Hepinize çok selamlarımı gönderiyorum dostlarım, umarım sağlığınız sıhhatiniz yerindedir. Dostlar sizlerle paylaşmak istediğim birkaç şey var. Yaklaşık 2 senedir Nofap felsefesini biliyorum. Büyüklü küçüklü onlarca sürecim oldu. Son 2 sürecim benim en çok gelişim gösterdiğim sürecim oldu. İkisinde kendimi hep bir adım öteye götürdüm. Son sürecim geçen hafta çarşamba günü yaklaşık birinci ayda sona erdi ama inanılmaz bir gelişim göstermiştim. Evet şaşıracaksınız ben bir tetikleyici ile relapse olmadım. Sınav öğrencisi olduğum için çok ağır bir stres vardı üzerimde. Küçük canavarım beni oyuna getirdi ve sonuç 1 haftadır içinden çıkamadığım bir hüsran ve buhran günleri. Dostlarım nofapi bilmiyorken inanın bu kadar acı çekmiyordum, yapardım ve ruh gibi gezerdim. Ben o 1 ayı yaşadım ya rahat olamıyorum. O mutluluğu ve huzuru istiyorum. O yüzden bu 1 haftada her relapseden sonra çok büyük acılar duyuyorum. Bugün bu yazıyı yazma sebebim bir sonraki sürecimde krizler geldiği zaman neler hissedeceğimi (belki de daha fazla acı) önceden görmem ve tekrar o anı yaşamak isteğidir. Sürecinde zorlanan arkadaşlar için acı tecrübe karşınızda. Sadece pmo’nun zararlı olduğu bilinerek bu süreç ilerlemiyor. Kendinize yeni bir şeyler katmalı hayat denen bu mücadelede güçlülerden olmalısınız. Şu an pes ederseniz, başladığınız yere geri döneceksiniz. Ve tekrar başladığınızda şu anda bulunduğunuz yerde olmayı umutsuzca diliyordunuz.
