimse kimseye katlanamaz durumda ama eninde sonunda birbirimize muhtacız. Dolayısıyla "Canım yansın istemiyorum, o yüzden kimseyle ilişkiye girmemeliyim," gibi bir cümle anlamını yitiriyor.

 

[JailBreak]

Ben şöyle düşünüyorum: Bizim, insanlar olarak, birbirimizle iletişim kurmaya ihtiyacımız var. Bir insana verilecek en büyük ceza, o insanı diğer herkesten ve her şeyden izole etmektir. Müebbet hapis yiyen bir insan bu yüzden bir süre sonra kafayı yer, psikolojisi alt üst olur. Alcatraz Kuşçusu diye bir film var mesela. O filmde müebbet yiyen bir adamın kuşlara bakarak süresini geçirmesini anlatıyor. Tabii ki şimdi kimse kimseye katlanamaz durumda ama eninde sonunda birbirimize muhtacız. Dolayısıyla "Canım yansın istemiyorum, o yüzden kimseyle ilişkiye girmemeliyim," gibi bir cümle anlamını yitiriyor.

Stefan Zweig Satranç kitabında da aynı şekilde, yalnızlıktan kendi kafasında satranç oynuyor ve en sonunda bilincini yittiriyor. Elbette herkes eninde sonunda mutlu olacağı birisini de bulur bence.

 

[SlaveToMaster]

Stefan Zweig Satranç kitabında da aynı şekilde, yalnızlıktan kendi kafasında satranç oynuyor ve en sonunda bilincini yittiriyor. Elbette herkes eninde sonunda mutlu olacağı birisini de bulur bence.

Tek bir şey biliyorum, o da uğraşınca olmayacak tek meselenin ilişkiler olduğu. Ne kadar zorlarsan o kadar uzaklaşıyorsun. Yaşayıp gördüm bizzat.

 

[JailBreak]

Tek bir şey biliyorum, o da uğraşınca olmayacak tek meselenin ilişkiler olduğu. Ne kadar zorlarsan o kadar uzaklaşıyorsun. Yaşayıp gördüm bizzat.

Katılıyorum abi, senin kadar tecrübeli olmasam da ben de bir şeyler yaşadım ve bana göre de öyle. "Beni daha çok sevsin, ilişkimiz ilerlesin" diye yapılan ve samiyietsiz, içten olmayan her şey yapan kişinin aleyhine oluyor. Gerçekten insan partneri amacı ve hayatının merkezi yaparsa çok yüksek bir ihtimal kendini büyük bir sıkıntı içerisinde buluyor.

 

[SlaveToMaster]

Katılıyorum abi, senin kadar tecrübeli olmasam da ben de bir şeyler yaşadım ve bana göre de öyle. "Beni daha çok sevsin, ilişkimiz ilerlesin" diye yapılan ve samiyietsiz, içten olmayan her şey yapan kişinin aleyhine oluyor. Gerçekten insan partneri amacı ve hayatının merkezi yaparsa çok yüksek bir ihtimal kendini büyük bir sıkıntı içerisinde buluyor.

Sosyal medyayı kullanmamamın asıl sebebi, yalandan nefret etmem. Sosyal medya insanların kendilerini olmadıkları şekilde lanse ettiği bir ortamdan başka bir şey değil benim gözümde. Şahsen yıllarca sosyal medya kullandım. Çok mu mutlu etti beni? Mutlu etmek ne kelime, *ok gibi hissetmediğim bir gün olmadı. Kime söylesem "Bir şey kaybetmiyorsun" diyor bana. Belli ki onlar da mevcut ortamdan memnun değiller ama benle onların arasındaki fark, ben çıkmaya cesaret edecek iradeye sahiptim. Bir tane iğrençliği görmem yetiyor bir sosyal medyadan kalıcı olarak uzaklaşmam için.

• Twitter'da kızların erkeklere etkileşim almak için öfke yemi attığını gördüm ve bu beni de etkiledi olumsuz anlamda. Sonradan saçma sapan siyah hap/insel hesapları türedi ve hep aşağılayıcı gönderiler paylaştılar. Sonuç? Daha fazla durmanın gereksiz olduğuna karar verdim ve sonsuza kadar oradan uzaklaştım.
• Instagram'da herkes tek tip olmuştu. Kadınlar hep estetikliydi, yarı çıplak pozlar paylaşıyorlardı. Sonuç? "Sizin geldiğiniz noktayı s*keyim, sizin gibi birine zerre ilgi vermem" dedim ve sonsuza kadar terk ettim orayı.

 

[JailBreak]

Sosyal medyayı kullanmamamın asıl sebebi, yalandan nefret etmem. Sosyal medya insanların kendilerini olmadıkları şekilde lanse ettiği bir ortamdan başka bir şey değil benim gözümde. Şahsen yıllarca sosyal medya kullandım. Çok mu mutlu etti beni? Mutlu etmek ne kelime, *ok gibi hissetmediğim bir gün olmadı. Kime söylesem "Bir şey kaybetmiyorsun" diyor bana. Belli ki onlar da mevcut ortamdan memnun değiller ama benle onların arasındaki fark, ben çıkmaya cesaret edecek iradeye sahiptim. Bir tane iğrençliği görmem yetiyor bir sosyal medyadan kalıcı olarak uzaklaşmam için.

• Twitter'da kızların erkeklere etkileşim almak için öfke yemi attığını gördüm ve bu beni de etkiledi olumsuz anlamda. Sonradan saçma sapan siyah hap/insel hesapları türedi ve hep aşağılayıcı gönderiler paylaştılar. Sonuç? Daha fazla durmanın gereksiz olduğuna karar verdim ve sonsuza kadar oradan uzaklaştım.
• Instagram'da herkes tek tip olmuştu. Kadınlar hep estetikliydi, yarı çıplak pozlar paylaşıyorlardı. Sonuç? "Sizin geldiğiniz noktayı s*keyim, sizin gibi birine zerre ilgi vermem" dedim ve sonsuza kadar terk ettim orayı.

Ben de aynı şekilde ben de bir senedir kullanmıyorum abi, herkes hayatının güzel kısımlarını koyuyor ve sanki herkesin hayatı iyimiş de bizimkisi rezaletmiş gibi bir algı oluşuyor.
Ancak benim asıl bırakma sebebim gerçekten kimsenin hayatı umurumda değil: ne yemişler, hangi konsere gitmişler, nerede kahve içmişler, nerede s*çmışlar...
Ortalama insanların kendilerini özel hissetmek için sidik yarıştırdığı bir b*k çukuru gibi geliyor bana.

Elbette faydalı yanları var ama en azından benim için getirisi götürüsünden çok ama çok daha az.

 

[SlaveToMaster]

Ben de aynı şekilde ben de bir senedir kullanmıyorum abi, herkes hayatının güzel kısımlarını koyuyor ve sanki herkesin hayatı iyimiş de bizimkisi rezaletmiş gibi bir algı oluşuyor.
Ancak benim asıl bırakma sebebim gerçekten kimsenin hayatı umurumda değil: ne yemişler, hangi konsere gitmişler, nerede kahve içmişler, nerede s*çmışlar...
Ortalama insanların kendilerini özel hissetmek için sidik yarıştırdığı bir b*k çukuru gibi geliyor bana.

Elbette faydalı yanları var ama en azından benim için getirisi götürüsünden çok ama çok daha az.

Aslında buna pasif direniş de diyebiliriz çünkü biz insanların anı yaşamak yerine "karelerle ölümsüzleştirme" eylemini protesto ediyoruz. Bir ara fotoğrafçılığa merak salacak gibi oldum, sonra baktım fiyatlar almış başını gitmiş. Bunun üstüne bir de "Kendi gözlerim varken neden bir makineye ihtiyaç duyayım ki? Üstelik kendimi kimseye kanıtlama çabam yokken neden bu alana başlayıp çektiklerimle onay arayayım ki?" diye düşününce tamamen soğudum fotoğrafçılıktan.

 

[JailBreak]

GÜN: 2​

Notlarım:
Bugün NeverFap sürecimin 3. günü ve ben relapse oldum, hem de iki kez üst üste. Ancak bu kendime hakim olamadığımdan falan değildi, garip bir şekilde kendim istedim bunu. Ardından da YKS sürecimde dikkatimi dağıttığı için bilgisayarıma format atıp kaldırdım sınava kadar. Normalde sürecimin zedelenmesi gerekirken ben aksine sürece daha yoğunlaşmış, kendimi daha güçlendirmiş istiyorum. Bugün bu bağımlılığı ne kadar bırakmak istediğimi bir daha gördüm.

 

[JailBreak]

GÜN:4

NeverFap Süreci

Şu beş gün (gün:0 dahil) ilk üç gün iyi götürdüm ancak günlüğümde de yazıyor, relapse oldum iki kez üst üste ve "sorun olmaz" dedim.

Ancak oluyor ve bu sabah yine relapse oldum. Bu bağımlılığın tehlikeli kısımlarını unutmuşum.

En masum görünen relapse bile sürece dehşet şekilde zarar veriyor. Yavaş yavaş pmo sıklaşıyor ve bamm!

Mastürbasyon normalleşti.

Yavaş yavaş fark ettirmeden elinizden gerçek potansiyelinizi çekip alan bir bağımlılık bu.

Bağımlılık Dışında

Beş gündür ders çalışıyorum ama pek verimli değildim dikkatim çok dağılıyordu. Artık tam odak bahanesiz çalışacağım, çünkü başka çarem yok.

Arada Youtube'a bakıyordum artık o da yok, yemin ederim o saçma miimleri vs. izlerken beyinimin eridiğini, salaklaştığımı hissediyorum. Gelecekte de bakmayı düşünmüyorum ama en azından şu 30 gün sosyal medyayı tamamen kestim.

Sevgilimle olan konuşmamızı da kesin bir şekilde günde 1 saate indirdim, bazen de gün boyunca hiç konuşmayacağız çünkü istediğim yeri kazanamazsam, mezuna kalırsam hiç görüşemeyeceğiz.

Şu bir ay boyunca hayatım tamamen YKS'den ibaret, dikkatim dağılmadan full odak çalışacağım inşallah.

Sınava girecek herkese başarılar, NeverFap sürecinde kolaylıklar dilerim.