Selam arkadaşlar bugün 90.gune gelmiş bulunmaktayım bu sebepten dolayı hikayemi yazacağım.
Şuanda 16 yaşındayım. Porno ile 5.sinifta, mastürbasyon ile 7.sinifta tanıştım. 8.sinifa kadar sınıf 1.siydim. 8 de de ortalamam 98'di. fakat Lgs'de 430 yaptım pek de iyi bir sonuç değil. Ardından liseye geçtim. Zaten 5 ay okuduk fakat bu 5 ay 8 yılda bedel. Satranç takımımız vardı baya turnuvalara gittik mükemmel zamanlardı dostluk nedir orada öğrendim. Santrancı 4 yaşımda öğrendim fakat mal gibi bırakmıştım. 9.sinifta takdirle geçtim fakat korona başlamasaydı. notlarım fena düşüyordu. Ardından korona girdi 1 günüm satrançtaki arkadaşlarımla DC den konuşarak satranç oynamakla geçiyordu yaklaşık 8 saat satranç oynuyorduk, hemen her gün. Ve tabi ki pmo...

2020 temmuzda bir elektro gitar aldım. Zaten klasik gitar çalışıyordum 2015 den beri. O yaz benim için bir değişikti annemle babama gıcık oluyordum. Arkadaşlarımın yanına gidiyorum ama zevk almayıp eve gidip pmo yapıyordum.10 sınıfa geçtik iyi kötü sonra burada raylar koptu. Derslerde hep esniyordum zaten online dinlemiyordum da. Sınavlar geldi çattı ben 30 dakikalık fizik videosunu esneye esneye 2 saatte bitirdiğimi hatırlıyorum. sınavlar ertelenmezse naneyi yemiştim. Sonra Youtube'da önüme Sinan cananın porno hakkında konuşması çıktı. Ardından araştırdım, neverfap akademiyi keşfettim.

İşte sonra süreçlerim oldu. Sürekli bozdum ama eskisinden daha iyiydim. Sınavlara neverfapi hiç tanımadan girseydim 60 ile geçerdim fakat. Bozulmuş süreçlerle bile 95 ortalama yaptım. Ardından asil sürecim 22 nisanda başladı. Bu sefer çalışmaya başladım gerçek anlamda çok acı çektim ama acı olmadan kazanım olmuyor. Öyle gel zaman git zaman zamanımı satranç oynayarak gitar çalarak ders çalışarak 15 yıldır bir sayfa kitap okumamış ben kitap okuyarak geçirdim. Tabi ki bunlar toplasan 5 saat falan ediyordur. Çünkü tam anlamıyla zevk almıyordum ama bu süreler katlanarak arttı ve günde 10 saat civarı aktif olarak bir şeyler yapmaya başladım. Mesela şuanlarda da günlerim spor yaparak kitap okuyarak kodlama yaparak İngilizce öğrenerek ve gitar çalarak geçiyor. Bugün tatil ettim mesela 8 saat elektro gitar çaldım 50 sayfa kitap okudum.

Vereceğim tavsiyeler ise sizin bir hayatınız var sosyal medyada geçirmeyin toplum ne yaparsa tersini yapın insanlar rüzgar gibidir eser geçer. Hani dedim ya yukarda popülerdim. O arkadaşlarım kendileri gibi olmadığım için benimle konuşmuyor halimi hatrımı sormuyor tek dostum kaldı oda satrançtan çünkü oda benimle aynı hedefler doğrultusunda çalışıyor. İnsanlar kendisine benzemenizi ister konfor alanınızda kalın ister eğer konfor alanınızda kalırsanız hiçbir zaman gelişemeyeceksiniz. Gereksiz insanları hayatınızdan çıkarın kaç yıl dostunuz olsa bile hiç önemli değil. Siz Mevlana değilsiniz su hayatta sadece kendinize önem verin çünkü bu ömür size bir kere verildi onu en iyi şekilde bir şeylere faydalı olacak şekilde çalışarak yaşayın.

(Bu arada pek iyi yazamamış olabilirim açıkçası yazacak pek bir şey de bulamadım. )

TEBRİKLER! Bir ömür boyunca bu iğrençlikler , pis şeylerden uzak durup hayatını dehşet seviyede kaliteli hale getirebilir, eskisinden çok daha konfotlı bir hayat yaşayacaksın.İnan bana, insan gibi yaşamaya başladığını bizzat hissedeceksin.Zaten bu kadar konforu,güzelliği,mutluluğu tattıktan sonra hiçkimse o geçmişteki berbat hayata dönmek istemez...

Sosyal medyadan devşirme "gereksiz insanları hayattan çıkar,sen sana yetersin" tarzı şeylere katılmıyorum.
İnsanlar sosyal canlılar ve bolca arkadaşa ihtiyaç duyarlar. Zaten pmo'nun en büyük zararlarından birisi sosyalliği öldürmek, ayriyeten genelde insanlar siz yükseldikçe sizden uzaklaşmak yerine daha da yaklaşırlar (kız,erkek farketmez).
Elbette doğal olarak asosyal olan ve bundan zevk alan insanlar olabilir. Ama bu tarzda insan sayısının toplumda çok az yer kaplaması gerekir oysa çoğu kişiden böyle şeyler duyuyoruz. Bunların hepsinin doğal olarak asosyal olma imkanı yok. Sana söylemedim bu arada genel söyledim. Hazır denk gelince

Mr. İrade' Alıntı:

Sosyal medyadan devşirme "gereksiz insanları hayattan çıkar,sen sana yetersin" tarzı şeylere katılmıyorum.
İnsanlar sosyal canlılar ve bolca arkadaşa ihtiyaç duyarlar. Zaten pmo'nun en büyük zararlarından birisi sosyalliği öldürmek, ayriyeten genelde insanlar siz yükseldikçe sizden uzaklaşmak yerine daha da yaklaşırlar (kız,erkek farketmez).
Elbette doğal olarak asosyal olan ve bundan zevk alan insanlar olabilir. Ama bu tarzda insan sayısının toplumda çok az yer kaplaması gerekir oysa çoğu kişiden böyle şeyler duyuyoruzı. Bunların hepsinin doğal olarak asosyal olma imkanı yok. Sana söylemedim bu arada genel söyledim. Hazır denk gelince

Genişletmek için tıklayın ...

Gereksiz insanları hayattan çıkarmak insanın hayat konforunu ve kalitesini artıran en önemli etkenlerden biridir.Tabiki kimse tamamen asosyal olup hiç kimseyle görüşmeyeyim,ölene kadar evden çıkmayayım gibi bir düşünce içinde bulunmaz.Bir noktadan sonra zaten insan sıkıntıdan bunalır.Ama arkadaş sayımız fazla olsun aman eksilmesin diyede gereksiz insanlara tahammül edelim gibi bir düşünce asla olmamalıdır ve bu çok aptalcadır.Pmo da 160 günü geride bıraktım.Şunu net söyleyebilirim pmodan sonra kişiliğim ve hayatım, arkadaşlıklara bakış açım 180 derece değişti.Daha önceden yıllarca arkadaşlığımın olduğu birçok kişiyle iletişimi kestim ve onları sırf tahammül etmeye çalıştığım için hayatımda tuttuğumu farkettim çünkü kendileri (bazıları evli barklı olmalarına rağmen) sapıkça sapkınca düşüncelerinden kurtulamamış beyni pmo ile yıllarca yıkanmış ve bunun etkileri karakterlerine davranışlarına yansımış.Düşünsenize böyle bir insanın baba olup çocuk yetiştirmeye kalktığını.Kendi evladını hiçbir tehlikeden habersiz internet denen dünyanın en tehlikeli yerine salacak tıpkı bugünki modern ailelerin çocuklarına ilk tablet alıp çocuklarını uyuşturmalarını sağladıkları gibi.Hiçbir insana katlanmak zorunda değilsin gerekirse hiç arkadaşın olmasın ama tahammül edilemicek zararlı sapık,sapkın toksik insanları hayatında barındırıp olsun onlar benim arkadaşım benim bol arkadaşım var demektense arkadaşsız kalmak daha iyidir.

bekodsi' Alıntı:

Gereksiz insanları hayattan çıkarmak insanın hayat konforunu ve kalitesini artıran en önemli etkenlerden biridir.Tabiki kimse tamamen asosyal olup hiç kimseyle görüşmeyeyim,ölene kadar evden çıkmayayım gibi bir düşünce içinde bulunmaz.Bir noktadan sonra zaten insan sıkıntıdan bunalır.Ama arkadaş sayımız fazla olsun aman eksilmesin diyede gereksiz insanlara tahammül edelim gibi bir düşünce asla olmamalıdır ve bu çok aptalcadır.Pmo da 160 günü geride bıraktım.Şunu net söyleyebilirim pmodan sonra kişiliğim ve hayatım, arkadaşlıklara bakış açım 180 derece değişti.Daha önceden yıllarca arkadaşlığımın olduğu birçok kişiyle iletişimi kestim ve onları sırf tahammül etmeye çalıştığım için hayatımda tuttuğumu farkettim çünkü kendileri (bazıları evli barklı olmalarına rağmen) sapıkça sapkınca düşüncelerinden kurtulamamış beyni pmo ile yıllarca yıkanmış ve bunun etkileri karakterlerine davranışlarına yansımış.Düşünsenize böyle bir insanın baba olup çocuk yetiştirmeye kalktığını.Kendi evladını hiçbir tehlikeden habersiz internet denen dünyanın en tehlikeli yerine salacak tıpkı bugünki modern ailelerin çocuklarına ilk tablet alıp çocuklarını uyuşturmalarını sağladıkları gibi.Hiçbir insana katlanmak zorunda değilsin gerekirse hiç arkadaşın olmasın ama tahammül edilemicek zararlı sapık,sapkın toksik insanları hayatında barındırıp olsun onlar benim arkadaşım benim bol arkadaşım var demektense arkadaşsız kalmak daha iyidir.

Genişletmek için tıklayın ...

Elbette öyle insanları çıkarıcaksın ama nedense bazı insanlar bir anda kendilerini herkesten üstün görmeye başlayıp herkesle iletişimi kesmeye yada üstten bakmaya başlıyorlar. Sanki sadece kendilerinin bir hayat amacı varmış gibi.
Bahsettiklerim onlardı.

Mr. İrade' Alıntı:

Elbette öyle insanları çıkarıcaksın ama nedense bazı insanlar bir anda kendilerini herkesten üstün görmeye başlayıp herkesle iletişimi kesmeye yada üstten bakmaya başlıyorlar. Sanki sadece kendilerinin bir hayat amacı varmış gibi.
Bahsettiklerim onlardı.

Genişletmek için tıklayın ...

Anlıyorum.Tabikide bu belirttiğin bakış açısı insana hiçbirşey kazandırmaz.Egoist olmak ve insanlara tepeden bakmak zaten bence psikolojik bir sorundur.Bu tarz bir bakış açısına sahip olup dediğin gibi olmak ve öyle düşünmek tabikide hiçkimseye birşey kazandırmaz

Mr. İrade' Alıntı:

Sosyal medyadan devşirme "gereksiz insanları hayattan çıkar,sen sana yetersin" tarzı şeylere katılmıyorum.
İnsanlar sosyal canlılar ve bolca arkadaşa ihtiyaç duyarlar. Zaten pmo'nun en büyük zararlarından birisi sosyalliği öldürmek, ayriyeten genelde insanlar siz yükseldikçe sizden uzaklaşmak yerine daha da yaklaşırlar (kız,erkek farketmez).
Elbette doğal olarak asosyal olan ve bundan zevk alan insanlar olabilir. Ama bu tarzda insan sayısının toplumda çok az yer kaplaması gerekir oysa çoğu kişiden böyle şeyler duyuyoruz. Bunların hepsinin doğal olarak asosyal olma imkanı yok. Sana söylemedim bu arada genel söyledim. Hazır denk gelince

Genişletmek için tıklayın ...

Katılmakla beraber şunu eklemek isterim: Asıl sorun insanlarla arkadaşlık kurmakta değil. Asıl sorun herhangi bir insana ona muhtaç olduğumuzu gösteren hareketlerde bulunmaktır. Böyle yanlış bir strateji izlersek insanlar zamanımıza değer vermezler. Çünkü biz kendi hedeflerimize ayırmak doğrusuyken zamanımızın büyük bir kısmını insanlar için feda edersek bu zamanımızın değersiz olduğu mesajını verecektir. İnsanlar da canları sıkılınca bizle takılır sonra listesinden bizi siler. İnsanların gözünde zamanı sömürülüp atılacak amiplerden birisi konumuna düşeriz ki bunu hangimiz ister ki? Lakin biz zamanımızı kişisel gelişimimize ve hedeflerimize ayırabiliyor bu yolda gerektiğinde kesin ve net bir biçimde hayır demeyi biliyorsak diğer insanlar zamanımızın kıymetli olduğunu zamanla görür ve bilir. O yüzden: “Walk Away...(uzaklaş) demek istiyorum. Çünkü uzaklaşmamız insanlarla konuşmak istemediğimizden değil. Gerektiğinde onu da yaparız. Biz kullanılıp atılan, zamanı değersiz, diğer insanlara bağımlı bir hayatı reddettiğimiz için uzaklaşıyoruz.

neurosoft' Alıntı:

Katılmakla beraber şunu eklemek isterim: Asıl sorun insanlarla arkadaşlık kurmakta değil. Asıl sorun herhangi bir insana ona muhtaç olduğumuzu gösteren hareketlerde bulunmaktır. Böyle yanlış bir strateji izlersek insanlar zamanımıza değer vermezler. Çünkü biz kendi hedeflerimize ayırmak doğrusuyken zamanımızın büyük bir kısmını insanlar için feda edersek bu zamanımızın değersiz olduğu mesajını verecektir. İnsanlar da canları sıkılınca bizle takılır sonra listesinden bizi siler. İnsanların gözünde zamanı sömürülüp atılacak amiplerden birisi konumuna düşeriz ki bunu hangimiz ister ki? Lakin biz zamanımızı kişisel gelişimimize ve hedeflerimize ayırabiliyor bu yolda gerektiğinde kesin ve net bir biçimde hayır demeyi biliyorsak diğer insanlar zamanımızın kıymetli olduğunu zamanla görür ve bilir. O yüzden: “Walk Away...(uzaklaş) demek istiyorum. Çünkü uzaklaşmamız insanlarla konuşmak istemediğimizden değil. Gerektiğinde onu da yaparız. Biz kullanılıp atılan zamanı değersiz insanlara bağımlı bir hayatı reddettiğimiz için uzaklaşıyoruz.

Genişletmek için tıklayın ...

Teşekkürler çok güzel özetlemişsiniz

Helal kardeşime devamı gelir inş bunun yanına dini inançlarınızda keşfedersen süper olur tabii isteğe bağlı bende yeni keşfetttim şuna burdayım