Merhaba dostlarım yazdığım fikirler tamamen bana aittir.Yanlış veya hatalı olabilir,sonuçta insanız 
Pek çoğumuzun tıkandığı ve aşamadığı bir problem 90 gün.Neden aşamıyoruz ? İradesizlik mi ? Yoksa kendini kontrol edememe problemi mi ? Eğer bu cevapları düşünüyorsanız kendinizi yetersiz hissettiğinizi fark etmenizi istiyorum ve cevaplar bunlar değil.Her ne kadar son zamanlarda artan kişişel gelişim dünyası ve gelişen tüm faydalı felsefeler insanı rasyonel bir sistem olarak ele alsada aslında hiç de öyle değiliz.İnsanlar akıllı hareket etmezler,mantıklı aksiyon almayız.Biz tam tersine duygusal,deneyime dayalı hareket eden canlılarız.Her ne kadar akıllı düşünürseniz düşünün o şey içinizden gelmiyorsa onu yapmazsınız.İsterseniz bunu deneme fırsatı şuan elinizde . Bir şey size iyi hissettirmiyorsa onu yapmak için bir nedeniniz olsa dahi vücudunuz hareket etmez.Çünkü biz duygularla yaşayan canlılarız,akıllı olabiliriz ama bu bizim hareketlerimizi sandığınız kadar etkilemez.Oysa aklı en büyük erdem kabul eden bütün felsefeler insanların kendi biyolojilerine meydan okuyarak bu problemi çözeceğini iddia ederler.Çoğu zaman çalışmaz.Bu sistem sadece eylemle zayıf duygusal bağları olan ve yetersiz deneyimi olan kişilerde işe yarar.En kolay bırakanlar genelde yeni başlayanlar olmuştur çünkü davranış yeteri kadar gelişmemiştir.90 gün bu çeşit insanlarda inanılmaz işe yarar ama oysa yıllarca bağımlılığı olan birisi için bırakın faydayı eziyettir.Çünkü ne kadar başarılı olmayı denesede başarısız olacağı için kendine olan inancını yitirip,kendi yetersizliğine inanacak.
Öğrenilmiş çaresizliğe dönüşecek bu durum kişiyi içten içe bitiren bir durumdur.Her yeni denemesinde çok ilerleyemeden tükenir oysa o mantıklı düşünmüştü,her önlemini almıştı,ne yanlıştı ? Sorunun aslında insanın duygularını hesaba katmayan sistem olduğunu görmeyiz.Dostlarım bu şey deneyimle gelişen bir tür davranışsal bağımlılıktır.90 gün boyunca kendinizi sıkmanız size uzun vadede bir fayda sağlamaz.Akılla bu düşünceleri bastırabileceğinizi düşünürsünüz ama yanılırsınız.Bir davranışı hele ki böylesine yıllarca süren köklü bir davranışı bırakmak için küçük adımlara ihtiyacımız var,böyle büyük 90 günlere değil.Bana göre şuna benzer programlar uygulanabilir;
1.Adım:1gün boyunca p***o izlemeyin ve izlememenin sizde nasıl hissettirdiğini bir kağıda not alın.
2.Adım: 2 gün boyunca eski davranışınıza dönebilirsiniz ve bu sefer izlemenin sizde ne hissettirdiğini not alın.
3.Adım: Hayatınızda değiştirebileceğiniz sorunları düşünün,onları çözmek için bir yol haritası çizin.Kısacası kendinize uğraşmaktan keyif alabileceğiniz bir sorun bulun ve onu çözmek için çok çalışın.Bir sorun yoksa daha büyük bir sorun vardır.Sorunlarınızdan kaçmayın,tam tersine onların üstüne yürüyün çünkü hayat bu noktadan sonra başlıyor.
4.Adım: Bundan sonraki hayatınızda p***o olup olmayacağına net bir karar verin.Olmayacağına karar verdiyseniz yeni hayatınızda artık bu sorun hakkında değil de 3.adımdaki yeni sorunlar hakkında düşünmeye başlayın.Asla 90 gün gibi süreçler düşünmeyin,bunu bir davranış haline dönüştürmeye çalışın.
5.Adım: Bırakmanıza rağmen düşünceler gelir çünkü hafızına kayıtlı koskoca yıllarca süren bir deneyim mevcut bunu nasıl silebilirsiniz ki ? Hatta başlarda kızlara bakışlarınız bile pmo düşüncesi yönündedir.Ama bir düşünceyi bitirmenin bir yolu yoktur.Ne kadar bir düşünceyi düşünürseniz o kadar daha fazla düşünürsünüz.Bunun yerine farklı şeyler düşünmeye başlayın.Bir şeyler keşfedin,yeni sporlar deneyin,belirlediğiniz sorunları çözmeye çalışın.Çünkü hayat tamamen bundan ibaret , sorun çözüm-sorun-çözüm-sorun... Bir çözüm çoğu zaman yeni bir sorunu başlatır ve aslında mutluluk çözümü yapınca elde edilen birşeydir.
Umarım faydalı olabilmişimdir.
Pek çoğumuzun tıkandığı ve aşamadığı bir problem 90 gün.Neden aşamıyoruz ? İradesizlik mi ? Yoksa kendini kontrol edememe problemi mi ? Eğer bu cevapları düşünüyorsanız kendinizi yetersiz hissettiğinizi fark etmenizi istiyorum ve cevaplar bunlar değil.Her ne kadar son zamanlarda artan kişişel gelişim dünyası ve gelişen tüm faydalı felsefeler insanı rasyonel bir sistem olarak ele alsada aslında hiç de öyle değiliz.İnsanlar akıllı hareket etmezler,mantıklı aksiyon almayız.Biz tam tersine duygusal,deneyime dayalı hareket eden canlılarız.Her ne kadar akıllı düşünürseniz düşünün o şey içinizden gelmiyorsa onu yapmazsınız.İsterseniz bunu deneme fırsatı şuan elinizde
. Bir şey size iyi hissettirmiyorsa onu yapmak için bir nedeniniz olsa dahi vücudunuz hareket etmez.Çünkü biz duygularla yaşayan canlılarız,akıllı olabiliriz ama bu bizim hareketlerimizi sandığınız kadar etkilemez.Oysa aklı en büyük erdem kabul eden bütün felsefeler insanların kendi biyolojilerine meydan okuyarak bu problemi çözeceğini iddia ederler.Çoğu zaman çalışmaz.Bu sistem sadece eylemle zayıf duygusal bağları olan ve yetersiz deneyimi olan kişilerde işe yarar.En kolay bırakanlar genelde yeni başlayanlar olmuştur çünkü davranış yeteri kadar gelişmemiştir.90 gün bu çeşit insanlarda inanılmaz işe yarar ama oysa yıllarca bağımlılığı olan birisi için bırakın faydayı eziyettir.Çünkü ne kadar başarılı olmayı denesede başarısız olacağı için kendine olan inancını yitirip,kendi yetersizliğine inanacak.Öğrenilmiş çaresizliğe dönüşecek bu durum kişiyi içten içe bitiren bir durumdur.Her yeni denemesinde çok ilerleyemeden tükenir oysa o mantıklı düşünmüştü,her önlemini almıştı,ne yanlıştı ? Sorunun aslında insanın duygularını hesaba katmayan sistem olduğunu görmeyiz.Dostlarım bu şey deneyimle gelişen bir tür davranışsal bağımlılıktır.90 gün boyunca kendinizi sıkmanız size uzun vadede bir fayda sağlamaz.Akılla bu düşünceleri bastırabileceğinizi düşünürsünüz ama yanılırsınız.Bir davranışı hele ki böylesine yıllarca süren köklü bir davranışı bırakmak için küçük adımlara ihtiyacımız var,böyle büyük 90 günlere değil.Bana göre şuna benzer programlar uygulanabilir;
1.Adım:1gün boyunca p***o izlemeyin ve izlememenin sizde nasıl hissettirdiğini bir kağıda not alın.
2.Adım: 2 gün boyunca eski davranışınıza dönebilirsiniz ve bu sefer izlemenin sizde ne hissettirdiğini not alın.
3.Adım: Hayatınızda değiştirebileceğiniz sorunları düşünün,onları çözmek için bir yol haritası çizin.Kısacası kendinize uğraşmaktan keyif alabileceğiniz bir sorun bulun ve onu çözmek için çok çalışın.Bir sorun yoksa daha büyük bir sorun vardır.Sorunlarınızdan kaçmayın,tam tersine onların üstüne yürüyün çünkü hayat bu noktadan sonra başlıyor.
4.Adım: Bundan sonraki hayatınızda p***o olup olmayacağına net bir karar verin.Olmayacağına karar verdiyseniz yeni hayatınızda artık bu sorun hakkında değil de 3.adımdaki yeni sorunlar hakkında düşünmeye başlayın.Asla 90 gün gibi süreçler düşünmeyin,bunu bir davranış haline dönüştürmeye çalışın.
5.Adım: Bırakmanıza rağmen düşünceler gelir çünkü hafızına kayıtlı koskoca yıllarca süren bir deneyim mevcut bunu nasıl silebilirsiniz ki ? Hatta başlarda kızlara bakışlarınız bile pmo düşüncesi yönündedir.Ama bir düşünceyi bitirmenin bir yolu yoktur.Ne kadar bir düşünceyi düşünürseniz o kadar daha fazla düşünürsünüz.Bunun yerine farklı şeyler düşünmeye başlayın.Bir şeyler keşfedin,yeni sporlar deneyin,belirlediğiniz sorunları çözmeye çalışın.Çünkü hayat tamamen bundan ibaret , sorun çözüm-sorun-çözüm-sorun... Bir çözüm çoğu zaman yeni bir sorunu başlatır ve aslında mutluluk çözümü yapınca elde edilen birşeydir.
Umarım faydalı olabilmişimdir.
