Yazar: pehlivan123​

Tarih: 4 Eylül 2020​

Hepinize iyi günler dilerim dostlarım, şu anda Nofap'te 247.gündeyim ve doğruyu söylemek gerekirse forumun varlığını bile unutmuştum. Bunca zaman içerisinde olan bitenleri ve önceki hayatım ile şu anki arasındaki farkı anlatmak isterim.

PMO'ya başlamadan önce​

Hayatımın hiçbir döneminde alfa olmadım ancak insanların her şeye rağmen dinlediği ve ilgisini çekebilen biriydim. Serseri çevrenin efendi ama itibar sahibi oğlanıydım diyebilirim, kızların ilkokul yıllarında beni öptüğünü hatırlarım. Hocalarım benden övgüyle bahsederdi, doğru düzgün kitap açmıyor olmama rağmen derslerim kötü değildi, hayatımda isteyebileceğim her şeye sahiptim. Çok kitap okurdum, araba dergilerine ilgim vardı ve gayet güzel çizgi romanlar çiziyordum. Ortaokul yıllarındayken porno ile tanıştım ve erkeklerin anlattıkları bana iğrenç gelmişti, anlattıkları o fanteziler ve müstehcen ögeleri bu kadar rahat anlatmaları midemi bulandırmıştı. Sırf bu düşüncelerimi ifade etmem nedeniyle beni dışladılar, ibne, gay gibi çocukça lafları duyuyordum, erkeklerin oyuncağı olmuştum. Bir gün dayanamadım ve izledim...

PMO dönemleri​

izlememle beraber erkek grubunda reis, baba, üstat gibi lafları duyar oldum. itibarım tavan yapmıştı ancak içimde ciddi bir huzursuzluk vardı, kendi yolumdan değil başkalarının yolundan gittiğim için. Zamanla mast. yapmaya da başladım, çocukça bir merakın hayatımı mahvetmesi an meselesiydi. 8.sınıftayken insan ilişkilerimdeki zayıflamayı ve ders verimimin düştüğünü fark ettim. Bunlara rağmen TEOG zamanı eşek gibi çalışmış ve iyi bir liseyi kazanmıştım. O beş para etmez insanları görmeyeceğim için mutluydum aslında ancak zamanla pmo hayatımı işgal etmeye başladı. Kendimi geliştirmek için yaptığım planların hiçbirini yaz tatilinde yapmadım, canım sadece pmo yapmak istiyordu. Her gün bir kere yapmazsam elim ayağım titriyordu. Gitar çalacaktım, havada kaldı; dünya klasiklerini okudum ama istediğim kitap sayısının yanından bile geçemiyordum. Okuduğumu anlamama başlamıştı.

Lisede gerçekten iyi insanlara denk geldim, en başta fena da anlaşmadım ancak insanların içerisindeki rolüm pasifliğin ötesinde silik bir hal almaya başlamıştı. Sınıfımdakiler 10.sınıftayken beni daha doğru düzgün tanımıyordu bile, kızların yanına yanaşmaya çalışıyor, reddedilince beta hareketleri sergiliyordum. Erkeklerle futbol falan oynamasam okulda yok gibi bir şeydim. Derslerimde ciddi bir düşüş görülmeye başladı 11.sınıfta, 100 kişi içerisinde ilk 20'ye giriyorsam ilk 40'a zor girer haldeydim. Kırılgan ruhum pik yapmıştı, ailemin yaptığı şakaları bile kaldıramayıp ağlamaya başlıyordum. Sahi benim yanımda hangi kız dururdu?

12.sınıfa geldiğimde artık pmo'dan ötürü ders bile çalışamıyordum. Bir de bunun üstüne sigaraya başladım, hayatımın en dip dönemleri bu dönemlerdir işte. Sabahları uyanmakta zorlanıyordum, uyanırsam da güne odada sakladığım bir paket sigaradan bir dal alıp içerek başlıyordum. O dopamin patlamasını anlatamam şu anda diyeceğim ancak o günlerin Allah belasını versin! Erkekler benim alınganlığıma katlanamayıp siktiri çektiler bir gün, tek arkadaşıma da aşıktım ama bana bakmayacağını da biliyordum. Özellikle başka bir oğlanla çıkmaya başlayıp da beni hayatından atınca artık dibe yolculuğum başlamıştı. Hayatımın gidişatından endişe ediyordum.

Endişe dönemleri ve Nofap ile tanışmam​

O zamana kadar her şeyi yoluna sokacağım diye düşünüyordum ancak o kızın hayatından def edilmemle artık öyle bir yola girmiştim ki artık sadece hayatta kalmayı düşünüyordum. Evden okula gidiyor ve düşünüyordum, okuldan eve dönüyor ve yine düşünüyordum. Nasıl toparlayacaktım? Ne olacaktım? Nereye doğru gidiyordum? Sorular, sorular ve sorular. Bitmiyordu anasını satayım! Hocalarımdan sürekli şikayetler geliyordu, ailemin yüz karası boyutuna gelmiştim. Her gün yaşama isyan ediyor, her gün ağlıyordum. Sonunda eski güncelerimi okumaya başladım, her günü her türlü detayına kadar inceledim ve bir nokta yakaladım, olaylara ve kadınlara bakış açım, insanlara duyduğum nefretteki artış ve hiçbir şeyi kafamın almayışı. Her şey pmo ile başladı dedim, bağımlılık üzerine yazılar okudukça bütün belirtileri gösteriyordum. Ekşi sözlükte yazılmış bir yazıya denk geldim, Nofap üzerine, okudukça aydınlanma yaşadım ve anladım ki Nofap tek çaremdi.

NOFAP DÖNEMi​

Nofap'e dair ne kadar yazı ve ne kadar makale varsa taradım, tonla video izledim ve süreçlere başladım. Ciddi bir süre istediğim ivmeyi yakalayamadım, neredeyse bir yıl kadar sonra gelebildiğim en uzun süreç 45 gün falandı, en kısası ise 2 hafta falan sürdü. Ancak 2 haftada bile yapabileceklerimin bir sınırı yok diyor ve bozunca o inançla yoluma devam ediyordum. Her yıkıldığımda daha da güçlü bir şekilde ayağa kalktım, mezun senem olağanüstü idi ve günlerim insanlarla hem eğlenerek hem de günde dershane harici 6-7 saat civarı çalışarak geçiyordu. Hiç bu kadar azimle dolmamıştım ve motivasyonum, öğrenme aşkım ve insan sevgim hiç görmediği bir zirveyi görmüştü. Arkadaşlarımla günlerimi kafelerde, kütüphanelerde ve avm'lerde geçirmiştim ve gerçek samimiyeti ve kaliteli dostlukları elde etmiştim.

ÖNCE VE SONRA​

1)insan ilişkileri: Bundan iki yıl önce insan içerisine çıkmaya bile utanırdım, evde tıkılıp kalmak hayatımın eğlencesiydi. Oyunlar ve porno dünyamı yönetiyordu. Şu an ise corona dönemini saymazsak insan içerisine bu kadar çıktığım başka bir dönem yok. Gerçek ilişkilerin tadına varıyorum.

2)Gelişim: Hep kitap okuyan bir insandım ancak Nofap ile beraber yüze yakın kitap okudum ve onlarca makale, belgesel ve derginin içinden geçtim. Genel kültürüm tavan yaptı ve yaz tatilinde film maratonu yaptım. Meditasyonlarımı ihmal etmedim.

3)Okuduğumu anında anlıyor ve analiz edebiliyorum. Eskiden on kere okusam aklımda kalmazdı.

4)Kız arkadaşım var şu anda. Normalde hiçbir kızın bakmadığı bir tipten nasıl oldu da bu noktaya geldim hala aklım almıyor.

5)Zayıf bir tiptim ancak Nofap ile spora başladım ve çok ciddi kas yaptım. Sigarayı da bıraktım.

Tavsiyeler​

1)Kriz anında gelecek olan pişmanlığı düşünün, birkaç dakikalık zevk için değer mi? Bilgisayar ya da telefon veya tablet fark etmez, kapatın ve nerede pmo yapıyorsanız oradan uzaklaşın. Onun yerine kitap okuyun, soğuk duşa girin, dışarı çıkın, yakınlarınızı arayın ama ne olursa olsun eliniz oraya gitmesin.

2)itiraf etmem gereken şeylerden biri psikolojik yardım aldığımdır bu konuda. Psikiyatrların çoğu ilaç verip başınızdan kovuyor sizi. Psikolog yardımıyla sürecimi çok güzel yürüttüm ve çok zorlu bir durumdaysanız psikologa gitmenizi öneririm.

3)Dopamini direk kesmeyin. Bir anda sigara, alkol, müzik, şeker gibi dopamin etmenlerini keserseniz süreçte çok zorlanırsınız. En başta pmo ile başlayın ve zamanla diğerlerini kesme yolunda gidin.

4)Sosyal medyayı olabildiğince hayatınızdan çıkarın, özellikle instagram ve twitter tetikleyici konusunda çok ciddi.

5)Kendinize inanın, kendinizi sevin, başaracağınızın inancıyla başlayın bu işe.

Knk sigarayı ne zmn bıraktın

Bende ki en büyük problem dikkat dağınıklığı ve farkına varılır derece de algımda zayıflık. “Okuduğumu anlıyorum” başlığın nofap’ın hangi sürecinde ve günlerinde farkına vardınız?

okuduğumu anlamama sorunumun sebebini şimdi öğrendim. yıllardır okuyup öğreniyorum ama bu öğrendiklerim izlediklerim okuduklarım çevremdeki herkesten çok olsa da asla aklıma gelmiyor. en iyi bildiğim konuyu ,o konu hakkında sadece konuşulanları dinlemiş kişiler benden daha iyi bilir hale geliyor ben anlatamıyorum aklıma gelmiyor ve sürekli unutuyorum. eskidn günlük tutardım ozaman yazdığım yazılara bakıyorum bazen bu kadar güzel bir dille nasıl yazmışım .şimdi yazdıklarım neden olayları çok olumsuz ve türkçesi berbat kelime bilmeyen biri gibi anlatıyor diye kendime kızıyorum.

Kesinlikle okunması lazım, çay olup keyifle okuyun Ben kendi sürecimde 2-3 haftadan sonra okuduğumu anlama konusunda iyileşme yaşamıştım. Bazı dostlarım sormuş belki fikir anlamında yardımcı olabilir.