Selamlar. Bu foruma girdiğimden beri bu süreci tekrar tekrar deniyorum. Mastürbasyon ve porno bağımlılığım ilk 7 ya da 8. sınıflarından beridir var. Ben üniversitede iken uyuşturucu madde kullandım ve oradan beri panik atak,kaygı ve anksiyete yaşıyorum. Panik atak boyutu geçti artık ama öyle huzursuzluk var ki anlatamam. Aile evinde yaşarken birden biri bana bir hal oldu ellerim ayaklarım uyuştu karıncalandı çok feci atakşar geçirdim ve ben 28 yaşındayım. Hepsi benim adam olup evlenmemi iş sahibi olmamı beklerken ben evde yatağın içinde yatıyorum. Annem beni psikiyatriye götürdü profesöre ve 5000₺ ödedi ki durumumuz da iyi değil. Bana lustral ve rexapin verdi üstüne de xanax verdi. Ben gerçekten o ilaçlardan sonra daha da kötü oldum o kadar kötü psikiyatrist ki insanlarla konuşmasını bilmiyor adını da yazayım belki gidersen prf dr ayten kara sakın gitmeyin. ben ilaçları biraz kullandım ve bıraktım. özellikle xanax a karşı çok ön yargılıydım hiç bilmiyordum ama bir kutunun içindeki o 3 ayrı jelatinden 1 tanesini bitirmiştim 2. sinden de 2 tane falan içtim yani taş çatlasa 1.5 hafta içtim o da yarım yamalak 2 gün içip 1 gün içmiyordum çünkü internetten baktığımda xanax pekte sağlıklı değil. ben bu ilaçları kendiliğinden kestim biliyorum sağlıklı değil falan diceksiniz ama kestim işte 1 aydır falan içmiyorum biraz karıncalanma oldu kafamda falan. tüm bunları hep mastürbasyona bağlıyorum. dinime sadık bir insan olma gayretindeyim 5 vakit namaz kılıyorum çok şükür. bu hayata girmeden önce mastürbasyon benim gözümde öyle çokta şey değildi ama dinime yöneldikten sonra hayatımdaki en büyük problem haline geldi. yaşadığım tüm sıkıntıları ona bağlıyorum kaygı,anksiyete, depresyon ama ne hikmetse bu illetten bir türlü kurtulamıyorum. 7 gündür mastürbasyon+porno yapmadım ciddi bir enerjim oldu üst üste 3 gün spora falan gidebildim yani çok güzeldi. bugün dayanamadım ve sexting uygulamasından yapmaya kalkıştım. orada biraz oyalanırken elim penisime gittiğinde inanın dokunsalar boşalacağım ama o kadar kaygılı ve huzursuzum ki ellerim ayaklarım çekiliyor yani ve dokunduğumda boşalacağımı biliyorum ve kısa süre sonra çok erken boşaldım. Samimi söylüyorum mastürbasyondan da pornodan da açık saçık kadınlardan da iğreniyorum. Miğdem bulanıyo ya cidden isteksiz isteksiz açık saçık kadınlara bakıyorum ve boşalıyorum bundan daha iğrenç ne olabilir. Allah bize böyle güzel bir nimet vermiş biz bizim için kötü olan ne varsa ona gidiyoruz kendimize zarar veriyoruz. Nefret ediyorum ama nasıl tekrar düşüyorum anlamıyorum. Birkaç saattir kendimi çok huzursuz ve mutsuz hissediyorum. İnanın ağlamak istiyorum yani o kadar bunaldım ki. Herkes gününü doldur falan yazıyor da dolduramıyorum. Bir iş yerinde boş boş oturuyorum canım sıkılınca pubg oynayıp kafa dağıtmak istiyorum forumda oyun oynamayın yazıyolar. müzik dinleyeyim diyorum müzik dinlemeyin diyolar. abi kafam karman çorman oldu ben ne yapıcam zaten mutsuzum keyif nasıl alıcam bu illegi bırakırken? sürekli kötü düşüncelere dalıyorum. gelecek kaygısı oluyor artık eşimin yüzüne nasıl bakarım bu halde evlensem diye. kendimi değersiz ve yetersiz hissediyorum. Aslında çok zeki biri olduğumu biliyorum bunu kendimi övmek için söylemiyorum gerçekten bunu insan bilir ve hisseder ya hani öyle bir şey ama açığa çıkaramıyorum. 1 yıl boyunca kpss çalıştım devlet öğretmene atama vermedi atanamadım. Bu yılda sınava hazırlanıyordum aynı zamanda çalışıyordum öğretmenlere atama vermediler yarıda bıraktım ortada kaldım. Aile evindeyim hayat kurmak, yuva kurmak, adam olmak istiyorum ama daha adam olamadım. Askerlik için başvuruda bulundum ağustos ayında gidecektim o da kasım ayına ertelenmiş. Yedek subay olarak başvurdum o da çıkarsa tabi. Tüm bunların içerisinde bir de mastürbasyon ve cinsel içeriklerden uzak durmaya çalışıyorum ama hep yakalanıyorum. İnsta twitter facebook hepsi kapalı ben de ama bazen kriz gibi anlarda instayı indirip beğendiğim kızların hikayesine bakıp siliyorum uygulamayı. Facebookta askerlik gruplarına bakarken tetikleyici şeyler de görüyorum. O azgınlık hissi mi diyeyim, beyinin aşırı dopamin isteme ânı mı diyeyim bilmiyorum o ân geline sürecimin bozulduğunu düşünüyorum hep. Bir çıplak kadın mı gördün bitti sürecin bozuldu. Dışarıda bir kadına özellikle baktın mı bitti sürecin bozuldu. Sürecin bozuldudan kasıt iradem zayıfladı kesin eve gider yaparım zayıf düşerim kafasına giriyorum. Artık o kadar yoruldum ki kurtulmak istiyorum ama ne yapsam başaramadım. Sanki bir uyuşturucu bağımlısıymışım gibi hissediyorum. Öyle oluyor ki kollarım ve ayaklarımda heyecanlanma hissi gibi bir şey oluyo hareket ettirme isteği oluyo. Özellikle de şu 7 gün içinde mast yapmadığımda kafamın içinde yanma hissi gibi bir şey oluyo nasıl tarif edilir bilmiyorum ama elektriklenme gibi. Her neyse ben forumda çok içerik okudum ama kendi beceriksizliğimden başaramadım. İlk defa tüm hayatımı açık açık buraya yazdım. Bu süreci deneyimlemiş; yaşadığım kaygı,anksiyete,depresyon ve huzursuzluğu kendisi yaşamış gibi tüm hayatımı iyi analiz edip bana bir yol haritası çizecek bir abim veya kardeşim çıkarsa ona gerçekten içtenlik ve samimiyet ile dua edeceğim.
Son düzenleme:
