Ben çok genç yaşlarda yapılan evliliklere karşı biriyim.
Çünkü evlilik müessesesi sana ciddi sorumluluklar yükler ve o sorumluluklar seni birçok açıdan kısıtlar.
Ben evlilik için en az 30 yaşında olunması gerektiği kanattindeyim.
Çünkü çok genç yaşlarda alınan kararlar ya duyguların etkisiyle yada birilerinin yönlendirmesiyle alınıyor.
30 yaşından sonra ise;
Düşünerek-analiz ederek,
Akıl-mantık birlikteliğiyle,
Tecrübeye-Bilgilere dayanarak,
İlerisini Öngörerek kararlar almaya başlıyorsun.
Evlilik için en az 30 yaş dememin sebebide;
Zamanla insanlarda aradığın kriterlerinde değişiyor olması ve 30 yaşından sonra bir insanda uzun vadede daha yararlı-iyi-hayırlı olucağını düşündüğün manevi kriterler ağır basmaya başlıyor.
Kendi adıma konuşuyorum:
Böyle bir tespiti yaparken yanlış insanların sıkıntılarıyla uğraşmak zorunda kalmış olmamında etkisi var.
Tabikide evleneceğim kişide ben manevi değerler arayacağım.
Sütten defalarca ağzım yandı,bu sebeble insan ilişkilerinde ben manevi değerlere daha çok önem veriyorum.
"Yanlış insanlar zaman kaybı değildir, Doğru insanı anlamak için birer klavuzdur(Paulo Coelho)"
"Doğru kararlar tecrübeden gelir,
Tecrübe ise yanlış alınan kararlarla oluşur(Will Rogers)"
Matematiğin babası sayılan Harezmi'ye insan nedir diye sormuşlar.
Demiş ki;
İnsan ahlaklı ise = 1 eder.
Yakışıklı/güzel ise buna bir sıfır ekleyin = 10 eder.
Varlıklı ise bir sıfır daha ekleyin = 100 eder.
Soylu ve neseb sahibi ise bir sıfır daha ekleyin= 1000 eder.
Fakat "ahlak" olan bir giderse, insanın kıymeti gider geriye değeri olmayan sıfırlar kalır!